واحد پول ايران بر مبنای «دينار» بنا شده است. دينار، واحد قديمی پول روم و بعد امپراتوری روم شرقی بود و «ديناريوس» خوانده می شد. يک ديناريوس روم شرقی برابر با يک سکه نقره بود که وزنش در مواقع مختلف فرق می کرد. اين واحد پول بعد از فتح اراضی روم شرقی به دست مسلمانان، از طرف اونها به عنوان نام واحد پول انتخاب شد و تبديل شد به ديناری که امروزه هم در کشورهای عربی از آن استفاده می شود. به همين ترتيب، سلطنتها و حکومتهای ايرانی هم از دينار استفاده می کردند. اما به تدريج، در نتيجه تورم و بی ارزش شدن پول، احتياج به واحدهای پولی بزرگتر پيش اومد. اين واحدها همه بر مبنای دينار بنا شده بودند.
 
اولين واحد پولی، سکه صد دينار (صنار) بود که توسط سلطان محمود غزنوی ضرب شد و به اسم  «محمودی» ناميده می شد. در همان زمان، شاهان سامانی ماورالنهر، سکه های نقره پنجاه ديناری ضرب کردند که «شاهی» ناميده می شد. در حقيقت، يک شاهی، نصف يک محمودی يا به عبارت ديگر، يک محمودی، دو شاهی بود.  تا زمانهایی  سکه های نقره مورد استفاده،  شاهی و محمودی بودند. واحدهای ديگری مثل «قران» (هزار دينار) و تومان (10000) دينار، فقط واحد محاسبه بودند و عملا" هيچ سکه ای به نام قران يا تومان ضرب نمی شد (کلمه تومان از لفظ مغولی تومان به معنی ده هزار است. نمونه اش رو در منصب «تومان باشی» می شود ديد: فرمانده ده هزار نفر).
 
در دوره صفوی، شاه عباس شروع به ضرب يک سکه کرد به ارزش 200 دينار يا دو محمودی. اين سکه به «عباسی» معروف شد و بسيار مورد استفاده قرار  گرفت. در همين زمان، به علت رابطه پرتغال با ایران، سکه های پرتغالی در ايران رايج شد. اين سکه ها «رئال» نام داشتند ( که هنوز هم واحد پول بعضی از مستعمرات سابق پرتغال، مثل برزيل است). اين واحد پول، بر مبنای وزنش، مطابق 1175 دينار گرفته شد و در ايران به اين اندازه خريده می شد.

سکه رئال پرتغال در ايران به عنوان ريال رواج پيدا کرد به این ترتیب دولت ايران  دست به ضرب سکه های ريال زد که برای مبالغ بالا بکار می رفت. در اواخر قرن هجدهم ميلادی، نادرشاه افشار هم يک نوع سکه به ارزش 500 دينار ضرب کرد که به اسم خودش «نادری» خوانده می شد، اما خيلی زود در فرهنگ عام به جای لفظ نادری، استفاده از لفظ «ده شاهی» (شاهی= پنجاه دينار: 500 دينار= ده شاهی) رواج پیدا کرد.
 
در طول سلطنت قاجار، سکه های مورد استفاده در ايران، شاهی، صنار، عباسی، و ده شاهی بودند، و در اواخر دوره قاجار، سکه های هزار ديناری و دوهزار ديناری هم ضرب شدند (يک قرانی و دوزاری).  در ابتدای سلطنت پهلوی  برای یکدست شدن واحد پول ایران، سکه های ريال بجای 1175 دينار به مبلغ 1000 دينار ( مطابق قران) کاهش داده شدند و واحد پول «ريال» نام گرفت.  در همان دوران پهلوی هم بعد از تورمهای اقتصادی مختلف و رواج پول کاغذی، اسکناسهای پنج ريالی و ده ريالی (يک تومانی) چاپ شدند.

تومان به عنوان واژه‌اي كه امروز كاربردي بيشتر از ريال، واحد پول رسمي دارد، از واژه تركي به معناي ده‌هزار وارد زبان فارسي شده است. تومان تا پيش از 1310 واحد پولي معادل با 10000 دينار بوده است. پيش از آن ،‌حدفاصل سال‌هاي 1798 تا 1825 ميلادي تومان واحدي معادل 8 ريال بوده‌ است ، كه هر ريال خود معادل 1250 دينار مي‌بوده. در اين دوران يك قران واحدي برابر 1000 دينار يا يك دهم تومان بود. اما پس از سال‌ 1932 ميلادي، 1310 هجري شمسي هر تومان با 10 ريال معادل شد و از آن پس تومان، عملا واحد پول غير رسمي در زندگي روزمره ايرانيان شد.

تلفنبانک چیست؟
با توجه به دسترسی آسان و سریع افراد به تلفن و استفاده همه گیر آن در کشور، بانک ها استفاده از تلفن بانک را جهت گسترش بانکداری الکترونیکی ۲۴ ساعته برای مشتریان بانک فراهم ساخته اند. این سرویس برای افرادی که امکان مراجعه حضوری به شعبه را ندارند و یا در نزدیکی آنان شعبه ای وجود ندارد بسیار سودمند است.
 
مزایای استفاده:
شاخص ترین مزیت استفاده از سرویس تلفن بانک، سرعت در پرداخت های بانکی بدون مراجعه به شعبه است.

معرفی مجموعه خدمات:

• عملیات حساب
  
• انتقال وجه بین حساب های خود
  
• عملیات چک
  
• آگاهی از مانده حساب های خود
  
• ارسال فکس صورتحساب
  
• و دیگر عملیات های حساب
  
• عملیات کارت
  
• انتقال وجه بین کارت های مشتریان
  
• پرداخت قبوض
  
• دریافت گردش حساب
  
• مسدود کردن کارت
  
• تغییر رمز دوم 
  

شرایط استفاده:
داشتن حساب در بانک سپس مراجعه به شعبه و گرفتن رمز ورود جهت سرویس حساب و داشتن کارت جهت سرویس های کارتی تلفن بانک از جمله موارد لازم برای استفاده از این سرویس می باشد.
 
فرآیند درخواست فعال سازی سرویس:

1. افتتاح حساب
   
2. مراجعه به شعبه و درخواست تلفن بانک بر روی حساب خود
   
3. دریافت رمز
   

چرا از تلفنبانک ها استفاده نکنیم؟
بانک ها طی سال های اخیر با تبلیغات گسترده از راه اندازی و گسترش خدمات تلفنبانک شان خبر می دهند و اعلام می کنند جهت ارائه خدمات بانکی اعم از اطلاع از مانده حساب ، گردش حساب و پرداخت قبوض خدماتی و کاهش مدت انتظار در شعب بانک و سفرهای درون شهری اقدام به راه اندازی سیستم تلفنبانک نموداند اما هیچ اشاره ای به خطرات استفاده از این سیستم نمی کنند.
توجیه بانک ها هم این است که از آنجایی که همه بانک ها این سیستم را راه اندازی کرده اند و برخی سازمان های دولتی هم ساختاری شبیه به آن را راه اندازی کرده اند حتما امن است!!

اخطار!

در طی کلیه مراحل استفاده شما از تلفنبانک و اعلام کد های امنیتی به مخابرات و پس از آن به بانک امکان نصب دستگاه شنود وجود دارد. به این ترتیب سارقان و هکر ها با کمک دستگاه های بسیار ساده و بعضا ارزان قیمت می توانند اطلاعات و رمزهای شما را سرقت کنند و بعد از آن هم حسابتان را خالی کنند یا حداقل همیشه از موجودی شما آگاه باشند.

این فرایند چطور امکان پذیر است؟

فرضیه اول
سیستم بیش از 90 درصد تلفن های موجود در کشور اعم از خانگی و تجاری آنالوگ می باشد به این معنی که از طریق دو سیم مسی از محل اشتراک، مشترک به مخابرات متصل می شود. اگر هر مکانی در این مسیر یک دستگاه شنود ساده (caller ID)که در اغلب فروشگاه های لوازم الکتریکی موجود است نصب شود به راحتی میتوان رمزها را دزدید.  
به فرض اینکه شما یک فرد شناخته شده بازاری باشید و هر روز پیش از ظهر اطلاعات حسابتان را چک کنید هر کس از این موضوع مطلع باشد از همسایه ها گرفته تا ماموران مخابرات می توانند اطلاعات شما را سرقت کنند!!
اگر هنگام وارد کردن رمز خود در سیستم تلفنبانک دقت کرده باشید با فشردن هر کلید صدای خاصی به گوش می رسد  که این به معنی آن است که عددها به این ترتیب رمز گذاری شده و به سیستم بانک ارسال می شود. به این ترتیب حتی لازم نیست فرد سارق تماس های شما را شنود کند اگر به هرطریقی بتواند آنها را ضبط کند از طریق یک سیستم رایانه ای می تواند به رمز ها دست پیدا کند.
اگر جزء معدود کاربران تلفن های دیجیتال هم هستید چندان خیالتان راحت نباشد چرا که هر فردی با کوچکترین اطلاعات فنی قادر است  با حضور در مسیر انتقال، اطلاعات شما را هک کند

فرضیه دوم
فرض دیگری هم وجود دارد. البته اغلب بانک ها برای پیشگیری از چنین سرقت هایی تمهیداتی اندیشیده اند اما این به معنای غیر ممکن بودن این فرضیه نیست. به این ترتیب که اگر فردی به هر طریقی به خطوط بانک ها دسترسی پیدا کند قادر خواهد بود ظرف مدت بسیار کوتاهی کلیه اطلاعات مشتریان آن بانک راسرقت کند.

فرضیه سوم
سیستم مخابرات برای نگهداری چنین اطلاعات حساسی طراحی نشده  به این ترتیب مخابرات و سالن های دستگاه به شدت آسیب پذیر بوده و امکان سرقت اطلاعات از آنها بسیار بالاست.
شرکت مخابرات هم به هیچکس چه مشترکانش و چه بانک ها تضمین نداده که محافظ اطلاعاتشان باشد و هیچ گونه سرقتی از این طریق صورت نخواهد گرفت.

بنابراین توصیه اکید کارشناسان بانکی و متخصصین امنیت این است که تا حد امکان از تلفنبانک ها کمتر استفاده کنید یا اصلا استفاده نکنید.

خطرات خرید از تلفنبانک

در حال حاضر علاوه بر اعلام موجودی، عمده ترین خدمات تلفنبانک ها پرداخت قبوض و خرید برخی اقلام الکترونیک مانند شارژ تلفن همراه می باشد که استفاده از آن می تواند خطرات جبران ناپذیری به همراه داشته باشد. اگر قبلا از تلفنبانک استفاده کرده باشید، می دانید که هنگام پرداخت قبوض و خرید دو مشخصه اصلی از شما دریافت می دارد :

درصورتی که این مشخصات در اختیار سارقان قرار بگیرد می توانند کلیه وجوه کارت شما را به کارت خودشان یا هر فرد دیگری منتقل کنند و اگر کمی هم ذکاوت به خرج بدهند و پول را به حساب یک واسط منتقل کنند، اینجاست که پیدا کردن سارق بسیار دشوار خواهد بود.

در طی کلیه مراحل استفاده شما از تلفنبانک و اعلام کدهای امنیتی به مخابرات و پس از آن به بانک امکان نصب دستگاه شنود وجود دارد. به این ترتیب سارقان و هکرها با کمک دستگاه های بسیار ساده و بعضا ارزان قیمت می توانند اطلاعات و رموز شما را سرقت کنند و بعد از آن هم حسابتان را خالی کنند یا حداقل همیشه از موجودی شما آگاه باشند. به دست آوردن این اطلاعات کار چندان دشواری نیست و هر فرد مبتدی که کمترین اطلاعاتی حتی در حد دانش آموز دبیرستانی  داشته باشد، می تواند این کار انجام دهد.

اما این نوع از سرقت تنها یکی از ابعاد مشکلات موجود در سیستم تلفنباک است که تا این لحظه نادیده گرفته شده است. در صورتی که فرد شناخته شده ای باشید که گردش حساب بالایی دارید و یا اینکه با حجم وسیعی از مردم در ارتباط  هستید، به عنوان مثال اگر مغازه دار باشید و افراد زیادی به مغازه شما رفت و آمد دارند، با یکبار مشاهده مشخصات کارت شما،  امکان سرقت اینترنتی اطلاعات شما چند برابر خواهد شد.

سارقی که از طریق تلفنبانک اطلاعات شما را سرقت کرده باشد به شماره کارت و رمز اینترنتی شما دست پیدا کرده تاریخ اعتبار و کدcvv2 فقط با یک بار مشاهده کارت بانکی شما قابل حفظ کردن است. به این ترتیب فرد سارق خیلی راحت می تواند با کارت شما خرید اینترنتی هم بکند.

حجم وسیعی از پرونده های پلیس فتا مربوط به سرقت های اینترنتی است که از طریق سرقت اطلاعات صاحب کارت صورت گرفته است.

سارقان با اطلاعات بانکی شما چه می کنند؟

• خریدکالای الکترونیک
  

یکی از روش های معمول خرج کردن بی دردسر موجودی حساب های سرقتی، خرید کالای الکترونیک است. سارقان بلافاصله به فروشگاه های اینترنتی مراجعه می کنند و درحجم های وسیع کالا میخرند. به طور مثال کارت شارژ تلفن همراه که به راحتی در بازار قابل فروش است.

• خرید کالاهای فیزیکی
  

دیده شده برخی سارقان حتی کالاهای فیزیکی هم می خرند و با اعلام آدرس های اشتباه هنگام تحویل کالا در محل حاضر می شوند و پس از دریافت کالا متواری می گردند در حالی که هیچ نام و نشان واقعی هم از آنها یافت نمی شود.

• انتقال وجه اینترنتی
  

سارق در این روش وجه را به حساب یک کارت سرقتی و حساب چند واسطه واریز می نماید و به طور غیر مستقیم از آن حساب ها پول را برداشت می کند. به این ترتیب پیدا کردنش دشوار خواهد شد.

متاسفانه تا این لحظه هیچ یک از بانک های کشور و یا مخابرات به خطرات موجود توجه نکرده اند و بیم آن می رود با ادامه این روند، این بمب ساعتی خطرات جبران ناپذیری را به بار بیاورد.

با ارسال این مطلب به دوستانتان آنها را از خطراتی که در کمین آنهاست آگاه کنید.

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

انتقال سه وجهی خدمتی است که در آن دارنده کارت می‌تواند از خودپردازهای وابسته به شبکه شتاب ، وجه مورد نظر خود را به صورت آنی به هر کارت دیگری انتقال دهد.
 
قبلا برای انتقال وجه الزامی بود از خودپرداز متعلق به کارت مبدا یا کارت مقصد استفاده شود. برای مثال اگر دارنده کارت سامان خواهان انتقال وجه به کارت بانک ملی ایران بود، باید از خودپرداز بانک سامان یا از خودپرداز بانک ملی ایران استفاده می‌کرد. در صورتی که در انتقال سه وجهی می‌توان بدون در نظر گرفتن بانک‌های صادرکننده کارت‌ها، از هر خودپرداز دیگر وابسته به شبکه شتاب استفاده کرد.
 
سه بانک صادرات ایران، صنعت و معدن و ملی ایران به عنوان اولین بانک‌های ارائه دهنده خدمت انتقال سه وجهی از تاریخ 9 شهریور 1390 ارائه این خدمت را آغاز کرده‌اند. سقف انتقال وجه از طریق خودپرداز به هر روشی سه میلیون تومان در روز برای هر کارت می باشد و از بابت ارایه این خدمت کارمزدی بیش از انتقال قبلی دریافت نمی شود.
 
کلیه افرادی که در حوزه بانکداری الکترونیکی و خدمات شتابی با مغایرت مواجه می‌شوند، ضروری است، پس از گذشت 72 ساعت از زمان تراکنش، ضمن تماس با مرکز امداد شتاب به شماره 29911 یا مراجعه به مرکز امداد شتاب تحت وب به آدرس دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
در تمام ساعات شبانه روز مغایرت خود را ثبت کرده و با دریافت کد رهگیری، نتیجه اقدامات انجام شده را پیگیری کنند.

«امضای دیجیتال همراه» در زمره روش‌های جدید احراز هویت به شمار می‌رود که از سال ۲۰۰۱ مورد توجه قرار گرفته و از سال ۲۰۰۹ استفاده گسترده از آن آغاز شده است. امضای دیجیتال در حال حاضر یکی از امن‌ترین روش‌های موجود در جهان برای حفاظت از اطلاعات شخصی است و اپراتورها باید نسبت به حمایت از ارائه‌دهندگان این سرویس و فراهم کردن زیرساخت مورد نیاز اقدام کنند.

ورود (login) آسان به سرویس‌های مورد نیاز، حفظ امنیت و در دسترس بودن، از مهم‌ترین ویژگی‌های سرویس امضای دیجیتال است.
 
هم‌اکنون کاربران سرویس‌های آنلاین، مانند مشتریان بانک‌ها، سردفتران اسناد رسمی و... هنگام ورود (login) به سرویس‌ها و انجام تراکنش‌های آنلاین، جهت احراز هویت اغلب از روش‌هایی همچون نام کاربری و رمز عبور، رمزهای یک بار مصرف و یا توکن‌های سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری استفاده می‌کنند.
 
ورود (login) آسان به سرویس‌های مورد نیاز، حفظ امنیت و در دسترس بودن، از مهم‌ترین ویژگی‌های سرویس امضای دیجیتال است. همچنین این روش از نظر هزینه استفاده و قابلیت به‌کارگیری نسبت به روش‌های فوق به‌صرفه‌تر است. علاوه بر این، با استفاده از راهکار امضای همراه، امکان تجمیع تمامی توکن‌ها در گوشی همراه کاربر وجود دارد. در واقع کاربر به جای همراه داشتن توکن‌های مختلف برای کاربردهای گوناگون، کافی است با استفاده از راهکار امضای دیجیتال، تمامی آنها را در گوشی تلفن همراه خود تجمیع کند.
 
از دیگر مزایای استفاده از خدمات امضای دیجیتال می‌توان به پایین آمدن احتمال مشکلاتی مانند حملات فیشینگ، استفاده از گوشی موبایل به عنوان یک وسیله احراز هویت امن و عدم نیاز به همراه داشتن وسیله اضافی برای احراز هویت و امضای دیجیتال، استفاده از سیم‌کارت برای ذخیره کلید عمومی و خصوصی و انجام عملیات رمزنگاری، فراهم کردن امکان دسترسی به اطلاعات شخصی به صورت امن در هر زمان و مکان و مشاهده صریح هر تراکنش در صفحه موبایل پیش از امضای آن اشاره کرد.
 
 اپراتورها در حال حاضر با ارائه سیم‌کارت‌های دارای ظرفیت حافظه بالا و ایجاد محیط امن در سیم‌کارت‌های خود به سرویس‌دهندگان این امکان را می‌دهد که با بارگذاری برنامه کاربردی خود داخل سیمکارت  و با دسترسی به محیط امن از قبل پیش‌بینی شده، اقدام به مدیریت کلیدهای امنیتی خود کرده و فضای امن برای تراکنش‌های الکترونیکی ایجاد کنند. بدیهی است که این سرویس علاوه بر ایجاد فضای امن برای تراکنش‌های الکترونیکی، تجربه کاربری بهتری را به کاربران این سرویس ارائه می‌کند.

برای بسیاری از مردم این سوال مطرح است که سود سپرده‌های بانکی چگونه محاسبه می‌شود. سود سپرده‌های بانکی معمولا به صورت روزشمار و با نرخ سود علی‌الحساب طبق فرمول زیر محاسبه می‌شود:
 
(مدت به روز) × (نرخ) × (مبلغ سپرده گذاری) تقسیم بر ۳۶۵ = سود سپرده های کوتاه مدت روز شمار
 
به عبارت دیگر وقتی کارمند بانک به شما می‌گوید سود روزشمار ۱۵ درصد، یعنی کمترین مانده روزانه شما جمع شده و در پایان سی روز محاسبه می شود. سپس عدد به دست آمده در ۱۵ درصد ضرب و مجموع آن تقسیم بر ۳۶۵ می‌شود. عبارت ۳۶۵ در فرمول بالا، معرف ۳۶۵ روز سال است.
 
به عنوان مثال اگر ۱۰ میلیون تومان را بصورت ثابت در بانک با نرخ ۱۵ درصد نگه داریم سود آن اینگونه به دست می آید که عدد ۱۰ میلیون در ۳۰ برای ماه های ۳۰ روزه و ۳۱ برای ماه های ۳۱ روزه ضرب شده و عدد ۳۰۰ میلیون به دست آمده در ۱۵ درصد ضرب می شود.
 
حال عدد ۴۵ میلیون به دست آمده بر ۳۶۵ تقسیم می شود و مبلغ ۱۲۳ هزار تومان به دست می‌آید و این سود یک ماه مبلغ ۱۰ میلیون تومان ثابت با نرخ ۱۵ درصد است.
 

آف شور بانک به واحد بانکی در یک مرکز مالی بین المللی گفته می شود که مالکیت آن متعلق به یک بانک غیر مقیم بوده و با قبول سپرده از بانکهای خارجی و یا سایر واحدهای آف شور به عملیات بانکی می پردازد.
Offshore در لغت به معنای ساحلی یا هر چیزی که مربوط به ساحل باشد. ولی از لحاظ تجاری به مفهوم نقل مکان از محلی به محل دیگر جهت کم کردن هزینه ها و افزایش سود.
 
آف شور بانک نیز به عملیات بانکی اطلاق می‌شود که توسط یک بانک واقع در منطقه یا سرزمینی غیراز سرزمین اصلی که اغلب جزایر متعلق به دولت حاکم بر سرزمین اصلی به شمار می‌روند با اشخاص غیرمقیم و با پول خارجی و در مقیاس بزرگ انجام می‌شود.هم‌اکنون حدود ۵۷ کشور یا منطقه آف‌شور اقتصادی در جهان وجود دارد که از این میان می‌توان چین، بحرین، برمودا، جزایر ویریجین، دومینیکا، هنگ‌کنگ، ژاپن، ماکائو، پاناما، فیلیپین، سنگاپور، تایلند، لوکزامبورگ، اروگوئه، سوییس و چند منطقه در آمریکا را نام برد.
 
حساب‌های بانکی آف‌شور به حساب‌های بانکی‌ای گفته می‌شود که به هیچ عنوان به آنها هیچ مالیاتی تعلق نخواهد گرفت. با داشتن حساب بانکی آف‌شور می‌توان نسبت به جابه‌جایی وجوه سنگین اقدام کرد.
 
به غیر از کشورهای امارات متحده عربی و هنگ‌کنگ کشورهای شناخته شده زیادی نیستند که حساب‌های آف‌شور در اختیار کاربران خود قرار می‌دهند. حساب‌های بانکی آف‌شور مزایای بسیاری دارند که افتتاح حساب به ارزهای مختلف رایج، اینترنت بانکینگ قوی قابلیت صدور حواله‌های بین‌المللی، صدور دسته چک‌های بین‌المللی و صدور کارت‌های ویزا و مسترکارت ازجمله آن است.
 
در مجموع در مناطق آزاد تجاری تسهیلات ویژه‌ای نسبت به سرزمین اصلی به سرمایه‌گذاران اعطا می‌شود که به‌طور معمول شامل تخفیف مالیاتی، در اختیار دادن زمین و غیره می‌شود. اما با هدف جذب سرمایه مبادلات پولی و عملیات بانکی در این مناطق نیز از امتیازات خاصی برخوردارند که امروزه در بسیاری از کشورهای دنیا به بانک‌های خارجی ارایه می‌شود.

بسیاری از افراد هنگام داشتن سپرده می‌کوشند که پول خود را در بانک‌ها و موسساتی قرار دهند که سود بیشتری به آنها می‌پردازد ولی هنگام گرفتن وام و تسهیلات، انتظار دارند که هیچ سودی پرداخت نکنند یا ارقام آن کم باشد و اضافه بر آن را ربا می‌دانند! همین زیاده‌طلبی‌های ما در اخذ سودهای بیشتر موجب شده که بخش زیادی از مردم به سوی تاسیسات مالی غیرمجاز هجوم ببرند تا به خیال خود نفع بیشتری نصیب آنان شود، ولی در عمل با ورشکستگی این موسسات همه پس‌انداز خود را از دست دادند.
نمونه جالب این ذهنیت را در متنی که اخیرا در یکی از کانال های تلگرام منتشر شده بود، می‌توان دید.
 
شاید با دیدن فیش منتشر شده تعجب کنیم که پس از پرداخت بیش از ۴۰ قسط هنوز نتوانسته است وارد پرداخت اصل وام شود و همچنان سود آن را پرداخته است. چنین وضعی از نظر مخاطب امری ناپسند و ظالمانه تلقی خواهد شد. ولی اجازه دهید که این فیش را با دقت تجزیه و تحلیل کنیم.

١- کل وام، دریافتی ١٥ میلیون تومان است.

٢- این وام ٨ ساله است.

٣- اقساط ماهانه آن ٢٧٠ هزار تومان است، پس اصل و فرع وام حدود ٢٦ میلیون تومان می‌شود.

٤- مبلغ سود و دریافتی از وام‌گیرنده ١١ میلیون تومان است. نرخ سود محاسبه شده برای این وام حدود ١٨ درصد در سال است.

حال ببینیم که آیا این وام ظالمانه و ربوی است؟
فرض کنید که وام‌گیرنده تمام وام دریافتی خود را دوباره یک بانک دیگر پس انداز کند وام دریافتی را هم ٨ ساله پس‌انداز کند که بالاترین سود را شامل خواهد شد در سال ٩٣ که این وام گرفته شده است، حداقل سودی که به سپرده ٨ ساله پرداخت می‌شود ٢٤درصد در سال بود. یعنی ماهانه ۲درصد که برای ١٥ میلیون تومان می‌شود ماهانه ٣٠٠ هزار تومان. به عبارتی دیگر اگر آن فرد وام ۱۵ میلیونی با سود ١٨ درصد خود را در بانک دیگری پس ا نداز کند بدون اینکه هیچ‌کاری انجام داده باشد، قادر است تمام قسط پرداختی را یکجا به دست آورد و حتی ماهانه ٣٠ هزار تومان هم بیشتر از آن به دست آورد و مهمتر اینکه پس از ٨ سال، مبلغ اصل وام را در اختیار دارد. به عبارتی دیگر این فرد وام‌گیرنده، توانسته است امتیاز بسیار مفتی را نصیب خود کند. بدون هیچ زحمتی ماهانه ٣٠ هزار تومان نصیب او شد و پس از ٨ سال مبلغ ١٥ میلیون تومان مفت و مجانی به دست آورده است و تازه اعتراض هم دارد که چرا ربا از او می‌گیرند؟

شاید حالا متوجه شده باشید که چرا عده‌ای به هر درو دیواری می‌زنند که وام بگیرند، چون اگر کسی بتواند با رابطه فساد و پارتی یک وام ١٥ میلیاردی بگیرد، که نرخ سود آن مثل این وام ١٨درصد باشد، به راحتی می‌تواند ماهانه ٣٠میلیون تومان مجانی گیرش بیاید و پس از ٨ سال نیز ١٥ میلیارد تومان یکجا به دست آورد. ریشه فساد در نظام بانکی، وجود چنین امتیاز بزرگی است که هرکس سعی می‌کند آن را به دست آورد ولی ای‌کاش حداقل اعتراض نمی‌کردند که این ١٨ درصد ربا و ظالمانه است زیرا حداقل در اینجا این ظلم علیه بانک و پس‌انداز کننده است و لقمه چربی نصیب وام‌گیرنده شده است. لقمه چربی که ناشکری هم می کنند!

ارائه کارت‌های بانکی به مشتریان، یکی‌از کلیدی‌ترین خدماتی است که توسط بانک‌ها و موسسات اعتباری غیربانکی ارائه می‌شود. هدف اصلی از ارائه کارت‌های بانکی، تسهیل مبادلات، کاهش هزینه‌های مبادله‌ای، فراهم کردن امکان دسترسی شبانه‌روزی مشتریان به خدمات بانکی و ایجاد ارتباط دائمی بین مشتری و بانک است.
 
پذیرش عمومی کارت‌های بانکی سبب می‌شود تا عموم مردم بتوانند در تمام نقاط جغرافیایی به حساب‌های خود و خدمات بانکی دسترسی داشته باشند و بدون نیاز به حمل پول نقد و پذیرش ریسک‌های مرتبط با آن، از خدمات بانکی استفاده کنند. به لحاظ عملیاتی در کشورهای گوناگون انواع مختلفی از کارت‌های بانکی ارائه می‌شود که برخی از موارد مشترک و اصلی که در اکثر کشورها وجود دارد شامل این موارد می‌شود. کارت بدهی، کارت اعتباری، کارت هدیه، کارت خودپرداز و کارت سوخت.
هر یک از این کارت‌ها جهت پاسخگویی به یک نیاز خاص مورد استفاده واقع می‌شوند. با این حال کارت‌های بدهی و اعتباری بخش عمده کارت‌های بانکی را تشکیل داده و به صورت گسترده مورد استفاده واقع می‌شوند.
 
کارت نقدی یا بدهی، نوعی کارت پرداخت بانکی است که توسط یک بانک یا موسسه مالی ارائه می‌شود و با استفاده از آن شخص می‌تواند از حساب خود نزد بانک برداشت کرده و نیاز خود به نقدینگی (جهت خرید کالا و خدمات) را بدون مراجعه به شعبه برطرف کند.
 
کارت اعتباری، نوعی کارت پرداخت بانکی است که توسط یک بانک یا موسسه مالی ارائه شده و با استفاده از آن مشتری از این امکان برخوردار می‌شود تا بتواند با استفاده از منابع بانک، خریدهای خود را انجام دهد. 
 
مهمترین ویژگی کارت‌های نقدی آن است که معمولا از آنها برای انجام عملیاتی نظیر دریافت وجه، انتقال وجه، دریافت اطلاعات حساب، اعلام موجودی و غیره در دستگاه‌های خودپرداز و غیره استفاده می‌شود. همچنین، مهمترین ویژگی کارت‌های اعتباری که در واقع مزیت آنها نسبت به وام‌های متعارف بانکی محسوب می‌شود، به مسئله اعتبار باز می‌گردد.  در واقع، کارت اعتباری نوعی اعتبار است و این فرصت را به شخص می‌دهد تا در بازه زمانی مشخص بتواند نسبت به خرید کالاها و خدمات اقدام کند و اگر این کار را انجام ندهد، اعتبار مذکور از بین خواهد رفت. بنابراین، بر خلاف وام‌های متعارف بانکی که مبلغ آنها توسط بانک به حساب مشتری واریز می‌شود، در کارت اعتباری مشتری صرفا از اعتبار و فرصت خرید کالاها و خدمات برخوردار می‌شود.
 
از لحاظ تفاوت‌ کارت‌های بدهی و اعتباری، اولین و مهمترین تفاوت کارت‌های مذکور به مسئله موجودی برمی‌گردد. در کارت‌های بدهی لازم است ابتدا شخص منابع نقدی را به حساب خود نزد بانک واریز کند و سپس تا سقف موجود در حساب، می‌تواند از امکان استفاده از کارت جهت نیازهای مختلف مانند خرید کالاها و خدمات استفاده کند. بنابراین، در کارت بدهی سپرده‌گذاری مقدّم بر استفاده از کارت است. اما در کارت‌های اعتباری نیازی به سپرده‌گذاری وجود ندارد و مشتری می‌تواند با استفاده از کارت‌، خود را به بانک بدهکار کند. در واقع مشتری با کشیدن کارت اعتباری، از اعتبار خود نزد بانک جهت خرید کالاها و خدمات استفاده می‌کند.
 
تفاوت دیگری که بین کارت‌های بدهی و اعتباری وجود دارد، به مسئله رتبه اعتباری باز می‌گردد. در حالی که جهت استفاده از کارت‌های بدهی نیاز جدی به بررسی رتبه اعتباری مشتری توسط بانک صادرکننده بانک وجود ندارد، در زمان صدور کارت‌های اعتباری لازم است ابتدا وضعیت اعتباری مشتری (سوابق بازپرداخت، حقوق دریافتی و غیره) مورد ارزیابی قرار گرفته و برای مشتری رتبه مشخصی در نظر گرفته شود. سقف میزان اعتبار کارت با توجه به رتبه اعتباری مشتری تعییین می‌شود.
 
البته اگر مشتری در بازپرداخت اعتبار استفاده شده رفتار قابل قبولی نشان دهد، بانک در زمان شارژ کارت اعتباری برای دفعات آتی، رتبه اعتباری و در نتیجه سقف بالاتری از اعتبار را برای مشتری در نظر می‌گیرد و بالعکس.