برخی کاربران حرفه ای سایت های تورنت استفاده و به اشتراک گذاری فایل های ویندوز ۱۰ را به علت نگرانی از نقض حریم شخصی خود متوقف کرده‌اند.

اعضای این سایت ها که به حفظ اطلاعات شخصی خود بسیار اهمیت می دهند، می‌گویند ویندوز ۱۰ در زمینه حفاظت از داده های خصوصی کاربران بسیار سهل انگار است و نباید از آن استفاده کرد.

از جمله سایت های تورنت که کاربرانش در برابر استفاده از ویندوز ۱۰ موضع منفی گرفته اند می توان به iTS و FSC اشاره کرد. بر طبق اخبار منتشر شده مایکروسافت با بررسی عادات کاربری افراد در ویندوز ۱۰ برای آنها پیام های تبلیغاتی به نمایش درمی آورد و هارددیسک کاربر را برای شناسایی نرم افزارهای تقلبی و جعلی اسکن می کند.

کاربران سایت های تورنت می گویند مایکروسافت در ویندوز ۱۰ دیگر تعهدی به حفاظت از داده های کاربران ندارد و اطلاعات افراد را جمع آوری و در اختیار شرکت های ثالث قرار می دهد.

یکی از فناوری های ضدحریم شخصی ویندوز ۱۰ MarkMonitor است که از جمله اطلاعات مربوط به محتوای ذخیره شده در هر هارددیسک را به طور مستقیم برای سرورهای مایکروسافت ارسال می کند.

برخی از این سایت ها تا بدان جا پیش رفته اند که به کاربران ویندوز ۱۰ اجازه دسترسی به محتوای تورنت خود را نمی دهند و در عوض برای انها ویدیویی نمایش می دهند که خطرات ویندوز ۱۰ برای حریم شخصی افراد را شرح می دهد.

از جمله دیگر ضعف های ویندوز ۱۰ در حوزه حریم شخصی ارسال کلمه رمز وای – فای برای فهرست تماس های هر فرد، ثبت میزان و نحوه مصرف داده توسط هر کاربر و بلوکه کردن برنامه ها و بازی های است که مشکوک به تقلبی بودن باشند.

هک تلگرام و نرم افزارهای این چنینی شاید اصلا امکان پذیر نباشد؛ راهی که برخی افراد برای نفوذ به نرم افزار شما استفاده می‌کنند تنها از طریق فریب کاربران است.

شاید برای کنجکاوی روی این گونه لینک‌ها کلیک کرده‌اید و با صفحهٔ خرید نرم افزار مواجه شده‌اید و وجهی را هم پرداخت نموده‌اید و شاید اصلا برنامه‌ای هم دریافت نکرده‌اید؟ امروز شما را با نحوهٔ جلوگیری از هک تلگرام و نرم افزارهای مشابه آشنا می‌کنیم.

در واقع هک تلگرام و نرم افزارهای اینچنینی شاید اصلا امکان پذیر نباشد. راهی که برخی افراد برای نفوذ به نرم افزار شما استفاده می‌کنند تنها از طریق فریب کاربران است.

به طور مثال در یکی از آموزشهای هک تلگرام اینگونه آمده است: یک اکانت تلگرام با نامی شبیه به اکانت رسمی تلگرام بسازید و از طریق آن این پیام را برای قربانی ارسال کنید.

"با سلام کاربر گرامی، شما هنوز اکانت تلگرام خود را تایید نکرده‌اید. چنانچه تا یک دقیقه دیگر نسبت به تایید آن اقدام نکنید، اکانت شما مسدود می‌شود. برای تایید کردن آن، کد ۵ رقمی که توسط یکی از ربات‌های تلگرام برای شما ارسال شده است را برای ما بفرستید"

با ارسال کد تایید از طرف قربانی برای هکر که با اسم جعلی پیام داده است، وی می‌تواند تلگرام را در دستگاهی دیگر با حساب شما نصب کند و همهٔ پیام‌های رد و بدل شدهٔ شما را ببیند.

پر واضح است که هیچ شبکهٔ اجتماعی، از کاربران تقاضای هیچ کد یا رمزی برای تایید حسابش نمی‌کند. و این گونه فریب‌ها توسط افرادی اندکی زیرک برای فریب دادن کاربران کمتر آشنا به این گونه موارد به کار می‌رود که متن نوشته شده هم شاید از نظر کسی که به این موارد آشنا نباشد منطقی بیاید و فریب بخورد.

بنابر این هیچ زمانی در هیچ شبکهٔ اجتماعی و هیچ سایت و نرم افزاری، به چنین پیامهایی توجه نکنید و آن‌ها را نادیده بگیرید یا حذف نمایید. تنها راه و بهترین راه جلوگیری از اینگونه کلاهبرداری‌ها، افزایش آگاهی مردم و آشنا نمودن آنان با مفاهیم اولیهٔ امنیت در عصر اینترنت می‌باشد.

ممکن است در خانواده یا در بین دوستان و آشنایان افرادی مانند پدران و مادرانمان آشنایی کمتری با تلفنهای هوشمند و اینترنت داشته باشند و احتمال داشته باشد که قربانی چنین کلاهبرداری‌هایی شوند.

به شما پیشنهاد می کند با آگاه نمودن آنان از این مطلب که هیچ‌گاه در هیچ کجا هیچ گونه رمز یا کدی را برای کسی ارسال نکنند آن‌ها را از این مشکلات دور نگه دارید.

عضو سازمان نصر تهران گفت: سایت‌‌‌های دارای نماد اعتماد الکترونیکی، لوگوی نماد شامل لینک نماد را در صفحه اصلی می‌گذارند، اما به‌ دلیل ایراد فنی لوگو که گاهی به صفحه اصلی آسیب می‌زند، برخی از عکس به جای اصل آرم استفاده می‌کنند.


پویا محمودیان در واکنش به اینکه یک مقام دولتی از جعل نماد الکترونیکی در سایت‌های جعلی خرید و فروش اینترنتی از طریق درج تصویر نماد به جای اصل لوگو خبر داده بود، گفت: برای فروشگاه‌های واقعی که در کار خریدوفروش اینترنتی فعالیت می‌کنند، جلب اعتماد مخاطب رمز بقا و پیشرفت کار است و اصولاً کسی که فعالیت صحیحی در بازار کسب و‌ کار اینترنتی داشته باشد، در فکر کلاهبرداری و تخلف نیست.  

مسئول کمیسیون تجارت الکترونیک سازمان نظام صنفی رایانه‌ای ادامه داد: بنابراین اگر تخلفی در بازار فروشگاه‌های اینترنتی باشد مربوط به فعالانی است که قصد واقعی تجارت در این فضا را ندارد و در واقعیت از این ویترین برای کسب منفعت از طریق سوء استفاده و کلاهبرداری استفاده می‌کنند.  

وی توضیح داد: سایت‌هایی که نماد اعتماد الکترونیکی دارند، معمولا لوگوی نماد را در صفحه اصلی سایت درج می‌کنند که با کلیک روی لوگو، گواهی نماد مربوط به آن شرکت در صفحه‌ای از مرورگر که حتما با آدرس دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
آغاز شده باز می‌شود. 

مسئول کمیسیون تجارت الکترونیک سازمان نظام صنفی رایانه‌ای ادامه داد: علت اینکه برخی از سایت‌های معتبر به جای لوگو، عکس لوگو را قرار می‌دهند به‌دلیل ایراد فنی لوگو است که گاهی به صفحه اصلی سایت آسیب می‌زند و باز کردن سایت را با مشکل مواجه می‌کند.  محمودیان تاکید کرد: بنابراین صرفا قرار دادن عکس لوگو نشانه جعلی بودن یک سایت نیست.

محمودیان گفت: همچنین در سایت نماد الکترونیکی به آدرس دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
نیز فهرست تمامی شرکت‌های دارای نماد درج شده است که درباره بررسی صحت و سقم دارندگان نماد می‌توان به آن مراجعه کرد.  

وی تاکید کرد: مرکز توسعه تجارت الکترونیکی با اعطای نماد اعتماد الکترونیکی هویت صاحب و محل فعالیت کسب و کارهای اینترنتی را احراز می‌کند.  محمودیان افزود: البته مسئولیت صحت فعالیت کسب‌وکار اینترنتی و تمامی محتوای منتشر شده در وب سایت بر عهده صاحب کسب‌وکار اینترنتی است.

با استفاده از لانچرها می توانید ظاهر گوشی همراه خود را به صورت کامل تغییر دهید و شاهد ظاهری جذاب و جدید باشد.
KK Launcher یکی از زیباترین و سریع ترین و جذاب ترین لانچرهای عرضه شده برای گوشی های اندرویدی می باشد که همیشه شاهد دریافت جدیدترین آپدیت ها برای آن خواهید بود که میتواند ظاهر گوشی شما را به صورت بسیار زیبایی دگرگون کند.


ویژگی ها:

• پشتیبانی از بسته های آیکون مختلف
  
• دارای سایدبار دستیار برای دسترسی راحت تر
  
• سفارشی سازی با گزینه های بسیار بالا
  
• استفاده از GoogleNow در صفحه خانگی
  
• امکان آپدیت کردن به اندروید M
  
• دارای افکت های حرکتی بسیار جذاب و زیبا
  
• دارای برنامه AppLock جهت حفاظت از برنامه ها
  

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

اخيرا گوگل با یک ترفند جدید، توجه كاربران را به خود جلب كرده تا بدين وسيله از مهاجرت مهاجران به اروپا جلوگيري كند.
گوگل اخيرا از ورژن جديدي رونمايي كرد، كه ادعا مي كند مي تواند آينده را پيش بيني كند.

گوگل به كاربران مي گويد، براي تجربه نسخه طالع بيني گوگل به سايت betagoogle.com مراجعه كنند و سوال مورد نظر خود را از طريق موتور جستجوگر گوگل مطرح نمايند. موتور جستجوگر به صورت خودكار و بدون در نظر گرفتن سوالي كه شما پرسيده ايد، ليستي از سوالات پيشنهادي را به شما مي دهد.


در مرحله بعد وارد صفحه نتايج مي شويد كه در آنجا با متن زير مواجه مي شويد:

"ما آينده شما را نمي توانيم پيش بيني كنيم. هرروز 60 ميليون مهاجر از خودشان مي پرسند كه آيا اصلا آينده اي دارند؟به همين دليل گوگل با ساخت اين سايت جعلي توجه شما را به اين موضوع جلب كند كه شما چقدر نگران آينده تان خودتان هستيد، لطفا يك لحظه با خودتان فكر كنيد كه آينده اين مهاجران چه مي شود."

با اين پروژه ما در تلاش براي بالا بردن سطح آگاهي مردم از بحران مهاجرت به اروپا هستيم. ما براي اين مشكل در اروپا  به يك راه حل ساختاري در سطح سياسي نيازمنديم. لطفا اين تا مي توانيد اين پيام را نشر دهيد. "

شاهد شگفتی های زیادی در شرکت گوگل بوده ایم و این بار هم شگفتی در عنوان شغلی پیش آمده است. عنوان شغلی مهندس شرکت گوگل در ابتدا یک طنز به نظر می رسد اما این یک عنوان  شغلی واقعی است.

یکی از مهندسین شرکت گوگل در کارت ویزیت خود عنوان " همکار خوب و بانشاط" را به خود اختصاص داده است که شبیه هیچ یک از عنوان های شغلی که تا کنون شنیده ایم مانند : مدیر،بازاریاب و... نیست.


این عنوان شغلی عجیب به چاد منگ تن مهندس شرکت گوگل تعلق دارد که به خاطر انرژی سرشاری که دارد و شادابی که هنگام کار به همکاران خود منتقل می کند این عنوان شغلی را یدک می کشد.

پس از سرچ جمله "تاریخ تولد گوگل" در موتور جستجو گر گوگل، نتیجه جستجو تاریخ های متعددی به شما می دهد.

27 سپتامبر سال 2015 گوگل تولد 17 سالگی خود را در فضای مجازی جشن گرفته بود، سالروزی که حتی خود گوگل هم از درستی آن مطمئن نیست.

در حقیقت، اگر در موتور جستجوگر گوگل تاریخ تولدش را سرچ کنید، تاریخ دقیقی دستگیرتان نخواهد شد.

Ryan Germick ، رئیس تیم گوگل در وب سایت Google همزمان با جشن تولد 17 سالگی اش نوشته است: "تولد گوگل کی است؟ خود من هم در مورد تاریخ تولد گوگل مطمئن نیستم. ما تاکنون هفتم، هشتم، بیست و ششم و اخیرا بیست و هفتم سپتامبر را برای سالروز تولد گوگل جشن گرفته ایم."

چگونه تبلیغات می تواند رسانه های آزاد را در یک جامعه غربی ظاهرا دموکراتیک، به خودسانسوری وادار کند.

سه دهه پیش پروفسور نوآم چامسکی که برخی او را تواناترین و شجاع ترین روشنفکر زنده می دانند و برخی دیگر یک فرضیه پرداز ضد آمریکایی، انتقادهای اثرگذار خود را از رسانه های شرکتی غرب با همکاری ادوارد اس. هرمان، در کتاب اثرگذارش «تولید رضایت» روی کاغذ آورد. این کتاب اثر ژرفی بر برداشت من از رسانه های جریان غالب در سال های نوجوانی ام گذاشت و از لحاظی در تصمیم گیری من برای راه اندازی «بایلین» با همکاری دنیل تودور نقشی حیاتی ایفا کرد.

ما با حذف آگهی های تجاری و سوگیری های سیاسی مالکان رسانه، معتقدیم که گردآوری پول از تعداد زیادی از مردم، پتانسیل لازم را جهت دموکراتیک کردن چشم انداز رسانه ها و حمایت از روزنامه نگاری مستقل داراست.

نوآم چامسکی در کتاب تولید رضایت خاطرنشان می کند که رسانه های شرکتی غربی از نظر ساختاری موظف به تولید رضایت در جهت تامین منافع گروه های نخبه و مسلط در جامعه هستند. با «صافی هایی» که تعیین می کنند چه چیزی به «خبر» تبدیل می شود.

او نشان می دهد که چگونه تبلیغات می تواند رسانه های «آزاد» را در یک جامعه غربی ظاهرا دموکراتیک، به خودسانسوری وادار کند. با این حال از آن زمان تاکنون چیزهای زیادی تغییر کرده است. ما اکنون اینترنت راداریم. سازمان های رسانه ای که طبق نظر چامسکی تولید رضایت می کردند، از نظر مالی با مشکلات عظیمی مواجه شده اند ولی آیا هیچ یک از تحلیل های چامسکی در این مدت تغییر کرده است؟ من اخیرا در دفتر چامسکی در ام آی تی با او گفتگویی داشتم تا از نظرات او درباره چشم انداز رسانه ای فعلی بیشتر باخبر شوم.

27 سال پیش شما در کتاب «تولید رضایت» نوشتید که نقش اولیه رسانه های جمعی در جوامع دموکراتیک غربی، بسیج حمایت مردمی در راستای تامین منافع نخبگان است که دولت و بخش خصوصی را به پیش می برند اما از آن زمان تاکنون اتفاقت بسیاری رخ داده است که می توان گفت قابل توجه ترین آنها اینترنت است که قدرت تمرکززدایی شدیدی دارد و قدرت رسانه های سنتی را تضعیف کرده و نیز روزنامه نگاری شهروندی را به وجود آورده است. مثلا اخبار مربوط به فرگوسن قبل از آنکه هیچ یک از سازمان های رسانه ای به آن بپردازند، در توئیتر ظاهر شد. آیا اینترنت در «مدل تبلیغاتی» شما تغییری به وجود آورده است؟

- در واقع ما نسخه به روز شده ای از این کتاب را حدود 10 سال پیش منتشر کردیم و در دیباچه ای که برای آن در نظر گرفتیم، این مسئله را مورد بحث قرار دادیم. فکر می کنم بتوانم از قول همکار دیگرم که در نوشتن کتاب با من همکاری داشته نیز حرف بزنم. شما می توانید مقدمه این کتاب را بخوانید ولی ما احساس می کنیم که اگر تغییراتی به وجود آمده، این هم یکی از آن تغییرات است. چیزهای دیگری هم عوض شده، مثل کاهش شمار رسانه های چاپی مستقل که خیلی تکان دهنده است.

تا جایی که من می فهمم، تحلیل بنیادینی که انجام داده بودم به طور کلی بدون تغییر مانده است. درست است که اینترنت فرصت هایی را فراهم کرده است که قبلا به سادگی در اختیار افراد قرار نمی گرفت، مثلا به جای اینکه آدم مجبور باشد برای تحقیقات به کتابخانه برود، می تواند پشت رایانه اش بنشیند و این کار را انجام دهد. حالا بی شک می توانید اطلاعات را خیلی ساده تر انتشار دهید، همینطور اطلاعات مختلف را از منابع بسیار زیاد انتشار دهید که البته این مسئله فرصت ها و نارسایی ها را به وجود می آورد اما آن سیستم اساسا تغییر چندانی نکرده است.

امیلی بل، مدیر مرکز روزنامه نگاری دیجیتال تاو در دانشکده روزنامه نگاری کلمبیا در یکی از سخنرانی های اخیر خود در آکسفورد گفته است: فضاهای خبری دیگر در تملک خبرسازان نیست. مطبوعات کنترل خود را بر کانال های عمده ای که از طریق آنها گزارش هایشان را به گوش مخاطبانشان می رساندند از دست داده اند. عرصه عمومی اکنون محل عمل شمار اندکی از شرکت های خصوصی است که عمدتا در سیلیکون ولی مستقرند.

تقریبا کل محتوا اکنون در تریبون های عمومی منتشر می شود و این عرصه از آن روپرت مورداک نیست، بلکه متعلق به لرذی پیج و سرگئی برین از گوگل و مارک زوکربرگ از فیس بوک است که حرف های بیشتری درباره چگونگی خلق و انتشار خبر دارند. آیا آنها نیز همچون همتایان خود در اصطلاح رسانه های به میراث مانده، رضایت تولید می کنند؟

اول از همه اینکه من اساسا این اظهارنظر را قبول ندارم. مثلا همین الان اگر من بخواهم بفهمم که در اوکراین یا سوریه یا واشنگتن چه خبر است، نیویورک تایمز یا دیگر روزنامه های ملی را می خوانم، به سراغ آسوشیتدپرس می روم، مطبوعات انگلیسی را می خوانم و از این قبیل. به توئیتر نگاه نمی کنم چون توئیتر هیچ چیز به من نمی گوید. البته توئیتر درباره دیدگاه های مردم در مورد همه چیز، حرف های بسیاری به من می گوید اما خیلی مختصر و ضرورتا سطحی و گذشته از این از خبر به معنای کلاسیکش هم خبری نیست.

برای مثال همین شهر  بوستون  را در نظر بگیرید. بوستون همیشه یک روزنامه بسیار خوب داشته است، یعنی بوستون گلوب. این روزنامه هنوز هم وجود دارد اما سایه بی رمقی از چیزی که بیست یا سی سال پیش بود از آن باقی مانده. این روزنامه قبلا دفاتری در گوشه و کنار جهان داشت، با گزارشگرانی خوب و نمونه هایی بسیار عالی از کار روزنامه نگاری را در آمریکای مرکزی در دوران جنگ های این منطقه در سابقه اش دارد. نمونه ای از روزنامه نگاری انتقادی عالی در رویدادهای داخلی و خیلی موضوعات دیگر.

حالا به یک کیوسک روزنامه فروشی بروید و نگاهی بیندازید. جز خبرهای محلی، مطالبی از خدمات محلی، برخی مطالب نیویورک تایمز و به ندرت چیزهای دیگر را می بینید. این اتفاقی است که در تمام کشور افتاده و در واقع در همه جای جهان رخ داده است. این کار به معنای محدود کردن منابع روزنامه نگاری درباره اتفاقاتی که در سطح جهان رخ می دهد، است. این حرف به این معنا نیست که گزارش های نیویورک تایمز یا گاردین یا ایندی پندنت یا هر جای دیگر را باید بدون انتقاد خواند.

شکی نیست که باید آنها را به روش انتقادی خواند اما دست کم این مطالب وجود دارند. روزنامه نگارانی در صحنه هایی که رخدادهای بزرگ به وقوع می پیوندند حضور دارند که اکنون تعداد آنها به نسبت گذشته کمتر شده، در نتیجه این کار به معنای محدود شدن منابع خبری است. از سوی دیگر یک عامل جبران کننده هم وجود دارد. امروزه به نسبت 20 سال پیش خواندن مطبوعات سایر کشورها آسان تر شده، چون به جای اینکه آدم مجبور باشد به کتابخانه یا جایگاه خبر بین المللی میدان هاروارد برود، می تواند از طریق اینترنت این کار را انجام د هد.

بنابراین با اثرات متعددی مواجه اید، تا جایی که به سیلیکون ولی، مثلا گوگل مربوط می شود، مطمئنم که آنها هم می کوشند تولید رضایت کنند. مثلا اگر بخواهید چیزی بخرید، در گوگل دنبالش می گردید. این کار یعنی آنها مهمترین افراد در این فرآیند هستند اما این بازتابی از مدل کسب و کار آنها نیز هست که البته مبتنی بر تبلیغاتی تجاری است که در واقع (در مدل ما) یکی از صافی ها به حساب می آید.

من همیشه از گوگل استفاده می کنم. خوشحالم که چنین پدیده ای وجود دارد اما گوگل و البته سایرین، میزان عظمیی از نظارت بر شما دارند و می کوشند اطلاعات شخصی تان را درباره افراد و عادات و تعاملات تان و از این قبیل امور به دست آورند تا شیوه اطلاعاتی را که به شما عرضه می شود شکل دهی کنند. آنها بیشتر از اداره امنیت ملی آمریکا، بر ما نظارت دارند.

رابرت جی. کایسر سردبیر پیشین واشنگتن پست در مقاله ای با عنوان «خبری بد درباره خبر» می نویسد: «مقوله خبر به شکلی که می شناسیم در معرض خطر قرار دارد. به همین ترتیب حاکمیت دموکراتیک که وجود آن بستگی به وجود یک رسانه خبری مراقب و موثر دارد.

تغییرات رخ داده در جامعه ای که ساخته و پرداخته فناوری های دیجیتال است تیشه به ریشه خبر می زنند، فناوری هایی که از جمله قدرتمندترین دیوهایی به شمار می روند که تاکنون توسط بشر از شیشه بیرون آمده است.» نه تنها بزرگترین سازمان های خبری مثل نیویورک تایمز و واشنگتن ست که به بهای 250 میلیون دلار به موسس آمازون فروخته شده اند، مبلغی که بخش اندکی از ارزش این سازمان ها تا همین چند سال پیش محسوب می شد و سایر سازمان های رسانه ای نیز از نظر مالی در مضیقه اند و فاقد نقشه راه روشنی برای بقایند، بلکه تعدادی از روزنامه های محلی در سطح آمریکا و انگلیس نیز هر هفته تعطیل می شوند. می دانم که شما برخی از این سازمان ها را «تولیدکنندگان رضایت» می دانید اما چگونه می توان در این عصر دیجیتال نوین، بودجه روزنامه نگاری کیفی را تامین کرد؟

توسط دولت

- ایالات متحده را در نظر بگیرید. وقتی که این کشور تاسیس شد، درکی نسبت به متمم اول وجود داشت که کارکردی دوگانه داشت: یعنی تولیدکننده اطلاعات را از کنترل دولت می رهاند اما به مردم حق برخورداری از اطلاعات را نیز می دهد. در نتیجه اگر به قوانین پس از جنگ نگاه کنید، جوری طراحی شده اند که یارانه دولتی لازم را برای نشریات تامین کنند تا گسترده ترین طیف دیدگاه ها، اطلاعات و غیره را در اختیار مردم بگذارند. این مدل کاملا معقولانه است.

در نبود یک مدل تجاری خوب، سازمان های رسانه ای جدید از بازلفید گرفته تا وایس، پیشتاز به اصطلاح «تبلیغات بازرگانی بومی» شده اند که شکلی از تبلیغات اینترنتی است که به دنبال گول زدن مصرف کننده و ایجاد این باور در اوست که بهع جای یک آگهی که برای درج آن پول پرداخته شده، در حال خواندن یک «سرمقاله» است. به طور کلی به جای سرمقاله می توان اسم آنها را «پول نامه» گذاشت. طعنه آمیز آنکه حتی روزنامه پیشرویی مثل گاردین نیز محتوای اسپانسرداری را برای شرکت گلدمن ساچز منتشر می کند. نظرتان درباره تبلیغات تجاری بومی چیست؟

 این شیوه به معنای تشدید کردن مشکلی است که بسیار جدی است و اصولا نباید وجود داشته باشد. اتکای یک نشریه به آگهی دهندگان باعث می شود که آنها چیزی را که در سطح جامعه عرضه می شود شکل دهند، کنترل کنند و در نهایت تعیین کنند. دوباره می گویم اگر به کتاب ما برگردید، می بینید که این یکی از آن صافی های مورد اشاره ماست. اگر به عقب نگاه8 کنید، درست همین ایده اتکای به آگهی دهندگان به شدت مفهوم رسانه آزاد را دچار اعوجاج می کند.

 اگر به این فکر می کنید که رسانه های تجاری چه هستند، باید گفت مسئله ای نیست، آنها یک کسب و کار محسوب می شوند و یک کسب و کار چیزی را برای یک بازار تولید می کند. تولیدکنندگان در این مورد تقریبا بدون استثنا شرکت های بزرگ هستند.

وقتی دیدم شرکت روابط عمومی جهانی ادلمن تحقیقاتی را در این باره انجام داده که آیا خوانندگان واقعا می توانند بگویند که در حال خواندن یک آگهی بازرانی اند یا ی مقاله، در جایم میخکوب شدم؛ چون 60 درصد خوانندگان متوجه نشده بودند که در حال خواندن آگهی های تجاری اند.

- این مسئله همیشه وجود داشته است. وابستگی به آگهی دهنده و موسسات روابط عمومی در ماهیت آنچه رسانه ها، هم در خبرهایشان و هم در تفسیرهای شان تولید می کنند، اثر قابل ملاحظه دارد. چگونه انتظار دارید جور دیگری باشد؟ این یک بازار است.

- به نظر من این یک اصل کلی است که تقریبا هر چیزی که تنوع و طیف رسانه های در دسترس جامعه را افزایش می دهد، مفید است. البته این رویکرد خاص مشکلات خود را هم دارد. هر رویکردی مشکلات خود را دارد. هیچ مدل ایده آلی نیست که مشکلاتی را به همراه نداشته باشد اما به طور کلی هر چه تعداد و تنوع چیزهای در دسترس بیشتر باشد، برای مردم بهتر است.

می شود نظرتان را درباره شارلی ابدو هم بدانم؟ درباره این اصل «آزادی بیان فارغ از اینکه این بیان چیست» چه نظری دارید؟

- راستش فکر می کنیم که ما باید قویا از آزادی بیان حمایت کنیم اما آزادی بیان به معنای فقدان مسئولیت نیست. بنابراین مثلا من طرفدار آزادی بیانم ولی اگر یک نفر تصمیم بگیرد یک آگهی تجاری بزرگ در میدان تایمز نیویورک بچسباند و در آن از فرستاده شدن یهودیان به اتاق های گاز تجلیل کند، فکر می کنم که دولت باید جلوی این کار را بگیرد.

- فکر می کنم کار آنها در این مورد مثل کار نوجوانانی بود که کثیف کاری راه می اندازند. یعنی باید همین حرف را درباره بی مسئولیتی های زیاد دیگری هم بگویم که در مطبوعات شاهدیم. مثلا وقتی مطبوعات آمریکا و انگلیس از بدترین جنایت این قرن یعنی حمله به عراق پشتیبانی کردند، این هم شکل دیگری از بی مسئولیتی مشابه بی مسئولیتی شارلی ابدو مرتکب شد. این کار به نابودی عراق و شیوع کشمکش های فرقه گرایانه انجامید که کل این منطقه را پاره پاره کرد. این کار یک جنایت بزرگ بود.

بر اساس قوانین بین الملل، تهاجم به کشوری دیگر بزرگترین جنایت بین المللی محسوب می شود. به همین ترتیب چون مطبوعات از این کار حمایت کردند، مرتکب یک بی مسئولیتی عمیق شدند.

برخی کارشناسان بلوکه کردن آگهی ها در iOS 9 را اعلام جنگ غیرمستقیم اپل به گوگل توصیف کرده اند.

شرکت اپل با عرضه تازه ترین سیستم عامل همراه خود موسوم به iOS 9 جنجال به راه انداخته، زیرا این سیستم عامل به کاربران آیفون و آی پد امکان می دهد به راحتی آگهی های تبلیغاتی را بلوکه کنند.

اپل می گوید این کار به نفع افراد است و تجربه کاربری آنها را بهبود می بخشد، اما برخی صاحب نظران می گویند این اقدام شرکت های تبلیغاتی و بسیاری از آگهی دهندگان را تا حد زیادی از درآمدهایشان و همین طور از دیده شدن محروم می کند. آنان اقدام اپل را غیرسازنده و خصمانه توصیف کرده اند.


برخی کارشناسان بلوکه کردن آگهی ها در iOS 9 را اعلام جنگ غیرمستقیم اپل به گوگل توصیف کرده اند. زیرا بیش از 90 درصد از درآمد گوگل ناشی از تبلیغاتی متنی و تبلیغات مبتنی بر جستجو است. اپل هم از محل تبلیغات درآمدهایی دارد که البته به اندازه گوگل چشمگیر نیست.

با توجه به افزایش کاربران گوشی های هوشمند، تبلیغات همراه روز به روز اهمیت بیشتری پیدا می کند و انتظار می رود گوگل و اپل برای کسب درآمد از این طریق به شیوه های جدیدی متوسل شوند.

اپل همچنین اعلام کرده که دیگر برنامه های بلوکه کننده تبلیغات را در فروشگاه آنلاین iTunes App مسدود نمی کند و به نظر می رسد با این تغییر سیاست بسیاری از توسعه دهندگان به نگارش برنامه های این چنینی علاقمند شوند.


گوگل در سال 2015 حدود 17.73 میلیارد دلار درآمد داشته که 3.9 میلیارد دلار آن سود خالص بوده و از این رقم 16.02 میلیارد دلار یا 92.7 درصد از محل تبلیغات به دست آمده است. اما اپل در این مدت 49.6 میلیارد دلار از محل فروش محصولات خود به دست آورده و درآمد خالص آن برابر با 10.7 میلیارد دلار بوده است. 84.5 درصد از درآمد اپل از محل فروش دستگاه ها و سخت افزارهای مختلف بوده و در این میان آیفون 63 درصد از کل درآمد این شرکت را به خود اختصاص داده، لذا اپل چندان توجهی به درآمد تبلیغاتی ندارد.

کمپانی اپل اعلام کرد که در تلاش برای پاک کردن بدافزاری است که به آیفون‌ها و آی‌پد‌های موجود در چین نفوذ کرده است.

بدافزاری به نام XcodeGhost در تعدادی از نرم‌افزارهای تائید شده‌ی شرکت اپل کار گذشته شده و هکر‌ها می‌توانند از طریق آن به اطلاعات موجود در دستگاه دسترسی پیدا کنند. گفته می‌شود این بزرگ‌ترین حمله نرم‌افزاری به اپل استور (فروشگاه نرم‌افزار اپل) بوده است.

اپل می‌گوید طراحان این برنامه در برخی نرم‌افزار‌ها کدی کار گذاشته‌اند که درواقع بجای سامانه‌ی نرم‌افزاری اپل (Xcode) عمل می‌کند.کمپانی طراح این نرم‌افزار محبوب در چین گفته که نسخه قدیم این اپ آلوده بوده و نسخه جدید آن مشکلی ندارد.

سخنگوی اپل همچنین گفته است که اپل با کمک برنامه‌ریزان در تلاش است تا مطمئن شود که بدافزار را حذف و دوباره Xcode را جایگزین کند.چند روز پیش هم نام کاربری و رمز عبور بیش از ۲۲۵ هزار حساب اپل در چین دزدیده شد.