چه کسی فیسبوک را هک کرد؟ آیا فیسبوک تاکنون هک شده است؟
یک هکر معروف اخیرا در پست وبلاگی خود عنوان کرده است که در خلال برنامه‌اش برای کشف باگ‌های امنیتی، متوجه این نکته شده که هکری از قبل به سیستم‌های فیسبوک نفوذ کرده است. این هک از نوع نفوذ به حساب‌های مدیریتی کارمندان بوده است.

فیسبوک به عنوان بزرگ‌ترین شبکه‌ی اجتماعی مجازی جهان، همیشه در معرض خطر نفوذ توسط هکرها بوده است. به همین دلیل، این شرکت در برنامه‌های مختلفی، جوایزی برای هکرهایی که بتوانند باگ‌های امنیتی سیستم‌هایش را کشف کنند، در نظر می‌گیرد. هکری به نام اورنج تسای (Orange Tsai) به تازگی خبری جالب و البته نگران‌کننده در مورد کشف حفره‌های امنیتی فیسبوک منتشر کرده که نشان می‌دهد حساب‌های کارمندان این شرکت در معرض نفوذ جدی قرار داشته است.

تسای در پست وبلاگی خود عنوان کرده که در خلال برنامه‌هایش برای کشف باگ‌های امنیتی و کسب جایزه‌ی فیسبوک به این نکته پی برده است که هکری دیگر در حدود ۸ ماه در سرورهای این شرکت نفوذ داشته و اطلاعات کاربری بسیاری از کارمندان این شرکت را جمع‌آوری کرده است.

تسای در ادامه توضیح می‌دهد که با استفاده از گوگل و اطلاعاتی که در اینترنت پیدا کرده است، توانسته یکی از دامنه‌های شبکه‌ی داخلی فیسبوک با آدرس tfbnw.net که مخفف The Facebook Network است را شناسایی کند. او از طریق این دامنه توانسته است ۵ سرور دیگر فیسبوک را شناسایی کند. یکی از این سرورها در دامنه‌ی files.fb.com قرار داشته که تسای مطمئن بوده مربوط به سرویس اشتراک امن فایل شرکت Accellion است. او با استفاده از روش هک ساده‌ی SQL injection هفت حفره‌ی امنیتی در این سرویس پیدا کرده و طبق وظیفه‌ی اخلاقی‌اش به فیسبوک و تیم پشتیبانی Accellion اطلاع داده است. تسای با استفاده از یکی از این حفره‌های امنیتی وارد این سرور شده و کنترل ماشین را در دست گرفته است. البته شرکت Accellion نیز پس از اطلاع از این حفره‌ها سریعا پچ امنیتی مورد نظر را برای رفع آنها در اختیار کاربران قرار داده است.

داشتن چنین حفره‌های امنیتی برای فیسبوک که سرورهایش مملو از اطلاعات شخصی افراد است، بسیار خطرناک است. اطلاعات موجود در سرورهای فیسبوک آن قدر گسترده هستند که می‌توان آنها را غیر قابل تصور نامید. اما این حفره‌های امنیت پایان کار نبودند. تسای در ادامه‌ی بررسی‌هایش برای گردآوری مدارک به منظور ارائه به فیسبوک، اصطلاحا یک Backdoor پیدا می‌کند و به این نکته پی‌ می‌برد که هکر دیگری از این قسمت به سرورها نفوذ کرده است. هکر مورد نظر پس از نفوذ به سرور، یک کی‌لاگر (Keylogger) بر روی آن نصب کرده است. کی‌لاگر نوعی برنامه‌ی مخرب است که دکمه‌های فشرده شده روی کیبورد کاربر را در فایلی ذخیره می‌کند. طبق گزارش تسای این هکر ناشناس تمامی این اطلاعات ذخیره شده را در مسیری در سرور ذخیره می‌کرده که فقط خودش به آنها دسترسی داشته است.

این هکر ناشناس در مدت زمان مشخصی کنترل کامل سرور را به دست داشته است. این قسمت از گزارش تسای باعث شده تا بسیاری از کارشناسان امنیت به این عبارت اشاره کنند که فیسبوک به طور کامل تحت کنترل هکر درآمده است.

اما پاسخ فیسبوک چند روز بعد از انتشار پست تسای منتشر شد. زمانی که بحث‌ها در مورد مشکلی که تسای عنوان کرده بود زیاد شد، یکی از کارمندان بخش امنیت فیسبوک Reginaldo Silva در مطلبی عنوان کرد که این Backdoor کشف شده توسط تسای، توسط یکی دیگر از محققانی که مانند او به دنبال حفره‌های امنیتی برای دریافت جایزه بوده‌اند، باز گذاشته شده است. او در ادامه به این نکته اشاره می‌کند که این سرور به طور کاملا مجزا از سرورهای اصلی که حاوی اطلاعات کاربران هستند کار می‌کرده است. بعلاوه او از این اتفاق به عنوان یک پیروزی برای فیسبوک یاد می‌کند. طبق گفته‌ی سیلوا، این که دو محقق بتوانند یک حفره‌ی امنیتی را کشف کنند و هیچ‌کدام نتوانند فرآیند نفوذ را تشدید کنند، نکته‌ی مثبتی برای امنیت فیسبوک است.

او در ادامه می‌گوید هکر دیگری توانسته به مدت حدود یک سال به اطلاعات کاربری بیش از ۳۰۰ کارمند فیسبوک دسترسی داشته باشد، اما نتوانسته حمله‌ی خود را تشدید کند. حتی اگر صحبت‌های سیلوا در مورد جدا بودن سرور مورد نظر از ساختار کلی فیسبوک صحیح باشد، این نکته که این هکر توانسته باشد با استفاده از رمزهای عبور کارمندان به اطلاعات بیشتری دسترسی پیدا کند، برای بسیاری نگران‌کننده است.

نکته‌ی دیگر این که جمع‌آوری اطلاعات ورود کاربران و کارمندان، جزو فعالیت‌هایی است که فیسبوک به شرکت‌کنندگان در برنامه‌ی جایزه‌ی امنیت اجازه‌ی آن را نمی‌دهد. این بدان معناست که هکر ناشناس به دنبال کشف باگ و گرفتن جایزه نبوده است. بعلاوه صحبت‌های سیلوا نیز به عنوان یک کارمند فیسبوک (طبق قوانین نیروی انسانی فیسبوک) قابل استناد نیست.

جایزه‌ی بی‌ارزش

نکته‌ی قابل توجه دیگر این است که جایزه‌ای که فیسبوک به تسای پرداخت کرد، تنها ۱۰ هزار دلار بود. بسیاری از کارشناسان که گزارش تسای در مورد این اتفاق را مطالعه کرده‌اند، بر این باورند که این مبلغ در برابر کشف بزرگ این هکر محقق بسیار ناچیز بوده است. فیسبوک برای هکری که توانسته بود باگ امنیتی ساده‌تری را کشف کند، جایزه‌ی بیشتری در نظر گرفته بود. آناند پراکاش (Anand Prakash) به این نکته پی برده بود که هر فردی می‌تواند با حملات مختلف و استفاده از بخش فراموشی رمز عبور در اپلیکیشن و وبسایت‌های تست اپلیکیشن فیسبوک، حساب‌های کاربری افراد را هک کند. او برای این کشف جایزه‌ی ۱۵ هزار دلاری دریافت کرده بود در حالی که تسای توانسته بود به یکی از سرورهای مهم نفوذ کند و حتی کنترل سرور را در دست بگیرد و نفوذ هکری دیگر را گزارش کند و تنها ۱۰ هزار دلار جایزه دریافت کرد.

این اولین بار نیست که جایزه‌ی نفوذ و کشف باگ، تیم امنیتی فیسبوک را به خطر می‌اندازد. البته این تیم همیشه بازخوردهای نسبتا نامناسبی نسبت به این گزارش‌ها داشته‌اند. سال گذشته هکری به نام وزلی واینبرگ (Wesley Wineberg) توانسته بود در خلال تحقیقاتش به این نکته پی ببرد که از طریق فیسبوک می‌تواند به ایسنتاگرام نیز نفوذ کند. او با ادامه دادن حملاتش توانست به بسیاری از اطلاعات حیاتی (حتی سورس‌کدها) دسترسی پیدا کند. اما تیم امنیتی فیسبوک تنها ۲۵۰۰ دلار به او جایزه داد و مدیر تیم امنیتی، به جای این که با واینبرگ ارتباط برقرار کند و در مورد نحوه‌ی نفوذ و سری باگ‌هایی که او پیدا کرده بود صحبت کند، تنها دستور شکایت‌های قانونی علیه وی را داده بود. این حرکت او دیدی بسیار بد از فیسبوک در بین هکرها ایجاد کرد و آنها امنیت خود را در خلال برنامه‌های جایزه‌ی امنیت فیسبوک، در خطر می‌بینند.

به هر حال اتفاقی که تسای گزارش کرده است، در دنیای هکرها اصلا اتفاق کوچکی نیست و نشان می‌دهد که تیم امنیتی فیسبوک اصلا درس‌های مناسبی از گزارش سال گذشته‌ی واینبرگ نگرفته است. به هر حال به نظر می‌رسد تیم امنیتی این شرکت بزرگ باید تغییرات اساسی در سیاست‌هایش و برخورد با محققانی که به آنها کمک می‌کنند داشته باشد.

مدیر عامل بلک‌ بری در پست وبلاگی روز گذشته‌ی خود به ابهاماتی در مورد همکاری این شرکت با دولت کانادا برای رمزگشایی پیام‌های رد و بدل شده با گوشی‌های بلک‌ بری پاسخ داد. او تلویحا عنوان کرده که با دولت در این زمینه همکاری داشته و این کار را امری اخلاقی و طبق قوانین بلک‌بری می‌داند.

مدتی است که شایعاتی مبنی بر همکاری بلک‌بری با دولت کانادا برای رمزگشایی ۱میلیون پیام ارسال شده توسط گوشی‌های این شرکت منتشر شده است. روز گذشته، جان چن (John Chen) مدیر عامل این شرکت در پست وبلاگی خود تلویحا این خبر را تایید کرد و البته به طور مشخص جزئیاتی از این حرکت را توضیح نداد. او عنوان کرد که این همکاری طبق قوانین داخلی شرکت بوده و جزء سیاست‌های قانونی و اخلاقی بلک‌بری است.

جان چن می‌گوید: "من پیش از این نیز اعلام کرده بودم که شرکت‌های تکنولوژی نیز باید مانند شهروندان محترم، در مواقع ضروری و امنیتی، همکاری لازم را با دولت خود داشته باشند. متاسفانه در زمانه‌ی تاریکی قرار داریم که شرکت‌ها اعتبار خود را بالاتر از مسائل به این مهمی قرار می‌دهند."

این جمله‌ چن به طور مستقیم به عملکرد اپل در برابر درخواست اف‌بی‌آی اشاره دارد. در دعوای حقوقی اخیر اپل با پلیس فدرال آمریکا، این شرکت از قفل‌گشایی آیفون متعلق به یکی از مظنونین حوادث سن برناردینو امتناع کرد. البته اپل در این پرونده همکاری نسبی خود را انجام داد و اطلاعاتی از iCloud را در اختیار FBI گذاشت اما رد کردن درخواست پلیس برای رمزگشایی گوشی آیفون، به دعوایی تاریخی بین این شرکت و دولت آمریکا بدل شد.

در موردی مشابه، پلیس کانادا از شرکت بلک‌بری درخواست یک کد رمزگشایی برای پیام‌های رمزنگاری شده و ارسال شده توسط گوشی‌های این شرکت را داشته و گفته می‌شود این شرکت نیز کد مورد نظر را به همراه سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای مورد نیاز در اختیار پلیس قرار داده است. این رمزگشایی مربوط به یک پروژه‌ی تحقیقاتی به نام کلمنزا (Project Clemenza) است. این پروژه‌ی تحقیقاتی پیرامون قتل‌های مرتبط با فعالیت‌های گنگستری انجام می‌شود.

هرچند چن به طور صریح این خبر را تایید نکرده اما در ادامه عنوان می‌کند که همکاری این شرکت با پلیس کانادا، منجر به توقف فعالیت یک گروه گنگستری خطرناک شده است. مشخص نیست آیا کدی که در اختیار پلیس کانادا است هنوز برای رمزگشایی پیام‌های کاربران استفاده می‌شود یا این که این حرکت تنها برای موارد خاص اتفاق افتاده است. طبق گفته‌ی چن، سیاست بلک‌بری به گونه‌ای است که تعادلی بین همکاری با دولت برای جلوگیری از خطرات تروریستی و حفاظت از اطلاعات شخصی کاربران وجود دارد.

گوگل با خرید بسیاری از شرکت‌های دیگر و نیز استارتاپ‌های مختلف سعی در رشد و گسترش خدمات خود داشته است. امروز نیز این شرکت رسما اعلام کرده که استارتاپ آموزشی و جوان Synergyse را خریداری کرده است. این استارتاپ در واقع پلتفرمی برای ارائه خدمات آموزشی بوده و قرار است با سرویس‌های Google Apps یکپارچه شود.

گوگل امروز اعلام کرد که استارتاپ تورنتویی دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
 را که سرویس آمورشی خود را مخصوصا در اپلیکیشن‌های گوگل ارائه می‌دهد، خریداری کرد. این شرکت قصد دارد تا اواخر سال میلادی جاری استارتاپ یاد شده را که برای استفاده از آن نیاز به افزونه گوگل کروم خواهد بود، با برنامه‌های خود یکپارچه‌سازی کند. جزئیات بیشتر در این مورد هنوز اعلام نشده است.

گوگل از Synergyse Training به عنوان یک مربی مجازی که با نمای کاربری اپلیکیشن‌های گوگل همراه است، و در پلتفرم ابری این غول فناوری ساخته شده، تشریح می‌کند. تا امروز قیمت اشتراک سالانه شخصی در این پلتفرم ۱۰ دلار بود و نیز ۱۰ دلار در سال به ازای هر کارمند در استفاده‌های تجاری. لازم به ذکر است که هزینه اشتراک برای دانشجویان در این پلفترم تا امروز رایگان بود. گزینه دیگری نیز وجود دارد که مخصوص شرکت‌هایی با نیروکار بیش از ۵۰۰۰ نفر در نظر گرفته شده و به صورت مورد به مورد ارائه می‌شود. اما حالا Synergyze Training برای تمامی کاربران Google Apps بدون هیچ هزینه‌ای در دسترس قرار گرفته و این در شرایطی است که مشتریان کنونی می‌توانند همانند قبل از سرویس مورد بحث استفاده کنند و تمامی این افراد نیز می‌توانند افزونه مختص آن را که برای مرورگر کروم ارائه شده به صورت رایگان دانلود کنند.

Synergyze Training ماژول‌های تعاملی صوتی و متنی ارائه می‌کند، و موضوعات آن به صورت مستقیم و از طریق Google Apps در دسترس هستند. از آنجا که تمامی تمرینات و محتوای این پلتفرم در فضای ابری ارائه می‌شوند، همیشه بروز بوده و ویژگی‌های جدید را نیز به صورت دائمی دریافت می‌کنند.

ساختن یک سرویس که نیاز به یکی از بهترین مرورگرهای حال حاضر دارد، توسط یکی از قدرتمندترین ارائه دهندگان سرویس‌های ابری ارائه می‌شود، و با هدف ارتقای آموزشی توسط یکی از بزرگترین غول‌های فناوری در دسترس قرار می‌گیرد که همه نشان از هدف گوگل در خرید این استارتاپ دارد. اما این‌ها تنها دلایلی نیستند که گوگل دست به چنین خریدی زده است. این خرید به احتمال بسیار زیاد باعث یک برد دیگر برای این شرکت شده؛ سازمانی‌هایی که از خدمات Synergyse استفاده کرده‌اند، به صورت متوسط در سطوح بالاتری از سرویس‌های Google Apps استفاده می‌کنند.
مجموعه سرویس‌های Google Apps (جیمیل، هنگ‌اوت، تقویم، گوگل پلاس، درایو، گوگل داکز، ‌‌Sheets، فرم‌های گوگل، اسلاید و Google Sites) در سرویس‌های تجاری پرداختی هم اکنون توسط بیش از ۲ میلیون مشتری مورد استفاده قرار می‌گیرند. این شرکت اساسا می‌خواهد از این نظر رشد کند همچنین گوگل می‌خواهد شرکت‌هایی که برای استفاده از سرویس‌های Google Apps ثبت نام‌ می‌کنند مجددا برای استفاده از آن ترغیب شوند. گوگل این‌گونه فکر می‌کند: «Synergyse یک روش محبوب برای بخش‌بندی ارائه خدمات آموزشی ما به کاربران و مشتریان این سرویس است.» بر اساس اعلام وب‌سایت این غول جستجوگر، Synergyse هم اکنون توسط ۳۰۰۰ سازمان مختلف در سراسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد و ۴ میلیون کاربر را پشتیبانی می‌کند.

Synergyse در ماه فوریه ۲۰۱۳ توسط دو تن از کارمندان سابق گوگل به نام‌های وارون مالهوترا و مجید منظر‌پور تاسیس شد. این استارتاپ با هدف ارائه خدمات آموزشی در آوریل همان سال رسما شروع به کار کرد.
مالهوترا، منظر‌پور و آلکس کنبرگ که سمت مدیر ارشد فنی این پلتفرم را بر عهده دارند، در یک پست در بلاگ این شرکت اعلام کردند: «با اضافه شدن به تیم گوگل اپز، می‌توانیم هدف و برنامه‌های خود را به تعداد بسیار بیشتری از کاربران ارائه کنیم. ما حتی بیش از قبل و به صورت نزدیک‌تر با تیم سازنده Google Apps کار خواهیم کرد.»
در ادامه این پست آمده است: «پیشرفته شدن هدف ما با سرعت بالاتر برای تیم Synergyse بسیار هیجان انگیز است و مشتریان ما نیز به صورت مستقیم از منافع جدیدی بهره‌مند خواهند شد.

اطلاعات بیش از ۲۵۰ میلیون آدرس ایمیل و رمز عبور سرویس‌های ایمیل گوگل، یاهو، مایکروسافت و Mail.ru توسط یک هکر روسی به سرقت رفته و برای فروش گذاشته شده است.

شرکت هولد سکیوریتی طی گزارشی به رویترز اعلام کرده است که این درز اطلاعات شامل اکثر حساب‌های سرویس ایمیل مشهور روسی Mail.ru و بسیاری از آدرس‌های ایمیل گوگل، یاهو و مایکروسافت می‌شود. این شرکت امنیتی هنگامی به این درز اطلاعاتی پی برد که از قصد یک هکر روس برای فروش ۱ میلیارد آدرس ایمیل هک شده مطلع شده بود. در مجموع، با حذف آدرس‌هایی که چندین بار تکرار شده بودند، این لیست شامل ۵۷ میلیون حساب Mail.ru، چهل میلیون حساب یاهو، ۳۳ میلیون حساب هات‌میل و ۲۴ میلیون حساب جیمیل می‌شود. علاوه بر سرویس‌های گفته شده، حساب‌هایی از سرویس‌های ایمیل چینی و آلمانی نیز در این لیست وجود دارند.

یکی از سخنگویان مایکروسافت در این رابطه گفته است:

سخنگوی گوگل از اظهار نظر در مورد این حادثه امتناع کرده است؛ هرچند این اطمینان را به کاربران داده است که گوگل با بیشترین سرعت ممکن مشغول رسیدگی به مشکل است.
درز اطلاعات اخیر، جدیدترین مورد از حوادث عظیم این چنینی و در مقیاس بزرگ است. سال گذشته اطلاعات بیش از ۱۰۰ میلیون نفر از ۹ شرکت از جمله وال استریت ژورنال، و J.P مورگان به سرقت رفت که بزرگترین درز اطلاعاتی در تاریخ ایالات متحده نام گرفت.

دولت فدرال امریکا نیز به تازگی دچار چنین درز‌های اطلاعاتی شده است. یکی از این مورد حوادث که در سال ۲۰۱۵ به وقوع پیوست، به هکرها این اجازه را می‌داد تا به اطلاعات ده‌ها هزار کارمند اداره‌ی مدیریت پرسنل دولت امریکا دسترسی پیدا کنند. حادثه‌ی مشابهی در اوایل سال جاری میلادی نیز باعث شد تا اطلاعات ۳۰ هزار کارمند FBI و سازمان امنیت داخلی (Homeland Security) امریکا به بیرون درز پیدا کند.

مقامات Mail.ru و یاهو هنوز در این باره اظهار نظر نکرده‌اند.

اگر از هر کدام از سرویس‌های ایمیلی که به آن‌ها اشاره شد استفاده می‌کنید، توصیه می‌شود هرچه سریع‌تر اقدام به تعویض رمز عبور خود کرده و ورود دو مرحله‌ای به حساب (2-Step Verification) خود را فعال کنید.

همراه اول برای احترام به نظرات مشترکان خود ضمن برداشتن محدودیت سرعت، بسته جدید اینترنت ارائه کرده است. پیش از این محدودیت سرعت بسته‌های آلفا+ همراه اول ۸ مگابیت بر ثانیه بود.
با توجه به توسعه‌ی پوشش، ارتقای کیفیت و ظرفیت شبکه همراه اول از این پس بدون تغییر در قیمت بسته‌های آلفا+ محدودیت سرعت ۸ مگاببت بر ثانیه حذف می‌شود و مشترکان با خرید این بسته‌‌ها می‌توانند از سرعت بدون مرز بهره ببرند.

از این پس محدودیت سرعت بسته‌های آلفا+ به طور کلی برداشته شده و مشترکان می‌توانند از نهایت سرعت ممکن در شبکه 3G و 4G همراه اول استفاده کنند.

در همین راستا و با هدف ارتقای تجربه‌ی مشترکان، بسته‌‌ی آلفا ماهانه به انتخاب مشترک با یک بسته ماهانه‌ی بدون محدودیت سرعت جایگزین می‌شود.

از سوی دیگر، مشترکانی که هم اکنون بسته آلفا ماهانه دارند، قبل از اتمام زمان یا حجم بسته، پیامی برای انتخاب  بسته‌ی جایگزین دریافت می‌کنند که با پاسخ به آن، می‌توانند بسته‌ی دلخواه‌شان را انتخاب کنند.

بسته‌ی پیش‌فرض جایگزین، آلفا+ ۲ گیگابایتی (۱ گیگابایت روزانه + ۱ گیگابایت شبانه) بدون محدودیت سرعت است.

همچنین مشترکانی که به حجم بیشتری نیاز دارند می‌توانند با ارسال کد بسته‌ی مورد نظر، بسته‌ی دلخواه خود را انتخاب کنند تا بسته‌ی مذکور رزرو و بعد از اتمام بسته‌ی فعلی، برایشان فعال شود.

به موازات این تغییرات، این اپراتور  یک بسته جدید با عنوان «بسته چهار گیگابایتی (۲ گیگابایت روزانه + ۲ گیگابایت شبانه) ویژه با شرایط» ارائه کرده که دارای تخفیف ویژه برای مشترکان وفادار است.

این بسته آلفا+ دارای ارزش واقعی ۱۵ هزار تومان است که برای مدت محدود با قیمت ۱۲ هزار تومان عرضه خواهد شد.

احتمالا مهمترین سوال وب مستران میتواند همین سوال باشد، اینکه بدانیم چگونه می توانیم در صفحه اول نتایج گوگل باشیم راه ساده ای نیست و دلیل ساده نبودن آن هم تغییراتی است که موتور های جستجو در الگوریتم های خود ایجاد می کنند . اگر ما بخواهیم با استفاده از ترفند " کلک زدن به موتور های جستجو "  سایت خود را در رتبه های اول جستجو قرار دهیم مطمئنا  روزی از صفحه اول حذف خواهیم شد . پس سعی کنید بدون تقلب و فریب کاری خود را در رتبه های اول نتایج جستجو قرار دهید . من در این مقاله سعی می کنم تا روش هایی را برای بهتر شدن مطالب از نظر موتورهای جستجو بیان کنم .

برای اینکه در صفحه اول نتایج جستجو ظاهر شوید می بایستی سایتی با کد نویسی مناسب داشته باشید. اگر از سیستم های وبلاگ دهی رایگان استفاده می کنید می بایستی سیستم وبلاگدهی با سئوی بالا را برای ساخت وبلاگ استفاده کنید. یک سیستم وبلاگدهی می بایستی دارای کدنویسی استاندارد برای موتور های جستجو باشد .

ارائه محتوای مفید به این معنی است که مطلبی را ارائه کنید که ارزش خوانده شدن داشته باشد. مطالب سایت های دیگر را کپی و در سایت خود منتشر نکنید چون این حالت یک نمونه از مطالب غیر مفید در اینترنت می باشد.  اکثر موتور های جستجو که مهمترین آنها گوگل می باشد این امر را تشخیص می دهد و همیشه مطلب کپی برداری شده در جایگاهی به غیر از صفحه اول قرار خواهد گرفت . شاید در ابتدای کار شما مطالبی را کپی کنید و در سایت خود قرار دهید و جایگاه خوبی نیز بدست بیاورید ولی این امر پایدار نخواهد بود و رتبه مطلب کپی برداری شده پایین خواهد آمد. پس مطالب دیگران را کپی نکنید.

استفاده از ساختار کدنویسی  استاندارد برای صفحات وب امر بسیار مهمی به شمار می رود. اگر طراحی سایت شما توسط افراد متخصص صورت نگیرد تلاش شما برای بالا بردن آمار بازدیدتان امری بی نتیجه خواهد بود .

تبادل لینک

لینک ها در مطالب عامل بسیار مهمی در رتبه گرفتن مطلب می باشند. موتور جستجوی گوگل لینک های خروجی از مطلب را به عنوان امتیاز منفی و لینک های ورودی به مطلب را به عنوان امتیاز مثبت برای آن مطلب در نظر خواهد گرفت. پس اگر تعداد لینک های ورودی به مطالب شما بیشتر شود مطلب شما معتبرتر خواهد بود . موتور جستجوی گوگل برای پیدا کردن مطالب جدید سایت های که در دایرکتوری  ثبت نشده اند از همین طریق اقدام می کند . مثلا اگر لینک مطلبی از سایت شما در سایتی معتبر که گوگل روزانه به آن سر میزند قرار بگیرد گوگل از طریق همان لینک وارد سایت شما شده و مطلب شما را بررسی می کند و اگر از نظر الگوریتم های خود مشکلی وجود نداشته باشد مطلب شما را ثبت می کند. پس لینک های خود را در سایت های معتبر قرار دهید .

• عنوان مطالب خود را از ۳۰ تا ۶۰ کاراکتر انتخاب کنید.
  
• در پاراگراف اول مطالب خود حتما از کلمات کلیدی استفاده کنید.سعی کنید عنوان مطلب در پاراگراف اول نیز ثبت شود.
  
• در ابتدای مطلب عنوان را در تگ h1 قرار دهید و لینک آن را نیز لینک همان مطلب بگذارید. درمورد تگ ها مطالعه کنید.
  
• در درون لینک هایتان از توضیحات استفاده کنید.
  
• در هر مطلب یک عنوان را در تگ h1 قرار دهید می توانید عنوان مطلب را در تگ h1 و تیتر پاراگراف اول را در تگ h2 قرار دهید .
  
• در هر مطلب بیش از ۳ تگ h2 استفاده نکنید . گوگل و بسیاری دیگر از موتور های جستجو از تگ ها برای مشخص کردن نوع مطلب استفاده می کنند
  
• مطالب خود را پاراگراف بندی کنید و از بالا به ترتیب تیتر هر پاراگراف را یکی از تگ های h2  و h3 استفاده کنید ولی توجه کنید تگ های h2 بیش از سه مورد نشوند .
  
• تعداد کاراکتر های هر صفحه از سایت شما نباید بیشتر از ۱۲۰۰ کاراکتر باشد .
  
• تعداد کلمات کلیدی شما نباید زیاد باشد و از کلمات تک حرفی استفاده نکنید . حداکثر کلمات کلیدی دوازده مورد می باشد .
  
• حتما کلمات کلیدی را استفاده کنید که در پاراگراف اول متن وجود دارد .
  
• از متا تگ ها استفاده کنید و توجه کنید اولین متاتگی که استفاده می کنید همان عنوان مطلب شما باشد.
  
• حتما برای مطلب خود از توضیحات استفاده کنید این توضیحات را می توانید در تگ  “description” قرار دهید .
  
• حتما از متاتگ ها برای مطالب خود استفاده کنید .
  
• در پایان مطالب خود از خلاصه مطلب که سعی کنید کلمات کلیدی در آن وجود داشته باشد استفاده کنید .
  
• حتما از کلمات کلیدی در آدرس سایت و مطالبتان استفاده کنید.
  

کپی برداری نکنید، قوائد نگارشی را رعایت کنید، از متاتگ ها استفاده کنید، عنوان مطالب را درست بکار ببندید، از تبادل لینک بدون حساب خودداری کنید،  از تگ های h1 ،h2 ،h3  به درستی استفاده کنید.

در این مقاله امکان توضیح بیشتر در مورد راه های سئوی سایت وجود ندارد برای آشنایی با راه ها و آموزشهای بیشتر ذر زمینه سئو به بخش دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
مراجعه نمایید تا بتوانید مطالب خود را در بالا ترین نتایج جستجو قرار دهید.

تا سال ۲۰۲۵ و با توجه به سرعت بالای پیشرفت فناوری، بازار کار تفاوت‌های زیادی با امروز خواهد داشت. افراد موفق علاوه بر اینکه به موقعیت‌ فعلی خود نگاه می‌کنند، نیم‌نگاهی هم به آینده دارند و برای آن برنامه‌ریزی خواهند کرد. با ما همراه باشید تا با دورنمای بازار کار در سال ۲۰۲۵ آشنا شوید.

طبق گزارش مجمع جهانی اقتصاد تا سال ۲۰۲۰ نزدیک به ۵ میلیون فرصت شغلی به واسطه‌ی حضور ربات‌ها حذف خواهند شد. کارمندی در ادارات دولتی یا نیروهای عملیاتی که پیش از این به عنوان موقعیت‌های مناسب کار به جوانان پیشنهاد می‌شدند نیز از موج عظیم تغییرات بی‌نصیب نخواهند ماند. در نتیجه خیل زیادی از موقعیت‌های کاری توسط ماشین‌ها اشغال و ماهیت فرصت‌های کاری برای انسان‌ها عوض خواهند شد.
اما در این بین برای در امان ماندن از این تغییر بزرگ چه کاری باید انجام دهیم؟ دانستن روند‌های تغییر در آینده می‌تواند برای ترسیم دورنمای بازار کمک زیادی کند تا با پرورش مهارت‌های لازم خود را آماده کنیم. در ادامه با مهارت‌ها و متناسب با آن موقعیت‌های کاری برای سال ۲۰۲۵ آشنا می‌شویم.

فناوری و تحلیل داده
جای تعجب نیست که موقعیت‌های کاری که مستقیماً با فناوری در ارتباط هستند در صدر این فهرست قرار گیرند. بنابراین برنامه‌نویسان کامپیوتر آینده‌ی روشن‌تری خواهند داشت. همچنین مهارت‌های مربوط به تحلیل داده از بهترین موقعیت‌های آینده خواهند بود.
داده مهم‌ترین عنصر در عصر حاضر است که مانند آب برای سازمان‌ها حیاتی به نظر می‌رسد. شرکتی که بتواند از حجم زیاد داده‌های تولیدی در داخل و خارج سازمان الگو‌های مرتبط را استخراج کند، موفق‌تر است. بنابراین هر سازمانی به فرد یا گروهی از متخصصان نیاز خواهد داشت تا مانند سدی جلوی سیل داده‌ها را بگیرند.
شغل‌های مرتبط: پیش‌بینی می‌شود مهندسان و توسعه‌دهندگان نرم‌افزار، تحلیل‌گران سیستم‌های اطلاعاتی، تحلیل‌گران بازار و شغل‌های تخصصی مرتبط با بازرگانی تا ۲۰ درصد رشد را در بازار تجربه کنند.

سلامت
فناوری به کمک انسان آمده و سعی در افزایش متوسط عمر هر فرد دارد. با تغییر بازار سلامت و استفاده از ربات‌ها در جراحی‌های پیشرفته، ویزیت دکتر از راه دور به واسطه‌ی اینترنت و دیگر روش‌های جدید درمانی تقاضا برای پرستاری و مراقبت‌های پزشکی افزایش چشم‌گیری خواهد داشت. در نتیجه با افزایش جمعیت و افزایش طول عمر انسان‌ها حوزه‌ی سلامت به یکی از بازارهای جذاب در آینده تبدیل خواهد شد.
شغل‌های مرتبط: تکنسین‌ پزشکی، فیزیوتراپی، دستیار‌ی پزشکی، کارشناسی ارگونومیک و طراحی فضای کاری از جمله‌ موقعیت‌های مهم در آینده خواهند بود. همچنین دامپزشک‌ها هم می‌توانند به آینده‌ای خوب امیدوار باشند.

مهارت‌های اجتماعی
اگرچه ربات‌ها در انجام خیلی از کارها پیشرفت‌های زیادی داشته‌اند اما در مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی هنوز جای کار بسیاری دارند. بنابراین به نظر می‌رسد شاغلانی که مستقیماً با افراد مختلف سر و کار دارند جایگاه مطمئن‌تری در آینده خواهند داشت. به عنوان مثال فرض کنید که با یک نفر از فرهنگی دیگر همکار هستید؛ فهم روابط انسانی، فرهنگ و دشواری‌های زبان برای یک ربات بسیار پیچیده است و نمی‌تواند جای شما را در شرکت بگیرد. بنابراین اگر فعالیت‌های کاری شما بر پایه‌ی روابط اجتماعی بوده یا حتی در رسانه‌ها کار می‌کنید نباید نگران ربات‌ها باشید.
شغل‌های مرتبط: بازاریاب، کارشناس‌ بازرگانی و کارشناس‌ امور مشتریان که پیش‌بینی می‌شود رشدی نزدیک به ۶.۴ تا ۱۸.۶ درصدی را تجربه کنند.


آموزش
تغییرات در دنیای امروز سرعت بالایی دارد و زندگی در این عصر شهروندانی یادگیرنده طلب می‌کند. البته در این ماراتن تغییرات، شیوه‌های آموزش هم دست‌خوش تحول قرار خواهند گرفت. بنابراین باید منتظر استفاده‌ی بیشتر از تکنولوژی در فرآیند آموزش باشیم.
فرآیند‌های آموزشی باید خود را با سرعت بالای تغییرات و هیاهوی زندگی شهری وفق دهند. احتمالاً شاهد بسته‌های آموزشی مثلاً ۱۰ دقیقه‌ای خواهیم بود که می‌توان در شرایط مختلف و البته با بازدهی بالا شروع به یادگیری کرد.
شغل‌های مرتبط: حوزه‌های مرتبط با آموزش احتمالاً از حضور ربات‌ها در امان خواهند بود.

مدیریت
با اهمیت یافتن بحث نوآوری و ایجاد کسب‌و‌کار‌های جدید، داشتن دانش مدیریتی برای رسیدن به سودآوری مهم‌ترین مهارت لازم به شمار می‌رود. حتی اگر کار دفتری انجام می‌دهید دانستن نحوه‌ی فعالیت اداره‌ی خود و مدل کسب‌ و‌ کاری آن برای شما مفید به نظر می‌رسد. نسل جدید از جوانان نحوه‌ی کار‌های تیمی را بلد هستند و می‌توانند پروژه‌های مختلف کاری را مدیریت کنند. این افراد در برابر تغییرات واکنش‌هایی جسورانه و چابک می‌گیرند. بنابراین باید پا به پای این نسل حرکت کنید تا کم ترین خسارت را در آینده متحمل شوید.
شغل‌های مرتبط: حسابداری، ممیزی و مشاوره‌ی مدیریتی از جمله شغل‌های مهم در سال‌های آینده خواهند بود که می‌توانند به عنوان فریلنسر هم به فعالیت خود ادامه دهند.

شما در چه حیطه‌ای فعالیت دارید و آینده‌ی شغلی خود را چطور ارزیابی می‌کنید؟ آیا برای آینده‌ی کسب‌و‌کار خود برنامه‌ریزی کرده‌اید؟

بیگ دیتا یا داده های کلان اثرات زیادی روی دنیای امروزی بر جای می گذارند، چه از لحاظ اجتماعی، چه در عرصه ی کسب و کار. بهینه سازی برای موتورهای جستجو یا به اختصار سئو، تنها یکی از حوزه های بازاریابی کسب و کار است که به شکلی مداوم تحت تأثیر دانش ارائه شده توسط داده های کلان قرار دارد.

بیگ دیتا چیست؟
پیش از آنکه وارد جزئیات تغییراتی شویم که داده های کلان روی کسب و کار می گذارند، بد نیست نگاهی گذرا به ماهیت داده های کلان بیاندازیم.
به طور کلی، بیگ دیتا به جمع آوری و تحلیل مجموعه های عظیمی از داده می گویند که می تواند برای بهبود رویکرد ما در قبال مشکلات مربوطه مورد استفاده قرار گیرد. بیگ دیتا ظرف سال های اخیر به چند دلیل زیر به بخشی اساسی از فرایندهای تصمیم گیری تبدیل شده است:

• پذیرش رو به رشد اجتماعی از لحاظ شفافیت، که داده های سازمانی را به داده های استاندارد بدل می کند
  
• گزینه های بیشتر برای تحلیل داده های منحصر به فرد و متمایز
  
• ذخیره سازی ابری داده ها که دسترسی به آن را برای همه آسان می کند
  
• پلتفرم های رسانه های اجتماعی می توانند داده های بیشتری در مورد افراد جمع آوری کنند
  
• در دسترس قرار گرفتن زیرساخت های ضروری لازم برای پردازش حجم عظیمی از داده
  

شرکت ها و سازمان های زیادی در زمینه ی داده های کلان در سرتاسر دنیا مشغول فعالیت هستند، اما گوگل را می توان تا حد زیادی اصلی ترین آنها دانست، بنابراین به راحتی می توان انتظار داشت نفوذ زیادی روی موضوع جستجو روی اینترنت داشته باشد.

محتوا با نرخی تصاعدی در حال تبدیل شدن به داده است
محتوا به معنای عام خود چیزی به جز اطلاعات منتشر شده نیست. اما گوگل با ظهور خود به عنوان یک بازیگر قدر در زمینه ی داده های کلان، شروع کرد به اینکه محتوا را به عنوان موجودیتی قابل اندازه گیری در نظر بگیرد.
موتورهای جستجو با تبدیل محتوا به داده، به راحتی می توانند آن را تحلیل کنند و پاسخ های بهتر و مرتبط تری به جستجو کنندگان ارائه دهند.
در نتیجه نتایج جستجو روز به روز ساختار یافته تر می شوند. تحلیل اطلاعات معنایی گوگل را به ارائه ی نتایج منحصر به فردی مثل نتایج محلی مجهز کرده است که ارزش بیشتری برای جستجو کنندگان فراهم می کنند.
به گفته ی یکی از مدیران SEO Inc «ما به عنوان بازاریابان جستجو و متخصصین بهینه سازی برای موتورهای جستجو، باید خودمان را با شیب تند یادگیری گوگل هماهنگ کنیم. با در نظر گرفتن محتوا به عنوان داده و خلق ابزارهای تحلیلی مختلف، از جمله هوش مصنوعی برای فهم و یاد گرفتن از محتوا، داده های کلان گوگل به عنوان بهترین آزمون برای ارائه ی نتایج مرتبط از لحاظ معنایی عمل کند».

دانش عمیق ارائه شده توسط بیگ دیتا پیرامون سئو
از آنجایی که گوگل و دیگر موتور های جستجو عمیقاً به دنبال بخش بندی محتوا و تبدیل آن به داده های قابل اندازه گیری هستند، به دست آوردن اطلاعات درباره ی انواع داده ای که کاربران به دنبالشان می گردند از هر زمان دیگری برای بازاریابان ساده تر شده است.
به لطف داده های کلان، متخصصین سئو می توانند راحت تر از هر زمان دیگری کلمات کلیدی را دنبال و تحلیل کنند، بهینه سازی را روی صفحه انجام دهند، و به بک لینک و دیگر حوزه های مهم بهینه سازی مثل سئوی محلی، بهینه سازی برای موبایل، همخوانی با چارچوب های کیفی، سئوی جهانی، بازگشت سرمایه گذاری سئو و بازاریابی محتوایی بپردازند.

دقت روزافزون تحلیل های شخصی سازی شده
هدف نهایی هر بازاریاب آنلاین یا متخصص سئو نرخ تبدیل بیشتر (بازدیدکننده به خریدار) است. به همین دلیل است که پیدا کردن نسبت های میان عناصر بالا و دیگر تجزیه و تحلیل ها مثل ترافیک، نرخ تبدیل، و بازدید صفحات تا این حد برای کسب و کار شما و رقبایتان ارزش دارد.
متخصصین سئو با استفاده از کنسول جستجوی گوگل، ابزارهای بینگ وب مستر و دیگر سامانه های تحلیلی می توانند ببینند محتوای اینترنتی شان کجای شبکه ی بزرگ داده های محتوایی قرار دارد و جرح و تعدیل هایشان را بر اساس عملکرد منحصر به فرد خودشان انجام دهند.
استفاده از این ابزار های تحلیلی، دنبال کردن کلیک های کاربران، مدت زمانی که در هر صفحه صرف می کنند، نرخ تبدیل، بک لینک ها، و دیگر عوامل مهم و تأثیرگذاری که بیگ دیتای جستجو را تشکیل می دهند را از هر زمان دیگری ساده تر کرده اند.

داده های شبکه های اجتماعی، در آستانه ی تبدیل شدن به عاملی اساسی در جستجو
شبکه های اجتماعی یکی دیگر از گنجینه های مهم دانش بیگ دیتا محسوب می شوند. فیسبوک بیش از یک میلیارد کاربر دارد، توئیتر ۵۰۰ میلیون، و میلیون ها وبلاگ عمومی دیگر نیز وجود دارند که به دنبال شبکه سازی روی این پلتفرم ها هستند.
گوگل به عنوان شرکت بیگ دیتایی که سالانه بیش از ۲۰ پتابایت داده را پردازش می کند، نمی تواند این اطلاعات را نادیده بگیرد و در رأس بازی جستجو باقی بماند.
در نتیجه سیگنال هایی که از جانب شبکه های اجتماعی منتشر می شوند روز به روز به عنصر مهم تری برای جستجو بدل می شوند.

این روزها با بیشتر شدن امکانات دستگاه های موبایل، شاید رایج ترین شکوه و گلایه کاربران عمر اندک باتری تلفن های همراه باشد که البته این گلایه نیز کاملاً به جاست: هیچ چیز بدتر از آن نیست که در اواسط تماشای ویدئو، انجام بازی یا مرور وب و حتی یک تماس تلفنی ضروری، باتری موبایل تان تمام شود.
هر کسی هم که تلفن همراه دارد قطعاً چنین مشکلی را تجربه کرده و از همین رو جای تعجب ندارد اگر کاربران این دستگاه ها همه جور ترفندی را برای بالا بردن عمر باتری موبایل هایشان پیاده کرده باشند.
اما بر اساس اعلام کارشناسان بسیاری از اقداماتی که از سوی دارندگان دستگاه های موبایل و با هدف بیشتر کردن عمر باتری آنها انجام می شود پایه و اساس علمی ندارد. در ادامه قصد داریم برخی از باورهای نادرست در این باره را با شما در میان بگذاریم.


نباید موبایل خود را در تمام طول شب به پریز برق بزنید
«اور شارژ» یا شارژ بیش از اندازه عبارتی است که بسیاری برای توجیه بد بودن این کار از آن استفاده می کنند. در واقع طبق باور بسیاری، اگر موبایل خود را برای مدت طولانی بعد از آنکه کاملاً شارژ شد، به منبع برق متصل نگه دارید، ظرفیت باتری آن کم می شود. باید بگوییم که این امر صحت ندارد.
این باور نادرست البته منشئی کاملاً علمی و درست دارد و به همین خاطر رواج آن در میان کاربران اتفاق عجیبی نیست. در سال های قبل، باتری های لیتیومی یونی در صورتی که برای مدت طولانی به منبع برق متصل می شدند بیش از اندازه گرم می شدند. همین مسأله خساراتی را به باتری می زد و عملکرد آن را تضعیف می نمود و حتی در برخی موارد به انفجار باتری می انجامید.
اما دستگاه های جدید، به مراتب از موبایل های قدیم هوشمندتر هستند و قابلیت های خوبی برای مدیریت انرژی خود دارند. به همین خاطر، اگر موبایل تان را برای مدتی طولانی به پریز برق متصل نمایید مشکلی برای آن پیش نمی آید و تنها در صورتی ممکن است اتفاق ناخوشایندی رخ دهد که قاب موبایل شما طراحی خوبی نداشته و امکان پخش شدن حرارت از منافذ آن وجود نداشته باشد.
به غیر از این مورد، بهتر است نگران بروز مشکل نباشید و می توانید با خیالی آسوده موبایل خود را برای مدت طولانی به شارژر متصل کرده و به حال خودش رها نمایید.


پیش از شارژ موبایل، باتری آن را کاملاً خالی کنید
این باور البته در مورد نوع دیگری از باتری ها صدق می کند. باتری های ساخته شده از نیکل کادمیوم یا نیکل-هیدرید فلز همان نوعی هستند که اگر کاملاً خالی نشوند و برای شارژ مجددشان اقدام نمایید با مشکل روبرو خواهید شد و لازم است یادآوری کنیم که تلفن های هوشمند امروزی از باتری های لیتیومی یونی بهره می برند.
البته باز هم باید تأکید نمایید که این باور نادرست برخی ریشه های منطقی هم دارد: باتری هایی که بیس اصلی شان نیکل است نمی دانند که ظرفیت واقعی شان چقدر است و چنانچه قبل از شارژ مجدد کاملاً تخلیه نشوند، دردسر آفرین خواهند شد.
اما انواع لیتیومی یونی کاملاً با آنها فرق دارند و از روش هوشمندانه تری برای تشخیص میزان شارژ خود بهره می گیرند. اگر 60 درصد از شارژ باتری خود را استفاده نمایید و سپس آن را دوباره شارژ کنید، باتری این فرایند را به عنوان یک چرخه کاملاً شارژ به حساب نمی آورد.
به این ترتیب روز بعد که از موبایل خود استفاده می کنید و 40 درصد از ظرفیت باتری شما خالی می شود، باتری آن را یک چرخه کامل به حساب می آورد. البته اینکه گفته می شود با هر بار شارژ باتری های لیتیومی یونی از ظرفیت آنها کم می شود کاملاً صحت دارد اما این اثر چندان هم قابل توجه نیست.
باتری اغلب تلفن های هوشمند بعد از چند سال استفاده تا 80 درصد از ظرفیت اولیه خود را نگه می دارند و چون بیشتر کاربران بعد از همین بازه زمانی موبایل هایشان را عوض می کنند و دستگاه تازه ای را خریداری می نمایند دلیلی برای نگرانی از این بابت وجود ندارد.


همیشه از شارژر اصلی موبایل خود استفاده کنید
ریشه این باور نادرست در ترفندهای بازاریابی نهفته است. حتماً متوجه شده اید که در دفترچه راهنمای اسمارت فون ها (حال برند آن هرچه که می خواهد باشد) نوشته شده حتماً از شارژری استفاده نمایید که موبایل را تولید کرده است.
این شرکت ها می خواهند کاربران و مشتریان خود را مجاب کنند که لوازم جانبی تلفن های هوشمندشان را هم از آنها بخرند. اما این توصیه ابداً ارتباطی با سلامت موبایل شما ندارد و صرفاً با هدف کسب درآمد و سود بیشتر مطرح می گردد. لذا هر شارژری که توسط شرکت های ثالث معتبر تولید شده باشد هم قابل استفاده است.
البته استثناهایی هم وجود دارد که به خصوص در مورد کابل های USB-C مطرح می گردد و برخی شارژرهای غیر رسمی هم با سرعت کمتری دستگاه شما را شارژ خواهند کرد اما در اغلب موارد، مشکلی از بابت کاربرد شارژرهای شخص ثالث همراه با تلفن های هوشمند وجود ندارد.
تنها نکته مهمی که در زمان خرید شارژر باید به آن توجه نمایید این است که از کاربرد موارد بی کیفیت و ارزان قیمت خودداری نمایید. البته کلیت آنها مشکلی ندارد اما بعضاً پیش آمده که مشکلاتی را برای تلفن های همراه به وجود آورده اند.

هیچگاه از موبایل خود در حین شارژ شدن استفاده نکنید
این باور بیشتر در میان مادربزرگ ها و پدربزرگ ها وجود دارد و عمدتاً هم از ترس، عدم اطمینان و تردید ریشه گرفته و هیچ گونه مبنای علمی ندارد. حتماً شما هم شنیده اید که به باور برخی در صورتی که موبایل خود را حین شارژ شدن به کار ببرید می تواند انفجار و آتش سوزی دستگاه یا حتی برق گرفتگی شما را به دنبال داشته باشد. در هر حال لازم است بدانید که این نوع استفاده خطری را برای شما به دنبال نخواهد داشت و هیچ یک از اتفاقات یاد شده در جریان آن رخ نمی دهند.

پاک کردن اپلیکیشن ها و یا نصب اپ های مدیریت کننده
حتماً شما هم شنیده اید که اپ کیلرها می توانند در میزان مصرف باتری دستگاه های موبایل صرفه جویی کنند در حالی که اینطور نیست و استفاده از این اپلیکیشن ها حتی می تواند نتایج زیان باری را به دنبال داشته باشد.
البته چند سال پیش (یعنی حدوداً سال 2009 میلادی) اپ کیلرها فعالیت اندروید را روان تر می کردند اما به تدریج اندروید هوشمندتر از قبل شد و بهتر توانست منابع خود را مدیریت نماید.
تمام کاری که اپ کیلرها انجام می دهند این است که انرژی دستگاه های موبایل را مصرف می کنند و پیش از آنکه به محبوبیت برسند ضرورت خود را از دست دادند.
جالب است بدانید که اگر برحسب اتفاق اپلیکیشن هایی که در پس زمینه فعال هستند را ببندید یا اینکه با سوایپ کردن، آن ها را از منوی آخرین اپ های استفاده شده خارج نمایید، غالباً باتری موبایل خود را به هدر داده اید تا هر کار دیگری.
یکی از دلایل مطرح کردن این مسأله آن است که تعداد زیادی از اپلیکیشن ها بعد از بسته شدن مجدداً باز می شوند و این یعنی اگر آن اپ خاص را به حال خود رها کرده بودید میزان کمتری از باتری دستگاه خود را استفاده کرده بودید.
دلیل دیگر اینکه بزرگ ترین عامل مصرف باتری دستگاه های موبایل نمایشگر آنهاست. بنابراین اگر نمایشگر تلفن هوشمند خود را روشن نگه می دارید تا اپلیکیشن های اضافه را ببندید آنگاه باید بدانید که با این کار صرفاً باتری دستگاه خود را به هدر می دهید و بس.


غیرفعال کردن سرویس هایی نظیر بلوتوث و موقعیب یاب ها تأثیری شگرف بر عمر باتری موبایل شما خواهد گذاشت
چند سال پیش وای فای و بلوتوث از جمله اصلی ترین عوامل مصرف باتری تلفن های هوشمند به شمار می رفتند اما امروز هیچ یک از آنها تأثیر سابق را ندارند. بنابراین توصیه می شود سرویس هایی که به صورت مستمر مورد استفاده قرار می دهید را به حال خود رها کنید و بگذارید به فعالیت شان ادامه دهند؛ چرا که دستگاه شما به شکلی طراحی شده که بتواند آنها را مدیریت نماید.

نتیجه
مواردی که ذکر شد باورهای نادرستی هستند که در فوروم ها و این طرف و آن طرف میان مردم و به خصوص آن هایی که کمی با تکنولوژی آشنایی دارند دست به دست می شوند. اما لازم است یادآور شویم که این لیست به هیچ وجه جامع نیست و قطعاً موارد بیشتری را در بر می گیرد.

هر وقت که برای خرید تلویزیون به فروشگاهی مراجعه می‌کنید یکی از معیارهای عددیِ مقایسه، عاملی به نام تفکیک‌پذیری (Resolution) است. این روزها 4K، بالاترین عدد موجود در بازار است. اما واقعاً 4K به چه معنا است؟ آیا از Ultra HD بیشتر است؟ بلوری‌ها 1K هستند یا 4K؟ اگر این‌طور که گفته می‌شود 4K چهار برابر بزرگ‌تر از 1080p است، یعنی 4K باید 4320p باشد؟ در ادامه مقاله به این سؤال‌ها پاسخ می‌دهیم.

اگر به سؤال‌های بالا به ترتیب و خلاصه بخواهیم جواب بدهیم باید بگوییم: بستگی دارد، گاهی، خیر و خیر!

تفکیک‌پذیری یا همان رزولوشن از منظری که مدنظر ما است به شمار نقاط تشکیل‌دهنده‌ی تصویر روی نمایشگر مربوط می‌شود. هر پیکسلِ منفرد که کوچک‌ترین جزء ساختاری یک تصویر است از نقاط ریزی روی صفحه نمایش تشکیل می‌شود. در تلویزیون‌های امروزی، یک میلیون (برای تلویزیون‌های 720p) تا هشت میلیون (برای تلویزیون‌های 4K) از این نقطه‌ها وجود دارد. برای تشخیص آن‌ها باید به تلویزیون خیلی نزدیک شوید یا حتی با ذره‌بین به نمایشگر نگاه کنید.
اگرچه یکی از مرسوم‌ترین روش‌های قانع کردن مشتری استفاده از این مشخصه است (شاید به خاطر این‌که عدد ۸ میلیون جلب توجه می‌کند)، تفکیک‌پذیری (رزولوشن) مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده در کیفیت تصویر نیست. فقط چون در مشخصات تلویزیونی گفته شده «4K Ultra HD» همیشه به این معنا نیست که بهتر از یک تلویزیون 1080p است. البته اغلب این‌طور است ولی نه همیشه و لزوماً؛ چراکه تفکیک‌پذیری، تنها عامل مؤثر نیست.
با این حال بهتر است با تفاوت‌های انواع وضوح تصویر و عبارت‌هایی که برای مشخص کردن هر یک به کار می‌رود آشنا شوید.

4K یا Ultra HD
از بالاترین شروع می‌کنیم: 4K. شروع از 4K کمک می‌کند بهتر بتوانیم به اشتباهات رایج درباره‌ی تفکیک‌پذیری بپردازیم.
به‌طور خلاصه: وقتی موضوع بحث، تلویزیون‌ها هستند، 4K و Ultra HD یا UHD نمایانگر تصاویر با تفکیک (رزولوشن) یکسانی هستند. تلویزیون‌ها و محتوایی که برای آن‌ها تهیه شده وقتی برچسب UHD می‌خورد یعنی تفکیک‌پذیری برابر ۲۱۶۰ × ۳۸۴۰ پیکسل است.
اما توضیح مفصل:


مسأله این است که وقتی عبارت 4K برای تلویزیون خانگی به کار برده می‌شود معنی متفاوتی از پروژکتورهای سینمایی دارد.
از لحاظ فنی 4K یعنی وضوح افقیِ ۴۰۹۶ پیکسلی. این وضوح توسط شرکتی به نام «ابتکارات سینمای دیجیتال» (Digital Cinema Initiatives) که متشکل از چندین استودیوی فیلم‌سازی است تعیین شده است. در واقع از آن‌جا که فیلم‌ها نسبت ابعاد متفاوتی دارند و بسته به مستطیل پرده نمایش متغیرند، در سینما وضوح عمودی تصویر در نظر گرفته نمی‌شود.
از سویی تلویزیون‌های Ultra HD هم از نظر فنی دقیقاً 4K نیستند. تفکیک‌پذیری آن‌ها ۲۱۶۰ × ۳۸۴۰ پیکسل است. هرچند علی‌رغم این موضوع، عبارت 4K خیلی بهتر از 2160p به زبان می‌چرخد و کمتر کسی است که استفاده از دومی را ترجیح بدهد. حتی شرکت بزرگی چون گوگل هم 4K را به کار می‌برد. آمازون هم از هردو استفاده می‌کند.
تفاوت فنی 4K حقیقی با 2160p به ۱۳ درصد می‌رسد؛ از آن‌جا که تفاوت‌های خیلی بیشتر هم قابل تشخیص نیست خیلی نباید به آن اهمیت داد. البته در این میان پروژکتور‌های 4K خانگی سونی دقیقاً 4K هستند.


8K هم از همین منطق پیروی می‌کند. اگر مورد بحث شما تلویزیون‌ها باشد وضوح تصویر افقی و عمودی 4K دو برابر می‌شود: ۴۳۲۰ × ۷۶۸۰ پیکسل. در مورد سینما هنوز به جز در مواردی آزمایشی چنین وضوحی تعریف نشده است؛ هرچند تلویزیون‌های 8K هم به این زودی‌ها به‌طور گسترده وارد بازار نمی‌شوند.

2K
پیش ‌از معمول شدن 4K تقریباً هیچ‌وقت با 2K مواجه نشدید. علت این است که 2K وضوح تصویری برای سینما بود (و هست) که گاهی نیز از آن به عنوان Master Format یاد می‌شد. امروزه بسیاری از پروژکتورها در سینماهای دنیا وضوح 2K دارند که در عرض آن‌ها ۲۰۴۸ پیکسل قرار گرفته و باز به دلیلی که پیش‌تر ذکر شد به دقت عمودی تصویر اشاره‌ای نمی‌شود.
اما حالا که حضور 4K گسترده‌تر شده، عبارت 2K به عنوان معادل مختصرتر برای تلویزیون‌ها و بلوری‌های 1080p به کار می‌رود. البته این یکی هم از نظر فنی دقیق نیست ولی همان‌طور که 4K بر UHD ترجیح داده شد این‌جا هم 2K دارد محبوب‌تر می‌شود.

1080p یا Full HD
گفتیم که در سینمای دیجیتال وضوح تصویر را فقط بر مبنای پیکسل‌های افقی بیان می‌کنند. در تلویزیون‌ها درست برعکس، به‌طور سنتی تعداد پیکسل‌های عمودی معیار دسته‌بندی تفکیک‌پذیری (رزولوشن) است. علت این موضوع به خیلی قبل‌تر و به زمان تلویزیون‌های لامپی بر می‌گردد. پس 1080p وضوح عمودی یک تلویزیون است. تقریباً همه تلویزیون‌های HD نسبت تصویر 1.78:1 (همان ۱۶:۹ یا صفحه عریض) دارند. بنابراین دقت افقی آن‌ها ۱۹۲۰ پیکسل است (۱۰۸۰×۱۹۲۰).
خود این موضوع هم یکی از عوامل سردرگمی است؛ چرا که برای دهه‌ها وضوح عمودی تلویزیون‌ها معیار بود و به یک‌باره بعد از معرفی تلویزیون‌های 4k دقت افقی مشخص‌کننده‌ی تفکیک‌پذیری تصویر شد.
با این تفسیر 1080p معادل 1K نیست. 1080p مطابق 2K است (با اغماض) و 4k هم به جای UHD استفاده می‌شود. به همین خاطر ۱۰۸۰×۱۹۲۰ پیکسل به مشخصه‌ی 2K سینمایی که ۲۰۴۸ پیکسل افقی دارد نزدیک است. با این حال بیشتر کاربران 1080p را 2K نمی‌گویند و به آن 1080p یا Full HD می‌گویند.
در مورد 1080i هم باید بگوییم که تفکیک‌پذیری آن با 1080p یکسان است، فقط امروزه بیشتر به عنوان وضوح منابع ویدیویی مطرح می‌شود و در تلویزیون‌ها کاربردی ندارد. دیگر تلویزیون‌های 1080i تولید نمی‌شوند ولی بسیاری از شبکه‌های تلویزیونی هم‌چنان 1080i پخش می‌شوند.

720p
در حدود نصف شمار پیکسل‌ها در 1080p. امروز تنها در ارزان‌ترین و کوچک‌ترین تلویزیون‌های بازار این رزولوشن را پیدا می‌کنید. اگرچه هنوز هم بسیاری از شبکه‌های تلویزیونی به‌صورت 720p پخش می‌شوند.

تفکیک‌پذیری نمایشگرها
WUXGA ،WXGA ،WXXXGA ،WXCBGBSA ،WXLADYGAGA
در دنیای رایانه‌ها برخلاف تلویزیون‌ها اصطلاحات به‌شدت نامأنوس‌اند و از حروف متعدد برای توصیف تفکیک‌پذیری استفاده می‌شود. شاید این موضوع به مخاطبان این دو وسیله بر می‌گردد.
این سرنام‌ها احتمالاً برای راحت‌تر کردن کار استفاده شده‌اند ولی نتیجه‌ی آن چندان کاربرپسند از آب در نیامده است. در هر صورت، وضوحی که در اغلب نمایشگرها وجود دارد FHD (با رزولوشن ۱۰۸۰ × ۱۹۲۰ پیکسل) و WUXGA (با رزولوشن ۱۲۰۰ × ۱۹۲۰ پیکسل) است. برای دانستن مشخصات باقی هم می‌توانید به دانش‌نامه‌ی آزاد ویکی‌پدیا مراجعه کنید؛ هرچند خوشبختانه به جز در موارد معدود نیازی به دانستن بقیه نیست.
خلاصه‌ی آن‌چه تا این‌جا گفتیم: اگر تلویزیون‌تان را به‌تازگی نخریده باشید احتمالاً دستگاه شما HD یا Full HD است. تلویزیون‌های 1080p یا همان Full HD، در واقع 1K نیستند و طبق محاسباتی که انجام شد حدوداً برابر 2K سینمایی هستند. تلویزیون‌های 4K Ultra HD چهار برابر بیشتر از نمونه‌های 1080p پیکسل دارند (ضرب تعداد پیکسل‌های عمودی و افقی هر یک).

تفکیک‌پذیری (Resolution) چقدر در کیفیت تصویر اهمیت دارد؟
حتماً شنیده‌اید که تعداد بیشتر پیکسل‌ها لزوماً به معنای تصویر بهتر نخواهد بود. عوامل بسیار مهم دیگری در کیفیت تصویر تلویزیون مؤثرند. عواملی چون کنتراست و رنگ که در عمل اهمیتی به‌مراتب بیشتر از تفکیک‌پذیری دارند.
برای درک ملموس‌تر این موارد در ادامه به مقایسه‌ی دو تلویزیون، یکی با بالاترین رزولوشن موجود در بازار (4K) و دیگری پایین‌ترین (720p)، می‌پردازیم تا ببینیم هر یک از عوامل چه اهمیتی در نتیجه‌ی عملی و مورد نظر کاربر دارند. [این مقایسه به وسیله‌ی کارشناسان وب سایت CNET انجام شده است.]
تلویزیون ۵۰ اینچ SeiKi SE50UY04 با مشخصات Ultra HD 4K LED LCD با تعداد پیکسل ۲۱۶۰ × ۳۸۴۰ پیکسل در برابر تلویزیون ۵۰ اینچ Samsung PN51F4500 با مشخصات HD Plasma و با تعداد پیکسل ۷۶۰ × ۱۰۲۴. درباره‌ی قیمت دو تلویزیون هم عموماً LCDها گران‌تر از هم‌اندازه‌های پلاسمایی خود هستند؛ به‌علاوه ما یک تلویزیون 4K را بررسی می‌کنیم که قیمتی بسیار بالاتر از یک دستگاه 720p دارد.
این دو دستگاه را کنار هم قرار می‌دهیم و به هر دو ویدیوی مشابه می‌دهیم. هم‌چنین قبل از شروع دو تلویزیون را تا حد ممکن کالیبره می‌کنیم.


کدام تصویر را ترجیح می‌دهید؟ در سمت چپ، تصویر تلویزیون 720p سامسونگ را می‌بینید و در سمت راست شاهد تصویر 4K تلویزیون SeiKi هستید. در فاصله‌ی حدود ۳ متر، سامسونگ به خاطر کنتراست و تصویر دل‌چسب‌تر برنده‌ی قطعی است.

قوت‌ها و ضعف‌ها
محتوای 1080i برای هردو در نظر گرفته شده و ما هم در فاصله‌ی ۹ پایی که قدری کمتر از ۳ متر می‌شود می‌نشینیم. در این مرحله از آزمایش، سامسونگ به خاطر کنتراست و تصویر دل‌چسب‌تر برنده‌ی قطعی بود. تصاویر در تلویزیون SeiKi خیلی مرده و یکنواخت به نظر می‌رسید، هم‌چنین سایه‌ها و اجسام سیاه، خاکستری نمایش داده می‌شدند درحالی‌که تصاویر روی سامسونگ حقیقی‌تر بودند. اما از نظر جز‌ئیات تصویر هم تفاوت واقعاً اندک بود. البته شاید اگر ویدیوی ما هم 4K بود تفاوت را بهتر تشخیص می‌دادیم ولی قصد ما آزمایش این دو دستگاه در شرایط معمولی بود؛ چرا که فعلاً ویدیو‌های 4K جریان غالب صنعت تلویزیون نیستند.
اما خوب در اختیار داشتن یک تلویزیون 4K واقعاً وسوسه‌کننده است؛ این شد که دو نسخه از فیلم Avatar را تهیه کردیم یکی 4K و دیگری 1080p. در همان فاصله ۹ پایی نشستیم و انتظار داشتیم که تفاوت پیکسل‌ها سامسونگ را بازنده کند ولی درست برعکس، تلویزیون سامسونگ نه‌تنها کماکان تصویر زنده‌تر و بهتری داشت بلکه از نظر جزئیات هم پایاپای یا حتی در مواردی تصاویر را با جزئیات بیشتر نمایش می‌داد.
عوامل کمی در این‌که توان تفکیک‌پذیری بالاتر SeiKi به وضوح بصری بالاتر منجر نشود مؤثرند. احتمالاً اولین و مهم‌ترین‌شان این است که فاصله‌ی ما تا دستگاه دور بوده است.
حتماً می‌دانید که تفکیک‌پذیری چشم ما محدود است. از یک فاصله‌ی به خصوص، چشم انسان قادر به تشخیص تمایز بین 1080p و Ultra HD نیست. با تلویزیون‌هایی در این ابعاد حتی تفاوت با 720p هم چندان محسوس نیست. به همین دلیل تفکیک‌پذیری (رزولوشن) بالاتر نمایشگر SeiKi بی‌استفاده می‌شود. اگر کنجکاوید بدانید چشمان‌تان از چه فاصله‌ای و با تلویزیون چه اندازه‌ای تفاوت را متوجه می‌شود می‌توانید از مرجع سینمای خانگی استفاده کنید.
اما ما چرا فاصله‌ی ۹ پایی (۲٫۷۴ متری) را انتخاب کردیم؟ دلیل این است که مطالعات نشان می‌دهند مردم اغلب در فاصله‌ی ۹ تا ۱۰ پایی، تلویزیون تماشا می‌کنند. اما برای این فاصله، تلویزیون ۵۰ اینچ برای تمییز بین 4K و 720p کوچک است؛ حتی تلویزیون ۶۰ اینچ هم در ۹ پایی همه‌ی تفاوت را نشان نمی‌دهد.
مسائل دیگری هم وجود دارند. مشکل تلویزیون‌های LCD LED این است که تصاویر پرحرکت را تار نشان می‌دهند. البته این موضوع برای همه قابل تشخیص نیست ولی اگر باشد آزار‌دهنده است. تلویزیون SeiKi در این زمینه هم عملکرد ضعیفی دارد.
چشم انسان به کنتراست، حساسیت بیشتری دارد. اصولاً جزئیات برای چشم ما چیست؟ آیا در مورد تلویزیون، چیزی جز کنتراست (تباین) بین دو پیکسل مجاور است. تلویزیون سامسونگ مورد بررسی، نرخ کنتراست بسیار بالاتری دارد؛ به همین خاطر حتی با محتوای یکسان گاهی سامسونگ واضح‌تر به نظر می‌رسد.

به تلویزیون نزدیک‌تر می‌شویم
با کم شدن فاصله‌، مشکلات SeiKi پابر‌جا می‌مانند ولی حالا مشکل نویز اندکِ تصویر در سامسونگ هویدا می‌شود که از فاصله‌ی دورتر قابل تشخیص نبود. به‌علاوه در تصاویر روشن‌تر، ساختمان پیکسل‌ها کم‌کم مشخص می‌شد. از ۷ پایی (کمی بیش از ۲ متر) این مسأله نمود پیدا کرد؛ وقتی از ۶٫۵ پایی (۲ متر) نزدیک‌تر شدیم تفاوت کاملاً معلوم شد.
وقتی در این فاصله به دو تلویزیون SeiKi و Samsung نگاه می‌کنید مسلماً جزئیات در SeiKi بیشتر است. موهای صورت، خطوط پیشانی و مواردی از این دست در دستگاه 4K مشخص‌ترند؛ اما حقیقت این است که تفاوت مانند اختلاف بین کیفیت SD با HD، از زمین تا آسمان نیست.
وقتی از ۵ پایی (یک و نیم متر) به دو تلویزیون نزدیک‌تر می‌شوید پیکسل‌های تلویزیون سامسونگ آشکار می‌شوند و تماشای تصاویر دیگر لذت‌بخش نیست.


با نزدیک‌تر شدن به این تلویزیون‌ها، نویز اندکی در تلویزیون HD سامسونگ دیده شد. تلویزیون سامسونگ در سمت چپ و تلویزیون SeiKi در سمت راست
فارغ از قیاس این دو، آیا با در اختیار داشتن یک تلویزیون 4K بهتر نتیجه عوض می‌شد؟ قطعاً. اما مسأله این است که با صرف مبلغ مشابه، گزینه‌های دیگری هم هستند که بهتر عمل می‌کنند. مثلاً به اعتقاد کارشناسانی که دو تلویزیون سامسونگ UN55F9000 4K را با KN55S9C OLED FHD مقایسه کرده‌اند علی‌رغم تفکیک‌پذیری کمتر، همگی دستگاه دوم را برنده‌ی بهترین تصویر می‌دانند.

نتیجه‌ی کلی (نرخ کنتراست، عامل تعیین‌کننده)
مشخصاً نرخ کنتراست مهم‌ترین موردی است که باید موقع خرید تلویزیون مدنظر داشت. با سنجش کنتراست سامسونگ به نرخ ۸٬۳۸۲:۱ رسیدیم؛ سنجش مشابه برای seiKi در حدود ۳٬۰۰۰:۱ را نشان داد که حاکی از اختلاف زیاد بین آن‌ها است (البته دقت داشته باشید که اعدادی که در مشخصات دستگاه‌ها برای کنتراست اعلام می‌شوند عموماً جنبه‌ی تبلیغی دارند و مقادیر حقیقی نیستند).
دستگاه سنجش سطح سیاهی (عمق رنگ مشکی)، در این تلویزیونِ سامسونگ، حدود ۰٫۰۱۷ نیتس را نشان داد، درحالی‌که همین معیار برای SeiKi تقریبا ۰٫۰۸۵ نیتس بود. این موضوع یکی از دلایلی است که تلویزیون‌های LCD LED فروش بهتری در مقایسه با رقبای پلاسمایی دارند (روشناییِ بیشتر، بیشتر جلب نظر می‌کند)؛ اما روشن‌تر همیشه بهتر نیست.


تلویزیونی با نرخ کنتراست بالاتر از نمایشگر دیگری که تنها رزولوشن بالاتری دارد بهتر به نظر می‌رسد. تلویزیون سامسونگ در سمت چپ و تلویزیون SeiKi در سمت راست
تصاویر این مطلب به‌خوبی گویای مطلب هستند. یک نمایشگر با نرخ کنتراست بالاتر از نمایشگر دیگری که تنها تفکیک‌پذیری (رزولوشن) بالاتری دارد بهتر به نظر می‌رسد؛ البته اگر خیلی نزدیک آن ننشسته باشید!

سخن آخر
با این آزمایش‌ها مشخص می‌شود که رزولوشن تصویر آن‌قدرها هم که به آن بها داده می‌شود مهم نیست. البته ذهن انسان مقایسه‌ی عددی را دوست دارد و ناخودآگاه به عدد بزرگ‌تر رغبت پیدا می‌کند. ولی باید مدنظر داشته باشیم که تفکیک‌پذیری دستگاه‌های HD واقعاً بالا است و تفاوت آن با 4K در بیشتر موارد چندان تأثیرگذار نیست.
نرخ کنتراست در کنار عواملی چون دقت رنگ، نویز کم، تصویر طبیعی و دست‌کاری نشده، بسیار مهم‌تر و تعیین‌کننده‌تر هستند. یک تصویر 4K که به‌درستی کد نشده باشد از یک تصویر 1080p بهتر نخواهد بود. تصاویر 4K که کنتراست پایین داشته باشند یکنواخت و خسته‌کننده می‌شوند. تصویری که تار شده و کنتراست پایینی دارد هرچقدر هم تفکیک‌پذیری بالایی داشته باشد به چشم نمی‌آید.
پس اگر دوست دارید یک تلویزیون غول‌پیکر بخرید و نزدیک آن بنشینید تلویزیون‌های 4K به کارتان می‌آیند؛ در غیر این صورت اگر می‌خواهید برای تلویزیون خود چنین هزینه‌ای بکنید تلویزیون OLED قطعاً گزینه‌ی هیجان‌انگیزتری هستند.