آیا ما انسان ها در حال از دست دادن توانایی ارتباط رو در رو با همنوعان خود هستیم؟ آیا حواس مان پرت چیزهای دیگری می شود و به هر چیز و هر کسی غیر از کسی که آن طرف میز روبروی مان نشسته است فکر می کنیم؟ پاسخ این سؤال می تواند یک بله ی محکم باشد.
به نظر می رسد توانایی برقرار کردن ارتباطی عمیق با دیگران، به یک هنر فراموش شده تبدیل شده است. با این حال هنوز جای خوشحالی است که همه ی ما می دانیم داشتن یک مکالمه ی گرم و عمیق با یک انسان دیگر چه لذتی دارد. مسأله این است که به نظر می رسد همیشه بیش از حد سرمان شلوغ است، بیش از حد به چیزهای دیگر وابستگی داریم و بیش از حد حواس مان پرت هر چیزی می شود و این یک فرصت از دست رفته است.
اگر به گونه ای با دیگران ارتباط برقرار کنید که گویی تنها انسان مهم روی زمین است، روابطی حقیقی خواهید ساخت؛ چه در سطح ملاقات های کاری و چه در سطح روابط شخصی. دو ملاحظه ی اساسی که باید برای نتیجه بخش بودن این نوع ارتباط مد نظر داشته باشیم نیاز به صداقت محض در تک تک تعاملات و علاقه ای حقیقی به فرد مورد نظر است.

اما چطور می توان در ملاقات های رو در روی خود چنین ارتباط عمیقی با افراد برقرار کرد؟ ۱۳ تکنیک زیر از جمله تکنیک هایی هستند که می توانید برای این کار مورد استفاده قرار دهید:

۱- ارتباط چشمی قدرتمندی برقرار کنید، اما از زیاده روی و زل زدن به فرد مقابل بپرهیزید. به یاد داشته باشید در مواقع مناسب پلک بزنید و یا نگاه تان را متوجه نقاط دیگری کنید.

۲- لبخند بزنید و نشان دهید به آنچه که می گویند گوش می دهید.

۳- گوش بسپارید. این یعنی تمام حواس تان کاملاً به فرد مقابل و گفته هایش باشد، نه بخشی از آن. ما انسان ها وقتی کسی حواسش به ما و گفته هایمان نباشد بلافاصله متوجه این موضوع می شویم. بنابراین فکر نکنید می توانید طوری وانمود کنید که انگار تمام حواس تان با اوست و به جای گوش کردن، با موبایل ایمیل تان را چک کنید.

۴- حالا که صحبت از موبایل شد، تمام عوامل حواس پرت کن را کنار بگذارید. به طرف مقابل خود نشان دهید به گوش کردن و توجه به او تعهد کامل دارید.

۵- سر خود را تکان دهید. این کار نشان می دهد آنها را به ادامه دادن حرف هایشان تشویق می کنید.

۶- حرف شان را قطع نکنید. اجازه دهید طرف مقابل تان به صحبت هایش ادامه دهد؛ حتی اگر واقعاً دوست دارید حرفش را قطع کنید. اگر زیاد به میان حرف های او بپرید، ممکن است ارتباطی که شکل گرفته را قطع کنند چون هر آن انتظار دارند شما صحبت هایشان را قطع کنید.

۷- اجازه دهید سرعت مکالمه را طرف مقابل تان تعیین کند، حتی اگر به نظر شما کند پیش برود و کمی خسته کننده باشد.

۸- اجازه دهید مکالمه در مورد آنها باشد، حتی اگر تلاش کنند در مورد شما باشد. این یعنی وقتی سعی دارند گوی مکالمه را به سمت شما بیاندازند، خیلی آرام و ملایم جهت گفتگو را به سمت خودشان بازگردانید.

۹- آه نکشید. حتی با وجود آنکه آه کشیدن واکنشی غیر ارادی در پی اکسیژن بیشتر از سوی بدن شماست، ممکن است این حس را به طرف مقابل تان منتقل کند که خسته شده اید. پس حواس تان به نفس کشیدن خود باشد.

۱۰- از ته دل و صادقانه به گفته های طرف مقابل علاقه نشان دهید.

۱۱- گفته هایشان را خلاصه کنید و به عنوان جمع بندی در تأیید حرف هایشان جملاتی از این دست به کار بگیرید: «تا جایی که من متوجه شدم فرمودید که…». این به آنها فرصت می دهد هر چیزی که ممکن است اشتباه متوجه شده باشید را تصحیح کنند. اما اگر منظورشان را درست متوجه شده باشید، نشان دهنده ی این است که خوب به حرف هایشان گوش کرده اید.

۱۲- فراموش نکنید از آنها به خاطر آنکه حرف هایشان را با شما در میان گذاشته اند تشکر کنید. تشکر به خاطر برقراری ارتباطی صادقانه، برای خیلی ها ارزش زیادی دارد.

۱۳- سعی کنید جزئیات را به خاطرتان بسپارید، تا وقتی دوباره با طرف مقابل تان ملاقات کردید، به او اثبات کنید شنونده ی خوبی بوده اید.

فرانسیس بیکن، شاعر و نمایشنامه نویس انگلیسی جایی گفته است: «تخیل را برای جبران آن چیزهایی به انسان بخشیده اند که در وجود خود ندارد، و شوخ طبعی را برای تحمل چیزهایی که در وجود خود دارد».
ژاکلین اسمیت یکی دو سال پیش در مطلبی در فوربز به یک نظرسنجی اشاره کرد که توسط رابرت هاف انجام شده بود. نظرسنجی مورد اشاره نشان می داد ۹۱ درصد مدیران، شوخ طبعی را برای پیشرفت شغلی ضروری می دانند، و ۸۴ درصد از آنها اعتقاد داشته اند انسان های شوخ طبع بهتر کار می کنند.
اینکه شوخ طبعی تا این حد می تواند ابزار کسب و کاری قدرتمندی باشد علل متعددی دارد که در ادامه برخی از مهم ترین نمونه های این علل را از نظر می گذرانید.

۱- شوخ طبعی باعث حضور در لحظه، تجسم و تعادل می شود
اگر شوخ طبعی و خندیدن بخشی از شخصیت شما و شرکت تان را تشکیل بدهد، اضطراب و ترس کمتری مزاحم کار کردن شما و همکاران تان خواهد شد، چرا که خندیدن به شما آرامش می دهد. به عنوان نمونه، دکتر جولیا ویلکینز از آزمایشی نام برده که برای سنجش آستانه ی تحمل درد در موقعیت های مختلف، در آن از قسمت هایی از سریال کمدی «ساینفیلد» استفاده شده است. نتایج این پژهش نشان داد آستانه ی تحمل درد بعد از دیدن قسمت هایی از این سریال به میزان قابل توجهی بالا می رود. محققان با انجام این آزمایش متوجه شدند فرایند خندیدن مثل ورزش ایروبیک باعث آزاد شدن سروتونین در بدن می شود. خندیدن همچنین باعث می شود نفس های عمیق تری بکشید و در نتیجه احساس بهتری داشته باشید.

۲- فرهنگ ساز است
خندیدن احساس وحدت و بهره مندی از یک فرهنگ مشترک میان کارکنان به وجود می آورد، صمیمیت و مودت را در جمع آنان افزایش می دهد و به عنوان همکار میان شان حس همدلی ایجاد می کند.

۳- بروز خلاقیت را تسهیل می کند
خندیدن شما را در برابر ایده های به ظاهر نامعقول و یا غیر ممکن پذیراتر می کند. خنده افراد را به بازی با ایده ها، پذیرش ریسک و در نظر گرفتن کارهایی تشویق می کند که در حالت عادی ممکن است به فکر انجام دادن شان نباشند.

۴- جنبه ی انسانی رهبران را تقویت می کند
شوخ طبعی این حس را در میان نیروهای یک شرکت به وجود می آورد که «همه ی ما (از جمله رهبر کسب و کار) در کنار یکدیگر هستیم». این می تواند یکی از اجزای اصلی «رهبری همدلانه» باشد.
البته همراه شدن با خنده ها و شوخ طبعی های محیط کار برای مالک یک کسب و کار، کار آسانی نیست و معنای آن لزوماً در میان گذاشتن افکار فیلتر نشده و نسنجیده با نیروی کار، مشتریان و یا مخاطبان به طور عام نخواهد بود. با این وجود، اکثر کارآفرینان موفق انسان های به مراتب شوخ طبعی هستند (می توانید این را در گردهمایی ها و رویدادهای مختلف کسب و کاری ببینید).
بهره مندی از این نعمت در دایره ی شرکت خوب و در عین حال نیازمند ملاحظاتی است، اما رهبران شرکت ها نیاز دارند خارج از محدوده ی تعریف شده ی شرکت شان نیز مأمنی برای خندیدن و شاد بودن داشته باشند. معاشرت های صمیمانه و قرار گرفتن در جمع های شادی متشکل از هم قطاران به طور قطع می تواند مفری در اختیار شما قرار دهد تا به واسطه ی آن خودتان باشید و استرس های تان را کاهش دهید.
نقش رهبری یک کسب و کار کوچک می تواند هر کسی را به انزوا بکشاند. هیچ کس نمی تواند ترس ها و هیجان های روزمره ی مالک یک کسب و کار را تمام و کمال درک کند مگر یک کارآفرین دیگر. این به هیچ وجه تجربه ی خسته کننده ای نیست. با این حال تجربه ای هم به شمار نمی رود که بتوانید لذت ها و ترس هایش را درست همان گونه که خودتان حس می کنید با کسی در میان بگذارید؛ حتی همسرتان. صحبت کردن از مشکلات و دشواری های روزمره ی کارآفرینی باری غیر ضروری بر دوش اطرافیان و عزیزان شما قرار خواهد داد که به واقع نتیجه ای هم در بر ندارد، چرا که این احساس برای هر کسی که آن را مستقیماً تجربه نمی کند ناشناخته است.

به همین دلیل داشتن محل امنی که در آن بتوانید آزادانه و بی پرده با همکاران و هم قطاران خود صحبت کنید امر فوق العاده ای است. خیلی از شما باید احساس آرامش بخشی که از ورود به یک جمع دوستانه متشکل از همکاران به انسان دست می دهد را تجربه کرده باشید. شوخ طبعی نیز یکی از روش های بسیار رایجی است که با استفاده از آن می توانید در جمع هایی نظیر این خود را به دیگران نزدیک کنید و از انزوای خود فاصله بگیرید.
به طور کلی قرار گرفتن در جمع قابل اعتمادی از هم قطاران خارج از کسب و کار، برای کسانی که خود را وقف کسب و کارشان می کنند مفید خواهد بود. آزاد کردن تنش ها، اضطراب ها و عدم قطعیت های کسب و کار از طریق شوخ طبعی و خنده، اغلب مواقع منجر به آزاد شدن روحیه ی نوآوری و خلاقیت در افراد می شود؛ اتفاقی که ایده های نابی از دل آن زاده خواهند شد.

همه انسان ها مادی گرا نیستند، اما شاید بتوان با هر کسی به این تفاهم رسید که کسب درآمد بیشتر چیز بدی نیست. تعیین بودجه ای محدود، کاستن از هزینه ها، و پس انداز بیشتر می توانند در به حداکثر رساندن رشد شخصی شما از لحاظ مالی تأثیر زیادی داشته باشند، اما همه ی این استراتژی ها در برابر یک متغیر بزرگ زندگی رنگ می بازند؛ و آن چیزی نیست جز «میزان درآمد». در شرایط برابر، کسب درآمد بیشتر زندگی هر کسی را آسان تر خواهد کرد.
اغلب افراد این را می دانند، اما بسیاری چند اصل اساسی در این رابطه را نادیده می گیرند و در نتیجه پتانسیل سطح درآمد خود را محدود می کنند. به عنوان نمونه می توان از ۷ عادت زیر نام برد که می توانند میزان درآمد شما را با محدودیت هایی جدی روبرو کنند. توصیه می شود موارد زیر را مطالعه کنید و آنها را با هر کسی که می خواهد درآمد بیشتری داشته باشد به اشتراک بگذارید.

۱- عدم توانایی در مذاکره
بر سر هر چیزی می توان مذاکره کرد. این به آن معنا نیست که همیشه به خواسته های خود می رسید، اما قطعاً به خواسته ای که مطرح نکنید نمی رسید. به عنوان نمونه، مذاکره بر سر میزان حقوق را در نظر بگیرید. اولین حقوقی که اغلب کارفرما ها به شما پیشنهاد می دهند بیشترین میزانی نیست که حاضرند به شما بپردازند. اگر به مهارت ها و تجربه ی خود اعتماد دارید و با تحقیق از میزان ارزشی که کارتان دارد آگاه هستید، دلیلی ندارد درخواست حقوق بیشتر نکنید.
بدترین اتفاقی که ممکن است بیافتد این است که با درخواست شما مخالفت کنند، و پیشنهاد بینابینی دیگری به شما بدهند که این، باز هم از آنچه در غیر این صورت نصیب شما می شد بهتر است. کسانی که در کلاس های هنر مذاکره شرکت کرده باشند خوب می دانند که هیچ گاه نباید اولین پیشنهاد را قبول کرد.

۲- سرمایه گذاری نکردن روی خود
به قول سرمایه گذار شناخته شده، وارن بافت، «شما با اختلافی فاحش، بزرگ ترین دارایی خود هستید». افراد مختلف ممکن است در بورس و سهام، بازار مسکن و یا دارایی های مادی و فیزیکی دیگر سرمایه گذاری کنند، اما به یاد داشته باشید بهترین سرمایه گذاری که می توانید انجام دهید سرمایه گذاری روی خودتان است. شما همان نیرویی هستید که مسئولیت درآمد بیشتر بر عهده تان است؛ شمایید که باید تصمیم های بزرگ زندگی خود را بگیرید. تجهیز خود به دانش بیشتر، مهارت های بیشتر، سلامت بهتر، و تجربیات بیشتر به معنای آن است که برای کارفرماهای آینده، ارزش بیشتری خواهید داشت، تصمیمات ارزشمند تری خواهید گرفت، و در نهایت درآمد بیشتری کسب خواهید کرد.
این از جمله مواردی است که اغلب متقاضیان کار آن را نادیده می گیرند و بی دلیل انتظار درآمد بیشتر دارند.

۳- باریک بینی
بسیاری از کسانی که قصد سرمایه گذاری دارند ترجیح می دهند تمام و کمال روی یک چیز سرمایه گذاری کنند. این برای بخش بزرگی از مشاغل صدق می کند؛ اغلب کارمندان ساعت ها در دفاتر کار خود زحمت می کشند، به این امید که بتوانند پله های ترقی را طی کنند و ترفیع بگیرند. بسیاری از کارآفرینان نیز ممکن است تا ریال آخر پول خود را صرف استارتاپ تازه شان کنند. این قابل ستایش است، اما توجه بیش از حد به یک جنبه و دور نگه داشتن جنبه های دیگر از نظر، می تواند با توانایی بلند مدت شما در کسب درآمد بیشتر تداخل داشته باشد.
استراتژی منطقی تر این است که تعداد جریان های درآمدی خود را افزایش دهید، و هیچ گاه بیش از اندازه به یک منبع درآمد وابسته نباشید؛ هر کسب و کار یا موقعیت شغلی ممکن است با مشکلات غیر منتظره ای مواجه شود. اگر استراتژی های احتیاطی درستی مثل کسب درآمد از اجاره ی یک ملک، یا یک کسب و کار جانبی داشته باشید، چنین اتفاق هایی شما را به نابودی نمی کشاند.

۴- عادت به شرایط موجود
هر کسی با گذشت چند سال در یک مسیر شغلی ممکن است حس کند در آستانه ی از دست دادن اشتیاق یا انگیزه ی خود قرار دارد. در این صورت با خودتان، کار و جایگاه سازمانی تان احساس راحتی می کنید، به آن رضایت می دهید و بی خیالی در پیش می گیرید. این بی خیالی خود را در حوزه های مختلفی نشان می دهد. برای مثال، ممکن است زمان و انرژی کمتری برای کار خود بگذارید، که این به ارزش آفرینی کمتر برای شرکت تان منجر خواهد شد. یا اینکه ممکن است با همان درآمد بسازید و علی رغم افزایش تجربه و مهارت های خود، دیگر درخواست افزایش حقوق نکنید. بنابراین اگر فکر می کنید دچار فرسودگی شغلی هستید، حتماً به آن رسیدگی کنید.

۵- محدود شدن به واسطه ی هدف گذاری
داشتن هدف برای رسیدن به موفقیت حیاتی است، اما هدف گذاری ممکن است اثر محدود کننده ای نیز داشته باشد. برای نمونه، وقتی یک دونده ی ماراتن برای خود هدفی ۴۰ کیلومتری در نظر می گیرد، قطعاً از پس ۴۱ کیلومتر نیز بر می آید، اما اغلب دوندگان با رسیدن به نقطه ی هدفگذاری خود دست از تلاش می کشند؛ چون به هدف شان رسیده اند.
هدف گذاری در جنبه های مختلف زندگی اعم از تحصیلات، مهارت ها، موقعیت شغلی، یا میزان درآمد می تواند باعث شود به بخش کوچکی از پتانسیل خود رضایت دهید و خود را از تلاش بیشتر باز بدارید. پس همیشه برای کسب دستاوردهای بیشتر عطش داشته باشید.

۶- وفاداری افراطی
بسیاری از ما حداقل یک بار تجربه ی قرار گرفتن در موقعیت هایی را داریم که در آن حس می کنیم می خواهیم بنا بر وفاداری صرف و نه ارزشی عینی، همان جا باقی بمانیم. در این حالت فرد حتی وقتی شغلش جای پیشرفت ندارد و هیچگاه پتانسیلی که به دنبالش است را برآورده نمی کند، باز هم به خاطر وفاداری افراطی به کارفرما در آن موقعیت باقی می ماند. این تصمیم راحتی است و لزوماً تصمیم بدی هم نیست؛ زیرا وفاداری ویژگی قابل تحسینی محسوب می شود. با این وجود، فدا کردن اهداف به پای وفاداری، برای شما آسیب رسان خواهد بود.

۷- راکد نگه داشتن پول
این مورد نیز از منطقی مشابه رویکرد سوم بهره می گیرد. اگر پس انداز قابل اتکایی فراهم کردید، اجازه ندهید پول تان در بانک بماند؛ آن را به کار بیاندازید. در بازار بورس یا اوراق قرضه سرمایه گذاری کنید، یا کاری کنید این پول خودش درآمد ثابت و بی دردسری برایتان داشته باشد. می توانید این پول را برای سرمایه گذاری بیشتر روی خودتان نیز به کار بگیرید؛ مثلاً تحصیلات بیشتر یا هر فرصت دیگری. پول، می تواند پول بیاورد، بنابراین پول خود را راکد نگه ندارید.
شاید بدیهی به نظر برسد اما کسب درآمد بیشتر، اولین قدم برای کسب ثروت است. هر کسی برای پول درآوردن باید پول داشته باشد. هدف شما صاف کردن بدهی ها، استقلال مالی، پیشرفت شغلی، کسب موقعیت مالی بهتر یا هر چیز دیگری که باشد، اول باید خودتان را از شر این ۷ عادت خلاص کنید. انتخاب حوزه ای با پتانسیل درآمدی بالا و یا ورود به حوزه ای با این ویژگی می تواند جزو انتخاب های پیش روی شما باشد، اما بنیان آینده ی بلند مدت مالی شما را همین اصول اساسی رقم خواهند زد.

هر کسی ممکن است با حرکتی درست، شغل مناسبی برای خود پیدا کند اما همیشه تصویری از یک شغل رؤیایی در سر داشته باشد که همیشه چشمش به دنبال آن بوده است. شاید هنوز برای به دست آوردن آن آمادگی کامل نداشته اید. شاید هم هدف تان این بوده که این شغل را به دست بگیرید، تا سر فرصت شغلی که همیشه می خواسته اید را به دست آورید. اما پیش از آنکه به جستجوی خود ادامه دهید، از خودتان بپرسید آیا شغل فعلی تان قابلیت تغییر و تحول را دارد یا خیر. شاید بتوانید با اندکی تلاش، شغل فعلی تان را به شغل رؤیایی تان بدل کنید.

شارلیز هرست، استادیار رشته ی مدیریت کالج کسب و کار مندوزا، اعتقاد دارد مردم اغلب اوقات میزان کنترلی که روی شغل خود دارند را دست کم می گیرند. او در این باره می گوید: «پژوهش ها نشان داده اند نگاهی متفاوت به کار، بازتعریف وظایف شخص در قالبی تازه، و یا تغییر نحوه ی تعامل با دیگران، همه و همه کارهایی هستند که افراد از طریق آنها می توانند معنای تازه ای از دل شغل خود بیرون بکشند».
شغل رؤیایی شغلی است که شما را راضی کند و نقاط قوت تان را به نحو احسن به کار گیرد. اگر در حوزه ای فعال هستید که از آن لذت می برید، اما هنوز شغلی که می خواهید را در آن حوزه به دست نیاورده اید، انجام هفت کار زیر به شما کمک می کند شغل فعلی تان را به شغلی که همیشه می خواسته اید بدل کنید.

۱- ایده پرور باشید
پیشنهاد هرست این است که مسئولیت های خود را با ارائه ی پیشنهاد‌های خلاق و سازنده به بالادستی های خود دستخوش تغییر و تحول کنید. او در این باره می گوید: «اگر ایده های شما به کار گرفته شوند، شاید بتوانید در اجرای آنها نیز مشارکت داشته باشید».
دیوید نور، مدیرعامل شرکت مشاوره ی استراتژی نور گروپ توصیه می کند فراتر از نقش و حوزه ی مسئولیت های خود فکر کنید تا بتوانید از نیازهای بعدی تیم یا شرکت تان پیش بینی بهتری داشته باشید. او می گوید: «آیا مهارت ها، دانش، یا رفتار مورد نیاز را در خود دارید؟ اگر خیر، به این فکر کنید که چگونه می توانید به سرعت آنها را کسب کنید و به کار بگیرید».

۲- کارهایی خارج از بازه ی همیشگی خود انجام دهید
نور توصیه می کند کاری کنید مدیرتان در کنار نقش فعلی تان، شما را در نقشی که دوست دارید نیز ببیند. او می گوید «برای پروژه های بزرگ و طرح های مهم داوطلب شوید و به دنبال راه هایی بگردید که بتوانید فراتر از تعریف شغل تان تأثیرگذار باشید».

۳- روابط خود را توسعه دهید
نور توصیه می کند با برقراری روابط قدرتمند با تصمیم گیران، کاری کنید هر کسی برای امور مختلف به شما مراجعه کند. اطمینان حاصل کنید دیگران می توانند اولویت های مورد نظر شما برای مسئولیت های تازه را تشخیص دهند.
او ادامه می دهد: «دیگران همیشه می توانند کسانی را پیدا کنند که بتوانند از پس انجام جنبه های فنی کار شما برآیند. اما شما باید کاری کنید به خاطر برقراری و حفظ ارتباطات مهم در تیم و سازمان، به شما مراجعه کنند یا شما را پیشنهاد دهند».

۴- در موقعیت خود نوآور باشید
توصیه ی نور این است که سعی کنید مدام در حال رشد باشید و ریزه کاری های حوزه ی فعالیت خود را کشف کنید. در رویدادها و کنفرانس های آن حوزه شرکت کنید، در انجمن های آن فعال باشید و خود را در موقعیت هایی قرار دهید که بتوانید با افراد اثرگذار روبرو شوید. سپس بینش، ایده ها و روابط حاصله را به محل کار خود بیاورید.
او می گوید: «برای زندگی شخصی و شغلی خود نقشه ی راه درست کنید».

۵- وظایف مورد علاقه ی خود را فهرست کنید
میشل ماوی، مدیر جذب نیروی شرکت نیروی انسانی اتریوم توصیه می کند تمام کارهایی که در موقعیت شغلی فعلی تان دوست دارید انجام دهید را فهرست کنید و بیشتر به آنها بپردازید.
او می گوید: «پروژه های هوشمندی تعریف کنید که در آنها لازم باشد از این مهارت ها بیشتر استفاده کنید. به این ترتیب از انجام شغل خود رضایت بیشتری خواهید داشت».

۶- لحظات اوج خود را پیدا کنید
ماوی اعتقاد دارد مشاغل مختلف به خاطر پتانسیل هایی که دارند جذابیت پیدا می کنند؛ مثل اینکه می توانیم در آنها خیلی چیزها یاد بگیریم، دستاوردهایی داشته باشیم و از آنها درآمد کسب کنیم.
او ادامه می دهد: «در ادامه کشش پیدا می کنیم و تا حدی شناخته می شویم، تا اینکه در نهایت به اوج می رسیم. این لحظه حس فوق العاده ای دارد: لحظه ای که در رأس بازی خود قرار می گیرید و از انجام آن لذت می برید».
ماوی توصیه می کند به دنبال آن لحظه ی بعدی باشید. او می گوید «لحظه ای که به خاطر ترفیع، افزایش حقوق، و یا مدیریت یک تیم در پوست خود نمی گنجید. این لحظه هر چه که می خواهد باشد، اما به دنبالش باشید».

۷- نیاز های تان را از مدیر خود بخواهید
آنیشا وینجاموری، مدیرعامل شرکت مشاوره ی اینوویشنز آیکیو اعتقاد دارد هیچ کارفرمایی دوست ندارد کارمند ارزشمندی که به پیشرفت سازمانش کمک می کند را از دست بدهد.
او در این باره توضیح می دهد: «اگر از لحاظ فرهنگی و کاری عضو مؤثری باشید، مدیر شما از فراهم کردن شرایط کاری دلخواه تان، درک نقاط قوت تان و توانمندسازی شما در جهت رسیدن به اهداف حرفه ای شما و شرکت خود، بی نهایت خوشحال خواهد شد.

هر روز وقتی به اینترنت متصل می‌شویم، با هجوم ایمیل‌هایی روبه‌رو هستیم که طبعاً نویسندگان همه‌ی آن‌ها دقت کافی را در انتخاب محتوا و ارسال آن به اشخاص مناسب نداشته‌اند. چه کار باید کنیم که جزو این افراد بی‌دقت نباشیم و دوستان و همکاران‌مان را کلافه نکنیم؟ لازم نیست حتماً متن‌های زیبا یا تمیز و مرتب آماده کنیم. کنار گذاشتن بعضی عادت‌های مرسوم در نامه‌نگاری اینترنتی می‌تواند به‌اندازه‌ی کافی مفید باشد.
در ادامه این  ۱۵ مورد از این عادت‌ها را بشناسید.

«ضروری» نامیدن ایمیل‌های غیرضروری
با این کار نه‌تنها حوصله‌ی گیرنده را سر می‌برید، بلکه به عاقبت چوپان دروغگو هم دچار می‌شوید! دیگر در صورتی که واقعاً هم کار ضروری داشته باشید،‌ کسی به حرف‌های شما اولویت نمی‌دهد.

صمیمیت زیاد در متن ایمیل
جدای از این‌که لحن پیام باید متناسب با نوع رابطه‌ی شما با گیرنده باشد،‌ در هر شرایطی لحن غیررسمی می‌تواند نشان دهد که شما زیاد حرفه‌ای نیستید. اگر قصد تأکید روی موضوع خاصی را دارید، در انتخاب رنگ، نوع فونت و بقیه‌ی چیزهایی که تأکیدتان را نشان می‌دهند، دقت کنید. این را هم در نظر داشته باشید که کدگذاری‌های شما توسط آدم های مختلف به یک شکل واحد رمزگشایی نمی‌شوند.

به کار بردن زبان خشک و خیلی رسمی
دقیقاً برعکس مورد قبلی، سعی کنید شبیه روبات هم نباشید! داشتن کمی احساس در بیان حرف‌تان، شکل ایمیل شما را از ایمیل‌های یک‌خطی که توسط سرور یا برای پاسخ خودکار ارسال می‌شود، متمایز می‌کند.

ارسال پاسخ به همه‌ی افراد گروه
در مورد ایمیل‌هایی که به‌صورت گروهی ارسال می‌شوند، اگر می‌خواهید پاسخ یا بازخوردی ارسال کنید،‌ اول ببینید آیا لازم است همه‌ی افراد گروه پاسخ شما را دریافت کنند؟ اگر نه،‌ ایمیل خود را فقط به مخاطب پیام‌تان بفرستید تا برای دیگران مزاحمت ایجاد نشود.

Cc کردن افراد دیگر بدون اطلاع قبلی
برای Cc کردن یا به‌عبارتی ارسال رونوشت ایمیل به شخص دیگری به جز مخاطبان اصلی، فقط شما نیستید که تصمیم می‌گیرید. این تصور غلطی است که ارسال‌کننده‌ی ایمیل می‌تواند بدون اجازه، رونوشت ایمیل را به هر کسی (خواه منشی و خواه مدیرعامل) بفرستد.

Bcc کردن در موارد غیرضروری
آیا شما هم وقتی در یک ایمیل Bcc می‌شوید، به این فکر می‌کنید که چه کسانی ممکن است ایمیل‌های شما را بدون این‌که بدانید خوانده باشند؟ باید گفت این فکرها زیاد هم عجیب‌وغریب و غیرطبیعی نیستند. به نظر می‌آید ارسال یک رونوشت از ایمیل بی‌آن‌که حتی گیرنده‌ی آن باخبر شود چه کسی در خواندن آن سهیم بوده،‌ تنها در موارد معدودی کاربرد دارد. در این موارد هم پیشنهاد می‌کنیم متن ایمیل را کپی کنید و در ایمیل جداگانه‌ای برای این شخص سوم بفرستید.

نوشتن موضوع مبهم برای ایمیل
در قسمت موضوع ایمیل چیزهایی ننویسید که ارتباطی به محتوای ایمیل‌تان ندارد. عبارت‌هایی مثل «سلااام»، «منم» و… تنها گیرنده را گیج می‌کند که قرار است با چه پیامی روبه‌رو شود.

فرستادن تعداد زیادی ایمیل شخصی
جوک، داستان‌های عبرت‌آموز، جملات بزرگان و ایمیل‌هایی از این دست در مواردی می‌تواند باعث خوشحال شدن و شروع یک روز خوب برای دوستان یا همکاران‌تان باشد اما اگر این کار زیاد ادامه پیدا کند گیرنده‌های شما را خسته می‌کند.
این موضوع حتی ممکن است باعث شود همکاران‌تان پیام‌های شما را برای حذف اتوماتیک تنظیم کنند!

رعایت اختصار با حذف بعضی کلمات مؤدبانه
هرچه‌قدر هم با گیرنده‌ی ایمیل صمیمی باشید، به‌خصوص اگر محتوای ایمیل‌تان کاری است، از حذف کلماتی مثل «لطفاً» پرهیز کنید.

فرستادن ایمیل با آدرس عجیب و غریب
آدرس ایمیل تأثیر زیادی در شناساندن شما به دیگران و حتی میزان اهمیتی دارد که به ایمیل‌های شما می‌دهند. بنابراین یک ایمیل با آدرس رسمی‌تر بسازید تا به پیام‌های شما بیش‌تر توجه شود.

داشتن غلط املایی
اگر ایمیل شما به‌قدر کافی مهم است که می‌خواهید گیرنده آن را با دقت بخواند، خودتان هم قبل از ارسال آن را خوب بخوانید تا بدون غلط املایی و نگارشی باشد.

فرستادن ایمیل در ساعت ۳ صبح!
البته در بعضی موارد خاص این کار شاید زیاد عجیب نباشد اما در غیر این‌صورت از آن‌جا که افراد معمولاً طبق عادت به ساعت ارسال ایمیل نگاه می‌کنند، ممکن است حسابی تعجب کنند. در بهترین حالت ممکن است تصور کنند شما به شغل‌تان اعتیاد دارید و تمام روز فقط به آن می‌پردازید. اما نگاه بدبینانه‌تری هم ممکن است وجود داشته باشد و آن این‌که تصور شود شما با این کار قصد مردم‌آزاری داشته‌اید!

استفاده‌ی بیش‌از اندازه از علائم نگارشی
برای تأکید، رساندن منظور یا خوانش بهتر متن، استفاده از علائم نگارشی می‌تواند بسیار کاربردی باشد اما اگر زیاد از این علائم استفاده کنید، مثلاً چندین علامت سؤال یا تعجب در انتهای جمله‌تان بگذارید، بیش‌تر از رساندن منظور،‌ شکل ایمیل‌ و البته ذهن گیرنده را نامنظم می‌کنید.

استفاده از فونت‌های نامأنوس
بعضی فونت‌ها ظاهر خاص و سرگرم‌کننده‌ای دارند. این فونت‌ها که معمولاً فانتزی هستند همراه با ایموجی‌ها ممکن است برای فرستادن یک ایمیل دوستانه مثلاً دعوت به مهمانی جالب باشند. اما به خاطر داشته باشید همیشه و برای هر کاربردی نمی‌توانید از این فونت‌ها استفاده کنید. اصل اول را فراموش نکنید: ایمیل شما قبل از هرچیز باید راحت خوانده شود.

فرستادن متن‌های طولانی
افراد معمولاً برای چک کردن و خواندن ایمیل وقت زیادی در نظر نمی‌گیرند. بعضی‌ها فقط نگاه گذرایی به متن می‌کنند و می‌خواهند در چند ثانیه منظور شما را بفهمند. پس اگر حرف‌های زیادی برای گفتن دارید،‌ اولاً سعی کنید آن‌ها را خلاصه کنید و سپس با بخش‌بندی محتویات پیام‌تان، کاری کنید که مفهوم آن در یک نگاه قابل‌دریافت باشد. استفاده از اینتر و یا شماره‌گذاری عنوان‌های مهم می‌تواند در این کار به کمک‌تان بیاید.

وقتی پای جلب مشتری به میان می آید، روابط عمومی می تواند بهترین دوست و یا بدترین دشمن یک شرکت باشد. فراهم سازی یک بستر مناسب برای ایجاد رابطه ای مستحکم میان مشتریان و کسب و کار، در اعتماد و احترام دوجانبه ریشه دارد. مشتری عامل حیات شرکت است و به این ترتیب، از کسب و کار شما انتظار دارد از اصول خاصی پیروی کنید.
در ادامه می توانید ۵ مورد از این اصول را از نظر بگذرانید و با هدف جلب مشتریان بیشتر و تبدیل کردن آنها به حامیان برند خود از آنها بهره بگیرید.

۱- در انتشار اطلاعات ثبات قدم داشته باشید
ثبات در ارائه ی اطلاعات چیزی است که تعداد زیادی از مشتریان از یک شرکت انتظار دارند. اگر تیم روابط عمومی شما بتواند در انتشار اطلاعات مرتبط با شرکت ثبات قدم داشته باشد، در جلب توجه افکار عمومی و جلب نظر مشتریان تازه برای خرید محصول یا خدمات عرضه شده اثربخشی بیشتری خواهید داشت.

۲- محصول یا خدمات متفاوتی به مشتری عرضه کنید
به این فکر کنید که چگونه می توانید به مشتریان خود محصول یا خدماتی منحصر به فرد ارائه دهید. از خودتان بپرسید این محصول یا خدمات چه هدفی را باید تحقق ببخشد؟ شرکت ما چه چیزی برای ارائه دارد که آن را از رقبایش متمایز می کند؟
در نظر گرفتن این عوامل کمک می کند برای مشتری خود تجربه ی بهتری فراهم کنید. مشتریان به دنبال شرکت هایی هستند که خدماتی منحصر به فرد ارائه می دهند. به کپی کردن آنچه برندهای دیگر انجام می دهند دلخوش نباشید و سعی کنید چیز تازه ای ابداع کنید.

۳- از رضایت مشتریان برای تقویت وجهه ی خود بهره بگیرید
بهترین ابزار روابط عمومی که هر شرکتی می تواند از آن بهره بگیرد بازاریابی شفاهی یا دهان به دهان است. شبکه های اجتماعی برای بازار آنلاین مناسب هستند اما حرفه ای های روابط عمومی به سازمان ها کمک می کنند به بازار های «زنده» دسترسی داشته باشند.
قدردانی های ابراز شده از سوی مشتریان راه خوبی برای دسترسی پیدا کردن به این بازار است. به سراغ مشتریان راضی خود بروید؛ ممکن است تمایل داشته باشند در قالب یک تشکر کتبی از محصول شرکت تعریف کنند و یا حتی در یکی از رویداد های شرکت حضور پیدا کنند. حضور آنها در چنین محافلی با کمترین هزینه وجهه ی برند شما را به اثربخش ترین شکل ممکن تقویت خواهد کرد.

۴- مخاطب خود را بشناسید
وقتی صحبت از برقراری رابطه ای مستحکم با مشتری به میان می آید، بهره مندی از تجربه ی کافی با مخاطبان گوناگون بازار مورد نظر، نقطه ی مثبت بزرگی تلقی می شود.
متناسب سازی تلاش های بازاریابی شما برای دسترسی پیدا کردن به گروه های مختلف مشتریان به شکلی که برایشان آشناست، باعث می شود روابط شما با مشتریان تان شخصی تر به نظر بیاید. این می تواند به شکل گیری اعتماد میان شرکت و مشتریان آن بیانجامد. آشنایی، اغلب درک متقابل به همراه می آورد.

۵- محصول یا خدمات خود را قابل جستجو کنید
مقوله ی دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
و کلمات کلیدی حوزه ای است که می تواند تا حدی سرگرمتان کند.
برای اینکه کاری کنید شرکت تان را راحت تر بتوان از طریق گوگل پیدا کرد، از کلمات و عباراتی استفاده کنید که وقتی مردم به دنبال محصول تازه ای می گردند، احتمال وارد کردن شان در موتورهای جستجو زیاد است. می توانید از هشتگ های داغ شبکه های اجتماعی نیز بهره بگیرید. این کار کمک می کند برند شما در حوزه های مختلف آنلاین در معرض دید قرار بگیرد.

شما همیشه باید فرمت فلش USB خود را به exFAT تغییر دهید! بگذارید کمی به عقب برگردیم تا بدانیم چرا این نوع از فرمت، مناسب خواهد بود. همه‌ی مزایای یک فلش USB به قابل حمل بودن و جابه‌جایی سریع فایل‌ها در بین کامپیوتر‌ها است. این بدین معناست که کاربر به پشتیبانی سیستم عامل‌های مختلف به طور مثال ویندوز و مکینتاش خواهد داشت. معمولا فرمت پیش‌فرض برای فلش USB، FAT32 است. در حالی که این نوع از فرمت مشکل خاصی ندارد، اما در این نوع از فرمت‌ها، کاربر فقط می تواند فایل‌هایی تا حجم 4 گیگابایت را انتقال دهد و حجم‌های بالاتر از آن غیر ممکن خواهد بود. فرمت NTFS در ویندوز به خوبی عمل می‌کند، اما در مکینتاش فقط در حالت خواندن می‌توان از آن استفاده کرد. فرمت El Capitan نیز در مکینتاش (حتی در نسخه‌ی OS X 10.11) پشتیبانی نمی‌شود. پس اگر می‌خواهید در سیستم عامل مکینتاش فایل‌هایی با حجم‌های بیشتر از 4 گیگابایت جابه‌جا کنید باید از فرمت exFAT استفاده نمایید. این نوع از فرمت، سیستم عامل‌های ویندوز و مکینتاش و لینوکس (با محدودیت) را پشتیبانی می‌کند.

روش فرمت فلش USB به فرمت exFAT
در ویندوز، بر روی درایو فلش خود راست کلیک کرده و بر روی FORMAT کلیک کنید. در نظر داشته باشید که با این کار، همه‌ی فایل‌های درون فلش شما پاک خواهد گردید. مطمئن شوید که از فایل‌ها بکاپ گرفته باشید.


در مکینتاش، به قسمت DISK UTILITY رفته، گزینه‌ی USB را پیدا کنید و در زیر‌شاخه‌ی آن گزینه‌ی ERASE را کلیک کنید و سپس گزینه‌ی exFAT را انتخاب کنید.


حال شما فلش USB خود را به فرمت exFAT تغییر داده‌اید، این نوع از فرمت، هر دو سیستم عامل ویندوز و مکینتاش را پشتیبانی می کند. همچنین قابلیت نوشتن و خواندن بدون داشتن محدودیت حجمی را خواهید داشت.

اجازه ندهید اصطلاحات مخصوص تجاری شما را سردرگم کند
این ساده‌ترین دامی است که احتمال دارد در آن گرفتار شوید. پس بهتر است از همین ابتدا چند اصطلاح و مفهوم پایه را تشریح کنیم. اولین مورد DSL است، که خلاصه شده عبارت Digital Subscriber Line یا «خط اشتراک دیجیتال» محسوب می‌شود و تنها عبارتی پر زرق و برق برای همان مفهوم پهنای باند به شمار می‌رود. ADSL، Asymmetric DSL یا پهنای باند نامتقارن هم به این معنی است که سرعت دانلود و آپلود شما برابر نخواهد بود.

بسیاری از شما انتظار دارید که اتصال به اینترنت باثبات و خوبی را تجربه کنید، به راحتی وبگردی کرده و ویدئوهای آنلاین را تماشا کنید. در تمام این لحظات شما تنها دارید اطلاعات را از اینترنت دریافت می‌کنید. تنها کسانی نیاز به سرعت دانلود و آپلود برابر دارند که کانال شخصی یوتیوب یا هر کانال پخش اطلاعات در حجم بالای دیگری را داشته باشند تا بتوانند ویدئوهای خود را با بیشترین سرعت و در کمترین زمان ممکن آپلود نمایند.

نوع دیگر اتصال که احتمالا به گوشتان خورده ADSL2 یا ADSL2+ است. باز هم این عبارات تنها به معنی اتصال به پهنای باند پرسرعت، یا اتصال با سرعت بالای محدوده سرعت منطقه و کشور محل سکونت‌ است. بهتر اینکه خودتان را درگیر اصطلاحات سطح بالا نکنید و تمرکزتان را بر آنچه میخواهید به دست بیاورید بگذارید.
802.11 کدی است که توسط پروتکل IEEE به سیستم WiFi اختصاص داده شده است. در کنار این رقم ممکن است به حروفی مثل a، b، g یا n نیز بر بخورید که معنی خاص خود را دارند. سه تای اولی نشانگر استانداردهای قدیمی‌تر هستند و سرعت اتصال پایین‌تر را نمایندگی می‌کنند. اما n نشان می‌دهد که قابلیت استفاده از «هات‌اسپات» روی پهنای باند وجود دارد.


جدیدترین استاندارد در این زمینه استاندارد ac است که پوشش دوبانده از WiFi ارائه می‌کند و دارای سرعت بالاتر و محدوده پوشش به مراتب وسیع‌تری است.

ISPها تمایل دارند تعادل را به هم بزنند
در یک دنیای ایده‌آل می‌توانید هر روتر دلخواهی که با تنظیماتش سازگاری بیشتری دارید را خریداری کرده و مورد استفاده قرار دهید. اما، ما در این دنیا زندگی نمیکنیم، مگر نه؟ بعضی ISPها کارهایی می‌کنند تا مشتریان‌شان را به خرید روترهای WiFi محدود کنند که خودشان ارائه کرده باشند. اینکار نه تنها در تضاد با ایده بازار آزاد است، بلکه به طور علنی محدودیت‌هایی را هم برای کاربران ایجاد می‌کند.


به هر حال، بهتر است لیست روترهایی که ازشان خوشتان آمده را بخش پشتیبانی ISPتان در میان بگذارید تا مشخص شود اتصالی که آنها ارائه می‌دهند با کدامیک سازگاری دارد. اگر بخش پشتیبانی اطلاعاتی در این زمینه ارائه نکرد، ازشان مدل‌هایی که با اتصال اینترنت‌تان سازگاری دارد را جویا شوید و پس از کسب این اطلاعات به سراغ روتر مناسب بگردید. از بین مدل‌های پیشنهادی آن دسته که با بودجه و نیازهایتان همخوانی دارد را انتخاب کنید.

مدل تازه‌تر همیشه بهتر است
کاملا منطقی است که تکنولوژی جدیدتر و مدل‌های تازه‌تر همیشه از قدیمی‌ها بهتر هستند، اگر پیشرفته‌تر نبودند، پس دلیل به وجود آمدنشان چه بود؟
در مورد روترها،‌ یا اگر بخواهیم کلی‌تر بگوییم، در مورد تجهیزات «شبکه» استاندارد جدید ac بوده و از استانداردهای b/g/n قدیمی بسیار سریع‌تر است. حتما در هنگام بررسی وضعیت «آداپتور شبکه» در قسمت «صفحه مدیریت کامپیوتر» این نامگذاری ها به چشم‌تان خورده است. برای کاربران سیستم عامل ویندوز این استاندارد tl;dr خواهد بود. پس اگر سیستم‌تان با استاندارد جدید سازگاری داشته باشد،‌ بدون شک به سراغ نوع ac بروید.
با این استاندارد جدید نه تنها خواهید توانست در داخل شبکه خود با سرعت بیشتری فعالیت کنید (مثلا در هنگام ارسال فایل از رایانه رومیزی به لپ‌تاپ، یا استفاده از روتر به عنوان نقطه مرکزی اتصال)، بلکه قادر خواهید بود از امکانات شبکه دو بانده نیز بهره‌مند شوید. بسیاری از دستگاه‌ها و تجهیزات شبکه که از سیگنال رادیویی استفاده می‌کنند، طول موج 2.4 گیگاهرتز را انتخاب می‌کنند. پس اگر روتر شما هم از این پهنای باند استفاده کند ممکن است دچار مشکل شده و اختلالاتی در عملکردش رخ دهد. بهترین کار برای جلوگیری از این اتفاق تنظیم روتر برای کار بر روی طول موج جدید 5 گیگا هرتز است که مختصص تکنولوژی ac تدوین شده است.

چه چیزی بیشترین اهمیت را دارد؟
اگر خودتان را درگیر اصطلاحات سنگین و نام‌گذاری‌های عجیب نکرده و بیشتر بر پایه دانش و اطلاعاتی که از این مقاله بدست آورده‌اید به سراغ خرید روتر بروید، میتوان گفت بدون شک از خیلی‌ها جلو زده‌اید. پس یادتان نرود که در هنگام خرید روتر به فهرست اطلاعات مهم زیر رجوع کنید:

• آیا تعداد آنتن‌ها برایتان اهمیت دارد؟ نه لزوما، مگر اینکه روتر را به عنوان کالای تزئینی برای اتاقتان بخواهید.
  
• آیا برد روتر دلیلی برای قرار گرفتنش در استاندارد ac می‌شود؟ نه، علاوه بر این به مقدار نیرویی که روتر برای انتشار سیگنال جذب می‌کند هم بستگی دارد. روتر قدرتمندتر مساوی است با برد بیشتر، اما اگر خانه‌ای با حداکثر 2 یا 3 اتاق دارید بهتر است روتر WiFiتان در محدوده قدرت 800 تا 1200 متر مربع قرار بگیرد. اکثر مود‌م‌ها در این محدوده هستند.
  
•  سرعت روی بسته‌بندی مودم نوشته می‌شود؟ یادتان هست درباره اصطلاحات دست و پا گیر چه گفتیم؟ بهتر است در موقع خرید به این اعداد و ارقام توجهی نکنید.
  
• مودم قبلی‌ام بسیار خوب بود،‌ اما برد کمش همیشه مساله‌ساز می‌شد. توصیه من به آن دسته از کاربرانی که مشکل برد دارند این است که از یک افزایش دهنده برد استفاده کنید. این دستگاه‌ها می‌توانند به مودم متصل شده و بردش را افزایش دهند. اما باید این تجهیزات را در محل‌هایی نصب کنید که سیگنال در آن ضعیف‌ترین است. پس اینکار را با دقت انجام دهید.
  
• گارانتی و اعتماد؟ خب، این مساله خودش بسیار وسیع و گسترده است. می‌توانید با پرس و جو از فروشنده‌های معتبر و رجوع به وب‌سایت کمپانی سازنده یا شرکت ارائه کننده خدمات پس از فروش از این مساله اطلاعات بیشتری کسب کنید.
  
• کدام برند بهترین است؟ درست مثل این است که بپرسید کدام برند از گوشی‌های تلفن همراه بهترین است! اینکه مراسم جوایز اسکار نیست. شما باید به دنبال برند شناخته‌ شده و معتبری باشید که پاسخگوی تمامی نیازهایتان بوده و با بودجه‌تان جور در بیاید.
  

نهایت TL;DR
بی‌خیال اصطلاحات دست و پا گیر شوید. از منطق‌تان بهره بگیرید. اگر محصولی پاسخگوی تمامی نیازهایتان است، نگران نباشید و اگر لازم بود پول بیشتری هم در قبالش پرداخت کنید. اما این اتفاق کمتر می‌افتد، چون در بازار امروز سخت پیش می‌آید که قیمت‌ها برای مدت زیادی بالا بمانند. پس با انتخابی آگاهانه و منطقی، هم جواب نیازهایتان را پیدا کنید و هم حساب بانکی‌تان را گرم و نرم نگه دارید.

اگر تا به حال یک بار هم سعی در استفاده از سیستم عامل ویندوز بدون موس یا پد لمسی لپ‌تاپ کرده باشید مشکلات متعاقب آن را به خوبی درک می‌کنید. در این مطلب قصد داریم تا راه حلی برای زمان‌های توقف کارکرد پد لمسی لپ‌تاپ برایتان ارائه کنیم.
در ابتدای امر اگر مشکل بالا تازه آغاز شده لپ‌تاپ را ریستارت کنید تا ببینید آیا تاثیری دارد یا خیر. البته که این راه حل بسیار پیش پا افتاده و ساده به نظر می‌آید ولی حتی کاربران غیرمبتدی نیز گاها همین راه حل‌های پیش پا افتاده را فراموش می‌کنند.
اگر مشکل حل نشد این احتمال وجود دارد که به طور تصادفی پد لمسی لپ‌تاپ را خاموش کرده باشید. معمولا در اکثر لپ‌تاپ‌های بازار یک دستور ترکیبی برای این کار وجود دارد که مشتمل بر فشار دادن کلید Fn با یک کلید دیگر صفحه کلید می‌باشد. کلید دوم برای اجرای دستور ترکیبی یکی از کلیدهای عملکرد (F1 تا F12) است، هرچند می‌تواند بسته به شرکت سازنده و مدل لپ‌تاپ کلید دیگری نیز باشد. کلید مذکور در صفحه کلید با یک نشان آبی (اشاره به پد لمسی) مشخص شده است. در نهایت اگر مانند کاربران لپ‌تاپ Lenovo X220 یافتن کلید برایتان غیرممکن به نظر می‌رسید باید با گوگل کردن کلیدواژه Disable Touchpad به اضافه مدل دقیق دستگاه دستور ترکیبی لپ‌تاپ خود را به دست آورید.



اگر راه حل بالا نیز چاره ساز نبود تنظیمات پد لمسی را چک کنید. برای این کار در ویندوزهای هفت و هشت می‌توانید با فشار دادن کلید استارت و تایپ عبارت mouse settings و متعاقب آن انتخاب گزینه Change mouse settings از enable بودن پد لمسی و On بودن سایر تنظیمات مطمئن شوید.


اگر باز هم مشکل حل نشد باید درایور مخصوص پد لمسی خود را آپدیت کنید. این کار را با یک سرچ ساده به همراه مدل دقیق لپ‌تاپ‌تان می‌توانید از طریق سایت شرکت سازنده انجام دهید.
اگر هیچ یک از روش‌های بالا حلال مشکل شما نبود مطمئنا مشکل سخت‌افزاری بوده و تنها از طریق مراجعه به تعمیرکار یا خرید یک ماوس وایرلس یا سیمی مرتفع خواهد شد.
 

چگونه مشخصات لپ‌تاپ را ببینم؟ چگونه از نوع کارت گرافیک، پردازنده مرکزی و نسخه سیستم عامل رایانه مطلع شوم؟ فضای رم را در ویندوز یا مک به چه طریق می‌توان مشاهده کرد؟

دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است شما را ترغیب به دانستن مشخصات سخت‌افزاری رایانه خود بکند. شاید سرعت سیستم پایین باشد و شما می‌خواهید از امکان ارتقای سخت افزاری باخبر شوید. شاید برای خرید یک رایانه نیاز به دیدن این مشخصات داشته باشید و شاید می‌خواهید ببینید آیا سیستم شما توانایی پشتیبانی از یک برنامه یا بازی خاص را دارد یا نه. در هر صورت اگر بسته بندی تمام قطعات رایانه خود را بعد از باز کردن دور انداخته باشید دسترسی دقیق به این اطلاعات می‌تواند مشکل به نظر بیاید.

بعضی از رایانه‌ها برچسب‌هایی دارند که این اطلاعات روی آن نوشته شده است. اما اگر این برچسب‌ها روی رایانه شما نصب نشده‌اند نگران نباشید، ما در اینجا به شما یاد می‌دهیم که مشخصاتی از قبیل نوع پردازنده مرکزی، رم، نسخه سیستم عامل و مدل کارت گرافیک خود را در هر رایانه‌ای فارغ از اینکه تحت مک یا ویندوز باشد چگونه بدست آورید.