جدیدترین قسمت از برنامه تلویزیونی «360 درجه» با موضوع فیلترینگ تلگرام تولید شده است. با فضاسازی رسانه‌ ها تقریبا بسیاری از مردم مطمئن شده‌ اند که باید دنبال نسخه پشتیبان از اطلاعاتشان در تلگرام باشند؛ اما علت این محدودیت‌ ها چیست؟

یازدهمین قسمت از برنامه تلویزیونی «۳۶۰ درجه» سراغ موضوع فیلترینگ تلگرام رفته است. حرف و حدیث‌ های مسئولان دولتی درباره تهدیدهای پیام‌ رسان خارجی متفاوت است و گاهی ضد و نقیض.

تلگرام در روزهای امنیتی و پر آشوب دی ماه سال گذشته مختل شد. هر چند رییس‌ جمهور قول داده بود که هیچ انگشتی روی دکمه فیلتر نخواهد رفت؛ اما تقریبا بسیاری مطمئن شدند که این پیام‌ رسان پرحاشیه دیگر برگشت‌ پذیر نیست. اوضاع که آرام‌ تر شد دوباره تلگرام هم آزاد شد. امروز مسئولان دولتی معتقدند که بحران ارزی چند هفته گذشته هم بی‌ ربط به موج سازی فضای مجازی و تلگرام نبوده است. مطرح شدن ارز گرام در بستر تلگرام هم باعث شده تا اوضاع دیگر فقط امنیتی سیاسی نباشد. در این روزها بسیاری از حرف‌ ها بر سر تهدیدات اقتصادی و اجتماعی پیام رسان غیر بومی است. دوربین «۳۶۰ درجه» سوال‌ ها و حرف‌ های مردم را با مسؤولان و کارشناسان در میان گذاشته است.

«۳۶۰ درجه» مجموعه مستندهای اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است که با توجه به اتفاقات و سوژه‌ های مهم جامعه در طول یک هفته تهیه و تولید می‌ شود. به‌ روز و به لحظه بودن موضوعات از ویژگی‌ های اصلی این برنامه تلویزیونی است.

«۳۶۰ درجه» با تهیه‌ کنندگی و کارگردانی محمد هادی نعمت‌ اللهی، جمعه هر هفته ساعت ۲۱:۳۰ از شبکه مستند پخش می‌ شود.

لئوناردو داوینچی، نابغه و دانشمندی از دیار فلورانس (ایتالیا) است که بسیاری او را مبتکرترین فردِ تاریخ بشریت می‌دانند. لئوناردو دی سر پیرو داوینچی، که از او به‌صورت مختصر با نام لئوناردو داوینچی یاد می‌شود، متولد ۱۵ آوریل ۱۴۵۲ میلادی در روستای وینچی، واقع در فلورانس (مرکز کنونی منطقه توسکانی در ایتالیا) است. هوش و استعداد داوینچی از او فردی ساخت تا در رشته‌های نقاشی، مجسمه‌سازی، معماری، موسیقی، پیکرشناسی، زمین‌شناسی، نقشه‌کشی و گیاه‌شناسی، به موفقیت‌های چشمگیری دست پیدا کند. به‌سبب تبحر و سبکِ خاصِ داوینچی در علوم و فنون مختلف، از او به عنوان نمونه‌ی بارز یک مرد رنسانسی یاد می‌شود. 

بسیاری از صاحب‌نظران عقیده دارند که وی مبتکرترین فردی بوده که تاریخ تا به حال به خود دیده است. سبکِ خاصِ داوینچی در انجام‌ِ کارهایش و همچنین طرح‌های مبتکرانه‌ای که وی از توپ‌های بخار، خودروهای پرنده، هواپیما، ادوات زرهی، ادوات جنگی و... ترسیم کرده، او را از جنبه‌ی خلاقیت، به شهرتی جهانی رسانده است. علاوه بر موارد فوق، داوینچی در بخشِ هنر و نقاشی نیز آثار بسیار مشهوری از خود بر جای گذاشته است که از مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترینِ آن‌ها می‌توان به تابلوهای شامِ آخر، مونالیزا و مرد ویتورین اشاره کرد.

داوینچی نظریات خود درباره‌ی مسائل گوناگون را در هزاران صفحه دست‌نوشته ثبت کرده است؛ نکته‌ی جالب درباره‌ی یادداشت‌های وی، سبکِ خاص و رمزآلود او است. اغلب یادداشت‌های داوینچی به‌صورت برعکس نوشته شده‌اند و اگر قصد خواندن آن‌ها را داشته باشید، باید آن‌ها را در جلوی آینه قرار دهید.

در ساعت ۳ بامداد روز ۱۵ آوریلِ سالِ ۱۴۵۲، لئوناردو داوینچی در روستای وینچی، واقع در ایتالیا، چشم به جهان گشود. او حاصل رابطه‌ی نامشروع یک مردِ ثروت‌مند و یک زنِ دهقان با نام‌های پیرو فرانسیسو دی آنتونیو داوینچی و کاترینبود؛ گمان می‌رود که مادرِ لئوناردو، برده‌ای اهل خاورمیانه بوده که برای کار به ایتالیا برده شده است. باتوجه به این موضوع که در آن زمان، نام‌خانوادگی معنای امروزی را نداشته، نام وی تنها به پدر و زادگاهش دلالت می‌کند.

درباره‌ی دوران طفولیت و خردسالی وی اطلاعات چندانی در دست نیست؛ اما برطبق نگاشته‌های تاریخی، او ۵ سالِ نخستِ زندگی خویش را با مادر می‌گذرانده و پس از آن، نزدِ خانواده پدرش، با پدربزرگ، مادربزرگ و عمویش می‌زیسته است.

پدرِ لئوناردو، یعنی آنتونیو داوینچی، پس از گذشت مدتی از آوردنِ فرزندش، با دختری ۱۶ ساله وصلت می‌کند؛ وی علاقه‌ی بسیاری به لئوناردو داشته و همواره او را به مانند فرزندِ تنی خویش مورد لطف و محبت خود قرار می‌داده؛ اما به‌دلیل بیماری‌ ناشناخته‌ای، مادرخوانده‌ی لئوناردو پس از گذشت مدتی، در سن جوانی دار فانی را وداع می‌گوید.

لئوناردو در نوشته‌های خود از دو حادثه در دوران کودکی خود یاد کرده که بر آینده‌ی او تأثیر گذاشته‌اند. نخستین اتفاق که او از آن به‌عنوان یک نشانه یاد می‌کند، به بادبادکی مربوط می‌شود که از آسمان سقوط می‌کند و درست در بالای گهواره‌ی او قرار می‌گیرد؛ به‌گونه‌ای که بال‌های آن، صورت او را می‌پوشاند. اتفاق دوم نیز به زمانی مربوط می‌شود که وی در حال گشت‌و‌گذار در کوه‌ بوده است. هنگامی که او در مسیرش با یک غار مواجه می‌شود، ابتدا از اینکه هیولایی از درونِ غار به او خیره شده باشد، ترس وجودش را فرا می‌گیرد؛ اما حس کنجکاوی او باعث شد تا برای کشف آنچه درون غار است، بر ترس‌هایش غلبه کند.

همان‌طور که پیش‌تر نیز به آن اشاره شد، درباره‌ی سال‌های نخستِ زندگی لئوناردو اطلاعات چندانی در دست نیست؛ اما برطبق گفته‌ی واساری، زندگی‌نامه‌نویس نقاشان دوره‌ی رنسانس، یک دهقان، استعداد نقاشی داوینچی را به پدر وی اطلاع داده و از او خواسته که پسرش روی یک پلاک، نقاشی کند. داوینچی روی آن پلاک ماری را نقش کرده که از دهانش آتش می‌افروزد؛ باتوجه به این موضوع که نقاشی مورد بحث از زیبایی هنری بالایی برخوردار بوده، سر پیرو داوینچی، آن‌ را به یک خریدار آثار هنری در فلورانس فروخت؛ جالب آنکه این پلاک بعدها به دوکِ میلان فروخته شد. پدرِ داوینچی نیز به رسم قدردانی، با پول فروش اثر پسرش، پلاکی را به دهقان یادشده اهدا کرد که نمادِ قلبِ تیرخورده بر آن نقش بسته بود.

لئوناردو برای تحصیلات ابتدایی، به‌ مدرسه‌‌ی دهکده‌ی محل سکونتش می‌رود. باوجود اینکه وی علاقه‌ی چندانی به درس‌های مدرسه نشان نمی‌دهد؛ اما کنجکاوی لئوناردوی خردسال و علاقه‌ی وافرِ او به طبیعت، او را به سمت یادگیری مستقل هندسه و ریاضیات سوق داد. جالب است بدانید که لئوناردوی خردسال از اختلال واژگان یا دیسلِکسی رنج می‌برده است؛ این اختلال که بر یادگیری واژگان تأثیر می‌گذارد، توانایی تمایز بین حروف مشابه را از فرد سلب می‌کند (به‌عنوان نمونه، حروف «پ»، «ب»، «ت»، «ر»، «ز»، «ژ»)؛ با این‌ حال،  چنین اختلالی قابل کنترل و رفع است و افرادی که به آن مبتلا هستند، از خلاقیت و ابتکار بسیار بالاتری نسبت‌ به انسان‌های عادی برخوردار خواهند بود. به احتمال بسیار زیاد، دلیل اختراعات و فعالیت‌های مبتکرانه‌ی داوینچی، ریشه در اختلال واژگانِ او دارد.

وقتی او به سن ۱۶ سالگی و دوران نوجوانی رسید، پدرِ وی باری دیگر  ازدواج و این‌بار با دختر ۲۰ ساله‌ای به نامفرانسسکا لنفردینی وصلت کرد.

هنگامی که داوینچی تحصیلات مقدماتی خویش را به پایان رساند، به قصدِ یادگیری علوم و فنون، او را به هنرکده‌ای در فلورانس فرستادند تا نزد نقاش و پیکرتراشی به نام آندرئا دل وروکیو، آموزش‌های لازم را ببیند. شهرت و تبحرِ بالای وروکیو در جامعه‌ی فلورانس به اندازه‌ای بود که ساختِ بنای یادبود سردار نظامی شهر ونیز، بارتولومئو کولئونی را به وی سپرده بودند. کار در کنار چنین استادی، فرصتی مغتنم برای یادگیری لئوناردوی جوان بود. جالب است بدانید که در کنار این استاد، نقاشان برجسته‌ای چون گیئلن‌دائو، پروجینو، بوتیچلی و لورنزو دی کریدی پرورش یافته بودند.

ورود او به این هنرکده، جرقه‌ای برای بیداری هوش و نبوغ داوینچی بود. باتوجه به اینکه برای تبحر در نقاشی و پیکرتراشی، سال‌ها تلاش و کسبِ تجربه لازم است؛ اما لئوناردو داوینچی در سن ۱۷ سالگی توانایی خلق ابزارها و ماشین‌آلات پیچیده‌ای را به‌دست آورد که در آن زمان تنها از پسِ استادانِ ماهر بر می‌آمد. او در سال‌های فعالیتِ خود در این هنرکده، در علوم مختلفی همچون طراحی، شیمی، متالورژی، فلزکاری، گچ‌کاری، چرم‌دوزی، مکانیکی، نجاری و مهارت‌های هنری چون مدل‌سازی، رنگ‌آمیزی و مجسمه‌سازی به تبحر رسید.

برطبق گفته‌ی واساری، بسیاری از آثار طراحی‌شده در هنرکده‌ی وروکیو، توسط کارآموزان و کارمندانِ وی انجام می‌شد؛ علاوه بر این موضوع، واساری از همکاری لئوناردوی جوان با استاد خود برای تکمیل اثر تعمید مسیح سخن می‌گوید. طبق گفته‌های تاریخی، عملکرد لئوناردو در این نقاشی به اندازه‌ای تأثیرگذار و عالی بوده که وروکیو قلمِ نقاشی خود را به زمین گذاشته و هرگز پس از آن دست به نقاشی نزده است؛ با این حال به‌نظر می‌رسد که چنین گفته‌ای، اغراقی بیش نباشد.

داوینچی علاقه‌ی فراوانی به طبیعت و اجزای آن داشت؛ علاقه‌ی او به طبیعت به اندازه‌ای بود که از پرنده‌فروشی، اقدام به خریدِ پرنده می‌کرد و سپس آن‌ها را در دامان طبیعت آزاد می‌کرد.

پس از اینکه لئوناردوی جوان دوره‌ی آموزشی خود را به پایان رساند، به شهر میلان رفت. در سال ۱۴۷۲ میلادی به عضویت گروه و اتحادیه‌ی داروفروشان با نام لوقا درآمد که باتوجه به مؤفقیت‌های او در علم پزشکی و کالبدشناسی، احتمالاً این گروه نقطه‌ی آغازی برای او در زمینه‌ی شناختِ اجزای درونی بدن بوده است. ۶ سال بعد، وی نخستین پیشنهادِ کاری خود را از طرف شورای شهر برای نقاشی محل عبادت سان برناردو در کاخ وکیو دریافت کرد؛ اما بنا به دلایلی، وی از قبولِ این کار سر باز زد.

ورود لئوناردو داوینچی به دوران حرفه‌ای، با حادثه‌ای عجیب همراه بود. مدارک دادگاه فلورانس نشان می‌دهد که او در سال ۱۴۷۶ به جرم تمایلات جنسی خارج از عرف جامعه متهم شده‌اند؛ اما به‌نظر می‌رسد که وی از این جرم تبرئه شده است. در آن زمان جزای چنین کاری اعدام یا تبعید به مناطق دور افتاده بود. پس از این دادگاه، از داوینچی به مدت دو سال هیچگونه خبری در دست نیست و در نوشته‌های تاریخی اشاره‌ای به محل سکونت وی نشده است.

به عقیده‌ی بسیاری از افراد، تمایلات جنسی او حتی در اثرهای هنری وی نیز مشهود است. چنین موردی را می‌توان در تابلوهای یحیای تعمید‌دهنده و باکوسبه‌وضوح نظاره کرد. گفته می‌شود که او بعدها نارضایتی خود را از دخالت در زندگی شخصی به‌صورت تلویحی ابراز کرده است.

در سال ۱۴۸۲، داوینچی به صلح بین لورنزو د مدیچی ولودویکو ایل مورو، دوک میلان کمک کرد. لئوناردو در طی نامه‌ای که برای لودویکو ارسال کرد، از مهارت‌های خود در کارهای هنری و مهندسی سخن گفت. به‌دنبال آن، داوینچی مجسمه‌ای از جنس نقره را به شکلِ سرِ یک اسب طراحی کرد.

لئوناردو فعالیت خود در میلان را تا سال ۱۴۹۹ ادامه داد. در همین حین، وی برای طرح اثری دینی درباره‌ی کودکی حضرت مسیح، از سوی کلیسا انتخاب شد. این اثر که امروزه از آن با نام‌های دوشیزه صخره‌ها یا بانوی صخره‌ها یاد می‌شود، به دوران کودکی حضرت مسیح و یحیای تعمید‌دهنده می‌پردازد. در این تابلو، شاهد حضور حضرت مسیح، مریم مقدس، یحیی و یک فرشته (فرشته اوریل) هستیم. جالب است بدانید که این اثر در دو نسخه‌ی مختلف با فاصله‌ی ۲۰ ساله طراحی شده است. نسخه‌ی اولیه که مربوط به سال‌های ۱۴۸۳ تا ۱۴۸۶ می‌شود، هم‌اکنون در موزه‌ لوور نگهداری می‌شود.

باتوجه به شهرت داوینچی در پنهان‌کردن رمز و راز در آثار خود، کلیسا سخت‌گیری فراوانی را نسبت به آثار او انجام می‌داد. در تابلوی نخست، عیسی مسیح در حال عبادت کردن به‌سوی موجود نامرئی‌ای هست که مریم مقدس، گویی دست خود را بر سر وی گذاشته است. همچنین زنی که در سمت راست تصویر قرار دارد، انگشت خود را به‌گونه‌ای نگاه داشته که گردن این موجود نامرئی را قطع می‌کند. کلیسا نیز با واردکردن چنین اشکالاتی به اثر، سفارش طراحی مجدد آن را داد.

علیرغم میل باطنی داوینچی، وی دوباره دست به قلم برد و این اثر را طبق گفته‌های کلیسا، اصلاح کرد. در تابلو دوم، علاوه بر اینکه دستِ فرشته پایین آمده، صلیبی در دستان مسیح قرار گرفته است؛ با این حال، داوینچی برای ابراز نارضایتی خود نسبت به اصلاحیه کلیسا، پس‌زمینه‌ی تصویر را تیره‌تر از اثرِ نخست طراحی کرد؛ در حقیقت او با این‌کار صدای اعتراض خود را به اثر هنری خویش وارد کرد.

اثر بعدی او، نقاشی مشهور شام آخر است که به واپسین شام حضرت مسیح، پیش از مصلوب‌شدن می‌پردازد. این اثر به سفارش کلیسا سانتا ماریا دلا گراتزیه طراحی شده است. هم‌اکنون این نقاشی روی دیوار این صومعه قرار دارد و بازدیدکنندگان این محل می‌توانند علاوه بر مشاهده معماری کلیسا، از اثر هنری داوینچی نیز لذت ببرند.

اما، گلِ سرسبد نقاشی‌های داوینچی، مربوط به پرتره‌ای می‌شود که امروزه آن را با نام مونالیزا یا لبخند ژکوند می‌شناسیم. این اثر تحسین‌برانگیز که رمز و رازهای فراوانی را در خود جای داده، چهره‌ی زنی را به‌تصویر می‌کشد که درباره‌ی هویت او هیچگونه اطلاعی در دست نیست. برخی ادعا می‌کنند که سوژه‌ی این عکس، در واقع مادرِ واقعی داوینچی بوده؛ این در حالی است که عده‌ای دیگر اعتقاد دارند که داوینچی تصویر خود را در قالب چهره‌ی زن نقاشی کرده است.

امروزه با کمک تکنولوژی‌های جدید و پیشرفته، امکان بزرگ‌نمایی چندین برابری این اثر، بدون از دست رفتن کیفیت فراهم شده است. در همین راستا، اعضای کمیته ملی میراث فرهنگی ایتالیا با استفاده از تکنولوژی یادشده، متوجه وجود ارقام و واژگانی در چشمان مونالیزا شده‌اند که گویا اشاره به موضوعی خاص دارد.

وجود حروف «LV» در چشم راست مونالیزا، احتمالاً به نام لئوناردو داوینچی اشاره دارد. در چشم چپ نیز نمادهایی گنجانده شده؛ اما باتوجه به این موضوع که تاکنون این حروف و ارقام رمزگشایی نشده‌اند، نمی‌توان در مورد آن‌ها با اطمینان صحبت کرد.

کشیدن این تابلو از سال ۱۵۰۳ میلادی آغاز شده و در سال ۱۵۱۹ به پایان رسیده است. اهمیت این اثر برای داوینچی به اندازه‌ای بوده که او این تابلو را همواره با خود حمل می‌کرده و در جایی مخفی و امن قرار می‌داده است.

در اینکه تابلو مونالیزا یک شاهکار هنری به حساب می‌رود هیچ شک و شبهه‌ای باقی نیست؛ اما بخش عمده‌ای از شهرت این اثر، به اتفاقی بر می‌گردد که در سال ۱۹۱۱ رخ داد. در اوت سال ۱۹۱۱ میلادی، یک کارمند ایتالیایی این تابلو را به بهانه‌ی اینکه این تابلو ایتالیایی است، به سرقت برد. پس از این سرقت، مأموران به مدت دو سال به دنبال پیدا کردن این اثر بودند که در نهایت، در سال ۱۹۱۳، تابلو را صحیح و سالم در خانه‌ی فرد سارق پیدا کردند.

در سال ۱۹۵۶ این تابلو هدف خرابکاری قرار گرفت؛ پس از آن، این تابلو در پشت شیشه‌ی ضدگلوله نگهداری می‌شود.

داوینچی واپسین سال‌های زندگی خود را در شهر مذهبی واتیکان، واقع در ایتالیا سپری کرد. پس از اینکه میلان توسط فرانسه به تسخیر در آمد، پادشاه فرانسه، یعنی فرانسوای اول، داوینچی پا به سن گذاشته را نزد خود فراخواند تا به او سفارشِ ساختِ شیر مکانیکی‌ای را بدهد که توانایی گام‌برداشتن به‌سمت جلو و بازشدن قفسه‌ی سینه‌اش برای تقدیم گل را داشت. داوینچی ۴ سال آخر عمر خود را در نزدیکی پادشاه زندگی می‌کرد؛ در طی این سال‌ها، ملزی تنها شاگرد وفاداری بود که همواره با او زندگی می‌کرد.

این هنرمند و دانشمند برجسته، در روز ۲ می سال ۱۵۱۹ در حالی که تبدیل به یکی از دوستان صمیمی پادشاه شده بود، در کلوس لوس دار فانی را وداع گفت. براساس گفته‌ی واساری، علاقه‌ی پادشاه به داوینچی به اندازه‌ای بوده که هنگام مرگ، سر او را در آغوش گرفته است؛ با این حال به‌نظر می‌رسد این داستان بیش‌از اینکه به واقعیت شبیه باشد، روایتگر افسانه‌ی بابِ طبع فرانسویان رمانتیک است.

واساری در نوشته‌های خود درباره‌ی واپسین لحظات عمر داوینچی می‌نویسد که او به هنگام مرگ، تقاضای حضور یک کشیش برای اعتراف به گناهان می‌کند. برطبق وصیت او، ۶۰ فقیر تابوت او را تا کلیسای سنت هابرت حمل کردند. بخش اعظمی از اموال داوینچی به ملزی، رفیق با وفای او واگذار شد؛ این در حالی است که او سالای و خدمت‌کارش را نیز از یاد نبرد و به هر کدام، نصف تاکستان خویش را واگذار کرد.

برخی از مسائلی که داوینچی روی آن‌ها پژوهش انجام داده است:

همانطور که پیش‌تر نیز اشاره شد، لئوناردو داوینچی علاوه بر حوزه‌ی هنر، در حوزه‌ی مهندسی نیز تبحر داشت. تاکنون هزاران صفحه از نوشته‌های او درباره‌ی دیدگاهش پیرامون مسائل گوناگون یافت شده است؛ برای نمونه در یکی از این مستندات، وی درباره‌ی چگونگی پرواز پرنده صحبت می‌کند.

جالب است بدانید که پیش از پیدایش هلیکوپتر، ماشین‌ بخار و بسیاری از وسایلی که امروزه از آن‌ها استفاده می‌کنیم، داوینچی طرح‌های اولیه از آن‌ها رسم کرده است.

برخی از ابداعات او به شرح زیر است:

در پایان بد نیست بدانید که داوینچی جزو معدود افرادی بوده که می‌توانست با یک دست بنویسد و با دست دیگر نقاشی بکشد.

فیسبوک امکانی را برای کاربران خود فراهم کرده است که به واسطه‌ی آن می‌توانند امنیت اطلاعات خود را مدیریت کنند.

۸۷ میلیون کاربری که ممکن است داده‌های آن‌ها در اختیار کمبریج آنالتیکا قرار گرفته باشد، از روز گذشته پیام مفصلی را در صفحه‌ی اخبار فیسبوک خود دریافت کرده‌اند. به گفته‌ی فیسبوک، بیشتر کاربرانی که دچار این ماجرا شده‌اند یعنی ۷۰ میلیون نفر از آن‌ها آمریکایی هستند. بیش از یک میلیون کاربر نیز در هر یک از کشورهای فیلیپین، اندونزی و انگلستان با این مشکل مواجه شده‌اند.

فیسبوک علاوه بر این اقدام، برای ۲.۲ میلیارد کاربر خود یادداشتی با عنوان محافظت از اطلاعات شما فرستاده است و لینکی در آن قرار داده است که کاربران با کلیک روی آن می‌توانند ببینند از چه اپلیکیشن‌هایی استفاده می‌کنند و چه اطلاعاتی را با آن‌ها به اشتراک می‌گذارند. کاربران در این قسمت می‌توانند اپلیکیشن‌ها را به صورت انفرادی غیرفعال کنند یا به طور کلی دسترسی اپلیکیشن‌های متفرقه را مسدود کنند.

فیسبوک که با اتهاماتی نظیر دست داشتن در تعیین نتیجه‌ی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و سوءاستفاده از اطلاعات کاربران مواجه است، سخت‌ترین روزهای مدیریتی خود را پشت سر می‌گذارد. مارک زاکربرگ، مدیرعامل فیسبوک ضمن عذرخواهی اذعان داشته است که دچار اشتباه بزرگی شده است و از مسئولیت فیسبوک به عنوان یک شبکه‌ی اجتماعی گسترده غافل شده است.

بر اساس تخمینی که کمبریج آنالتیکا زده بود بیش از ۵۰ میلیون کاربر در تست شخصیتی که منجر به افشای اطلاعات کاربران شده است شرکت کرده بودند. این رقم پس از مدتی توسط همین مؤسسه ۸۷ میلیون نفر اعلام شد.

برنامه‌ای که در فیسبوک این تست شخصیت‌شناسی را اجرا کرد در سال ۲۰۱۴ توسط محققی به نام الکساندر کوگان ساخته شده بود. این محقق در آن زمان تست مذکور را روی ۲۷۰ هزار نفر انجام داد. برنامه‌ی مورد بحث که This is Your Digital Life نام داشت، نه تنها به داده‌های افرادی که در تست شرکت کردند دسترسی پیدا می‌کرد، بلکه به لطفامنیت ضعیف فیسبوک اطلاعات دوستان آن‌ها را نیز در اختیار می‌گرفت. فیسبوک بعدها داده‌های قابل دسترسی برنامه‌ها را محدود کرد؛ اما دیگر دیر شده بود. زاکربرگ می‌گوید با احتساب بیشینه‌ی تعداد دوستانی که کاربران فیسبوک هنگام استفاده از اپلیکیشن کوگان می‌توانستند داشته باشند، حدود ۸۷ میلیون کاربر در معرض خطر افشای اطلاعات بوده‌اند. به گفته‌ی زاکربرگ به دلیل این‌که این اتفاق مدت‌ها پیش افتاده است فیسبوک سوابق آن را در قالب لاگ در دسترس ندارد؛ به همین دلیل دقیقا نمی‌داند که چه تعداد تحت تأثیر قرار گرفته‌اند.

کمبریج آنالتیکا روز چهارشنبه در بیانیه‌ای اعلام کرد که تنها داده‌های مربوط به ۳۰ میلیون کاربر فیسبوک را در اختیار داشته است.

کمتر روزی است که ما صحبتی از خستگی و فرسودگی کارمندان نشنویم. مشکل اینجا است که کارمندان می‌ترسند برای خودشان وقت بگذارند، تا زمانی که دیگر دیر می‌شود و دوران فرسودگی شغلی فرامی‌رسد.

این نکته، بیشتر برای مدیران میانی که مسئولیت تیم‌های کوچک را بر عهده دارند کارایی دارد. وقتی‌که حجم کاری به نقطه‌ی اوج خود می‌رسد و تیم استرس زیادی را تجربه می‌کند، ممکن است به‌سختی تشخیص دهیم که در اطراف ما چه می‌گذرد و کارمندان با چه مشکلاتی روبرو هستند. زمانی که علائم فرسودگی پدیدار می‌شود، بازهم تشخیص آن‌ آسان نیست، حتی برای خود کارمندان.

به همین دلیل بسیار مهم است که مدیران این علائم را تشخیص بدهند و اقدامات لازم را برای رسیدگی و حل‌وفصل آن‌ها انجام دهند. به عقیده‌ی لیلیان گرچه این کار برای مدیران جدید ساده نیست، اما آن‌ها با کمی دانش و اطلاعات، می‌توانند مسیر درست را طی کنند. اگر مدیر بداند که چگونه باید حجم کارها را مدیریت کند، می‌تواند خستگی را کارمندان را کاهش دهد، یا در صورت نیاز از آن‌ها حمایت کند.

به‌عنوان‌مثال اگر می‌دانید برخی از کارمندان تیم شما، همیشه دوست دارند مسئولیت‌های جدیدی بپذیرند و از غلبه کردن بر چالش‌ها لذت می‌برند، گرچه به‌عنوان مدیر از این نگرش استقبال می‌کنید، ولی باید دائماً وضعیت این کارمندان را بررسی کنید تا مطمئن شوید بیش از توان خود کار نمی‌کنند. شما باید حجم کاری آن‌ها را طوری مدیریت کنید که به فرسودگی دچار نشوند.

از طرف دیگر، گرچه همه‌ی کارمندان به اوقات استراحت و تنفس نیاز دارند، ولی باید اطمینان حاصل کنید که آن‌ها در طول وقت استراحت خود از دفتر کار بیرون می‌آیند و کاری انجام می‌دهند که در رفع خستگی مؤثر است. پس بهتر است با همفکری خود آن‌ها، راهی بیابید که در این زمان همه‌ی فعالیت‌های کاری یا آنلاین را کنار بگذارند.

لیلیان در شرکت HubSpot، سندی را تنظیم کرده که در آن فرهنگ و ارزش‌های شرکت بیان‌شده‌اند. این سند شامل سه کد ویژه برای حمایت از کارمندان، فرهنگ و اصول سازمان است. صرف‌نظر از اینکه شرکت شما چقدر کوچک یا بزرگ است، توصیه‌های لیلیان برای انواع محیط‌های کار قابل‌استفاده هستند:

در شرکت HubSpot همه‌ی امور، از جلسات اجرایی رهبری، تا امور مالی و همچنین جلسات هیئت‌مدیره، با همه‌ی کارمندان به اشتراک گذاشته می‌شود. این روند به اعتمادسازی درون‌سازمانی کمک می‌کند و باعث می‌شود افراد، احساس ارزش کنند.

یکی از روش‌های خوبی که به افزایش شفافیت کمک می‌کند، این است که هرگاه تصمیم مهمی اتخاذ می‌کنید یا تغییر عمده‌ای به وجود آورید، علل و پروسه‌های مربوطه را برای کارمندان توضیح دهید، مخصوصاً اگر این تصمیمات و تغییرات به مسائلی مربوط می‌شود که تیم روی آن کار می‌کند. اگر مجبور شدید اهداف تیم را تغییر دهید، به کارمندان توضیح دهید چرا این کار را انجام داده‌اید و تصدیق کنید که این مسئله، ناگهانی پیش‌آمده است.

لیلیان معتقد است که درزمینه‌ی اعتماد، کد فرهنگ در چند کلمه خلاصه می‌شود: «قضاوت مثبتی داشته باشید.» هیچ کتابچه‌ی راهنمایی وجود ندارد که توضیح دهد هر کارمند، از نخستین روزی که استخدام می‌شود چه خصوصیاتی دارد. بنابراین بهتر است به یکدیگر اعتماد داشته باشید.

شما به روش‌های مختلفی می‌توانید اعتمادتان را به کارمندان نشان دهید. اما یکی از بهترین روش‌ها، متوقف کردن مدیریت میکرو است. استقلال عملکرد یکی از اجزای مهم فرهنگ‌سازمانی  محسوب می‌شود. مدیران باید ارتباطی قوی و مؤثر با کارمندان برقرار کنند، آن‌ها را با تغییرات پروژه‌ها به‌روز نگه‌دارند و در صورت نیاز به کمک آن‌ها بشتابند، اما درعین‌حال باید اعتماد داشته باشند که کارمندان می‌توانند کار را به شیوه‌ی خودشان به‌خوبی تمام کنند.

به‌عبارت‌دیگر، کارمندان باید کنترل بیشتری روی وظایف خود داشته باشند. این امر هم به افزایش بهره‌وری کمک می‌کند و هم محیط کار را سالم نگه می‌دارد. در این صورت کارمندان می‌توانند راه‌های جدیدی کشف کنند که به موفقیت شرکت منجر می‌شود. از طرف دیگر استقلال نسبی اعضای تیم باعث می‌شود آن‌ها بدون ترس از قضاوت، سؤالات خود را بپرسند و اطلاعات لازم را دریافت کنند. پاسخ‌های جامع و شفاف، به خلق ایده‌های جدید منجر می‌شود و خلاقیت تیم را افزایش می‌دهد.

به گفته‌ی لیلیان، مزایایی مانند میان وعده‌های غذایی رایگان، یا آزادی معاشرت با دوستان در ساعت استراحت، یا اتاقی برای استراحت و تمرین‌های ورزشی، مفید و روحیه‌بخش هستند، اما حفظ و انگیزه بخشی به کارمندان مستلزم به چالش کشیدن آن‌ها و توسعه‌ی یک محیط کاری حمایتگر است.

زمانی که می‌خواهید تیم خود را تشکیل بدهید، به یاد داشته باشید که مزایای جانبی (مثل قهوه‌ی رایگان) همیشه مورد استقبال قرار می‌گیرد، اما درعین‌حال باید محیطی فراهم کنید که نوآوری و مشارکت تیمی را تشویق می‌کند. اگر متوجه شدید کارایی تیم پایین آمده، آن را به‌حساب تنبلی کارمندان نگذارید. ممکن است آن‌ها صرفاً علاقه‌ی خود را ازدست‌داده باشند. با آن‌ها صحبت کنید تا متوجه شوید چه مشکلی باعث بی‌انگیزگی آن‌ها شده و چگونه می‌توانید کار را جذاب‌تر کنید.

به این سؤال توجه کنید: اگر مدیر شرکت هرگز به تعطیلات نرود، کارمندان چگونه می‌توانند به لذت بردن از سفر و تعطیلات فکر کنند؟ شما نمی‌توانید رهبری را الگوی خود قرار دهید که هرگز برای خودش وقت نمی‌گذارد.

شما به‌عنوان مدیر شرکت، باید با عمل خودتان دیگران را رهبری کنید. اگر زمانی که به استراحت نیاز دارید مرخصی بگیرید، کارمندان هم متوجه می‌شوند که باید گاهی از محیط کار فاصله بگیرند و به تجدید روحیه و انرژی خود بپردازند. رهبری در عمل مزایای بسیاری برای سازمان خواهد داشت که مهم‌ترین آن‌ها، افزایش بهره‌وری تیم است.

همیشه می‌گویند که اعمال، بلندتر از واژه‌ها سخن می‌گویند. این جمله درزمینه‌ی خستگی مفرط و فرسودگی شغلی نیز مصداق دارد. نه‌تنها به خودتان فرصت استراحت بدهید، بلکه کارمندان را نیز تشویق کنید از وقت استراحت خود به‌طور بهینه استفاده کنند. اگر برخی از کارمندان اظهار کردند که بیش‌ازحد مشغول‌اند، با آن‌ها در مورد اهمیت و آثار این فرایند صحبت کنید و اطمینان خاطر بدهید که از آن‌ها پشتیبانی می‌کنید.

وقتی درخواست‌ها برای افزایش حجم کاری کارمندان زیاد می‌شود، احتمال خستگی بیش از حد آنها زیاد شده و ممکن است خساراتی داشته باشد. یکی از شرایطی که برای اکثر شرکت‌ها پیش می‌آید، زمان‌هایی است که نیاز به افزایش حجم کاری کارمندان داریم. به عنوان مثال ممکن است پروژه‌های جدیدی وارد شرکت شده باشد یا نیاز به انجام چند پروژه‌ی همزمان باشد. مثال دیگر زمانی است که قصد داریم زیرساختی جدید برای پروژه‌های آتی بسازیم. از حساس‌ترین نمونه‌های این افزایش حجم کاری نیز زمانی است که اشکال یا ایرادی حیاتی در سیستم‌های شرکت ایجاد شده و باید به سرعت برطرف شود. به‌هرحال صرف نظر از دلیل این اتفاق، نیاز برای افزایش کارمندان و حجم کاری آنها ایجاد شده است. برای موفقیت در چنین شرایطی و کسب بهترین نتیجه از کارمندان، سه استراتژی اساسی پیشنهاد می‌شود.

اضافه کردن نیروی جدید، استراتژی اول نخواهد بود؛ چرا که در خواست برای نیروی جدید وملحق شدن آنها، زمان را از بین می‌برد. افزایش کارایی نیز استراتژی بعدی است که آن هم زمان خاص خود را می‌طلبد. اما استراتژی که اکثر شرکت‌ها آن را انتخاب می‌کنند، افزایش حجم کار کارمندان است. این استراتژی زمان خاصی نیاز ندارد و به سرعت قابل اجرا است.

سرعت اجرای این روش و موفقیت نسبی آن باعث شده تا بسیاری از مدیران آن را به حالت روتین شرکت خود تبدیل کنند. نکته‌ی نگران کننده این است که این استراتژی در طولانی مدت ضررهای زیادی به کسب و کار شما وارد می‌کند. شما بهعنوان یک مدیر باید پیش از وقوع اتفافات غیرمترقبه، استراتژی‌ها را بشناسید و بدانید که برای هر شرایطی، کدام روش مناسب‌تر است. 

نکاتی که در ادامه‌ی این مقاله می‌خوانید از رفتار برترین مدیران دنیا الهام گرفته شده‌اند. این نکات به شما می‌آموزند که چگونه بیشترین کارایی را در عین حفظ ساعت و حجم کاری از کارمندان دریافت کنید:

• مشخص کنید که نیاز به کار بیشتر تا چه زمان طول خواهد کشید
  

وقتی کار شما به یک‌باره زیاد می‌شود ابتدا باید این سوال را بپرسید که این حجم از درخواست‌ها تا چه زمانی باقی خواهند ماند؟ آیا این فشارها مقطعی بوده یا قرار است روند معمولی شرکت به این صورت تغییر کند؟

اگر قرار است روند کلی شرکت برای پروژه‌های جدید سنگین شود، ابتدا باید کمی از افزایش حجم کار استفاده کنید و در عین حال، به‌دنبال افزایش نیرو و افزایش کارایی کامندان باشید. ترکیب این سه استراتژی در چنین شرایطی پیشنهاد می‌شود.

• با کارمندان در ارتباط باشید
  

به کارمندان دلیل افزایش حجم کاری و نیاز به نیرو و کار بیشتر را توضیح بدهید. آنها را قانع کنید که چرا باید بیشتر کار کنند و توضیح دهید که برای راحت‌تر شدن کارشان تلاش خواهید کرد.

مدیران باید در دوره‌های زمانی منظم، خستگی کارمندان را چک کنند و مطمئن باشند که کارمندی در آستانه‌ی خستگی بیش از حد (بریدن) نیست. افزایش خستگی، اشتباهات کارمندان را افزایش می‌دهد، غیبت‌های کاری را بیشتر می‌کند و در نهایت علاقه‌ی آنها به کار را بسیار کم می‌کند.

• آستانه‌ی خستگی را بشناسید
  

آدرنالین و اشتیاق از عواملی هستند که در افزایش حجم کاری مفید خواهند بود. وقتی کار جدید بسیار مهم بوده یا دوره‌ی زمانی آن طولانی شود، اشتباهات افراد افزایش پیدا کرده و با کاهش تولید آدرنالین، خستگی و کاهش کارایی خود را نشان می‌دهد.

دوره‌های متناوب استراحت و تغییر کار، به کارمندان کمک می‌کند تا انرژی خود را دوباره کسب کنند و بتوانند با قدرت کار را ادامه دهند.

فراموش نکنید که در مواقع افزایش ناگهانی حجم کاری، ترکیب استراتژی‌های فوق بهترین راه‌حل است و بهتر است پیش از وقوع اتفاقات، برای اجرای استراتژی‌ها برنامه‌ریزی کنید.

در هر سازمانی ممکن است کارمندان دچار خستگی شوند. در این مواقع بهتر است با آن ها صحبت کنید تا دلیل وجود مشکل پیدا شود. برای موفقیت کسب و کار باید سختی‌های زیادی کشید و تمرکز خود را روی هدف معطوف کرد. اغلب افراد این کار را با بالا بردن کیفیت خروجی کار و بررسی رضایت مشتریان انجام می‌دهند، ولی چیزی که واقعاً مهم است و کارآفرینان ساده از آن می‌گذرند، فرسودگی کار نام دارد. اگر کارمندان به خاطر کار زیاد یا نامتعادل دچار خستگی و فرسودگی ناشی از کار شوند، سازمان ضرر جبران‌ناپذیری را متحمل خواهد شد. 

بعد از مدتی شغلم آن جذابیت همیشگی را نداشت. شدت خستگی من به‌جایی رسیده بود که دیگر نمی‌توانستم آن را پنهان کنم. رییس من به‌سختی می‌توانست مرا در این شرایط مدیریت کند و من انرژی نداشتم که وضعیت خود را برای او گزارش دهم. ولی این شرایط با هوشمندی رئیس من تغییر کرد و طی یک روال صحیح، او من را از این حالت نجات داد.

داستان بالا اتفاقی است که می‌تواند برای هر یک از کارمندان شما بیفتد.

فرسودگی شغلی کارکنان واقعاً یک مشکل خطرناک است که هر کسب و کاری را تهدید می‌کند. اگر این مشکل درمان نشود، می‌تواند به خستگی بیش‌ازحد، اضطراب و حتی افسردگی منجر شود. در طولانی مدت، کارکنان تحت تاثیر این مشکل علائم فیزیکی مانند درد قفسه سینه، تنگی نفس و تپش قلب را گزارش کرده‌اند (این مشکل را در سازمان خود جدی بگیرید). به‌هرحال، مانند دیگر بیماری‌ها، می‌توان خستگی را قبل از اینکه به مراحل خطرناک برسد، تشخیص داد.

فرض کنید که کارکنان شما یک باتری دارند. این باتری انرژی کارمندان شما را برای انجام دادن کارها تأمین می‌کند. آن‌ها هرروز را با یک باتری شارژ شده و پر شروع می‌کنند. میزان شارژ موجود در باتری به‌طور مستقیم کیفیت و کمیت فعالیت، وظایف و مسئولیت‌های کارکنان را تعیین می‌کند. اگر آن روز کاری سخت باشد، کارمندان شما مجبورند باتری خود را خالی کنند و به دلیل حجم کار دچار استرس و اضطراب نیز خواهند شد، اگر از آن‌ها بخواهید که دوباره آن کارها را از اول انجام بدهند، حتما این پیشنهاد را رد خواهند کرد.

در طول روز کاری نمی‌توان فرسودگی کاری را حل کرد و این اتفاق ممکن است چند روز در هفته بیفتد. اگر فرسودگی روزانه تبدیل به فرسودگی هفتگی و یا ماهانه شود، زیان‌های زیادی را به بار خواهد آورد، چون کارمندان به همان مقدار زمان نیاز دارند تا انرژی خود را بازیابی کنند.

فرض کنید شاخص پیش‌بینی (PI) یک ارزیابی از میزان انرژی موجود در باتری کارمندان باشد. بر طبق شاخص پیش‌بینی عامل اصلی که باعث خالی شدن انرژی موجود در باتری می‌شود، خارج از دایره راحتی (Comfort Zone) قرار دارد.

دایره راحتی وقتی است که شما در بهترین حالت خود قرار دارید. شما در این زمان بیشترین توانایی و قدرت را در مسئولیت خود به کار می‌گیرید و به کیفیت کار خود کاملاً اطمینان دارید. همه ما چنین شرایطی را تجربه کرده‌ایم، در این حالت که ما در بهترین سطح خود بوده‌ایم، توانایی مقابله با هر مشکلی را داشته‌ایم. از آن زمان به بعد ما نیز تمایل پیدا می‌کنیم تا چنین شرایطی را به دست بیاوریم و به همان شرایط ذهنی برسیم، پس تمام قدرت خود را روی یک کار متمرکز می‌کنیم. 

هر فرد یک تعریف منحصربه‌فرد از دایره راحتی خود دارد. بااین‌حال سخت است که کارفرمایان تشخیص دهند کدام کارمند خارج از دایره راحتی خود قرار دارد. ولی برای این مشکل ما سه‌راه حل را پیشنهاد داده‌ایم که شما می‌توانید از آن‌هابرای تشخیص این مشکل کمک بگیرید:

وقتی‌که قدرت یک نفر از بین می‌رود، او توانایی‌اش را برای کنترل کردن اوضاع پیرامون از دست می‌دهد. کارهای ساده‌ای مثل تمرکز و مشارکت تقریباً غیر ممکن می‌شوند. اگر کارمند تحت‌فشار قرار بگیرد، کم‌کم اثرات و علائم فرسودگی کاری را در او مشاهده خواهید کرد. در چنین مواقعی باید ادامه کار پروژه را به روز بعد انداخت، یا جلسات گروهی را دوباره زمان‌بندی کرد. اگر هم در چنین شرایطی رفتار ناشایستی از کسی بروز کرد، به دنبال انتقام‌جویی نباشیم. چون همه ما ممکن است دچار فرسودگی کاری شویم و کنترل خود را از دست دهیم.

وقتی ما از کار خود خسته می‌شویم، واقعا ایجاد انگیزه در حین کار برای تجدید قوا خیلی سخت می‌شود. انجام دادن کارهای موردنظر واقعا انرژی بیش از چیزی که ما درون خود داریم، نیاز دارند. در هر صورت ما به‌عنوان کارمند درگیر کارها می‌شویم و چشمانمان به ساعت خیره است تا وقتی‌که عقربه ساعت به عدد ۵ برسد و کار به اتمام برسد. تمام نیرویی که قرار است برای افزایش کارایی و بازده خرج شود، صرف مبارزه با استرس و تنش‌هایی موجود در کار می‌شود.

کارمندان شما می‌دانند که چه وقت، باتری آن‌ها ضعیف می‌شود. به تدریج پس از ضعیف شدن باتری، برای آن‌ها سخت می‌شود که روی یک کار تمرکز کنند و ارزشی برای آن قائل شوند. واقعا شما اگر جای چنین کارمندانی باشید، می‌خواهید که در چنین وضعیتی با کسی ارتباط برقرار کنید؟ این کارمندان در چنین شرایطی، برای اینکه حرفی ناخواسته از دهانشان نپرد یا کاری ناشایست انجام ندهند، سعی می‌کنند از جامعه بگریزند. گوشی‌ها به حالت سکوت درمی‌آیند، پیام‌های کوتاه جواب داده نمی‌شوند، تماس‌ها به صندوق صوتی منتقل‌شده و جلسه‌ها هم کنسل خواهند شد. 

ما در یک دنیای فانتزی زندگی نمی‌کنیم، کار، کار است و بعضی‌اوقات باید خود را به چالش کشید. بااین‌حال، هر وقت کارهای ما خارج از دایره علایق قرار گرفت، تعامل ما کاهش می‌یابد. مدیران هوشمند سعی می‌کنند برای جلوگیری از پیش آمدن چنین شرایطی به کارمندان خود کمک کنند تا بین کارهایشان تعادل ایجاد کنند. آن‌ها به کارمندان خود یاد می‌دهند که چگونه نقاط ضعف خود را پیدا کنند و با ایجاد علاقه در کار، باعث رشد خود و سازمان شوند.

این را هم باید گفت که این بار فقط بر دوش مدیران نیست، ما به‌عنوان کارمند باید موقعیت‌هایی را که باعث خالی شدن باتری‌مان می‌شود شناسایی کنیم. داشتن خودآگاهی در چنین شرایطی به یک کارمند کمک می‌کند تا انرژی خود را تنظیم کند. قبل از اینکه برای یک پروژه داوطلب شوید و یا مسئولیت اضافه‌ای را قبول کنید، حتما فکر کنید. سلامت شما حتماً ارزش دو بار فکر کردن را دارد.

در حال حاضر شما دلایل ایجاد فرسودگی کاری را می‌دانید. خب حال باید چه اقداماتی را انجام داد؟ یک مذاکره ساده می‌تواند این مشکل را حل کند. علاوه بر آن با بررسی روندهای کاری در شرکت و تقسیم‌بندی صحیح وظایف بسته به میزان انرژی افراد، می‌توان از ایجاد این نوع خستگی‌ها جلوگیری کرد.

وقتی احساس کردید در کار شما فرسودگی شغلی وجود دارد، سعی کنید تا با کمک کارمندان و مدیران، منبع آن را پیدا کنید. دلیل این مشکل می‌تواند یک پروژه اضافه، یک مشکل خانوادگی یا مسئولیت اضافه‌ باشد. در اکثر مواقع با به کارمندان اجازه دهید تا دلیل این فرسودگی را توضیح دهند، سپس منبع مشکل را بیابید و در نهایت مطمئن شوید که بین کار و انرژی آن‌ها تعادل ایجاد خواهد شد.

فشار دادن انگشت بر روی پویش‌گر اثر انگشت تلفن همراهتان ساده‌ترین و بدون درزترین روش برای باز کردن قفل دستگاه است و به همین دلیل است که بیشتر تولیدکنندگان، محصولات تلفن همراه خود را به آن مجهز می‌کنند.

در واقع پیش‌بینی شده است که تا سال ۲۰۱۹، ۵۰٪ از تمام گوشی‌های هوشمندی که روانه‌ی بازار خواهند شد، دارای حس‌گر اثرانگشت خواهند بود.

اما یک نقطه‌ضعف در احراز هویت از طریق اثر انگشت وجود دارد: بر خلاف گذرواژه، اثر انگشت نمی‌تواند تغییر کند، یکبار که به خطر بیفتد، گوشی برای همیشه در معرض خطر قرار می‌گیرد.

محققان شرکت امنیتی FireEye، تصمیم گرفتند تا ببینند که این اطلاعات بر روی دستگاه‌های اندرویدی گوناگون چقدر امن است، زمانی که این اطلاعات توسط چندین چارچوب احراز هویت و مجوز مدیریت می‌شود، نتایج تحقیقات آن‌ها وحشتناک می‌شود. آن‌ها دریافتند که مهاجمان می‌توانند به صورت مخفیانه اثر انگشت‌های از پیش ساخته را به عنوان یک در پشتی در دستگاه‌ها قرار دهند. آن‌ها همچنین آسیب‌پذیری‌هایی را در روشی که دستگاه‌ها اثر انگشت را ذخیره می‌کنند، کشف کردند.

محققان در کنفرانس Black Hat USA ۲۰۱۵ به مخاطبان توضیح دادند: «در حالی که برخی از فروشندگان ادعا کردند که آن‌ها اثر انگشت رمزنگاری شده‌ی کاربر را در یک بخش مجزای سامانه ذخیره می‌کنند، اما در حقیقت آن‌ها اثر انگشت کاربران را در یک متن و در یک محل قابل خواندنِ اشتباه قرار می‌دهند.»

یک مثال، HTC One Max است، اثر انگشت در این گوشی در data/dbgraw.bmp (قابل خواندن) ذخیره می‌شود. هر فرآیند غیرممتاز و یا برنامه‌ای می‌تواند اثر انگشت کاربر را با خواندن این پرونده سرقت کند. فروشندگان دیگر، اثر انگشت را در TrustZone و یا Secure Enclave ذخیره می‌کنند، اما با این وجود هنوز هم آسیب‌پذیری‌های شناخته‌شده‌ای برای مهاجمان به منظور نفوذ وجود دارد.

در نهایت، آن‌ها دریافتند که حس‌گر اثر انگشت در دستگاه‌های بسیاری در دسترس مهاجمان است، همچنین آن‌ها به ندرت در TrustZone محصور می‌شوند. کاربران زیادی وجود ندارند که بتوانند در برابر این حملات کاری انجام دهند، این فروشندگانِ دستگاه تلفن همراه هستند که باید واکنش نشان ‌دهند و طراحی امنیتی چارچوب تأیید هویت خود را بهبود دهند.

همه ما از این عادات بد رنج می بریم، از جمله راحت طلبی، تنبلی یا تنها بی علاقگی و سهل انگاری، و با گذشت سال ها این عادت های رایانشی بد که می توانند برای وضعیت امنیتی ما زیان آور باشند را گسترش می دهیم.

در این پست به متداول ترین عادت های بد امنیتی که ممکن است امنیت کلی را تحت تاثیر قرار دهند، اشاره می کنیم:

• رمز عبورهای ساده
  

یک هکر به احتمال زیاد می تواند، رمزعبور ساده شما که به ، طراحی گردیده را در کمتر از چند ثانیه،هک نماید.

رمز عبوری قوی بسازید که طولانی، پیچیده، تصادفی و رندوم باشد.

• استفاده مجدد از یک رمزعبور مشابه و یکسان در وب سایت های متعدد
  

شما هرگز نباید از کلمه عبور یکسان در وبسایت های متعدد استفاده کنید، زیرا اگر یکبار هک شده باشد، ممکن است درسایت دیگر نیز توسط شخصی که آن را هک نموده یا به آن دست یافته ، استفاده گردد.

همیشه از رمز عبورهای منحصر به فرد و غیرتکراری در هر یک از سایت های مختلفی که در آن یک اکانت ساخته اید،استفاده نمایید.

• عدم آپدیت نرم افزار امنیتی
  

اگر اشتراک سالانه به روزرسانی و آپدیت آنتی ویروس خود را خریداری نکرده اید(یا به سوی محصولی روی آورده اید که آپدیت پذیر نمی باشد)، پس سیستم شما در معرض دسته ای از حملات و تهدیدهای فعلی موجود در دنیای هکرها، قرار خواهد گرفت.

شما باید همیشه از قابلیت آپدیت خودکار، که به وسیله راه حل نرم افزارهای ضد تخریب (anti-malware solution) ارائه گردیده،استفاده کنید و در فواصل معین آن را چک کنید تا اطمینان حاصل نمایید که آن به خوبی عمل می کند و آپدیت ها را دریافت مینماید.

• استفاده از تنظیمات پیش فرض بر روی همه چیز
  

استفاده از کلمات عبور out-of-the-box،برای هر چیزی معمولا پیشنهاد خوبی نیست،به ویژه در زمینه شبکه های وایرلس.اگر شما یک نام پیش فرض غیرمنحصربه فرد را برای شبکه وایرلس در نظر گرفته باشید، پس از این رو شانس و امکان هک شدن آن را افزایش داده اید. 

تنظیمات پیش فرض بر روی بسیاری از دستگاه ها، الزاما ایمن ترین تنظیمات نمی باشند. در اکثر اوقات تنظیمات پیش فرض،سازگارترین تنظیمات هستند اما این به معنای امن ترین و مطمئن ترین بودن آن ها نمیباشد.

اگر شما از یک روتر قدیمی تر که از تنظیمات امنیتی بی سیم پیش فرض رمزگذاری WEPبرخوردار باشید، بد نیست بدانید که سال ها پیش،WEPهک شده بود و اکنون WPA2 استانداردی برای روترهای جدیدتر می باشد.

• به اشتراک گذاری بیش از حد در رسانه های اجتماعی
  

بسیاری از مردم به نظر می رسد که حس مشترکی را به محیط بیرون انتقال می دهند،همانند به اشتراک گذاشتن اطلاعات شخصی بر روی سایت های رسانه اجتماعی همچون Facebook.این به پدیده ای تبدیل گردیده که ما از آن تحت عنوان ” oversharing ” یاد می کنیم.

• به اشتراک گذاری بیش از حد
  

بسیاری از ما تاکنون بخش تنظیمات حریم خصوصی (privacy settings) فیس بوک خود را چک نکرده ایم تا دریابیم که در طی سالهای متعدد چه چیزهایی در آن تنظیم و قرارگرفته است.

تمامی ازاطلاعات و مطالبی را که قرار میدهید ، ممکن است به صورت عمومی یا ‘Public’ به اشتراک گذاشته شود و ممکن است شما تا زمانی که تنظیمات حریم خصوصی فیس بوک خود را بررسی نکرده باشید،متوجه این امر نشوید.شما میبایست این تنظیمات را در فواصل معین بررسی نمایید و از نرم افزارهایی که فیس بوک به منظور ایمن ساختن محتوایی که قبلا ارسال کرده اید ارائه میکند، استفاده نمایید.

فیس بوک نرم افزاری دارد که این امکان را برایتان فراهم می سازد تا محتوا و مطالبی را که قبلا ارسال کردیده اید،تغییر دهید و آن را به صورت “Friends Only”(یا در صورت تمایل به چیزی محدودتر)تبدیل نمایید.

• به اشتراک گذاری موقعیت(Location Sharing)
  

بسیار اتفاق می افتد که موقعیت هایمان را بر روی رسانه اجتماعی به اشتراک بگذاریم، بدون آن که بار دیگر در مورد آن فکر کنیم.

رمزعبور خود را به صورت دوره‌ای تغییر دهید، حتما پیشنهاد تغییر پسورد به صورت متناوب را در اکثر سامانه‌های الکترونیک شنیده‌اید، برای مثال رمز پست‌الکترونیکی، کارت‌های اعتباری و سایرحساب‌های کاربری؛ اما چرا باید این کار را انجام دهیم؟ اصلا این کار مفید است؟

اگر مدیر شبکه یا سامانه‌‌ی خاصی می‌باشید، آیا باید کاربران خود را مجبور کنید که رمزهایشان را عوض نمایند؟

اگر به‌دنبال پاسخ کوتاه هستید، بلی، در صورتی که سامانه مورد استفاده یا مدیریت شما استانداردهای امنیتی لازم را رعایت نماید، تغییر پسورد عموما بازدارنده و مفید واقع خواهد شد و جلوی مورد سرقت و سوءاستفاده قرار گرفتن اطلاعات و… شما را خواهد گرفت.

مدیران باید به یاد داشته باشند اگر کاربران را برای ادامه فعالیت مجبور به تغیر رمزعبور نمایند، ممکن است کاربر تنها با افزودن یا تغییر یک کارکتر به ادامه فعالیت خود بپردازند و یا به روش‌های خطرناک‌تری همچون یادداشت کردن رمزعبور و یا استفاده از رمزهای کوتاه، ساده و با معنی (کلمات معنی دار) روی بیاورد. اگر جزو این دسته از کاربران هستید، رویه خطرناکی را پیش‌رو گرفته‌اید.

یکی از مزایای مجبور کردن کاربران به تغییر رمزعبور، محافظت از سیستم‌هایتان در مقابل کاربرانی است که از رمزهای یکسان برای تمام حساب‌های کاربریشان استفاده می‌نمایند، با این کار در صورتی که رمز یکسان کاربر به هر صورتی مورد سرقت قرار گیرد سیستم‌های شما امن باقی خواهند ماند.

برخی بر این اعتقاداند که تغییر پسورد نمی‌تواند مفید واقع شود فرد مهاجم که به رمزعبور دسترسی پیدا کرده است بلافاصله اقدام به استفاده از آن خواهد کرد و روزها و ماه‌ها منتنظر شما نخواهد ماند تا رمز عبورتان را تغییر دهید، این نظریه تا حدی صحیح است، اما همانطور که در ابتدا بیان شد ایجاد این تغییر زمانی مفید است که سیستم از استانداردهای امنیتی تبعیت نماید، برای مثال رمزهای عبور به صورت هش ذخیره شوند و سیستم در مقابل نصب بدافزار و درب‌های پشتی امن باشد.

موضوع دیگر مورد حملات brute-force به صورت مستقیم قرار گرفتن است، فرض کنید یک ماشین در تلاش برای حدس زدن رمزعبور شما به صورت زنده است، تضمینی وجود ندارد که رمزعبور انتخاب شده جدید شما حدس بعدی ماشین مهاجم نباشد، اما باید بپذیریم احتمال رخ داد همچین اتفاقی بسیار ناچیز است و برای مقابله با اینگونه حملات راهکارهای خاص خود وجود دارد.

رمز شما به صورت هش شده نگهداری می‌شود و این هش به سرقت رفته، حال فرد مهاجم می‌تواند بدون نیاز به اتصال به سیستم اقدام به یافتن رمز اصلی شما نماید، این کار بسته به نوع الگوریتم مورد استفاده برای هش کردن پسورد عملی عموما زمان بر خواهد بود، در صورتی که این الگوریتم به اندازه کافی قدرتمند باشد فرصت لازم را برای شما ایجاد می‌کند تا با تغییر رمز خود مهاجم را از دسترسی یافتن به حسابتان ناکام سازید.

بسته به نوع سامانه مورد نفوذ واقع شده، مهاجم میتواند عملکرد متفاوتی داشته باشد. برای مثال سیستمی که قابلیت نصب Back-door را نداشته باشد را در نظر بگیرید، مثلا یک سرویس‌ ایمیل تحت وب، یا سیستمی که امنیت لازم برای جلوگیری از نصب Back-door در آن برقرار شده باشد، عموما در این مواقع نفوذگر همانند یک احمق رفتار نخواهد کرد و با تغییر ندادن رمز عبور اجازه نمی‌دهد کابر متوجه نفوذ به سیستم شود و با این کار امکان دسترسی خود به سیستم مورد نفوذ در آینده را فراهم می‌سازد. در این موارد همانطور که مشخص است تغییر رمز عبورتان از اطلاعات و اکانت‌هایتان محافظت به عمل خواهد آورد و حداقل مزایای آن سخت کردن کار مهاجم و مجبور کردن آن برای تلاش دوچندان خواهد بود.

شرایط متفاوت دیگری ممکن است رخ دهد که در این موارد هم تغییر رمز عبورتان از دسترسی غیرمجاز به حساب و … شما جلوگیری به عمل خواهد آورد:

• مهاجم در ابتدا قصد تخریب نداشته باشد.
  
• هنوز اقدام به نصب بدافزار و درب پشتی نکرده باشد.
  
• دانش کافی برای پیش‌روی لازم را در اختیار نداشته باشد.
  
• در حال حاضر شرایط دسترسی به حسابتان را نداشته باشد.
  
• پس از به دست آوردن دسترسی تا مدت خاصی صبر نماید (برای اطلاعات با ارزش‌تر).
  

در صورتی که قصد تغییر رمز عبور خود را دارید یا به اینکار مجبور می‌شوید، هرگز رمزتان را به رمز قبلی تغییر ندهید. ممکن است رمز قبلی شما به نحوی لو رفته باشد و در لیست دیکشنری مهاجم برای حملات آتی قرار داشته باشد. فرض کنید نسخه‌ی پشتیبان اطلاعات سامانه که حاوی رمز سابق شما است در دسترس فرد مهاجم قرار گیرد.

با توجه به نکته فوق مدیران سیستم باید نسخه‌ی پشتیبان اطلاعات را به صورت امن و ترجیها رمزنگاری شده نگهداری نمایند.

در هنگام انتخاب پسورد، نکات لازم برای ایجاد یک پسورد قوی و مناسب را رعایت نمایید، پسوردهای بسیار ساده، کوتاه و با معنی، به راحتی توسط دیکشنری یافته خواهند شد، همینطور مقدار هش شده این پسوردها بسیار سریع‌تر از هش یک رمز قوی، مهاجم را به رمز اصلی خواهد رساند.

با توجه به حالت‌های برسی شده، همانطور که پیش‌تر اشاره شد، در صورتی که سیستم‌ها موارد امنیتی لازم را رعایت کرده باشند، تغییر دادن رمز عبور به صورت دوره‌ای توسط کاربران میتواند تا حد قابل توجه‌ای به افزایش امنیت یاری رساند. هرچند امنیت هیچگاه به طور کامل قابل تضمین نیست ولی میتوان با افزایش سیستم‌های امنیتی و پیچیده کردن آن‌ها حداقل کار مهاجمین را سخت‌تر کرد.

به نظر می رسد رسوایی بزرگ فیسبوک بیش از پیش برای این شبکه اجتماعی دردسر ایجاد خواهد کرد. کاربران در سراسر جهان در حال برنامه ریزی برای تحریم فیسبوک به مدت 24 ساعت در تاریخ 11 آوریل هستند.

روز چهارشنبه موسس و مدیرعامل فیسبوک، مارک زاکربرگ در کنگره آمریکا در مورد حفظ حریم خصوصی اطلاعات کاربران شهادت می دهد. در همین روز (11 آوریل) تحریم فیس بوک از سوی کاربران این شبکه اجتماعی در سراسر جهان اجرا می شود.

بر اساس برنامه ریزی های صورت گرفته تحریم فیس بوک 24 ساعت به طول می انجامد و علاوه بر این شبکه اجتماعی سایر سرویس های آن نیز شامل این تحریم می شود. در همین راستا در این تاریخ کاربران به مدت 24 ساعت استفاده از فیسبوک، مسنجر، واتس اپ و اینستاگرام را تحریم خواهند کرد.

تحریم فیس بوک در اعتراض به رسوایی کمبریج آنالیتیکا صورت می پذیرد. بر اساس اطلاعاتی که توسط یکی از کارکنان ارشد سابق این شرکت، کریستوفر وایلی در اختیار نیویورک تایمز و آبزرور قرار گرفته بود، اطلاعات 87 میلیون کاربر فیسبوک بدون اجازه آن ها توسط کمبریج آنالیتیکا جمع آوری شده است.

در سال 2011 فیس بوک قراردادی را با کمیسیون تجارت فدرال امضا کرد که بر اساس آن استفاده بدون اجازه از اطلاعات شخصی کاربران جرم محسوب می شود. 

سخنگوی جنبش تحریم فیس بوک اعلام کرده است که این اقدام پیامی قدرتمند برای اعتراض به این شبکه اجتماعی خواهد بود. در شرایطی که بعد از افشای این رسوایی برخی کاربران استفاده از سرویس های فیسبوک را متوقف کرده اند، هنوز برخی کاربران خواهان استفاده امن از آن هستند.

هش‌گرف (Hashgraph) یک فناوری دفتر کل توزیع‌شده است و می‌تواند ایرادات و محدودیت‌های بلاک‌چین را از میان ببرد ولی مزایای آن را داشته باشد.

تا به‌ حال تمرکز اصلی دفتر کل توزیع‌شده اساسا روی بلاک‌چین بود. با این حال بلاک‌چین هنوز هم در طراحی خود دارای محدودیت‌هایی است. سازوکار کلی بلاک‌چین برای جلوگیری از خطرات احتمالی، آن را کند کرده است و از همین رو، افراد این جامعه می‌توانند به توافقی بر سر این موضوع دست یابند و موانعی را که به آن‌ها اعتقادی ندارند، از سر راه بردارند. البته مشکل دیگر این طراحی، مصرف زیاد برق برای بلاک‌های قدیمی است.

فناوری دفتر کل توزیع، مدل پردازش همتابه‌همتای بهتر و جدیدی را پیش‌بینی می‌کند که بتواند به ما در به‌ حداقل رساندن مصرف برق برای پردازش اطلاعات کمک کند. ما با عبور از مدل پردازش سرویس گیرنده-سرویس دهنده (کلاینت و سرور) به سطح جدیدی از اینترنت دست پیدا خواهیم کرد. البته این پیشرفت و انتقال هنوز مشکلات چالش‌برانگیز خودش را دارد. مسائلی همچون کارایی، مقیاس‌پذیری و قابلیت همکاری باید در این سیستم جدید بررسی و حل شوند.

الگوریتم هش‌گرف (Hashgraph) توسط لیمون بیرد، یکی‌ از بنیانگذاران و افسر ارشد فناوری سوئرلدز اختراع شد. مکانیزم الگوریتم هش‌گرف بر اساس تلفیق یک الگوریتم رأی‌گیری مجازی با پروتکل گاسیپ برای رسیدن‌ به توافق کلی سریع، عادلانه، ایمن و مؤثر است. چندی پیش بنیانگذاران سوئرلدز (دفترکل مبتنی‌ بر اجازه‌ای که از مکانیزم توافق هش‌گرف استفاده می‌کند) پلتفرم هش‌گرف هدرا (Hedera) را راه‌اندازی کردند. هدف پلتفرم هدرا، اختصاص سرمایه‌ای جداگانه برای توسعه‌ی دفترکل عمومی مبتنی‌ بر هش‌گرف است.

مانس هارمون، یکی‌از مؤسسان سوئرلدز و هدرا، می‌گوید: هش‌گرف، جایگزینی برای بلاک‌چین است که به‌عنوان اولین فناوری، محدودیت‌هایی در سرعت، عدالت، هزینه و امنیت دارد. تنگنای اساسی، عملکرد بلاک‌چین است؛ تعداد برنامه‌هایی که می‌توانند با اجرا روی دیتابیس، درهر ثانیه، ۵ معامله انجام دهند، زیاد نیست.

هدف هش‌گرف ارائه مزیت‌های بلاک‌چین به‌عنوان فناوری دفتر کل توزیع و درحین عین حال برداشتن محدودیت‌های آن است. در واقع هش‌گرف درصدد است محدودیت‌های بلاک‌چین را از بین ببرد. بااینکه بسیاری‌ از دفاتر کل از پروتکل گاسیپ استفاده می‌کنند، بیرد پروتکل گاسیپ را به شکل گاسیپ درمورد گاسیپ درآورده است و آن را با الگوریتم رأی‌گیری ترکیب کرده تا توافق کلی بدون نیاز‌ به ترس‌ از حملات، به‌سرعت و کاملا ایمن انجام شود. پروتکل گاسیپ اطلاعات جدیدی به‌ اشتراک می‌گذارد که سایر گره‌ها از آن‌ها اطلاعی ندارند. همچنین قالب گاسیپ درمورد گاسیپ، مشمول مکان‌هایی است که اطلاعات جدید از آنجا نشأت می‌گیرند.

وقتی پیام‌های جدید دربردارنده‌ی مخلوطی از پیام‌های قبلی باشد و همگی در یک جا جمع شده باشند، شما می‌توانید به تمامی سوابق افراد گفت‌وگوکننده در شبکه و هدف آن‌ها دسترسی پیدا کنید. بیرد می‌گوید: بنابراین من می‌توانم حدس بزنم که شما چگونه رأی‌ می‌دهید؛ ولی در همین حال نیازی به رأی دادن هم ندارید، پس می‌توانید به‌صورت مجانی به توافق کلی برسید. این سریع‌ترین راه شناخته‌شده برای بشریت برای ارسال اطلاعات است.

سال گذشته هش‌گرف صدها هزار معامله را به‌ مدت ۱ ثانیه از نظر بررسی سرعت، روی دفترکل مبتنی‌ بر اجازه سوئرلدز امتحان کرد. نتیجه‌ی امر درخور توجه بود؛ ولی نمی‌شد آن را با دفاتر کل توزیع عمومی مقایسه کرد؛ چرا که تعداد و هویت گره‌ها در شبکه‌ی مبتنی‌ بر اجازه مشخص است. حال هش‌گرف هدرا، نتایج بررسی و امتحان دفترکل عمومی را به‌ اشتراک گذاشته است.

شرکت‌های بزرگ در بخش‌هایی مانند خدمات مالی و مدیریت زنجیره‌ی تأمین، به‌طور دائم درحال تست امکان‌پذیر بودن بلاک‌چین هستند؛ از طرفی آن‌ها به‌دلیل محدودیت‌های سرعت بلاک‌چین، مشکلاتی دراستفاده‌ از آن دارند. هارمون می‌گوید: ما درمقایسه‌ با بلاک‌چین بیت‌کوین و اتریوم که هر‌ ثانیه ۵ تا ۷ معامله انجام می‌دهند، می‌توانیم در هش‌گرف هدرا هر ثانیه صدها هزار معامله انجام دهیم.

از آنجایی که فاکتور زمان به ظرفیت تولید، زمان تأخیر، تعداد کامپیوترها و توزیع جغرافیایی بستگی دارد، تست‌ها باید توازنی میان چنین مواردی به‌ وجود بیاورند. به‌عنوان مثال، طبق نتایج، ۳۰ کامپیوتر برای انجام ۵۰ هزار معامله در ۸ منطقه‌ی جهانی به ۳ ثانیه زمان، برای فاصله ۴ هزار کیلومتری به ۱.۵ ثانیه زمان و برای تنها یک منطقه‌ی جغرافیایی به ۰.۷۵ ثانیه زمان نیاز دارد. پس بسته‌به شرایط، نتایج هم تغییر می‌کند.

اگر شبکه‌ی هدرا بتواند بر سر سفارش معامله و زمان در ۵ قاره را با حجم صدها هزار معامله تنها در ظرف چند ثانیه، توافق کلی به‌ دست بیاورد، سرعت معاملات شبکه‌ی آن از سرعت فعلی شبکه‌ی ویزا نیز پیشی خواهد گرفت.

پلتفرم هدرا هش‌گرف برای بررسی بازار برنامه‌های توزیع‌شده است. بینش بنیانگذاران پلتفرم، ارائه‌ی ۳ مجموعه‌ از خدمات در کنار تکامل پلتفرم است که عبارت‌اند از: ارز رمزپایه به‌عنوان سرویسی برای حمایت‌ از پرداخت‌های کوچک بومی و محلی؛ ذخیره‌ی کوچک درقالب یک سرویس فایل توزیع‌شده که برنامه‌های کاربردی می‌توانند از آن استفاده کنند؛ و قراردادها. ساختار پلتفرم هم جزو موارد مهم برای هدرا است. 

هارمون معتقد است: توسعه‌دهندگان به مجوزی برای استفاده‌ از این پلتفرم نیازی ندارند. آن‌ها برای برقراری ارتباط‌ با رابط برنامه‌نویسی کاربردی برای یکی‌ از این ۳ سرویس‌ یادشده به سکه‌ی اختصاصی پلتفرم نیاز دارند. آن‌ها برای تهیه‌ی سکه، پرداخت‌‌های کوچکی به شرکت ما انجام می‌دهند. مدل درآمدی ما دراینجا از طریق دریافت پرداخت‌های کوچک توسط افراد برای رابط برنامه‌نویسی کاربردی تأمین می‌شود. نحوه‌ی پرداخت شما از طریق این پرداخت‌های کوچک، برای استفاده‌ از رابط‌ و توزیع آن میان گره‌ها صورت می‌گیرد.

ساختار مدیریتی و کنترل هدرا، از استراتژی ویزا برای ادغام بانک‌های رقابتی و به‌منظور ایجاد طرحی برای بهره‌وری از تمامی آن‌ها نشأت می‌گیرد. البته در سیستم هدرا هیچ عضوی تأثیر بیشتری نسبت‌ به بقیه‌ی اعضا ندارد. شورای هدرا هش‌گرف شامل ۳۹ عضو از جمله سوئرلدز است و همگی دارای قدرت رأی یکسانی هستند. هدف‌ از طراحی شورا، جلوگیری‌ از انشعاب شبکه است.

اعضای شورا هنوز کاملا مشخص نیستند. مانس می‌گوید: ما در حال تشکیل شورای مدیریتی متشکل‌ از ۱۰۰ شرکت بزرگ جهانی هستیم تا نحوه‌ی رهبری این پلتفرم عمومی را مشخص کنیم. این ۱۰۰ عضو، هیئت مدیره و کمیته‌های فرعی را با توجه به‌ تخصص آن‌ها برای هر بخش انتخاب خواهند کرد.

قدرت رأی سوئرلدز از بقیه‌ی اعضای شورا بیشتر نیست؛ ولی مجوز هش‌گرف را به پلتفرم هدرا هش‌گرف داده و ۱۰ درصد از درآمد را نصیب خود کرده است.

چارچوب فنی فعلی پلتفرم هدرا از پولشویی جلوگیری می‌کند و همچنین از نحوه‌ی انطباق مشتری با قوانین دولتی در سیستم بانکداری کنونی آگاه است. سازوکار شناسایی Opt-in Escrow اجازه‌ی وارد کردن هویت‌های معتبر به کیف‌ پول ارز‌های رمزی به‌ شما می‌دهد. قانونی بودن فناوری دفتر کل توزیع‌شده درکنار امنیت و سرعت بالای آن، باعث جذب صنایع مالی به آن شده است.

در آینده می‌توان با بهره‌گیری‌ از دفتر کل عمومی سریع و ایمن، پرداخت‌های کوچک و بزرگ را به‌آسانی انجام داد. همچنین می‌توان با فناوری دفتر کل توزیع‌شده و هوش مصنوعی، روش‌های جدیدی در این عرصه پیاده کرد. شرکت ‌MZ، خالق بازی جنگ، جزو اولین شرکت‌ها برای ساخت برنامه‌های توزیع‌شده در پلتفرم هدرا هش‌گرف خواهد بود.

بر اساس اعلام مایکروسافت، از ماه می سال جاری، ویندوز ۱۰ آرم از اپلیکیشن‌های ۶۴ بیتی پشتیبانی به عمل خواهد آورد.

در دسامبر سال ۲۰۱۶، مایکروسافت و کوالکام از همکاری برای معرفی اولین نسل از رایانه‌های ویندوز ۱۰ با پردازنده‌های آرم رونمایی کردند. این رایانه‌ها که از پردازنده‌های اسنپدراگون استفاده می‌کنند، تاکنون تنها از برنامه‌های ۳۲بیتی پشتیبانی می‌کردند؛ اما باتوجه به اعلام اخیر مایکروسافت، از این پس به‌ لطف کیت توسعه‌‌دهندگان جدید تحت نام ARM64، کاربران می‌توانند برنامه‌های ۶۴ بیتی بهینه‌شده برای معماری آرم را نیز در این‌گونه رایانه‌ها اجرا کنند.

برنامه‌های یونیورسالی که تا پیش از این برای ویندوز ۱۰ توسعه داده می‌شدند، در ۳ نوع پکیج، شامل x64 ،ARM وx86 کامپایل می‌شدند. تا پیش از این، پکیج‌های ARM‌ تنها از برنامه‌های ۳۲ بیتی پشتیبانی می‌کردند که نمونه‌ی آن را در سیستم‌عامل ویندوز ۱۰ موبایل مشاهده کرده‌ بودیم. حال به‌ لطف اقدام جدیدِ مایکروسافت، توسعه‌دهندگان این امکان را دارند تا برنامه‌های خود را برای پردازنده‌های ۶۴ بیتی تحت معماری آرم بهینه‌سازی کنند؛ اگرچه این قابلیت سرعت اجرای اپلیکیشن‌ها را از جنبه‌های گوناگونی دچار پیشرفت می‌کند؛ اما، همچنان نبودِ امکان اجرای اپلیکیشن‌های ۶۴ بیتی که برای پردازنده‌های عادی ساخته شده‌اند، مشکلی است که نمی‌توان از آن چشم‌پوشی کرد.

مایکروسافت در رابطه با این موضوع اعلام کرده است: