فعالیت تخصصی گروه طراحی سایت کاپ در حوزه تولید سایت خبری از تجربیات ما می باشد که شما می توانید با تکیه بر دانش و تجربه ما یک وب سایت خبری به روز، پرقدرت و سریع داشته باشید که البته بطور کامل ساختار بهینه سازی سایت در آن اجرا و رعایت شده است و همزمان با درج محتوا کار بهینه سازی بصورت خودکار توسط خود سیستم طراحی شده انجام می شود.

طراحی سایت خبری با انعطاف پذیری بسیار بالا و ساختار و پیکربندی چند لایه امکان توسعه و مدیریت بخشهای مختلف سایت را بصورتی پیشرفته فراهم می نماید.

طراحی سایت خبری در آژانس سایت کاپ با مدیریت فرآیند انتشار خبر شامل : درج خبر ، ویراستاری خبر ، انواع تاییده های مدیریتی , باعث بالا رفتن کیفیت در انتشار اخبار پایگاه خبری شما خواهد شد . از دیگر خدمات طراحی پرتال خبری در سایت کاپ: سیستم درج آگهی، سیستم نظرسنجی و نمایش ویدئو به همراه خبر می باشد. امروزه تمامی خبرگذاری ها، روزنامه ها، مجلات و ماه نامه ها همه و همه در راستای جذب مشتریان و مخاطبان بیشتر و متعاقباً کسب درآمد بیشتر و باتوجه به گسترش روز افزون شبکه جهانی اینترنت در مردم سراسر دنیا اقدام به راه اندازی و تولید سیستم تبلیغات آنلاین نموده ایم که جذابیت در انتقال اطلاعات و به روز بودن آن برای کاربر موجب جذب بیشتر مشتریان و به هدف رسیدن آن خبرگزاری در راستای فعالیت خود شده می باشد.

طراحی وب سایت اختصاصی بنا به سفارش مشتری و نظریه کارشناسان، مدیریت آسان سامانه خبری و پرهیز از هرگونه پیچیدگی در پنل مدیریتی از مزایای توسعه و طراحی  وب سایت خبری در آژانس سایت کاپ می باشد با ما در ارتباط باشید.

 

ویزای برزیل را چگونه اخذ کنیم؟ 

البته فارغ از تمام این موارد، ارائه مدارکی نظیر: بلیط رفت و برگشت پروازی، رزرو قطعی هتل ها، بیمه مسافرتی و همچنین فرم تقاضای ویزا نیز برای اخذ ویزای برزیل باید در پرونده تکمیلی فرد متقاضی درج شده باشد.

یزای توریستی برزیل 30 روز اعتبار دارد که میتوانید آن را تمدید کنید.

برای گرفتن وقت سفارت برزیل به سفارت برزیل مراجعه کنید:

اسنادی که نشان میدهد مشتریان فروشگاه زنجیره‌ای افق کوروش در مشهد بطور ناخواسته و ندانسته قربانی ترابردهای اجباری قرارگرفته‌اند.

به مشتریان فروشگاه پیشنهاد اعطای جوایزی می‌شده و در یک فرم درخواست بدون آن‌که مشتری در جریان باشد این فرم مربوط به درخواست برای طرح ترابردپذیری است و بدون آنکه حتی اسم ترابرد در فرم آمده باشد مشتریان را وادار به ترابرد می کنند.

در این فرم همان‌گونه که در انتهای مقاله مشاهده می‌کنید فرد قربانی تشویق به انجام ترابرد از همراه اول به ایرانسل می‌شده است، بدون آنکه بداند این اقدام در واقع شرکت در طرح ترابردپذیری و تغییر اپراتور است.

همانطور که در فرم مذکور قید شده، پس از امضای فرم ترابرد انصراف دادن غیر ممکن خواهد بود:

جای بسی سوال است که چگونه نهادهای نظارتی و حمایت از حقوق مصرف‌کننده‌گان و بخصوص سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی در برابر چنین اقداماتی سکوت کرده‌اند و مشتریان اپراتورها مورد فریب و نیرنگ بازاریاب‌های یک اپراتور قرار می‌گیرند.
تشویق مشتریان یک فروشگاه زنجیره‌ای امری رایج در جهت ایجاد وفاداری بین مشتریان است؛ اما سواستفاده فروشگاه مذکور اعتماد مشتریان و  به‌کار بردن عناوین گول‌زننده نظیر «هدایا» و «بیمه‌رایگان» آن‌هم برای تغییر ناخواسته و ندانسته اپراتور تلفن همراه یک مشترک بدون شک یک روش اخلاقی در بازاریابی برای یک اپراتور محسوب نمی‌شود.

در روزهای آینده به بررسی این تعدی به حقوق مصرف کنندگان ادامه داده خواهد شد تا مشخص شود نظر مشتریان قربانی این فروشگاه در مورد این طرح چیست، همچنین بررسی خواهیم کرد که نقش شرکت بیمه پاسارگاد در این طرح چه بوده و آیا اصولا یک شرکت بیمه می تواند بیمه‌نامه های خود را به عنوان طعمه در اختیار چنین طرح‌هایی قرار دهد؟

باید مشخص شود حوزه حمایت از مشتری تا کجا گسترده شده و دربرابر بروز چنین تخلفاتی در اجرای یک طرح ملی نظیر ترابردپذیری چه کسی پاسخگو است.

با نگاهی به لیست میلیاردرهای دنیا می‌توان نام ایرانی‌های زیادی را دید که در حوزه‌های صنعت، تکنولوژی و تولید فعالیت می‌کنند و موفق شده‌اند با تلاش و پشتکار به ثروت زیادی دست پیدا کنند. تعدادی از این ایرانی‌های ثروتمند، زنانی هستند که با فعالیت در زمینه‌های مختلف مانند مد و پوشاک و یا تکنولوژی، نام خود را در بین ثروتمندترین و موفق‌ترین افراد ایران و جهان ثبت کرده‌اند.

در این مطلب قصد داریم با 7 مورد از ثروتمندترین زنان ایرانی که در خارج از کشور سکونت دارند آشنا شویم. این رده‌بندی بر اساس میزان ارزش دارایی افراد تنظیم شده است.

1. انوشه انصاری Anousheh Ansari
انوشه انصاری که اکنون 51 سال سن دارد، یکی از مشهورترین زنان ایران است. او بسیاری از اولین‌ها را به نام خود ثبت کرده که از جمله آن‌ها می‌توان به اولین فضانورد ایرانی، اولین زن مسلمان فضانورد و اولین زن گرشگر فضایی اشاره کرد و در کنار همه این‌ها، وی یک کارآفرین بسیار موفق است.

انوشه انصاری که پیش از ازدواج با حمید انصاری، نام خانوادگی‌اش رئیسیان بود، در شهریور 1345 هجری شمسی (سپتامبر 1966 میلادی) در مشهد به دنیا آمد. خانواده انوشه پس از تولدش به تهران نقل مکان کردند و او در تهران بزرگ شد. در سال 1984 میلادی و وقتی که انوشه 18 ساله بود، خانواده رئیسیان به آمریکا مهاجرت کردند. او خیلی زود به زبان‌های انگلیسی و فرانسوی مسلط شد و تا حدودی نیز زبان روسی را می‌دانست. انوشه انصاری به دانشگاه جورج میسون ویرجینیا رفت و لیسانس رشته مهندسی برق و علوم رایانه را انتخاب کرد و تحصیلاتش را در دانشگاه جورج واشنگتن در رشته مهندسی الکترونیک ادامه داد.

انوشه رئیسیان در سال 1991 با حمید انصاری ازدواج کرد و از آن پس با نام خانوادگی انصاری شناخته شد. او در سال 1993 به همراه همسر و برادر همسرش، شرکت تلکام تکنولوژی (Telecom Technologies) را تاسیس کرد در زمینه تامین ادوات و ارائه خدمات شبکه‌های مخابراتی به فعالیت پرداخت و از همین راه در سال 2000 و 2001 میلادی به یکی از موفق‌ترین و کارآفرین‌ترین زنان به انتخاب مجله فورچن تبدیل شد.
در سال 2001 شرکت Sonus Networks، شرکت تلکام تکنولوژی را از انصاری‌ها خرید و انوشه به معاونت Sonus رسید و مدیریت بخش آی پی هوشمند را در دست گرفت. انوشه انصاری باز هم با کمک همسر و برادر شوهرش در سال 2006 شرکت دیگری به نام Prodea Systems تاسیس کرد که هنوز هم در حال فعالیت است.

او که از بچگی به فضا علاقه داشت و رویای سفر به یک کره دیگر را در سر می‌پروراند، سرانجام تصمیم گرفت برای رسیدن به آرزوی دیرینه‌اش و یک سفر فضایی ثبت نام کند. این سفر در تاریخ 18 سپتامبر 2006 به وسیله کپسول فضایی سایوز TMA روسیه انجام شد و انوشه انصاری پس از 9 روز اقامت در ایستگاه فضایی بین المللی و انجام آزمایش‌های علمی به زمین بازگشت. او در لباس فضانوردی خود، پرچم دو کشور ایران و آمریکا را نقش کرده بود. در حال حاضر میزان ثروت انوشه انصاری معادل 750 میلیون دلار تخمین زده می‌شود که این بانوی موفق را در صدر فهرست ثروتمندترین زنان ایرانی در خارج از کشور قرار داده است.


2. سحر هاشمی Sahar Hashemi
سحر هاشمی، بنیان‌گذار کافی شاپ‌های زنجیره‌ای ریپابلیک در انگلیس، اکنون با ثروت 35 میلیون دلار به عنوان یکی از ثروتمندترین زنان ایرانی شناخته می‌شود. این کارآفرین ایرانی انگلیسی به همراه برادرش، اولین کافه بارهای به سبک آمریکایی را در انگلیس رواج دادند و اکنون حدود 110 شعبه از این کافی شاپ‌ها در بریتانیا تاسیس شده‌اند. وی در سال 2005 نیز برند اسکینی کندی را با تولید شیرینی‌های بدون قند بنیان گذاشت و در سال 2007 سهام آن را به شیرینی فروشی گلیستن فروخت.

سحر هاشمی همچنین تا به حال چند کتاب پرفروش در زمینه کاری خود نوشته است. وی در سال 2011 به انجمن کارآفرینان بریتانیا دعوت شد تا در مورد تدابیر کارآفرینی به دولت پیشنهاداتی را بدهد. در ژوئن سال 2012 نیز عالی‌ترین رتبه امپراتوری بریتانیا برای خدمت‌رسانی به اقتصاد و خیریه‌های کشور به هاشمی اعطا شد.


3. شهرزاد رفعتی Shahrzad Rafati
شهرزاد رفعتی، دختر ایرانی مقیم کانادا تا سال 2000 در کشورمان زندگی می‌کرده و سپس به کانادا مهاجرت کرد و حتی یک بار به عنوان برترین زن کارآفرین این کشور نیز معرفی شد. او در دانشگاه بریتیش کلمبیا درس خواند و بعد از آن، شرکت چندرسانه‌ای و تلویزیونی Broadband TV را تاسیس کرد. رفعتی در عرض هزار روز اول کاری خود با ارائه‌دهندگان محتوا در کانادا و کشورهای دیگر شریک شد و اکنون این موسسه، 319 میلیون کاربر دارد. Broadband TV یک شرکت رسانه‌ای فناوری است که با اپراتورهای شبکه و فعالان تبلیغات همکاری می‌کند و در عرصه بهینه‌سازی و توزیع محتواهای ویدیوی از راه اینترنت پروتکل و شبکه‌های بی سیم و موبایلی نیز فعالیت دارد.



4. پریسا تبریز Parisa Tabriz
پریسا تبریز یکی دیگر از ثروتمندترین زنان ایرانی خارج از کشور است که با لقب شاهزاده امنیت گوگل شناخته می‌شود. وی در سال 1983 میلادی به دنیا آمد و فرزند یک پزشک ایرانی و پرستار لهستانی است. پریسا تبریز در حومه شهر شیکاگو آمریکا بزرگ شد و در سال 2007 به استخدام شرکت گوگل درآمد و به عنوان مدیر و متخصص امنیت در این غول دنیای فناوری فعالیت کرد.
پریسا تبریز اکنون یکی از مهم‌ترین و با ارزش‌ترین مهره‌های شرکت گوگل است. کار او هک کردن سیستم‌ها و سرویس‌های گوگل به عنوان یک هکر «کلاه سفید» بوده و در خط مقدم جبهه گوگل علیه هکرهای مجرم یا «کلاه سیاه» مشغول مبارزه سایبری است. وی در سال 2012 میلادی یکی از 30 زن برتر سال از سوی مجله فوربس انتخاب شد.


5. رکسانا ورزا Roxanne Varza
رکسانا، مدیر Station F، بزرگترین پردیس جهانی استارت اپ‌ها و مدیر استارت اپ های مایکروسافت در فرانسه است. همچنین وب‌سایت بیزینس اینسایدر، رکسانا ورزا را به عنوان ششمین بانوی موفق زیر 30 سال در حوزه تکنولوژی معرفی کرده است. وی حتی یک بار به دیدار با رئیس جمهور فرانسه دعوت شده تا از مشکلات استارت اپ‌ها بگوید.
رکسانا ورزا در آمریکا به دنیا آمد و تحصیلاتش در زمینه زبان فرانسوی و اقتصاد سیاسی بود اما در ادامه زندگی، مسیر او به سمت استارت اپ کشیده شد. البته او فارسی را نیز خیلی خوب حرف می‌زند. پدر رکسانا از دانشگاه استنفورد فارغ‌التحصیل شد و مادرش هم معلم زبان بود. آن‌ها پس از انقلاب اسلامی در سال 1357 ایران را ترک کردند و رکسانا نیز در کالیفرنیا به دنیا آمد. وی همچنین در سال 2007 به آژانس سرمایه‌گذاری بین‌المللی فرانسه پیوست.

او در یک مصاحبه گفته بود:
من همیشه به ایرانی بودم افتخار می‌کنم. راستش را بخواهید آمریکا با همه امکاناتش دل آدم را می‌زند چون مردم آنجا مانند ماشین هستند. در آنجا کسی درباره مسائل مهم زندگی فکر نمی‌کند و مردم کشورهای دیگر دنیا برایشان اهمیتی ندارد. از 6 سالگی تا به حال معمولا سالی یک بار به ایران آمده‌ام و همیشه با گریه به آمریکا یا فرانسه برگشته‌ام. ایران یک چیز خاص دارد که نمی‌دانم چیست ولی به دل آدم می‌نشیند.


6. سیما ضرغامی Cyma Zarghami
سیما ضرغامی، مدیر ایرانی-آمریکایی شبکه های تلویزیونی و رئیس شرکت تلویزیون‌های کابلی نیکلودین است. وی از پدری ایرانی و مادری اسکاتلندی در استان خوزستان شهر آبادان متولد شد و بعدها خانواده او ابتدا به کانادا و سپس به نیوجرسی آمریکا مهاجرت کردند. سیما ضرغامی در سال 1980 به دانشگاه ورمانت برلینگتون رفت اما تحصیلاتش را نیمه تمام گذاشت. سال‌ها بعد این دانشگاه، لیسانس افتخاری را به وی اهدا کرد. ضرغامی از سال 2004 میلادی در سمت رئیس شبکه نیکلودین و گروه خانواده و کودک شبکه ام تی وی فعالیت می‌کند و در سال 2006 میلادی نیز به عنوان زن سال در بخش «زنان در ارتباطات کابلی» انتخاب شد.


7. ثریا دارابی Soraya Darabi
ثریا دارابی در سپتامبر سال 1983 میلادی (شهریور 1362) به دنیا آمد و اکنون یکی از موفق‌ترین ایرانی‌تبارهای ساکن آمریکاست. وی در رشته تاریخ هنر از دانشگاه جرج تاون فارغ‌التحصیل شد. دارابی یکی از سه موسس وب‌سایت موفق Foodspotting و بنیان‌گذار موسسه زادی (Zady) در صنعت مد و پوشاک است و در حال حاضر با ثروت 10 میلیون دلار به عنوان یکی از ثروتمندترین زنان ایرانی شناخته می‌شود. نشریه Fast Company در سال 2010، این زن موفق ایرانی را یکی از افراد خلاق برتر در جهان معرفی کرد.

بیک (Bic) خاطره‌ی مشترک همه‌ی نسل‌هایی است که نوشتن را با بیک آموخته و محصولات این شرکت تبدیل به یک همراه همیشگی برای آن‌ها شده‌ است.

بدنه‌ی شفاف پلاستیکی، محفظه‌ی جوهر قابل رویت باریک و یک پوشش پلاستیکی به رنگ جوهر خودکار برای شناختن رنگ، مشخصات خودکاری است که نه تنها در ایران، بلکه در تمام جهان یادآور بیک و تمام خاطرات خوب و بدی است که نوشتن درونمایه‌ی اصلی آن بوده است. در واقع خودکار‌هایی که امروز در بازار با شکل و شمایل متنوع مشاهده می‌کنیم، همه از یک طراحی پایه بهره می‌برند که برای اولین بار توسط بیک طراحی و تجاری‌سازی شده است. بیک نه تنها بنیاگذار این طرح از خودکارها، بلکه اصلی‌ترین علت تسهیل نوشتن با استفاده از جوهر روی کاغذ است.

بیک نام شرکتی است که در شهر کلیشی فرانسه واقع و در سال ۱۹۴۵ توسط مارسل بیک (Marcel Bich) پایه‌گذاری شده است. مارسل بیک كه مدیر تولید یك كارخانه جوهر فرانسوی بود كارخانه ای را در خارج از پاریس خریداری كرد و به عنوان سازنده قطعات خوكارهای مغزدار و مدادهای مكانیكی سُربی همراه با شریكش Eduard Buffard تجارتی را شروع كرد. . شهرت این شرکت به خاطر تولید محصولات یک‌بارمصرف از قبیل فندک، آهنربا، خودکار و ریش‌تراش است. در بیشتر بازارهای فروش، بیک با شرکت‌هایی مانند فابر-کاستل و ژیلت به رقابت می‌پردازد. خودکار بیک یا به طور صحیح‌تر بیک کریستال اولین محصول تولید این شرکت است که بیش از شصت سال از شروع تولید آن می‌گذرد و همچنان با نام شرکت بیک گره خورده است. 

از قلم پَر تا خودکارهای امروزی
به طور حتم شما هم در فیلم‌های سینمای و سریال‌های تلویزیونی قدیمی وطنی و غیروطنی مشاهده کرده‌اید که بشر در ابتدای تاریخ برای ثبت نوشته‌های خود از قلم پر و فرو بردن آن در یک جوهر استفاده می‌کرد. روشن‌ترین خاطره‌ی نسل من از چنین روشی سریال‌هایی نظیر سلطان و شبان است که کاتب برای ثبت تاریخ، سختی کلنجار با جوهر و شاخه‌ی پر را به جان می‌خرید. بررسی اسناد تاریخی نشان از این دارد که تقریبا در اغلب اسناد از تاریخ ۶۰۰ سال پس از میلاد مسیح تا انقلاب صنعتی، قلم پر برای نوشتن با استفاده از جوهر مورد استفاده قرار می‌گرفت. اما انقلاب صنعتی و پیشرفت‌های صورت گرفته در صنعت فولاد و پیشرفت‌های انجام شده در فرایند طراحی صنعتی باعث شد تا بشر قلم‌های موسوم به خودنویس را جایگزین قلم‌های پر کند. هرچند استفاده از خودنویس‌های فلزی از نظر استحکام و ماندگاری و همچنین ابعاد کوچک در برابر قلم‌ پر برتری‌های داشت، اما نبود محفظه‌ی جوهر و نیاز به داشتن یک جوهردان باعث شده بود تا از نظر عملکرد تقریبا تفاوتی وجود نداشته باشد.

محدودیت‌های موجود در اواخر قرن نوزدهم میلادی، مخترعان را بر آن داشت تا برای سهولت بیشتر، یک محفظه‌ی جوهر را در بالای ساختار خودنویس قرار داده و به این ترتیب نیاز به یک جوهردان را فقط برای پر کردن محفظه‌ی خودنویس کاهش دهند. اولین خودنویس با عملکرد کاربردی و موفق در سال ۱۸۸۴ توسط لوئیس واترمن (Lewis Waterman) تولید شد که ساختار آن تا به امروز همراه با بهبودهایی در اغلب خودنویس‌های موجود در بازار حفظ شده است. البته واترمن در مسیر ساخت خودنویس، حتی شغل خود را نیز از دست داد.

وی که یک بیمه‌گزار بود، در زمان امضای یک قرارداد بیمه از نمونه‌ی اولیه‌ی خودنویس خود استفاده کرد که نتیجه‌ی خوبی به همراه نداشت، چراکه به یکباره جوهر موجود در محفظه‌ی خودنویس، روی قرارداد بیمه‌ ریخت و از این‌رو با از بین رفتن این قرارداد، واترمن شغل خود را از دست داد. همین موضوع عزم واترمن را برای بهبود طراحی خود راسخ‌تر کرد تا اینکه وی موفق شد تا پتنت مربوط به طراحی خود را در تاریخ ۱۲ فوریه سال ۱۸۸۴ ثبت کند. قلم خودنویس طراحی شده توسط واترمن برای نیم قرن اصلی‌ترین وسیله‌ی نوشتن توسط بشر بود.


طراحی خودکار با ساختار امروزی، هفت سال طول کشیده است
در سال ۱۹۳۰ میلادی لازلو بایرو، روزنامه‌نگاری مجارستانی به نکته‌ی جالبی پی برد که طراحی‌ پایه‌ی خودکارهای امروزی را شکل داد. بایرو به این نتیجه رسید که جوهر مورد استفاده برای چاپ روزنامه در مقایسه با جوهر مورد استفاده برای نوشتن با استفاده از خودنویس در زمان کوتاه‌تری خشک می‌شود. وی در اولین تلاش خود سعی کرد تا از جوهر مورد استفاده در صنعت چاپ در خودنویس استفاده کند، اما ویسکوزیته‌ی بالا مانع جاری شدن جوهر از منبع به سمت قلم شد. پس از گذشت ۷ سال تحقیق که از سال ۱۹۳۱ آغاز شده بود، لازلو بالاخره موفق شد تا ساختار جدیدی را برای نوک قلم ایجاد کند که با استفاده از آن جوهر مورد استفاده در صنعت چاپ قابل استفاده بود. لازلو ساختار قلم خودنویس را دگرگون کرد و به نوعی خودکار‌های امروزی را طراحی کرد، بطوری که گوی چرخان که درون محفظه‌ی کوچک قرار داشت، وظیفه‌ی انتقال جوهر روی کاغذ را برعهده داشت. محفظه‌ی کوچکی که گوی درون آن به هنگام ایجاد اصطکاک با کاغذ می‌چرخید، جوهر را به میزان مورد نیاز به گوی رسانده و از این طریق گوی چرخان جوهر را به کاغذ انتقال می‌دهد.

همزمان بودن به ثمر نشستن تلاش‌های لازلو با آغاز جنگ جهانی دوم باعث شد تا وی طی اتفاقاتی که نهایتا به دیدار با رئیس جمهور آرژانتین انجامید، به عنوان یک یهودی ساکن اروپا برای دور ماندن از آتش جنگ به این کشور در آمریکای جنوبی مهاجرت کند. لازلو در آرژانتین با حمایت دولت این کشور اقدام به تولید اولین نسل از قلم‌های خود تحت برند Biro کرد. بهره‌گیری از یک روکش فلزی در کنار کاستی‌های دیگر باعث شده بود تا قلم‌های لازلو با وجود طراحی متفاوت به دلیل شکستن پوشش محفظه و ریختن جوهر، به غیر از خریداران دولتی چندان مورد  استقبال کاربران عادی قرار نگیرد. همین مشکل باعث شد تا شرکت بیرو رفته رفته به سمت ورشکستگی سوق پیدا کند، تا اینکه وی برای نجات شرکت تصمیم گرفت تا امتیاز استفاده از طراحی خودکار خود را برای تجاری سازی در آمریکا و اروپا به افرادی که علاقمند به سرمایه‌گذاری بودند، بفروشد.

همزمان با مشکلاتی که برای خودکارهای لازلو پیش می‌آمد، بارون مارسل بیک فرانسوی (Marcel Bich) در کشور فرانسه به تولید خودکار علاقمند شده بود و حتی در سال ۱۹۴۵ اقدام به خرید کارخانه‌ای برای تولید مداد‌های مکانیکی و انواع خودکار کرد. بیک در طول جنگ جهانی دوم، خودکارهایی را در دست اعضای ارتش دیده بود که یکی از مشتریان لازلو بودند. وی با شناخت اولیه در مورد طراحی این خودکارها با مطالعه بیشتر در این خصوص شیفته‌ی طراحی خودکارهای لازلو شد. وی در سال ۱۹۵۰ اقدام به خرید امتیاز تولید خودکار در اروپا کرد و با پرداخت دو میلیون دلار برای حق امتیاز طراحی این خودکار، رسما کار خود را در پاریس آغاز کرد.

تولد خودکار کریستال بیک
بیک پس از خرید امتیاز تولید خودکار لازلو با استفاده از منابع خود اقدام به خرید دستگاه‌های تراش استیل و همچنین قالب‌گیری پلاستیک کرد. با توجه به اینکه پلاستیک در سال‌های میانی قرن بیستم میلادی ماده‌ای جدید بوده و به تازگی تجاری شده بود، از این‌رو کاربردهای چندانی برای آن تعریف نشده بود. دستگاه‌های تراشکاری استیل خریداری شده توسط بیک قابلیت تراش استیل تا قطر ۱۰ میکرومتر را داشتند که برای استفاده در مراحل ساخت نوک خودکار بهترین گزینه بود. اما این تمام ماجرا نبود. بیک همزمان با سرمایه‌گذاری برای خرید جدیدترین دستگاه‌های تراش استیل، وظیفه‌ی طراحی خودکار کریستالی خود را نیز به تیم دکولوتاژ پلاستیک واگذار کرد. بیک همچنین تغییرات در جوهر مورد استفاده را نیز در دستور کار خود قرار داد. وی با تغییر در جوهر این خودکار، ویسکوزیته‌ی آن را تا جایی تغییر داد که جوهر به راحتی نشت نکند و با سهولت نیز به سمت محفظه‌ی گوی چرخان جاری شود.


بیک برخلاف لازلو دانش خود را در حوزه‌ی تولید انبوه و همچنین تبلیغات در پیش گرفت. خودکارهای تولید شده توسط لازلو در کنار ضعف در عملکرد قیمت بالاتری داشتند؛ اما بیک سیاست متفاوتی را در پیش گرفته بود. استفاده از پلاستیک و بهبود کیفیت در کنار سیاست‌های بازاریابی و تبلیغات، بیک را به محصولی محبوب تبدیل کرد. بیک در سال ۱۹۵۲ به سراغ ریموند ساوانیاک، گرافیست مطرح فرانسوی رفت تا پوستر‌های تبلیغاتی شرکت توسط این گرافیست طراحی شوند. سیاست‌های تبلیغاتی بیک باعث شد تا این کمپانی در همان سال بهترین جایزه‌ی کشور فرانسه را در مورد تبلیغات به خود اختصاص دهد. بیک در سال ۱۹۵۳ براساس مشاوره‌ی متخصصان در امر تبلیغات، برند تجاری خود را تغییر داد. تا ۱۹۵۳ برند بیک با حروف Bich به عنوان نام خانوادگی مارسل بیک نوشته می‌شد، حال آنکه مشاوران تبلیغاتی پیشنهاد حذف حرف h را ارائه کردند که با موافقت همراه شده و از این‌رو برند بیک پس از سال ۱۹۵۳ با برند Bic شناخته شد.

طراحی خودکار کریستال بیک
خودکار کریستالی بیک به دلیل بهره‌گیری از یک طراحی صنعتی نوآورانه و مقبول در موزه‌ی هنرهای مدرن نیویورک پذیرفته شده است. براساس اطلاعات ارائه شده طراحی ۶ ضلعی بدنه از مدادهای چوبی الهام گرفته شده که غلت خوردن خودکار روی سطح صاف را کاهش می‌دهد. همچنین باید به پایین بدنه‌ی شیشه‌ای اشاره کرد که با بهره‌گیری از یک شکل سه ضلعی، قرارگرفتن خودکار بین انگشتان دست را برای نوشتن بسیار کاربردی می‌کند. استفاده از پلی‌پرولین شفاف برای بدنه باعث شده تا محفظه‌ی جوهر پلاستیکی شفاف به راحتی دیده شود. همچنین سوراخ کوچکی در بدنه تراشیده شده تا فشار هوای درون خودکار با بیرون به یک اندازه باشد.

شکوفایی بیک با تکیه بر تبلیغات و دانش اقتصاد
مارسل بیک فهم اقتصادی و تجاری بسیار بالایی داشت. وی همواره از راهنمایی‌های مشاوران خود استفاده می‌کرد. بیک از دانش تجاری خوبی نیز بهره‌مند بود و از این‌رو به خوبی درک کرده بود که عرضه‌ی یک محصول ساده، ارزان و در عین حال با کیفیت در گستره‌ی وسیع‌تر و حجم انبوه بسیار بهتر از عرضه‌ی یک محصول گران است. لازلو خودکارهای خود را با بدنه‌ی فلزی تولید کرده بود که از این‌رو قیمت هر عدد از خودکارهای وی با در نظر گرفتن نرخ برابری ارز بیش از ۸۵ دلار امروزی می‌شد؛ اما بیک چنین استراتژی را در پیش نگرفت و سعی کرد تا با ساده‌ کردن هر چه بیشتر خودکار کریستالی خود، قیمت آن را به ۱۸ سنت امروزی برساند.

تولید انبوه، کاهش هزینه‌ها و سیاست‌های تبلیغاتی موفقیت بیک را تضمین کرد
بیک در ۳ سال اول عرضه‌ی خودکار کریستال خود به بازار، یعنی از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۳ موفق شد تا بیش از ۱۲۰ میلیون عدد از این خودکارها را به فروش برساند. فروش خودکار بیک به اندازه‌ای بالا بود که شرکت قادر به پاسخگویی به تقاضای بازار نبود. از این‌رو این شرکت ناگزیر کارخانه‌ها و شعبات زیادی را در کشور‌های دیگر تاسیس کرد، بطوریکه تولید و عرضه‌ی بیک تا سال ۱۹۵۶ در اروپای غربی، آمریکای  جنوبی و آفریقا آغاز شده بود. بیک برای ورود به بازار آمریکا سیاست بسیار جالب توجهی را در پیش گرفت. همانطور که در ابتدا اشاره کردیم، لوئیس واترمن اولین فردی بود که خودنویس با ساختار امروزی را تولید کرده بود. همزمان با تغییرات در فرایند تولید خودکار، واترمن نیز در آمریکا به برندی برای تولید خودنویس تبدیل شده بود، اما تولید خودکار بیک، کسب و کار این شرکت را در آمریکا به نابودی کشانده بود و شرکت واترمن در آستانه‌ی ورشکستگی قرار گرفته بود. بیک برای ورود به بازار آمریکا پیشنها تصاحب شرکت واترمن را ارائه کرد و با پرداخت یک میلیون دلار در سال ۱۹۵۸، این شرکت را ازآن خود کرد. بیک با خرید واترمن وارد بازار آمریکا شد، اما برند واترمن نیز تا به امروز به عنوان یک زیرمجموعه‌ی مستقل تحت نظر بیک فعالیت کرده و در واقع برند لوکس کمپانی فرانسوی است. 

بیک تا سال ۱۹۶۱ لوگوی شناخته شده‌ای نداشت تا اینکه این شرکت مجددا به سراغ ریموند ساوانیاک رفت . ساوانیاک در سال ۱۹۶۱ لوگوی معروف بیک را طراحی کرد که Bic Boy نام دارد. بیک با تکیه بر یگانه محصول خود موفق شد تا پایان دهه‌ی هفتاد میلادی وارد تمام بازارهای جهانی شود. 

افزایش تنوع محصولات
در آغازین روزهای دهه‌ی هشتاد میلادی، خودکارهای بیک در تمام ۵ قاره‌ی جهان به فروش می‌رسید و مارسل بیک موفق شده بود تا بازار را بصورت کامل در اختیار خود داشته باشد. موفقیت در بازار خودکار باعث شد تا مارسل بیک سودای تولید محصولات دیگری را با همان سیاست خودکار در سر بپروراند.
بیک در سال ۱۹۷۳ میلادی فندک‌های بیک را رونمایی و راهی بازار کرد. فندک‌های بیک نیز با بهره‌گیری از پلاستیک و درعین حال کیفیت بالا، موفق شد تا همچون خودکار مشتریان زیادی را به خود جلب کند. هر فندک بیک قادر است تا بیش از ۳٫۰۰۰ بار روشن شود. در حال حاضر فندک بیک بیش از ۳۵.۵ درصد از درآمد سالیانه‌ی این کمپانی را به خود اختصاص داده است که آمار بسیار جالب توجهی است.


خودکار، فندک و خودتراش سه محصول اصلی بیک هستند

موفقیت فندک باعث شد تا مارسل بیک دوباره حوزه‌ی جدیدی را برای ورود انتخاب کند. بیک این بار وارد حوزه‌ای شده بود که یک کمپانی قدر را به چالش می‌کشید. ورود به بازار خودتراش‌های یکبار مصرف به معنای آغاز جنگ با ژیلت بود. بیک با استفاده از همان سیاستی که در خودکار و فندک به کار گرفته بود، بازار ژیلت را نیز به راحتی ازآن خود کرد در حال حاضر، بیش از ۲۳.۸ درصد از درآمد سالیانه‌ی بیک از فروش خودتراش‌های یکبار مصرف به دست می‌آید. ظهور خودتراش‌های یکبار مصرف بیک، ضربه‌‌ی بزرگی به بازیگر قدیمی این بازار یعنی ژیلت بود. خودتراش‌های پلاستیکی و یکبار مصرف بیک، ژیلت را نیز به صرافت تولید این محصول انداخت، بطوریکه پس از عرضه‌ی خودتراش یکبار مصرف بیک در سال ۱۹۷۵ به بازار اروپا و سپس کانادا در سال ۱۹۷۶، ژیلت از بیم موفقیت بیک در بازار آمریکا پیش دستی کرد و خودتراش یکبار مصرف خود را در سال ۱۹۷۶ راهی بازار آمریکا کرد. اما این اقدام کافی نبود و در حال حاضر بیک سومین بازیگر بزرگ خودتراش‌های یکبار مصرف در بازار جهانی است.
مارسل بیک با موفقیت در سومین تلاش خود، ورود به بازار‌های دیگری را نیز امتحان کرد، اما هیچ یک از تلاش‌های جدید وی به موفقیت ۳ محصول ابتدای موفق نبوده و حتی با شکست نیز روبرو شدند. مارسل بیک بین سال‌های ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۱ وارد حوزه‌های دیگری نظیر لوازم ورزش‌های آبی، صنعت مد و فشن و حتی تولید عطر با برند بیک شد که تقریبا هیچ از آن‌ها با موفقیت آنچنانی روبرو نشدند، تا اینکه در سال ۱۹۹۴ پس از مرگ مارسل بیک، برونو بیک، پسر وی سکان هدایت کمپانی را در دست گرفته و اقدام به حذف بخش‌هایی از شرکت کرد تا هزینه‌های شرکت را کاهش دهد.


برونو بیک در اولین قدم با خرید شرکت‌های دیگری نظیر Wite-Out و Tipp-Ex سعی کرد تا وضعیت بیک در بازار لوازم‌التحریر را بیش از پیش تقویت کند. وی بخش فعال در حوزه‌ی فشن را نیز به فروش رساند. هرچند برونو بیک بنا به اقتضای بازار در سا‌ل‌های اخیر سعی کرد تا وارد حوزه‌ی الکترونیک شود، اما موفقیت چندانی کسب نکرد تا ۳ محصول اصلی این شرکت که شامل خودکار، فندک و خودتراش یکبار مصرف است، اصلی‌ترین منبع درآمد بیک باشد.

بیک در سال ۲۰۱۶ موفق شد تا بیش از ۶.۹ میلیارد خودکار، ۲.۶ میلیارد خودتراش یکبار مصرف و ۱.۶ میلیارد فندک به فروش برساند. مجموع فروش بیک در سال ۲۰۱۶ میلادی بیش از ۲.۰۲ میلیارد یورو بوده و سود کسب شده توسط این کمپانی ۲۴۹ میلیون یورو اعلام شده است.

شرکت بیک ایران در سال ۱۳۷۵ کارخانه عطر بیک را از فرانسه خریداری نمود.

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

سال‌ها است که در شرکت‌های سنتی و حتی بعضی از کسب و کارهای نوپا، سابقه‌ی کاری و سال‌های حضور در شرکت به عنوان دلیل و معیار ترفیع دادن انتخاب می‌شود. این سبک از مدیریت و تشویق کارمندان را می‌توان نادرست‌ترین روش مدیریتی نامید. روشی که رقابت و تلاش برای پیشرفت شخصی را از بین برده و کارمندان را به افرادی بی‌روح تبدیل می‌کند.

مدیران برای انتخاب دلایل و راهکارهای ترفیع دادن به کارمندان با چالش‌های متعددی روبرو هستند. انتخاب کارمندان لایق ترفیع بر اساس سابقه، یکی از نادرست‌ترین شیوه‌ها است.
اکثر مدیرانی که سابقه‌ی کار را به عنوان دلیل ترفیع دادن انتخاب می‌کنند، دلیل آن را عدم نیاز به توضیح بیشتر به کارمندان بیان می‌کنند. آنها بر این باور هستند که با انتخاب این روش، نیازی نیست به دیگران توضیح دهند که چرا فلان کارمند برای تشویق و ترفیع انتخاب شده است. اگر شما هم این دلیل را برای ترفیع سنتی خود انتخاب می‌کنید، واقعا در حق کارمندان ظلم کرده‌اید.

ترفیع دادن بر اساس سابقه‌ی کاری خسارات زیادی به شرکت وارد می‌کند که از جمله‌ی آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

انگیزه‌ی کارمندان از بین می‌رود.
در چنین شرایطی آنها به این فکر می‌افتند که چرا باید تلاش کنند؟ آنها می‌دانند که تنها کافی است نیازهای اولیه‌ی شغل خود رابرآورده کنند و تنها منتظر زمان مناسب برای دریافت ترفیع بمانند.

ابتکار عمل در شرکت از بین می‌رود.
کارمندان با خود می‌گویند که چرا باید برای کارهای جدید داوطلب شوند و چرا باید روند کاری خود را بهبود ببخشند؟ آنها می‌دانند که این کارها کمکی به پیشرفت شغلی‌شان نمی‌کند.

خشم و عصبانیت به شرکت تزریق می‌شود.
برخی کارمندان در هر شرایطی سخت کار می‌کنند و همیشه به دنبال پیشرفت هستند. اما در شرایطی که تنها دلیل تشویق و ترفیع، سابقه‌ی کاری است، تلاش آنها نادیده می شود و این عمل خشم و عصبانیت را در این افراد سختکوش بروز می‌دهد.

فرآیند استخدام به مشکل بر می‌خورد.
 هیچ فردی دوست ندارد در شرکتی کار کند که برای ترفیع دادن تنها به سابقه‌ی کاری نیاز دارد. وقتی روش کاری شما اینگونه باشد، افرادی با خصوصیات کارمندی صرف جذب می‌کنید که هیچ تلاشی برای بهبود کسب و کار شما انجام نمی‌دهند.

همه‌ی کارمندان تنها در حد معمول تلاش می‌کنند.
 وقتی شما با کارمندان به خوبی رفتار نکنید، آنها هم نیازی به رفتار مناسب با مشتریان نمی‌بینند. تلاش‌های کارمندان معمولی خواهد بود و هیچ نوآوری خاصی برای بهبود شرایط از خود بروز نخواهند داد.

البته سابقه‌ی کاری خواه ناخواه در روند ترفیع حل شده است. مطمئنا کارمندی که سابقه‌ی کاری بیشتری دارد، زمان بیشتری برای یادگیری مهارت داشته و راحت‌تر می‌تواند ترفیع بگیرد. اما باید توجه داشت که سابقه معیار اصلی نباشد. چرا که ممکن است کارمندی جدید، قدرت یادگیری بسیار بالاتر داشته و بیش از کارمند باسابقه به پیشرفت اهمیت دهد. در این شرایط قطعا باید سال‌های حضور در شرکت را نادیده گرفت. به بیان دیگر وظیفه‌ی اصلی مدیران در چنین شرایطی، داشتن شناخت کافی از افراد تیم و شرکت است.

مدیران باید به این نکته توجه کنند که هیچ چیز مهم‌تر از رفتار آنها با کارمندان نیست. همین رفتار شروع تمامی فرآیندها، موفقیت‌ها و شکست‌های احتمالی شرکت است. بنابراین اگر تصور می کنید که شناخت کارمندان، مهارت‌ها، توانایی‌ها، ضعف‌ها و نقاط قوت آنها برای شما سخت است، باید به دنبال فردی دیگر برای مدیریت شرکت باشید.

قطعا خود شما هم به عنوان صاحب یا مدیر کسب و کار دوست ندارید تنها به دلیل سابقه‌ی کاری کمتر در رقابت شکست بخورید. قطعا شرایطی را به یاد دارید که تنها به خاطر سال‌های حضور کمتر در یک صنعت، از یک رقیب باسابقه شکست خورده‌اید. بنابراین شما هم باید با کارمندان رفتاری داشته باشید که دوست دارید مشتریان و کارفرمایان با شرکت شما داشته باشند. فراموش نکنید، سابقه‌ی کار می‌تواند تنها یک عدد باشد که در مقایسه با کیفیت کاری افراد، کمترین اهمیت را دارد.