شرکت پرسابقه و نوستالژیک آتاری، به‌تازگی از تصمیم خود برای عرضه‌ی اولیه پول دیجیتال اختصاصی خود خبر داده است.


به‌ نظر می‌رسد که آتاری به‌تازگی تمرکزش را روی دو استراتژی بزرگ گذاشته است: کراودفاندیدنگ (جذب سرمایه) و ارتقای محصولاتی که وجود ندارند. از همین رو این شرکت برای اینکه در این دو استراتژی خود به‌طور معنی‌داری کار کند، طبق گزارش‌ها به‌ سمت بازی به‌جریان‌افتاده از سوی ارزهای رمزپایه رفته است و درصدد است تا سکه‌ی اختصاصی ‌خود با نام توکن آتاری را ارا‌ئه دهد.

این روزها گرایش کمپانی‌های درگیر با مشکلات مالی به‌ استفاده از ارزهای رمزپایه‌ای که اکنون بسیار شایع و محبوب شده‌اند، به‌منظور جذب و تهییج سرمایه‌گذاران به‌‌ سوی خود و نشان دادن حداقل ظاهر قضیه به‌گونه‌ای که گویی آن‌ها هم وارد پیشرفته‌ترین عرصه‌های تکنولوژی می‌شوند، به روندی مرسوم و متداول تبدیل شده است. اخیرا شرکت کداک هم وارد یک بلاک‌چین جدید شد و به‌ نظر می‌رسید که برنامه‌ریزی خوبی هم برای این موضوع انجام نداده است.

اوایل این ماه، فرد چسنی، مدیرعامل آتاری‌گیم‌پارتنر، به سایت فعال در زمینه‌ی بازی‌های کامپیوتری پولیگون گفت مدیریت جدید کمپانی آتاری، موفق شده است در چند سال اخیر آن را از ورشکستگی نجات دهد. او گفت: ما ۳۰ میلیون یورو خسارت دیده بودیم و ۳۵ میلیون یورو بدهی داشتیم. امروز؟ نه امروز دیگر بدهی نداریم. ما به سود‌آوری رسیده‌ایم.

گفته‌های وی بدین معنا است که شرکت آتاری برخلاف کداک که درسال گذشته وضعیت اسفناکی داشته، زیاد هم بد نبوده‌ است؛ با این حال هنوز در حال وارد شدن‌ به حیطه‌ی شرکت‌هایی است که با پیشنهاد اولیه‌ی عرضه‌ی سکه دیجیتال حمایت می‌شوند.

اعلانات امروز جزئیات را روشن کردند. بلومبرگ گزارش می‌دهد: سهام این کمپانی مستقر در پاریس، از زمانی‌که جزئیات ارز رمزپایه خود را در هشتم فوریه افشا کرده است، رشدی بالغ‌ بر ۶۰ درصد داشته است. شرکت این کار را بعد از توضیح برنامه‌های خودش برای همین موضوع درماه دسامبر سال گذشته میلادی، انجام داد. آتاری در حال خریدن سهام از یک کمپانی سازنده‌ی پلتفرم سرگرمی دیجیتال مبتنی‌ بر بلاک‌چین است و براساس بخشی‌ از توافقات صورت‌گرفته بین این دو کمپانی، آتاری می‌تواند ارز دیجیتال خود با نام آتاری توکن را خلق کند. این کمپانی همچنین درحال توسعه‌ی شراکت خود در بازی کازینوی آنلاین با شرکت پاری‌پلی است تا امکان انجام شرط‌بندی با ارزهای دیجیتال را فراهم کند.

باید منتظر خبرهای بیشتری از سران آتاری در این مورد باشم. اما چیزی که در حال حاضر در دست داریم، بیانیه‌ای از هولدینگ آتاری‌اس‌ای است. چسنی در این بیانیه می‌گوید: فناوری بلاک‌چین جایگاه مهمی در محیط پیرامونی ما پیدا کرده است و اگر نگوییم منقلب کردن، باید بگوییم که درحال تغییر دادن اکوسیستم اقتصادی فعلی، به‌خصوص در زمینه‌های صنعت بازی‌های ویدیویی و معاملات آنلاین است. ما می‌توانیم با اختصاص دادن قدرت‌ها و نقاط قوت خود در بخش فناوری و توسعه استادیوها و همچنین به‌ دلیل شهرت جهانی برند آتاری، فرصت خودمان را برای قرار گرفتن دراین بخش داشته باشیم. هدف ما از این کار، قرار گرفتن در موقعیت استراتژیک با ریسک نقدی محدود است تا بتوانیم دارایی‌ها و برند آتاری را بهبود بخشیم.

از این گفته استنباط می‌شود که آتاری درحال برنامه‌ریزی برای ارائه‌ی موردی شبیه‌ به پیشنهاد اولیه‌ی ارز دیجیتال کداک با نام کداک‌کوین است که تأخیر هم داشته است. کداک شراکتی با یک کمپانی مستقل دارد که این کمپانی به‌ دلیل استفاده‌ از نام خود، درصدی از سود را برمی‌دارد. آتاری با دادن لایسنس بازی‌های قدیمی‌اش به کمپانی‌های دیگر، نام خود را روی این محصولات می‌گذارد. این کاری است که فعلا شرکت آتاری در حال انجام آن است.

اما آتاری در سال گذشته با ابتکارات جدید خود سروصدای زیادی به‌پا کرد. این شرکت در ماه جولای، کنسول نوستالژیک آتاری‌باکس را تنها با کمی تغییر در ظاهر، ارائه کرد. ایده‌ی آتاری‌باکس از موفقیت عظیم نینتندو با عرضه‌ی دوباره‌ی دو کنسول قدیمی‌اش، سرچشمه می‌گرفت و به‌ نظر می‌رسید که ایده‌ی خوبی باشد؛ اما بعضی‌ ویژگی‌های آن غافلگیرکننده بودند که مهم‌ترین آن‌ها قیمت آتاری‌باکس بود.
بعدها مشخص شد که شرکت آتاری روی ارائه‌ی بازی‌های کلاسیک و انحصاری و مستقل خود تمرکز کرده است و قصد دارد قیمتی بین ۲۵۰ تا ۳۰۰ دلاری برای کنسول خود در نظر بگیرد. قرار شد که یک کمپین ایندی‌گوگو برای جذب سرمایه برای تولید ابتدایی راه بیفتد و زمان راه‌اندازی این کمپین بهار سال ۲۰۱۸ بود. در ماه دسامبر سال گذشته این برنامه‌ها با‌ تأخیر مواجه شد و ما از آن موقع دیگر چیزی درمورد آن‌ها نشنیده‌ایم.

اوایل ماه جاری، این کمپانی با کمپین جذب سرمایه برای عرضه‌ی بازی رولرکوستر تایکون برای کنسول نینتندو سوئیچ، خبرساز شد. کمپانی این‌ بار قصد دارد از طریق یک سازمان جدید به‌ نام استارت‌انجین که یک پلتفرم کراودفاندینگ از هاوارد مارکس (یکی‌ از مؤسسان اکتیویژن) است، کار خود را انجام دهد. کمپین رولرکوستر تایکون، برپایه‌ی مدل پیچیده‌تری متکی است. این مدل به افرادی که وارد کمپین می‌شود بخشی مساوی از سود بازی ارائه می‌دهد.
اکنون به‌ نظر می‌رسد که شرکت آتاری در حال کراودفاندینگ برای پیشنهاد اولیه‌ی سکه است؛ و امید دارد که این کار جواب بدهد. اما موضوع مشخص در حال حاضر این است که آتاری در ارائه ایده‌های جذاب برای جذب سرمایه بسیار خوب عمل می‌کند؛ ولی در عمل کردن‌ به ‌قول‌هایش چندان هم خوب نیست. شرکت آتاری راه‌های ارتباطی‌ با خودش را چندان زیاد باز نمی‌گذارد و به‌ نظر می‌ٰرسد که آتاری‌باکس هم تنها یک کنسول بیش‌ ازحد زیبا و گران‌قیمت است که تنها قول عرضه‌ی آن داده شده و خبری از عرضه‌ی آن نیست. دنیای پیشنهاد اولیه‌ی پول‌های دیجیتال، پر از اتفاق‌های گاهی خنده‌آور و موارد نامشخص است؛ ولی تاکنون بسیاری‌ از این جوک‌ها و موارد نامعلوم پرسود بوده‌اند. هفته‌ی گذشته، قیمت سهام شرکت آتاری تقریبا دو برابر شد.

تبدیل ایده‌های خوب در استارتاپ‌ها به محصولات نهایی و پولساز کار راحتی نیست؛ اما ترفندهایی برای رسیدن به آن وجود دارد.

سخت‌ترین بخش مخترع یا کارآفرین بودن، مربوط‌ به موارد ناشناخته است. وارد شدن‌ به زمینه‌ی پدیده‌های ناشناخته تضمینی بر موفقیت ندارد و امکان شکست در آنها زیاد است. یکی از اهداف من (نویسنده متن اصلی) از نوشتن این مقاله، صحبت درمورد مهم‌ترین جزئیات این‌چنینی است تا به کارآفرینان کمک کنم که از گرفتار شدن در این پرتگاه‌ها دوری کنند. امسال جلسات پرسش و پاسخی با کارآفرینان استارتاپ‌ها و برندهای رشد ترتیب دادم و شما می‌توانید مستقیما اشتباهات و کارهای صحیح آنها را از زبان خودشان بشنوید، همچنین بفهمید که چگونه تمامی این مسائل ناشناخته در مسیر کارآفرینانه آنها تاثیر گذاشته است.
نفر اولی که قرار است درمورد این مسائل با او صحبت کنیم، جسیون سیمونز، موسس و مدیرعامل ددساکسی، یک برند جوراب است. این برند به این دلیل به‌وجود آمد که افراد از جوراب‌های پرزرق‌وبرقی که مناسب لباس‌های رسمی نبودند، گله می‌کردند.

از کجا متوجه شدید که ایده شما ارزش دنبال کردن را دارد؟
تیم ما درابتدا تا آنجایی‌که توانست درمورد جوراب‌ها با مردم صحبت کرد و نظرات و تجربیات آنها را بررسی کرد. طیف افرادی که با آنها گفت‌وگو شد متفاوت بود: از کسی که در کافی‌شاپ کار می‌کند گرفته تا کسی که داخل یک انجمن رسمی در ردیت یا کورا بود. ما می‌خواستیم تاجایی که ممکن است بدانیم که مردم دقیقا چه‌ می‌خواهند و گله‌ی آنها درمورد محصولات چیست؟ تقریبا همه‌ی آنها گله‌هایی مشابه داشتند: جوراب آنها در قسمت بالایی ثابت نمی‌ماند و پایین می‌آید؛ و جوراب آنها پس‌ از چندین بار شست‌وشو آب می‌رود. در برخی‌ از موارد این افراد حتی بیش‌ از ۲۰ دلار هم برای جوراب‌ها پرداخت می‌کردند؛ ولی بازهم انتظارات آنها برآورده نمی‌شد. مشکلات آنها جدی بود و حتی با ضعیف‌تر شدن جوراب‌ها و پایین آمدن آنها درسال‌های متمادی بیشتر هم شده بود. این قضایا نشان می‌داد که ما اگر بتوانیم این مشکلات را حل کنیم، فرصت خوبی نصیب‌مان شده است.

اولین اقداماتی که برای ساخت محصول، برند یا شرکت خود انجام دادید، چه بودند؟
ما با افراد کافی صحبت کردیم تا مشکل اصلی و عمومی آنها درمورد بازار این محصول را کاملا درک کنیم. باتوجه به شنیده‌هایمان از مشتری‌های بالقوه، فهمیدیم که مشکل عمومی مردم به‌دلیل نحوه ساخت جوراب‌هاست و زمانی‌که درک بهتری‌ از چیزی که مردم می‌خواستند پیدا کردیم، من مسئولیت توسعه‌ی محصول را برعهده گرفتم و روی یادگیری کامل نکات این صنعت تمرکز کردم و درصدد تولید محصول مناسب برآمدم. این تمامی کاری بود که من در دو سال‌ و نیم ابتدایی (به‌جز شغل روزانه‌ام) انجام دادم. خبری از اسم، رسانه اجتماعی و برنامه‌ نبود و تنها تمرکزم روی یادگیری بی‌وقفه درمورد یافتن محصول مناسب بود.
بخش متمایزکننده‌ی ددساکسی همیشه محصول بوده و خواهد بود. تمرکز برند ما روی محصول است و این محصول است که نسبت‌ به هرچیزی اولویت دارد. من از همان ابتدا می‌خواستم هویت ددساکسی حول‌محور محصولات باکیفیتی بچرخد که از طراحی هوشمندانه و پارچه و جنس فوق‌العاده ساخته شده باشند. نام شرکت ما، پروفایل‌های رسانه‌های اجتماعی، طرح‌های کسب‌وکار، طراحی جوراب، و عکس‌ها تنها جنبه سرگرم‌کننده دارند که هرکسی می‌خواهد این کارها انجام دهد.

کجا و چگونه اولین نقطه‌ی فروش خود را به‌دست آوردید؟
اولین فروش بزرگ ما از طریق تماس با یک شرکت بود. من این شرکت را در اینستاگرام پیدا کردم. در ابتدا چندین‌ بار با بخش خدمات مشتری این سایت برای جمع‌آوری اطلاعات بیشتر و بینش‌های این کسب‌وکار تماس گرفتم و پس‌از مدت کوتاهی با اسامی، عناوین، نقش‌ها و بینش‌های این کسب‌وکار آشنا شدم. پس‌ از چندروز کار و سپس یک استراحت دوروزه، دوباره با آن شرکت تماس گرفتم و تقاضا کردم که من را به رئیس این شرکت وصل کنند. این تماس اولیه باعث به‌وجود آمدن یک سفارش ۲۵ هزار دلاری شد. خوشحالم که هنوز این شرکت یکی‌ از مشتریان ما است و اینکه آن تماس تابه‌حال درآمدی ۲۵۰ هزار دلاری برای ما داشته است. من حتی به‌عنوان موسس و مدیرعامل، هیچ‌گاه از برقراری تماس تبلیغاتی دست نخواهم کشید.

جزئیات + زمان = جفت کامل و بی‌نقص

مشکل کار در جزئیات است. این جزئیات محصول هستند که مشکل‌سازترین جنبه‌ی محصول را به‌وجود می‌آورند و جایی هستند که بیشترین امکان نوآوری و ریسک بالا در آن وجود دارد. ما در تماسی دیگر با جیسون درمورد مین‌هایی صحبت کردیم که هرموقع شما درمورد محصولی موارد جدیدی یاد بگیرید و دوباره آن محصول را ازنو طراحی کنید، منفجر می‌شوند. کلید موفقیت در اینجا این است که شما همیشه درحال یادگیری باشید و هرگز نسبت‌به محصول خود رضایت کامل نداشته باشید، حتی اگر این محصولات به‌خوبی محصولات ددساکسی باشند. سعی کنید گروهی از مشاوران داشته باشید که همیشه در‌حال یادگیری و اجرای این کارها باشند.
همچنین باید اضافه کنم که اگر برای پولسازی عجله دارید، باید مراقب باشید، چراکه کسب‌وکار، تحقیقات، و موفقیت پایدار به زمان نیاز دارند.

هر روز اخبار جدیدی راجع به هوش مصنوعی و کاربردهای آن در علوم مختلف منتشر می‌شود. گوگل به‌عنوان یکی از پیش‌روهای هوش مصنوعی، در حال تلاش برای استفاده از آن برای تشخیص بیماری‌ بدون نیاز به نظارت انسان است.

دانشمندان گوگل و شرکت تابعه‌ی آن در زمینه فناوری‌های مرتبط با سلامت با نام وریلی (verily)، به‌تازگی روشی برای ارزیابی ریسک ابتلا افراد به بیماری‌ قلبی با استفاده از یادگیری ماشین پیدا کرده‌اند. در این روش، اسکن لایه‌های پشتی چشم بیماران توسط یک نرم‌افزار تحلیل می‌شود و اطلاعات دقیق درباره سن، فشار خون و این‌که آیا فرد سیگار می‌کشد یا خیر به دست می‌آید. با داشتن این اطلاعات می‌توان پیش‌بینی نمود که آیا فرد در خطر سکته قلبی یا اتفاق‌های مشابه قرار دارد یا خیر. دقت این روش تقریبا برابر با روش‌های کنونی مورد استفاده در پزشکی عنوان شده است.
این الگوریتم می‌تواند جایگزینی سریع و آسان برای روش‌های موجود باشد که برای تشخیص بیماری‌های قلبی عروقی به کار می‌رود؛ چرا که نیازی به گرفتن خون و انجام آزمایش روی آن وجود ندارد و تنها از طریق اسکن چشم قابل انجام است. روش ذکرشده باید مراحل کاملی آزمایشی را قبل از ورود به مرحله نهایی استفاده در مراکز درمانی بگذراند. مقاله‌ای که این کار را توصیف می‌کند، امروز در مجله مهندس پزشکی ژورنال نیچر منتشر شد، اگر چه تحقیق‌های قبلی آن ماه سپتامبر گذشته به اشتراک گذاشته شد.

لوک اوکادن-راینر، یکی از محققین دارویی در دانشگاه آدلاید که در زمینه یادگیری ماشین تخصص دارد، به وبسایت ورج گفته است این تحقیق نشان می‌دهد که هوش مصنوعی می‌تواند حرکت مؤثری در بهبود روش‌ها تشخیص بیماری ایجاد کند.
آن‌ها اطلاعات مربوط به یک آزمایش را برداشته‌اند و اطلاعاتی به‌مراتب بیشتر از آن‌چه پزشکان به دست آورده‌اند استخراج کرده‌اند. این‌کار به جای جایگزین کردن پزشکان، تلاش می‌کند توانایی آن‌ها را گسترش دهد.

برای آموزش الگوریتم یادگیری ماشین، محققین گوگل و وریلی از تحلیل داده‌های بیش از ۳۰۰ هزار بیمار استفاده کردند. این داده‌ها شامل اسکن چشم به‌عنوان یک داده عمومی پزشکی بود. سپس با استفاده از یادگیری عمیق، شبکه‌های عصبی برای استخراج اطلاعات مرتبط با الگو‌های به کار گرفته شدند تا علائم مرتبط موجود در اسکن چشم را بر اساس پارامترهای تشخیص بیماری‌های قلبی عروقی (مانند سن، فشار خون و ...) آموزش ببینند.

ایده نگاه کردن به چشمان شما برای قضاوت در مورد سلامتی قلبتان غیر عادی به نظر می‌رسد؛ اما این روش از یک تحقیق ثابت‌شده علمی به‌ دست آمده است. دیواره داخلی چشم (فوندوس) پر از عروق خونی و منعکس‌کننده سلامت کلی بدن است. پزشکان با مطالعه ظاهر آن با دوربین و میکروسکوپ می‌توانند چیزهایی مانند فشار خون فرد، سن و اینکه آیا فرد سیگار می‌کشد یا خیر را استخراج کنند که همگی پیش‌بینی‌کننده‌های مهم سلامت قلب و عروق هستند.
هنگامی که تصاویر شبکیه‌ی دو بیمار که یکی از آن‌ها پنج سال بعد دچار مشکلات قلبی و عروقی شده بود در اختیار الگوریتم گوگل قرار گرفت، این الگوریتم توانست در  ۷۰ درصد موارد به‌درستی فرد بیمار را تشخیص بدهد. این فقط اندکی بدتر از روش SCORE رایج برای پیش‌بینی خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی است که نیاز به آزمایش خون دارد. روش مرسوم دقتی در حدود ۷۲ درصد دارد.
آلون هیوز، استاد فیزیولوژی و فارماکولوژی قلب و عروق در UCL لندن، می‌گوید با توجه به تاریخچه طولانی نگاه کردن به شبکیه برای پیش‌بینی خطر ابتلا به بیماری قلبی و عروقی، روش گوگل معتبر به نظر می‌رسد. وی اضافه می‌کند که هوش مصنوعی توانایی بهبود روش‌های موجود تجزیه و تحلیل پزشکی را دارد؛ اما همچنان الگوریتم باید قبل از اعتماد کامل بارها مورد آزمایش قرار گیرد.

برای گوگل، این کار بیش از یک روش جدید برای کشف خطرات احتمالی بیماری‌های قلبی عروقی است. این تحقیق راه را به سوی یک پارادایم جدید مبتنی بر هوش مصنوعی برای رسیدن کشف‌های علمی بیشتر نشان می‌دهد. در حالی‌که اکثر الگوریتم‌های پزشکی برای الگوبرداری و تکرار ابزار تشخیصی موجود (به‌عنوان مثال برای شناسایی سرطان پوست) طراحی شده‌اند، این الگوریتم روش‌های جدیدی برای تجزیه و تحلیل داده‌های پزشکی موجود پیدا کرده است. این امیدواری وجود دارد که که هوش مصنوعی بتواند با داشتن اطلاعات کافی، بینش کاملا جدیدی در علم پزشکی مستقل از روش انسان‌ها ایجاد کند. احتمالا این یکی از دلایلی است که گوگل مطالعاتی مانند پروژه پایه‌ای ایجاد کرده که در آن پرونده پزشکی جامع ۱۰ هزار نفر را طی چهار سال جمع‌آوری می‌کند.

در حال حاضر، ایده داشتن یک پزشک با هوش مصنوعی و تشخیص‌های جدید بدون نظارت بر انسان، چشم‌اندازی دور است (احتمالا دهه‌ها و نه سال‌ها)؛ اما تحقیقات گوگل نشان می‌دهد که این ایده به‌طور کامل فراموش نشده است.

اپل امروز iOS 11.2.6 را برای رفع مشکل کرش کردن آیفون هنگام استفاده از زبان هندی منتشر کرد. این مشکل باعث می‌شد اپلیکیشن‌هایی مانند Messages، فیسبوک مسنجر و واتساپ غیرقابل استفاده شوند. باگ نرم‌افزاری مورد بحث هفته‌ی گذشته کشف شد و با استفاده از آن کاربران توانستند با ارسال کاراکتری خاص به یک آیفون به راحتی باعث از کار افتادن پیام‌رسان‌های آن بشوند. این مشکل روی سافاری و اپلیکیشن پیش‌فرض پیام‌های مک او اس و اپل واچ نیز تأثیر گذاشته بود و به همین دلیل اپل به‌روزرسانی‌هایی برای واچ او اس، تی‌وی او اس و مک او اس منتشر کرده است تا مشکل را روی آن پلتفرم‌ها نیز حل کند.

اپل وعده داده بود که یک نسخه آی او اس را قبل از نسخه‌ی 11.3 منتشر کند و امروز این وعده با انتشار نسخه‌ی 11.2.6 محقق شد. مشکل مورد بحث در همه‌ی نسخه‌های بتای آی او اس، مک او اس، تی‌وی او اس و واچ او اس نیز برطرف شده است. این سومین بار در چند ماه اخیر است که اپل برای رفع مشکلات منجر به کرش iOS 11 به‌روزرسانی منتشر می‌کند. در ماه دسامبر، اپل در اقدامی جالب، تنها چند ساعت بعد از بروز مشکل اقدام به انتشار به‌روزرسانی برای رفع آن کرد. ماه گذشته نیز یک لینک ساده می‌توانست آیفون را دچار کرش کند؛ اما اپل با انتشار نسخه‌ی ۱۱.۲.۵ این نقیصه را رفع کرد.

آمارها نشان می‌دهد اعتماد خریداران به شرکت‌های دنیای فناوری در حال کاهش است. این نتایج دلایل متنوعی دارد.

موسسه‌ی تحقیقاتی Edeleman گزارشی را در مورد اعتماد خریداران مقیم ایالت کالیفرنیا منتشر کرده است. اگرچه این گزارش و آمارهای آن مربوط به یک ایالت از کشور آمریکا است، اما می‌تواند زنگ خطری برای کسب و کارهای تمام نقاط جهان باشد. کالیفرنیا پرجمعیت‌ترین ایالت آمریکا است و اقشار مختلفی از مردم در آن زندگی می‌کنند. نتایج آماری منتشر شده در مورد این ایالت می‌تواند برای بسیاری از نقاط جهان با کمی تغییر قابل استفاده باشد.
تحقیقات انجام شده، روحیات و رفتارهای مردم این ایالت را در مورد موضوعات مختلف از فناوری تا سیاست، اقتصاد و فضای کاری در بر می‌گیرد. این تحقیقات هر ساله توسط این موسسه انجام می‌شود و آمارهای آن برای تصمیم‌گیری شرکت‌های بزرگ مفید است. نتایج اولیه‌ی تحقیقات نشان داده که افراد، نظرات کاملا متفاوتی نسبت به فناوری و شرکت‌های مروج آن دارند.

گزارش منتشر شده نشان می‌دهد که اعتماد مردم نسبت به فناوری، بیش از اعتماد آنها نسبت به شرکت‌های فعال در آن است. این آمار در منطقه‌ی سیلیکون ولی هم صادق است. بیش از دو سوم افراد ساکن در این منطقه، معتقدند فناوری آن طور که باید و شاید قانون‌مند و منظم نشده است. ۸۹ درصد از افراد شرکت‌کننده در نظرسنجی معتقدند شرکت‌ها باید پاسخگویی مالی بیشتری نسبت به نفوذ به اطلاعاتشان داشته باشند. علاوه بر آن، ۸۲ درصد از آنها معتقدند دولت باید مالیات بیشتری از شرکت‌هایی با مراکز تولیدی خارج از کشور دریافت کند. ۶۶ درصد نیز بر این باورند که مالیات شرکت‌هایی که کارگران را با ماشین‌ها و ربات‌ها جایگزین می‌کنند، باید افزایش یابد. علاوه بر آن ۶۶ درصد معتقدند ورود متخصصان خارجی به صنایع آمریکایی باید کاهش پیدا کند.

بررسی کلی آمارهای ارائه شده در پاراگراف بالا نشان می‌دهد که آمریکایی‌ها اعتقاد زیادی به تولید ملی دارند و با واردات مخالف هستند. علاوه بر آن آنها خواهان حمایت دولت از کارمندان و کارگران داخلی هستند و به دنبال این هستند که روند جایگزینی نیروی انسانی با ربات، قانون‌مندتر شود. این آمار می‌تواند در کشورهای درحال توسعه مانند ایران به عنوان درسی برای حمایت از تولید و متخصصین داخلی استفاده شود. به بیان دیگر مردم نیز باید بر این باور باشند که واردات محصولاتی که رقیب قدرتمند داخلی دارند، باید هزینه بر باشد تا سود واردات به مرور کاهش یابد.
در ادامه‌ی گزارش آمده که ۶۲ درصد از شرکت‌کنندگان به صنعت فناوری اعتماد دارند اما تنها ۳۷ درصد از آنها به شرکت‌های شبکه‌های اجتماعی اعتماد می‌کنند. علاوه بر آن، کمتر از نیمی از شرکت کنندگان (۳۸ درصد) بر این باورند که فناوری به زندکی شخصی آنها کمک کرده است. شرکت ادلمن معتقد است طبق این آمارها، ممکن است مردم روزی بر ضد فناوری عمل کنند.

در پایان اغلب شرکت‌کنندگان بر این باورند که شرکت‌های فناوری فعالیت‌های مفیدی در حمایت از کارمندان خود انجام نداده و عموما رفتاری واکنش‌پذیر از خود نشان می‌دهند. این بخش از آمار کمی نگران کننده است؛ چرا که عدم وجود اعتماد میان مردم و شرکت‌های فناوری (که آینده‌ی صنایع را تشکیل می‌دهند) می‌تواند موجب شکل‌گیری مقاومت‌های زیادی در برابر نوآوری‌ها بشود.

آمار منتشر شده می‌تواند راهنمایی برای شروع نظرسنجی‌های مشابه در ایران باشد. کشور ما در حال عبور از مرحله‌ای حیاتی و تبدیل شدن به قطب فناوری منطقه است. چه بهتر که پیش از رشد سرسام‌آور شرکت‌های فناوری و تشکیل مناطقی مانند سیلیکون ولی در ایران، نظرسنجی‌های مشابهی برای درک بهتر رفتار مردم انجام شده و فرهنگ سازمانی و اهداف شرکت‌های نوپا بر اساس آنها تنظیم شود.

مرکز مدیریت امداد و هماهنگی عملیات رخدادهای رایانه‌ای (ماهر) اطلاعاتی درباره‌ی نسخه‌ی جعلی تلگرام با نام سرویس تماس صوتی و تصویری تلگرام منتشر کرد و اهداف انتشار این بدافزار را شرح داد.
نسخه‌ی بدافزاری سرویس تماس صوتی و تصویری تلگرام اخیرا شناسایی شده که مرکز ماهر دسترسی به آن را محدود کرد.
دهم بهمن ماه امسال پیغامی جعلی در شبکه اجتماعی تلگرام با عنوان «سرویس تماس صوتی و تصویری تلگرام منتشر شد» منتشر شد که در صورتی‌که کاربر لینک حاوی این پیغام را باز می‌کرد، به صفحه‌ای جعلی شبیه پیام‌رسان تلگرام هدایت می‌شد. این مساله سبب می‌شد که این بدافزار به دفترچه شماره تلفن کاربر دسترسی پیدا کند.

این مرکز با انتشار گزارشی، به تحلیل این نسخه جعلی از شبکه پیام‌رسان تلگرام و اعلام کرد:

اوایل بهمن ماه ۱۳۹۶، نسخه‌ای از نرم افزار اندرویدی تلگرام از طریق پیام‌های تلگرامی ناخواسته در همین نرم افزار در مقیاس گسترده در کشور انتشار یافت. در پیام‌های دریافت شده، لینکی به یک وب‌سایت فیشینگ با دامنه‌ و ظاهری شبیه دامنه و وب سایت تلگرام قرار داده شده بود و کاربر را تشویق به دریافت و نصب نسخه‌ای جدید از نرم افزار با قابلیت‌های بیشتر می‌کرد.

با توجه به انتشار وسیع این اپلیکیشن، بررسی فنی دقیقی روی آن صورت گرفت و جزییات فعالیت آن مشخص شد.
برمبنای این گزارش می‌توان دریافت که خوشبختانه این بدافزار اقدامات مخرب محدودی انجام داده و قابلیت‌های سرقت یا از بین بردن اطلاعات در آن پیاده‌سازی نشده است. با این وجود گستردگی انتشار آن نشان می‌دهد کاربران تا چه حد در برابر حملات مشابه آسیب‌پذیر هستند و لازم است به هیچ عنوان از منابع غیر از بازارهای رسمی اپلیکیشن، نرم‌‌افزاری دانلود نکنند.
این برنامه با ایجاد تغییر کوچکی در لینک دانلود و تبدیل TELEGRAM به TELGRAM افراد زیادی را فریب داده و توانسته است با ارسال تبلیغ خود به مخاطبان قربانی، شبکه قربانیان را گسترش دهد.
براساس شواهد به دست آمده، نسخه شناسایی شده، یازدهمین نسخه از این بدافزار است. در ضمن بررسی‌ها نشان داده است این بدافزار به‌جز پاک کردن کاربر از گروه و کانال‌هایی که فرد سازنده کانال یا مدیر آن گروه نیست و ارسال پیغام به لیست مخاطبان قربانی، کار دیگری انجام نداده است.
مرکز ماهر تاکید کرد:

از آنجا که تلگرام برنامه‌ای متن باز است و هر روز چندین نسخه غیررسمی از آن ایجاد می‌شود، و از طرفی شناسایی و بررسی همه این نسخه‌ها کار مشکلی است، لذا توصیه می‌شود کاربران از نصب هرگونه نسخه غیررسمی و تایید نشده تلگرام خودداری کنند. علاوه بر این، کاربران به‌روزرسانی برنامه‌ها را نیز از فروشگاه‌های اپلیکیشن معتبر دریافت کرده و به تبلیغات فریبنده توجه نکنند.

استفاده از ابزار خودکار برای انجام دادن کارها به همین سادگی نبوده و نیازمند رویکرد جامع‌تری است. کارمندان شرکت باید با مسئولیت‌های جدید کنار بیایند و روش انجام کار را یاد بگیرند.


همان‌طور که می‌دانید این روزها حضور ربات‌ها، هوش‌مصنوعی و یادگیری ماشین در تمام صنایع احساس می‌شود و به زودی حضور آن‌ها در تمام محیط‌های کار اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. در حال حاضر تخمین زده شده است طی سه سال آینده ۱۷درصد حجم کاری شرکت‌های آمریکایی به شکل خودکار انجام شود. همچنین پیش‌بینی می‌شود ۹۴ درصد شرکت‌هایی که در حال حاضر از رباتیک و هوش‌مصنوعی استفاده می‌کنند فعالیت‌های خود را تا سال ۲۰۲۰ گسترش دهند. اما آیا سایر شرکت‌ها برای این موضوع آمادگی دارند؟ پاسخ این سوال احتمالا منفی است زیرا نتیجه‌ی نظرسنجی‌ها نشان داده است کمتر از ۵ درصد شرکت‌ها برای چنین شرایطی یعنی خودکار شدن کارها آمادگی دارند.

جایگزین شدن انسان‌ها توسط ربات‌ها، واقعیتی است که نمی‌توان نادیده گرفت و باید آمادگی بیشتری برای ورود به این شرایط داشت. کارمندان باید روش کار با تکنولوژی الگوریتمیک را یاد بگیرند و بدانند که چگونه می‌توان از این ابزارها برای بالا بردن میزان کارایی استفاده کرد. سازمان‌ها وشرکت‌ها باید آمادگی بیشتری برای ورود تکنولوژی به محل کار داشته باشند و یاد بگیرند که چگونه می‌توان از این تکنولوژی برای رسیدن به موفقیت استفاده کرد.

همه چیز با کار آغاز می‌شود
برخی تکنولوژی‌ها برای جایگزین کردن کارمندان با ابزارها طراحی شده‌اند در صورتی که برخی دیگر جنبه‌ی کمک‌رسانی دارند. این تکنولوژی‌ها به کارمندان کمک می‌کنند که از انجام یکسری کارها و مسئولیت‌های تکراری معاف شوند و درنتیجه زمان و انرژی بهتری برای کارهای جدید داشته باشند. کارهایی که نیازمند تمرکز بیشتری هستند و درنتیجه خروجی بهتری خواهند داشت. به‌عنوان مثال اگر یک شرکت از تلفن گویا برای پاسخ دادن به سوالات مشتری‌ها و دادن اطلاعات مورد نیاز به آن‌ها استفاده کند، درنتیجه تیم پشتیبانی از مشتری، زمان بیشتری برای تحقیق و پیدا کردن راه‌های جدید برای رفع نیاز مشتری‌های بر اساس اطلاعات جمع‌آوری شده خواهد داشت. در حالی که اگر قرار باشد این کار توسط انسان‌ها انجام شود تمام وقت و انرژی آن‌ها برای جمع‌آوری داده یا تایپ کردن اطلاعات هدر خواهد رفت.
تحلیل روش انجام کار و پیدا کردن تکنولوژی مناسب برای انجام آن بهترین راه بهره‌مندی از روش‌های خودکار است. کارهایی مانند جمع‌‌آوری اطلاعات، زمان‌بندی و محاسبه‌ی اعداد به راحتی می‌توانند توسط تکنولوژی خودکار جایگزین شوند. درنتیجه کارمندان زمان بیشتری برای تمرکز روی کارهایی خواهند داشت که انجام آن‌ها به صورت اتوماتیک سخت‌تر است. کارهایی مانند تعامل با مردم، تفکر در مقیاس‌های بزرگ‌تر و توسعه‌ی استراتژی‌ها و مدیریت کارهای سخت و پیچیده‌ای مانند ساخت و ساز ساختمان. بنابراین اگر دنبال پیدا کردن مشاغلی با امنیت بیشتر هستید بهتر است دنبال کارهای مشابه باشید.

بازسازی کار یا تعریف مسئولیت‌های جدید
همان‌طور که در ابتدا توضیح دادیم انجام دادن کارها به روش خودکار به همین سادگی نیست و نحوه‌ی کار باید به کارمندان آموزش داده شود تا بهره‌وری بالاتری داشته باشند. در حال حاضر شرکت‌های زیادی برای توسعه‌ی ابزارهای هوشمند تلاش می‌کنند. این ابزارها از هوش‌مصنوعی برای تحلیل اسناد، اعتبارسنجی منابع داده و سایر امور مربوط به کارهای قابل پیش‌بینی استفاده می‌کنند. بهره‌گیری از هوش‌مصنوعی در شرکت‌ها و سازمان‌هایی که کارمندان زیادی دارند کار آسانی نیست اما این موضوع به زودی همه‌گیر می‌شود. بنابراین شرکت‌هایی که نمی‌خواهند از رقبا عقب بمانند باید هرچه سریع‌تر برای حل این موضوع اقدام کنند.
مطمئنا زمانی که پیشنهاد به کارگیری روش‌های خودکار در هر شرکتی مطرح شود مدتی زمان می‌برد تا تمام مدیران برای اجرای آن به توافق برسند. کارمندان و همچنین مدیران باید زمان زیادی برای یادگیری روش‌های جدید صرف کرده و راه‌های جدید را با روش‌های قبلی مقایسه کنند. تحلیل خروجی یکی دیگر از کارهایی است که باید همواره انجام بگیرد تا کارآمدی روش‌های جدید ثابت شود. بنابراین در چند ماه نخست بعد از تصویب روش‌های جدید زمان زیادی برای آموزش و تحلیل نتایج صرف خواهد شد اما بعد از گذشت این مدت، روال کارها مشخص شده و همه به کارآمدی آن‌ها پی خواهند برد.
متخصصانی که استفاده از روش‌های جدید و خودکار را پیشنهاد می‌دهند معتقدند انجام شدن خودکار امور به کارمندان اجازه می‌دهد تا زمان بیشتری برای تعامل با مشتری داشته باشند. درنتیجه روابط مشتری با برند بهبود پیدا می‌کند. از جمله دیگر مزایای انجام این کار این است که نیاز به حضور کارمندان در محیط کار کمتر می‌شود. درنتیجه این افراد می‌توانند بخشی از کار را در منزل انجام دهند و ساعات کاری انعطاف‌پذیرتری داشته باشند. کارمندان منابع انسانی، مدیران، رهبران و حتی کارمندان معمولی شرکت باید بدانند این موضوع روی روش انجام کار و درنتیجه وظایف آن‌ها تأثیر خواهد گذاشت. پس باید به دنبال راهی برای بهره‌مندی بیشتر از این موضوع باشند.

استفاده‌ی عاقلانه از ابزار
فراموش نکنید که میزان کارآمدی یک ابزار یا روش تنها به توانایی استفاده‌ی مردم از آن بستگی دارد. بسیاری از ابزارهای خودکار امروزی دارای محدودیت هستند و به مداخله و مدیریت انسان برای افزایش بهره‌وری احتیاج دارند. یک ابزار نمی‌تواند کارای بیشتری از آنچه برایش طراحی شده داشته باشد. اما یک شرکت و کارمندانش با بازخورد دادن و تغییر برنامه‌نویسی ابزارهای خودکار می‌توانند استفاده‌ی بهتری از آن‌ها داشته باشند. به‌عنوان مثال اسپم کردن ایمیل‌ها یک نمونه‌ی ساده از نحوه‌ی تأثیر بازخورد انسان‌ها در بهبود عملکرد سیستم است. زمانی که کاربر پیغام مشخصی را به‌عنوان اسپم انتخاب می‌کند، پلت‌فرم راحت‌تر تشخیص می‌دهد که کاربر، بیشتر تمایل به دریافت چه نوع پیغام‌هایی دارد. درنتیجه از فیلتر هوشمندتری برای نشان دادن پیغام‌ها استفاده می‌کند. بنابراین کاربران می‌توانند سیستم‌هایی که دارای مکانیزم بازخورد هستند را بهبود دهند و این موضوع باید به آن‌ها آموزش داده شود.
استفاده از ابزارهای جدید، علاوه بر مشکلات بررسی شده نگرانی‌های دیگری از جمله مشکلات امنیتی را تشدید می‌کند. کارمندان باید یاد بگیرند که چگونه می‌توان از این پلت‌فرم‌ها در برابر حملات سایبری محافظت کرد. متخصصان منابع انسانی باید تنظیمات این ابزارها را برای کار مربوط به شرکت تغییر دهند. همچنین باید دنبال استعدادهایی برای نیروی کار باشند که نتوانند در آینده‌ی نزدیک توسط ربات‌ها جایگزین شوند.
در راستای استفاده از هوش‌مصنوعی در انجام امور، مردم نیز باید این واقعیت را قبول کنند که راه‌های جدیدتر و بهتری برای انجام دادن کارها وجود دارد و تکنولوژی اجازه نمی‌دهد که کارها با همان روش قدیمی انجام شوند. مخصوصا زمانی که این روش‌های جدید کارآمدتر باشند. به‌عنوان مثال در چند دهه‌ی گذشته، وسایل نقلیه‌ی خودکار تعریف جدیدی از حمل‌ونقل انسان‌ها و کالاها را ارائه داده‌اند. به یاد داشته باشید داشتن درک بهتر از تأثیر تغییرات روی شرکت و نقش کارمندان برای آموزش و بازسازی مسئولیت‌های آن‌ها ضروری خواهد بود.
زمانی که کارمند با تعریف جدیدی از نحوه‌ی انجام دادن کارها روبه‌رو می‌شود باید آن‌ها را بپذیرد. بنابراین اعمال تغییرات جدید نیازمند فرهنگ‌سازی کارمندان است. بسیاری از کارمندان آمادگی پذیرفتن این موضوع را ندارند و شاید برخورد خوبی با قبول این واقعیت یعنی پذیرفتن مسئولیت‌های جدید نداشته باشند. بنابراین مدیر شرکت وظیفه دارد در مورد این موضوع اطلاع‌رسانی کند.

حافظه رم در گوشی هوشمند چیست و چه موقعی به‌مقدار بیشتری از آن نیاز داریم؟ در این مقاله به میزان حافظه‌ی مورد نیاز در گوشی‌های هوشمند می‌پردازیم.


کمپانی Vivo درصدد عرضه یک گوشی هوشمند با ۱۰ گیگابایت رم است. این مقدار رم تقریبا به اندازه‌ی بسیاری از رایانه‌های شخصی مخصوص بازی و حدود ۶ گیگابایت بیشتر از اکثر گوشی‌های موجود در بازار است. این موضوع ذهن بسیاری از کاربران را مشغول می‌کند که چه کسی در جهان به ۱۰ گیگابایت رم نیاز دارد، آیا این به این معنی است که گوشی ما بیش‌ از ۴ گیگابایت رم نیاز دارد؟

اولین‌بار نیست که تلفن‌ها را با این حجم عظیم رم می‌بینیم. OnePlus 5T رم 8 گیگابایتی دارد و استفاده از ۶ گیگابایت رم در برخی از گوشی‌ها تقریبا شایع است. اما حافظه رم چیست؟ چگونه گوشی شما از رم استفاده می‌کند و چرا یک گوشی‌هوشمند به حافظه‌ای  ۲۵۰ درصد بیش از میزان ضروری نیاز دارد؟

حافظه رم  (RAM) چیست؟
حافظه رم یا Random Access Memory حافظه ذخیره‌سازی تصادفی دیجیتال کوتاه‌مدت است. رایانه‌ها از حافظه رم برای نگهداری داده‌های برنامه‌های فعال در CPU و هسته‌ی سیستم‌عامل استفاده می‌کند، زیرا خواندن و نوشتن داده‌ها در رم بسیار سریع است. حتی سریع‌ترین هارد‌دیسک‌ها و فلش‌ها زمانی که نیاز به خواندن یا نوشتن چیزی "در لحظه" دارید سرعت بسیار کمتری نسبت به آن دارند برای مثال CPU از حافظه کش اختصاصی خود برای نگه داشتن داده‌های مورد‌نیاز محاسباتی استفاده می‌کند اما مقدار این حافظه پنهان یا کش کافی نیست.

به عنوان مثال تراشه اسنپدراگون ۸۳۵ دارای دو مگابایت حافظه پنهان برای هسته‌های با کارایی بالا و یک مگابایت برای هسته‌های با عملکرد پایین است. دو مگابایت حافظه کش فقط برای نگهداری آنچه که در حال‌حاضر مورد استفاده قرار می‌گیرد کافی است، بنابر‌این باید جای دیگری برای ذخیره‌سازی داده‌هایی‌ که بعدا مورد استفاده قرار می‌گیرند، وجود داشته باشد.

هسته سیستم عامل مانند پلیس راهنمایی ناظر بر تمام فعالیت‌هایی است که نیاز به استفاده از سخت‌افزار گوشی شما دارند. برای مثال هنگامی که یک بازی یا هر نوع برنامه‌ دیگری می‌خواهد یک صفحه جدید را نشان دهد، داده‌های مورد نیاز آن وارد رم می‌شود در نتیجه سیستم‌عامل می‌تواند آن را تجزیه کند، پردازنده و پردازنده گرافیکی هرگونه عملیات مورد نیاز را انجام می‌دهند و آن را به صفحه نمایش ارسال می‌کنند سپس می‌توان نقاط رنگی مناسب را در مکان‌های مناسب دید که در نهایت تصویر مورد نظر را شکل می‌دهد.

به طور کلی برای درک عملکرد حافظه‌های رم باید سه نکته‌‌ی اساسی را در نظر داشته باشید:

• رم یک مکان برای نگهداری داده‌ها برای مدتی کوتاه است و اطلاعات ذخیره شده در آن می‌توانند بسیار سریع خوانده یا نوشته شوند.
  
• داده‌های موجود در رم زمانی که گوشی خود را خاموش می‌کنید، پاک می‌شوند.
  
• بخشی از حافظه رم گوشی به محض اینکه شما آن را روشن کنید قابل استفاده است و قبل از آن هیچ برنامه‌ای یا حتی سیستم‌عامل هم قادر به استفاده از آن نیست. این امر برای تمامی رایانه‌هایی که در آنها رم وجود دارد صادق است و تقریبا همه‌ی آنها به همین روش از رم استفاده می‌کنند.
  

 حافظه رم در تلفن شما بیشتر به عنوان مکانی برای تجمع داده‌های برنامه‌هایی است که در حال اجرا هستند. در ساده‌ترین حالت، به این معنی است که با‌وجود رم بیشتر گوشی می‌تواند برنامه‌های بیشتری را در پس‌زمینه اجرا کند بدون اینکه سرعت اجرا را پایین بیاورد. اما در واقع انجام این کار به این سادگی‌ها نیست و رم در گوشی شما قبل از اینکه سیستم‌عامل اندروید حتی روشن و اجرا شود استفاده می‌شود.

در این مقاله وارد مسائلی مانند مدیریت سطح‌پایین در پردازنده یا مباحثی مانند compcache نمی‌شویم، اما اساسا چگونگی استفاده از حافظه رم در گوشی به این صورت است:

فضای مورد نیاز هسته مرکزی سیستم‌عامل:
سیستم‌عامل Android با استفاده از هسته‌ی لینوکس اجرا می‌شود. هسته در یک نوع خاص از فایل فشرده ذخیره می‌شود که به‌طور مستقیم در طول روشن بودن دستگاه در حافظه قابل استخراج است. این حافظه‌ی ذخیره شده، هسته سیستم‌عامل و درایورها و ماژول‌های اصلی‌ را نگه می‌دارد که سخت‌افزارها را کنترل و داده‌های ورودی و خروجی از هسته را ذخیره می‌کنند.

حافظه رم‌دیسک برای فایل‌های مجازی:
برخی از پوشه‌ها و فایل‌ها در ریشه سیستم وجود دارند که "واقعی نیستند". آنها فایل‌های شبه‌نوشته شده در بوت هستند و چیزهایی مانند سطوح باتری و اطلاعات سرعت پردازنده را نگه می‌دارند. در سیستم‌عامل اندروید، کل فهرست‌های راهنما از این سیستم‌های شبه‌فایل استفاده می‌کنند و در حافظه رم ذخیره می‌شوند.

مودم‌های ارتباط مخابراتی:
اطلاعات مربوط به IMEI و تنظیمات رادیویی شما در حافظه رم NV ذخیره می‌شود (حافظه‌های نامتغیر که هنگام خاموش کردن گوشی خود‌به‌خود پاک نمی‌شوند) که در هنگام بارگذاری اولین داده در رایانه همراه با نرم‌افزار مورد‌نیاز برای پشتیبانی از مودم تلفن وارد رم می‌شوند و فضا برای ذخیره‌سازی همه این‌ها در رم محفوظ است.

پردازنده‌ی گرافیکی:
پردازنده گرافیکی گوشی شما برای فعالیت نیاز به حافظه دارد. این حافظه VRAM نامیده می‌شود. در تلفن‌های ما از GPU های مجتمع استفاده می‌شود که رم مستقل ندارند پس از رم سیستم برای این مورد هم استفاده می‌شود.
هنگامی که این کار انجام و سیستم‌عامل گوشی روشن و اجرا می‌شود، آنچه از رم گوشی باقی‌مانده برای اجرای برنامه‌ها استفاده می‌شود. بخشی از رم نیز از طریق تنظیمات "minfree" برای کارهایی که نیاز به سرعت دارد (عملکرد سیستم عامل و مدیریت سطح پایین و اجرای اولیه برنامه‌ها) محفوظ است. این تنظیمات پایه‌ای نرم‌افزاری توسط کسانی که سیستم‌عامل را نوشته و هسته را برای مجموعه تلفن‌هوشمند شما ساخته‌اند طرح شده است و همواره مقدار کمی از رم را آزاد می‌گذارند تا عملکردهای ضروری بتوانند بدون وقفه اجرا شوند.
به همین دلیل است که مقدار رم دردسترس موجود در تنظیمات گوشی همان مقدار حافظه رم نوشته شده در مشخصات گوشی شما نیست. به‌این معنی که رم نوشته شده در مشخصات دستگاه روی گوشی نصب شده است اما بخشی از آن (معمولا حدود ۱ گیگابایت یا بیشتر) برای این تنظیمات سیستمی ذخیره می‌شود و برنامه‌هایتان برای استفاده از باقی‌مانده رم تلاش می‌کنند.

تفاوت مدیریت حافظه رم در اندروید و سایر سیستم‌عامل‌ها
ممکن است در مورد مدیریت بد یا خوب حافظه‌ در اندروید شنیده باشید. این امر به دلیل استفاده ازهسته لینوکس است زیرا اندروید هم یک سیستم عامل مبتنی بر هسته لینوکس درست مانند اوبونتو است. این سیستم‌عامل طوری طراحی شده‌است تا تمامی مقدار رم نصب شده در دستگاه را در‌اختیار برنامه‌ها و داده‌های مربوط به آن برای رسیدن به بیشترین سرعت در اجرا در دسترس قرار دهد و تنها مقدار minfree را جهت انجام وظایف سیستمی خالی نگه دارد.

تفاوت‌های بین اندروید و ویندوز ۱۰
روش کار در اندروید با روش‌کار در ویندوز متفاوت است، اگر‌چه به مک بسیار نزدیک است. ویندوز حافظه رم را برای برنامه‌ای که به آن نیاز دارد باز می‌کند اما لینوکس برنامه را در حافظه نگه می‌دارد تا زمانی که حافظه در جای دیگر مورد نیاز باشد. البته این کار توسط تنظیمات minfree شرکتی که مجموعه تلفن شما را ساخته است انجام می‌شود. بر این اساس برنامه‌ها و فرآیندهای آنها در اولویتی بر اساس آن چه انجام می‌دهند، چگونه آنها را انجام می‌دهند و زمانی که آخرین بار روی صفحه نمایش بوده‌اند قرار می‌گیرند. هنگامی که می‌خواهید یک برنامه جدید را باز کنید، برنامه‌های دارای اولویت‌های پایین‌تر بسته می‌شوند، بنابراین برنامه‌ی جدید به حافظه‌ی رم مورد نیازش دسترسی پیدا می‌کند.
هنگام کار با گوشی‌هوشمندتان از برنامه‌های خاصی بیشتر استفاده می‌کنید. این برنامه‌ها تمایل دارند که در حافظه رم باقی بمانند و در‌حال اجرا باشند تا بتوانند در یک لحظه در دسترس باشند. در عوض داشتن حافظه رم آزاد به این معنی است که برنامه‌ها نیاز به راه اندازی مجدد پروسه‌هایی دارند که به شما اجازه می‌دهد تا با آنها ارتباط برقرار کنید که در نتیجه نسبت به حالتی که برنامه در رم نگه‌داری می‌شد پردازش‌ آن را کندتر و باتری بیشتری مصرف می‌کند.

تمامی این مطالب برای گوشی‌های اندروید یا IOS صدق می‌کند، اما با کامپیوتر ویندوز شما یا حتی کروم‌بوک که یک سیستم‌عامل مبتنی بر لینوکس است اما با استفاده از zcache و sandbox یک طرح مدیریت بسیار متفاوت و سفارشی رم را ارائه می‌کند متفاوت است.

داشتن رم بیشتر در گوشی چه کارایی برای ما دارد؟
داشتن رم بیشتر در گوشی اجازه می‌دهد برنامه‌های بیشتری برای اجرا در پس‌زمینه فعال شوند. اما توضیحات جالب‌تری وجود دارد.
اولین تلفن اندروید به‌نام T-Mobile G1 درحدود ۱۹۲ مگابایت رم داشت؛ درحالی که Pixel 2 حدود ۲۲ برابر بیشتر از آن و ۴ گیگابایت رم دارد. ۸ گیگابایت یا ۱۰ گیگابایت رم برای یک گوشی معمولی اندروید کاملا افراطی است. گوشی‌هایی مانند نکسوس گوگل یا گوشی‌هایی با اندروید گو و اندروید وان می‌توانند با ۱.۵ تا ۲ گیگابایت حافظه آزاد پس از بوت شدن گوشی به راحتی کارکنند. بنابراین Galaxy S8 هم می‌تواند، اما فقط به این دلیل که minfree طوری تنظیم شده‌است تا برنامه لانچر (رابط کاربر) مجبور باشد همواره در رم باقی بماند و از بخشی از رم موجود استفاده کند، نیاز به رم بیشتر دارد و به همین علت رابط کاربری آن سنگین است. البته این شرکت انجام این کار را از هنگام عرضه Galaxy S6 آغاز کرده است که بتواند تاخیر و کندی رابط کاربری را خنثی کند.
با این همه، می‌بینیم که یک گوشی مانند Galaxy S8 نیاز به نصب مقدار بیشتری رم دارد البته امروزه تقریبا اکثر گوشی‌های موجود ۴ گیگابایت رم دارند و تفاوت زیادی در بازدهی آن‌ها وجود ندارد بجز نکسوس که با توجه به رابط کاربری سبکش، حافظه‌ی دردسترس بیشتری برای اجرای برنامه‌ها دارد. به همین دلیل است که سامسونگ، ال‌جی، اچ‌تی‌سی و دیگران راه‌هایی را برای توقف فرآیندهای در حال اجرا در خارج از تنظیمات minfree برای زمان‌هایی که نیاز به کمی افزایش عملکرد دارند، ابداع کردند. اگر تمام برنامه‌های غیرضروری درحال اجرا در پس‌زمینه را متوقف کنید، سایر برنامه‌ها، کمی سریع‌تر اجرا می‌شوند.

اگر همه‌چیز را یک گام به پیش ببریم و از امکاناتی مانند دسکتاپ DeX سامسونگ استفاده کنیم، داشتن رم بیشتر می‌تواند یک مزیت بزرگ باشد. برای مثال سامسونگ دکس می‌تواند یک قسمت از رم را برای اجرای برنامه‌های اختصاصی و قسمت دیگر را برای پردازش گرافیکی اختصاص دهد در این صورت می‌توان برنامه‌ها را بدون کاهش عملکرد اجرا کرد. پس اگر شما در حال توسعه نرم افزار برای گوشی با رم اضافی هستید فضای بیشتری برای خلاقیت خواهید داشت.
در حالت ایده‌آل، یک تلفن با حافظه رم فیزیکی اضافی می‌تواند DMA یا Direct Memory Access را برای رابط کاربر فعال کند. این عمل قسمتی از رم را در هنگام بوت فقط برای صفحه اصلی، ورودی لمسی و هر چیز دیگری که پاسخگویی بی‌وقفه گوشی را بالا ببرد صرف نظر از وجود یا عدم وجود سایر داده‌ها در رم اختصاص می‌دهد.

همواره می‌توان از رم اضافی استفاده کرد
رم بیشتر اجازه می‌دهد که هسته بخشی از حافظه را به شیوه متفاوت از پارامترهای memmap تنظیم شده برای تنظیمات minfree در زمانی که هسته ساخته شده است مدیریت کند. نرم‌افزار و سیستم‌عامل همواره ورودی و خروجی را به رابط کاربر اصلی کنترل می‌کنند و هیچ برنامه‌ای قادر به نوشتن هیچ یک از داده‌ها در این بخش از رم نیست و رابط‌کاربری همیشه برای عمل به دستور ورودی شما آماده است.
در حال حاضر این ایده به عنوان"حالت بازی" یا حالت دسکتاپ یا هر راه دیگری که گوشی اندروید شما در آن قابل استفاده است گسترش پیدا کرده است، همچنین از رم اضافی برای بازی کردن بازی‌های سه‌بعدی، اجرای تعداد زیادی نرم‌افزار بدون متوقف کردن سایر برنامه‌ها که در پس‌زمینه وجود دارند یا قرار‌دادن تلفن شما در یک داک یا پوسته لپ‌تاپ برای استفاده درحالت دسکتاپ استفاده می‌شود.

حافظه رم ارزان است و داشتن حافظه بیشتر عالی به نظر می‌رسد
شرکت‌ها هزینه بسیار زیادی برای طراحی یک گوشی جدید با رم بیشتر می‌پردازند، اما بیشتر هزینه آن‌ها به این خاطر است که مدل دیگری برای تولید و لیست قطعات دیگری برای خرید دارند. هنگام خرید در تعداد بالا درصد کمی از هزینه‌ها صرف خرید تراشه‌های اصلی که درون گوشی قرار می‌گیرند، اما می‌توان گفت که گوشی شما راه درازی را از زمان معرفی با ۶ یا ۸ و یا حتی ۱۰ گیگابایت حافظه رم، تا رسیدن به‌دستتان طی می‌کند که قطعا پرهزینه خواهد بود.
برای علاقه‌مندان و طرفداران فناوری داشتن رم بیشتر همیشه جذاب است. البته که دیدن نرم افزار بهینه‌سازی شده‌ای که می‌تواند بر روی سخت‌افزارهای ضعیف اجرا شود لذت بخش است، زیرا این یک هنر است و نوشتن کد می‌تواند زیبا باشد اما داشتن رم اضافی به این معنی است که یک وسیله می‌تواند کارایی چند دستگاه را داشته باشد بنابراین با مشاهده ۸ گیگابایت رم در مشخصات گوشی بلافاصله به آن علاقه‌مند می‌شویم، به همان شیوه که نمایشگر با رزولوشن بالا در ما ایجاد انگیزه می‌کند.

دیدن مشخصات بهتر یک راه مطمئن برای جذب مصرف کننده است
شرکت‌هایی که تلفن‌ها را می‌سازند این را می‌دانند. آنها همچنین می‌دانند که قرار‌دادن حافظه بیشتر در تلفن به این معنی است که می‌توانند بهینه‌سازی نرم‌افزاری کمتر (هزینه‌های گران قیمت و وقت‌گیر) انجام دهند یا بیشتر روی طراحی نسخه جدید اندروید خود تمرکز کنند.
در هر صورت، بعضی از ما فقط به‌خاطر مشخصات جذاب گوشی هزینه زیادی برای خرید می‌کنیم و به نظرات استفاده‌کننده‌های قبلی بها نمی‌دهیم. این موضوع بیشتر در مصرف‌کننده‌های شرقی دیده ‌می‌شود؛ تلفن‌های همراه با ویژگی‌ها و مشخصات قابل توجه بیشتر در هند و چین دو بازار جهانی که بزرگترین پتانسیل رشد در صنعت را نشان می‌دهند بهتر به‌فروش می‌روند، زیرا بیشتر مردم هند و چین سخت افزار قابل توجه و جذاب را دوست دارند. از این‌رو اهمیت دادن به سلیقه مشتریان عمل هوشمندانه‌ای است که شرکت‌های بزرگ سازنده تلفن همراه به‌خوبی اجرا می‌کنند.


همه‌ این حرف‌ها را به چه دلیل زدیم؟
پس از بررسی تمام موارد و جزئیات بالا احتمالا متوجه شدید که در حال‌حاضر به بیش از ۴ گیگابایت رم نیاز ندارید. همه‌ی این تغییرات هم به این‌خاطر است که تلفن‌ها شروع به انجام کارهای بیشتر کرده‌اند، به همین دلیل Nexus One با ۱ گیگابایت حافظه رم و Pixel 2 با ۴ گیگابایت رم عرضه می‌شود.
مهم این است که توانایی این حافظه‌های ۴ یا ۶ گیگابایتی بسیار سریع را در محقق کردن ایده‌ها و ویژگی‌های جدید درک کنید. اجازه ندهید که حافظه رم بیشتر، هنگام خرید یک گوشی تنها دلیل شما برای تصمیم‌گیری باشد.