یه سخنران مذهبی توی یکی از فایل‌های صوتیش حرف عجیبی زده؛ گفته اونایی که دور هم شراب می‌خورن و به هم محبت دارن، ممکنه از آدمایی که تنها نماز شب می‌خونن و کاری به هم ندارن، پیش خدا عزیزتر باشن! حتی یه‌جورایی گفته شراب اگه کم خورده بشه، روشنی‌بخشه.
بعدش هم تو یه فایل دیگه سعی کرده حرفش رو توجیه کنه؛ گفته باید همه حرفم رو گوش می‌دادید، نه فقط یه قسمت کوتاهش رو. برای دفاع هم به چندتا حدیث استناد کرده که مثلا می‌گه جوون گناهکار ولی بخشنده، از پیرمرد عابد بخیل بهتره.
اما واقعیت اینه که:
