چه آینده‌ای در انتظار تراکنش‌های هوشمند است؟

[elshan]

تراکنش‌های هوشمند EON، تراکنش‌های بسیار امنی هستند چراکه ایجاد هرکدام از پروتکل‌های این تراکنش‌های هوشمند در اکوسیستم، به‌دست خود توسعه‌دهندگان انجام می‌شود. برای اینکه بدانیم چه آینده‌ای انتظار این نوع از تراکنش‌ها را می‌کشد، در ادامه توضیحاتی درباره قرارداد هوشمند، تراکنش‌های هوشمند زنجیره بلوک EON و همین‌طور آینده قراردادهای هوشمند داده‌ایم.

قرارداد هوشمند چیست؟

به‌طور خلاصه باید بگوییم که قرارداد هوشمند، یک الگوریتم الکترونیکی است که قابلیت تبادل پول و دیگر دارایی‌ها را برای افراد فراهم می‌کند. برای مثال فرض کنید که شما می‌خواهید یک خانه بخرید اما به فروشنده اعتماد کافی ندارید. این موضوع در زندگی روزمره ممکن است بارها اتفاق بیفتد و در روش سنتی، ما به‌نوعی عمل می‌کنیم و پیش می‌رویم که بانک‌ها را به‌عنوان واسط در انجام این امور می‌بینیم. اما چرا وقتی که می‌توانیم کارمان را به یک ربات مطمئن بسپاریم تا زمانی که معامله صددرصد انجام شد، پول را به دست فروشنده بدهد، به‌جایش به بانک و به یک نیروی انسانی پشت میز مراجعه کنیم!

در چنین سیستمی جای هیچ‌گونه تقلبی نیست و قراردادهای هوشمند، درواقع همین ربات‌هایی هستند که انجام این معاملات را ممکن می‌سازند. به عبارت دیگر، این یک برنامه‌ای است که روابط میان دو یا چندین نفر را با بررسی تمام شرایط و موقعیت‌ها تنظیم می‌کند.

تراکنش‌های هوشمند زنجیره بلوک EON

قراردادهای هوشمند، نشانی از اتریوم (Ethereum) هستند. اتریوم به کاربرانش امکان نوشتن برنامه مختص خودشان را می‌دهد، به عبارت دیگر، هرکسی می‌تواند API یاد بگیرد، قراردادهای هوشمند توسعه دهد و آن‌ها را در زنجیره بلوک راه‌اندازی کند.

زنجیره بلوک EON هم مشابه همین است اما در شکل تراکنش‌های هوشمند. اما این زنجیره بلوک‌ها چطور کار می‌کنند و چرا هوشمند هستند؟ اصولا تراکنش به معنی مجموعه‌ای از عمل‌ها است.

منطق تراکنش‌های EON چیزی فرای تراکنش است و در هسته اصلی شبکه قرار دارد. بنابراین به این دلیل به این تراکنش‌ها هوشمند می‌گویند نه به خاطر اینکه شامل کد پردازش هستند (مانند قراردادهای هوشمند اتریوم) بلکه به این خاطر که هسته، تراکنش را پردازش می‌کند. درنتیجه می‌توان تراکنش‌های هوشمند را تراکنش‌هایی دانست که مرتبط با پول است.

تنها عملیات‌هایی که وابسته به هسته شبکه هستند امکان اجراشدن دارند و این تراکنش‌ها مستقیما توسط خود هسته هم پردازش می‌شوند. علاوه‌بر این، اندازه تراکنش نیز کاهش پیدا می‌کند که این کاهش، باعث افزایش پهنای باند شبکه می‌شود.

کل این پلتفرم اهداف و نیازهای متفاوتی نسبت به اتریوم دارد، این پلتفرم برای تبدیل شدن به یک سیستم جهانی نیست بلکه برای خدمت‌دهی به نیازهای خاص ما درنظر گرفته شده است.

چطور از تراکنش‌های هوشمند خود حفاظت کنیم؟

اول از هرچیزی ما امکان ایجاد اشتباهات ناشی از استفاده دوگانه از عملکرد را کاهش دادیم. از آنجایی که هیچ‌کسی نمی‌تواند به‌طور مستقل تراکنش‌های هوشمند بنویسد، به همین دلیل کل مباحث امنیتی صرف عملیات پردازش تراکنش‌ها می‌شود. درواقع پردازش تراکنش‌ها، هسته اصلی شبکه ما است و ما خودمان آن را می‌نویسیم بنابراین خودمان هم بر کل فرایند یجاد پروتکل در اکوسیستم نظارت و کنترل داریم.

نکته دیگر تست کردن است که سختی‌اش کمتر از خود توسعه نیست. تست سیستم‌های بزرگ و پیچیده به مراتب سخت‌تر است، چه برسد به سیستم‌های جهانی که تشخیص قابلیت اطمینان آن‌ها تقریبا غیرممکن است و درواقع تعداد تست‌هایی که باید در بخش‌های مختلف انجام داد به معنای واقعی کلمه بی‌پایان است.

دامنه زنجیره بلوک‌های EON نامحدود نیست به همین دلیل هم می‌توان تمام موارد را بررسی کرد و هر کدام از این موارد بنا به ذات خودش محدودیت‌هایی دارد و این هم یکی دیگر از دلایلی است که باعث می‌شود تا به امنیت زنجیره بلوک اطمینان کامل داشته باشید.

آینده قراردادهای هوشمند

موضوع استفاده از زبان برنامه‌نویسی در قراردادهای هوشمند، هنوز کاملا توسعه نیافته است. قراردادهای هوشمند مبتنی بر ریاضیات بسیار پیشرفته است که تاکنون هم همه مسائل آن حل نشده است. پیچیدگی‌های سیستم کامپیوتری کم‌کم بر میزان ظرفیت تجزیه و تحلیل مغز انسان غلبه می‌کند و به زودی تمام این تجزیه و تحلیل‌ها توسط هوش مصنوعی انجام خواهد شد.

اما به هر حال نکته مهم درک این موضوع است که اتریوم، یک شبکه آزمایشی است و درحال حاصر جامعه جهانی دارد روی آن آزمایش‌هایی انجام می‌دهد.