واژینوز باکتریایی چیست و چه عوارضی دارد؟

[fariba555]

واژینوز باکتریایی نوعی التهاب و عفونت واژن است. این بیماری در اثر رشد بیش از حد باکتری هایی که به طور طبیعی در واژن وجود دارند، ایجاد می شود.

این بیماری می تواند زنان را هر سنی بیمار کند اما زنان در سنین باروری بیشتر در معرض ابتلا به واژینوز باکتریایی هستند. علت این ناشناخته است، اما برخی از فعالیت ها، مانند رابطه جنسی محافظت نشده یا دوش مکرر، خطر ابتلا به آن را افزایش می دهد.

علائم
علائم و نشانه های واژینوز باکتریایی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

ترشحات خاکستری، سفید یا سبز واژن
بوی بد واژن
خارش واژن
سوزش در هنگام ادرار
بسیاری از زنان مبتلا به واژینوز باکتریایی هیچ علامت یا علامتی ندارند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در صورت تجربه هر یک از علائم زیر با پزشک مشورت کنید:

ترشحات واژن که با بوی بد یا تب همراه است.
اگر به تازگی شریکی جنسی جدیدی داشته اید.
علت
واژینوز باکتریایی ناشی از رشد خارج از کنترل باکتری هایی که به طور طبیعی در واژن وجود دارند، ایجاد میشود. معمولا تعداد باکتری های “خوب” (لاکتوباسیل ها) از باکتری های “بد” (بی هوازی) بیشتر است. اما اگر تعداد زیادی از باکتری های بی هوازی وجود داشته باشد، تعادل طبیعی میکروارگانیسم ها را در واژن بر هم می زند و باعث واژینوز باکتریایی می شود.

عوامل خطر
عوامل خطر برای واژینوز باکتریایی عبارتند از:

داشتن چندین شریک جنسی یا یک شریک جنسی جدید : پزشکان به طور کامل ارتباط بین فعالیت جنسی و واژینوز باکتریایی را درک نمی کنند، اما این وضعیت بیشتر در زنانی رخ می دهد که چندین شریک جنسی یا یک شریک جنسی جدید دارند. واژینوز باکتریایی در زنانی که با زنان رابطه جنسی دارند، نیز بیشتر رخ می دهد.
دوش واژن : شستشوی واژن با آب یا یک ماده شوینده تعادل طبیعی باکتریایی واژن را بر هم می زند. این کار می تواند منجر به رشد بیش از حد باکتری های بی هوازی شود و باعث واژینوز باکتریایی شود. 
کمبود طبیعی باکتری لاکتوباسیل : اگر واژن به اندازه کافی باکتری لاکتوباسیل خوب تولید نکند، احتمال ابتلا به واژینوز باکتریایی بیشتر است.
عوارض
واژینوز باکتریایی معمولاً عوارضی ایجاد نمی کند. گاهی اوقات، داشتن واژینوز باکتریایی ممکن است منجر به موارد زیر شود:

زایمان زودرس در زنان باردار، واژینوز باکتریایی با زایمان زودرس و تولد نوزادان کم وزن مرتبط است.
عفونت های مقاربتی، ابتلا به واژینوز باکتریایی زنان را مستعد ابتلا به عفونت های مقاربتی مانند HIV، ویروس هرپس سیمپلکس، کلامیدیا یا سوزاک می کند. اگر HIV دارید، واژینوز باکتریایی احتمال انتقال ویروس را به همسرتان افزایش می دهد.
خطر عفونت بعد از جراحی، در زنان مبتلا به واژینوز باکتریایی  خطر ابتلا به عفونت پس از جراحی هیسترکتومی یا اتساع و کورتاژ (D&C) بیشتر است.
بیماری التهابی لگن (PID)، واژینوز باکتریایی گاهی اوقات می تواند باعث PID، عفونت رحم و لوله های فالوپ شود که می تواند خطر ناباروری را افزایش دهد.
جلوگیری
برای کمک به پیشگیری از واژینوز باکتریایی:

تحریک واژن را به حداقل برسانید. از صابون های ملایم و بدون بو و تامپون ها یا پدهای بدون بو استفاده کنید.
دوش واژن نگیرید. واژن نیازی به پاکسازی غیر از حمام معمولی ندارد. دوش مکرر تعادل واژن را مختل می کند و ممکن است خطر عفونت واژن را افزایش دهد.
از عفونت مقاربتی اجتناب کنید. از کاندوم لاتکس مردانه استفاده کنید، تعداد شرکای جنسی خود را محدود کنید یا از مقاربت خودداری کنید تا خطر ابتلا به عفونت های مقاربتی را به حداقل برسانید.
تشخیص
برای تشخیص واژینوز باکتریایی، پزشک ممکن است:

در مورد سابقه پزشکی سوال بپرسید : پزشک ممکن است در مورد هرگونه عفونت واژن قبلی یا عفونت های مقاربتی سوال کند.
معاینه لگن : در طول معاینه لگن، پزشک به صورت بصری واژن را از نظر علائم عفونت معاینه می‌کند و در حالی که با دست دیگر روی شکم فشار می‌آورد، دو انگشت را وارد واژن می‌کند تا اندام‌های لگنی را برای علائمی که ممکن است نشان‌دهنده بیماری باشد، بررسی کند.
دریافت نمونه از ترشحات واژن :  نمونه برای بررسی رشد بیش از حد باکتری های بی هوازی در فلور واژن انجام می شود. پزشک ممکن است ترشحات واژن را زیر میکروسکوپ بررسی کند و به دنبال “سلول های سرنخی” باشد، سلول های واژن پوشیده از باکتری هایی است که نشانه ای از واژینوز باکتریایی هستند.
آزمایش ph واژن: پزشک ممکن است اسیدیته واژن را با قرار دادن یک نوار تست pH در واژن بررسی کند. PH واژن 4.5 یا بالاتر نشانه واژینوز باکتریایی است.
درمان واژینوز باکتریایی
برای درمان واژینوز باکتریایی، پزشک ممکن است یکی از داروهای زیر را تجویز کند:

مترونیدازول (Flagyl، Metrogel-Vaginal، و غیره). این دارو می تواند به صورت خوراکی یا ژل موضعی مصرف شود. برای کاهش خطر ناراحتی معده، درد شکم یا حالت تهوع در حین استفاده از این دارو، از مصرف الکل در طول درمان و حداقل یک روز پس از اتمام درمان اجتناب کنید.
کلیندامایسین (کلئوسین، کلیندس، دیگران). این دارو به صورت کرمی است که در واژن خود قرار می دهید. کرم کلیندامایسین ممکن است کاندوم های لاتکس را در طول درمان و حداقل سه روز پس از قطع استفاده از کرم ضعیف کند.
تینیدازول (تینداماکس). این دارو به صورت خوراکی مصرف می شود. تینیدازول مانند مترونیدازول ممکن است باعث ناراحتی معده و حالت تهوع شود. بنابراین در طول درمان و حداقل تا سه روز پس از اتمام درمان از مصرف الکل خودداری کنید.
سکنیدازول (Solosec). این دارو آنتی بیوتیکی است که به صورت خوراکی در یک دوز مصرف می شود.
به طور کلی نیازی به درمان شریک جنسی آلوده نیست، اما واژینوز باکتریایی می تواند بین شرکای جنسی زن گسترش یابد و نیاز به درمان دارد. درمان برای کمک به کاهش خطر زایمان زودرس یا وزن کم هنگام تولد برای زنان باردار با علائم بسیار مهم است.

عود
عود واژینوز باکتریایی علیرغم درمان، در عرض 3 تا 12 ماه عادی است. محققان در حال بررسی درمان‌هایی برای واژینوز باکتریایی عودکننده هستند. اگر علائم شما بلافاصله پس از درمان عود کرد، با پزشک خود در مورد درمان صحبت کنید. یک گزینه ممکن است درمان طولانی مدت با مترونیدازول باشد.

یک راه برای افزایش تعداد باکتری‌های خوب در واژن  مصرف ماست یا سایر غذاهای حاوی لاکتوباسیل است. در حالی که تحقیقات فعلی نشان می دهد که ممکن است درمان پروبیوتیک فوایدی داشته باشد، تحقیقات بیشتری در مورد این موضوع مورد نیاز است.

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.