مروری کوتاه بر تاریخچه صنعت ساعت های هوشمند

[saberi]

بسیاری معتقدند که ساعت های هوشمند چندان ابزار مفیدی نیستند و بیشتر یک کالای لوکس محسوب می شوند اما حضور چند ده ساله این کالای دیجیتال نشان از این دارد این ساعت ها هم اکنون توانسته اند دست کم توجه بخشی از عموم مردم را به خود جلب کنند. از همین رو به نظر می رسد زمان آن فرا رسیده است که نگاهی مختصر به تاریخچه ساعت های هوشمند بیاندازیم و از چند و چون سیر تکاملی بازار این کالا باخبر شویم.

ساعت های هوشمند برای رسیدن به این نقطه ای که در آن قرار دارند راه طولانی را پیموده اند و کم کم جای خود را در زندگی انسان‌ها پیدا کرده اند. از همان روزهای اول با ظاهر زُمخت و بزرگشان سعی کرده اند نیازهای اولیه را برطرف کنند و حتی در همین زمانه ما هم شاید تا به امرزو نتوانسته اند یک محصول کامل باشند و بیشتر در نقش مکمل دیگر محصولات ایفای نقش کرده اند. البته امروز ابزارهای دیگری که غالباً دستبند های هوشمند نامیده میشوند نیز پا به عرصه رقابت نهاده اند که قابلیت های محدودی از ساعت های هوشمند را بیشتر جهت استفاده در اهداف سلامتی و ورزشی عرضه میکنند. این دستبند ها را شاید نتوانیم چندان هوشمند بنامیم، اما باز هم شاخه ای جدید از ساعت های هوشمند اند که شاید روزی کاربردهای بیشتری به خود بگیرند. در ادامه مهمترین محصولاتی که به واقع می‌توانند ساعت هوشمند نام بگیرند را با هم مرور خواهیم کرد و به شما نشان خواهیم تا چگونه چرخهای این صنعت چرخیده تا به امروزی رسیده ایم که در دنیا روزانه هزاران ساعت هوشمند فروش می‌روند و بنا بر پیش‌بینی بسیاری از تحلیل گران، آینده متعلق به ساعت های هوشمند خواهد بود. آینده ای که شاید این ساعت ها در آن نمایشگر های هولوگرامی، روشهای نوین القای صدا به مغز انسان، امکانات باور نکردنی سلامتی نظیر تزریق انسولین به بدن بیمارانی که از دیابت رنج می‌برند و هزاران امکان دیگری که این ابزارها را به رقبایی جدی برای اسمارت فون ها و تبلت ها بدل کند را با خود به همراه داشته باشند.

 Samsung SPH-WP10

این ساعت که در سال 1999 عرضه شد در آن زمان یک تلفن همراه کامل محسوب می شد که بر روی مچ بسته می شد. SPH-WP10 یک صفحه نمایش تک رنگ LCD داشت و دارای میکروفون و بلندگوهای داخلی نیز بود. گفته می شد که این ساعت 50 گرمی که ضخامتی حدود 2 سانتی متر نیز داشت تا 90 دقیقه مکالمه را پشتیبانی میکند.

IBM Watchpad

محصول مشترک IBM و Citizen در سال 2001  و با هدف "ارائه نوع جدیدی از دستگاه های دستیابی به اطلاعات شخصی برای عصر محاسبات فراگیر رایانه ای" راهی بازار شد. این دستگاه مبتنی بر سیستم عامل لینوکس 2.4 بوده و دارای یک صفحه نمایشگر QVGA (320 x 240) بود. 8 مگابایت رم، 16 مگابایت حافظه فلش، نرم افزار تقویم، Bluetooth و شتاب سنج از دیگر قابلیت های سخت افزاری و نرم افزاری این ساهت هوشمند بود.

Fossil Wrist PDA

این دستیار شخصی دیجیتال که در سال 2002 رونمایی شد به یک پردازنده 66 مگاهرتزی مجهز بوده و نمایشگری لمسی با ابعاد 160x160 داشت. سیستم عامل این دستگاه Palm OS 4.1.2 بوده و دارای درگاه مادون قرمز و صفحه کلید مجازی بود. این ساعت همچنین می توانست با کامپیوترهای شخصی به تبادل اطلاعات بپردازد.

Microsoft Spot series

 

ساعت های سری فناوری اشیای شخصی هوشمند (SPOT) که برای اولین بار در رسال 2004 معرفی شدند می توانستند اخبار بازار سهام، وضعیت ترافیک، نتایج مسابقات ورزشی و شرایط آب و هوا را نشان دهند. گرچه اندازه این ساعت ها بزرگ بوده و کاربران می بایست برای برخورداری از خدمات آن ها هزینه اضافی می پرداختند.

Sony-Ericsson MBW-150

این محصول در سال 2007 به کاربران دنیای دیجیتال معرفی شد و دارندگان آن می توانستند به کمک آن بصورت بی سیم پخش کننده موزیک گوشی سونی اریکسون خود را کنترل کنند. نمایشگر OLED موجود بر روی آن اطلاعاتی همچون شماره فرد تماس گیرنده و جزئیات آهنگ در حال پخش را نشان می دهد. هم چنین امکان تغییر آهنگ و حجم صدا نیز میسر بود. این ساعت نه تنها ضد آب بود بلکه از قابلیت لرزش (Vibration) هنگام تماس نیز برخوردار بود.

LG GD910

این ساعت هوشمند ال جی در ابتدای سال 2009 وارد بازار شد و بطور ویژه یک گوشی مچی بود که نمایشگری 1.4 داشت و قابیلت های متن به گفتار (text-to-speech) ارائه می داد. یکی دیگر از ویژگی های جالب توجه این محصول امکان برقراری ارتباط صوتی و تصویری بود. این دستگاه به هندزفری بلوتوث نیز مجهز بود.

Samsung S9110

سامسونگ نیز در رقابت با ال جی در همان سال 2009 یک گوشی مچی به نام S9110 عرضه کرد که از نمایشگری 1.76 اینچی، بلندگوی داخلی، اتصال بلوتوث و درک گفتار (Speech recognition) سود می برد گرچه از تماس های ویدئویی پشتیبانی نمی کرد.

iPod Nano

آی پاد نانو که در سال 2010 به عنوان یک پخش کننده به بازار آمد قابلیت بسته شدن بر روی مچ را نیز دارا بود. البته این دستگاه که به نمایشگر multitouch با ابعاد 240x240 و 1.5 اینچی مجهز بود هیچ یک از قابلیت های رایج ساعت های هوشمند را ارائه نمی داد اما مطمئنا پتانسیل پیشرفت زیادی داشت.

WIMM watch

این ساعت اندرویدی که در سال 2011 عرضه شد و از یک نمایشگر LCD بهره می برد، از قابلیت اتصال بلوتوث و WiFi نیز برخوردار بود. هنگام جفت کردن (Pair) این دستگاه با گوشی هوشمند می توانستید شماره فرد تماس گیرنده را بر روی ساعت مشاهده کرده و با لرزش دست خود از تماس مطلع شوید. مشکل این دستگاه بزرگ بودن اندازه آن بود.

Motorola’s MotoACTV

Moto ACTVنیز در سال 2011 رونمای شد که از پردازنده ای 600 مگاهرتزی بهره می برد و دارای امکاناتی همچون GPS، بلوتوث و رادیوی FM بود. این دستگاه همچنین می توانست دویدن، راه رفتن و دوچرخه سواری شما را پایش کرده و حتی ضربان قلب را نیز اندازه بگیرد. این ساعت همچنین یک پخش کننده موزیک هوشمند نیز بود که می توانست درک کند چه آهنگ هایی کیفیت عملکرد شما را بالاتر می برند.

Metawatch Sarta

Strata  نسل دوم ساعت های هوشمند Metawatch بود که در پایان سال 2012 عرضه شد. علاوه بر نمایشگر 1.35 اینچی با ابعاد 96x96 پیکسل و سیستم عامل FreeRTOS، اتصال بلوتوث و نمایش ابلاغات از اسمارت فون از دیگر قابلیت های این ساعت توانمند بودند.

I’m Watch

این ساعت اندرویدی توسط یک کمپانی ایتالیایی به نام i’m S.p.A و در سال 2012 عرضه شد. با برخورداری از نمایشگر 1.54 اینچی 240x240 پیکسلی این دستگاه می توانست تماس های تلفنی، پیامک و ابلاغات شبکه های اجتماعی را دریافت کند. علاوه بر این کاربران این دستگاه می توانستند اخبار و گزارشات هواشناسی را دریافت کرده، پخش کننده موزیک خود را کنترل کنند و تصاویر را مشاهده و ذخیره نمایند. این محصول سال گذشته از چرخه تولید خارج شد.

Sony SmartWatch

سونی در سال 2012 گام مهمی در راستای حضور خود در عرصه تولید و ساخت ساعت های هوشمند برداشت. این محصول از نمایشگر لمسی 1.3 اینچی OLED و Bluetooth 3.0 برخوردار بود و با هر اسمارت فون اندرویدی نیز کار میکرد. علاوه بر فراهم کردن ابلاغ های مختلف از اپلیکیشن ها و خدمات گوناگون، این ساعت همچنین می توانست اطلاعاتی پیرامون تماس گیرنده یا فرستنده پیامک در اختیار صاحب خود قرار دهد. حتی امکان کنترل موزیک در حال پخش و دسترسی به رسانه های اجتماعی همچون فیسبوک و توئیتر نیز میسر بود. SmartWatch 2 و SmartWatch 3 نیز بعدها در سال های 2013 و 14 از سوی سونی عرضه شدند.


Pebble

این ساعت هوشمند نیز در سال 2012 با صفحه نمایشی 144x168 پیکسلی محصول Sahrp و سیستم عامل Pebble عرضه شد. این محصول علاوه بر توانایی برقراری ارتباط از طریق بلوتوث با اپلیکیشن های اندرویدی و iOS، دارای مغناطیس سنج، حسگر نوری و شتاب سنج بود. مدل بعدی ان یعنی Pebble Time امسال عرضه شد.

 Martian Passport

ساعت هوشمند پاسپورت که در سال 2013 از سوی Martian راهی بازار شد و شباهت زیادی به یک ساعت مچی کلاسیک داشت دارای نمایشگری 96 x 16 پیکسلی از نوع OLED بود و از بلوتوث برای نشان دادن اطلاعات مربوط به تماس ها و پیام های دریافتی استفاده میکرد. این محصول که با گوشی های اندرویدی و iOS سازگاری داشت از یک درگاه micro-USB نیز بهره می برد.مغناطیس سنج، شتاب سنج و میکروفونی مجهز به فناوری حذف نویز ار دیگر امکانات این محصول محسوب می شوند.

Motorola Moto 360

Moto 360 که به سیستم عامل Android Wear مجهز بود در سال 2014 از سوی Motorola با ظاهری گرد و نمایشگری 1.56 اینچی (320x290) به علاقه مندان معرفی شد. علاوه بر اتصال بلوتوث این ساعت می توانست ابلاغات گوشی شما را نیز نشان دهد و همچنین با اپلیکیشن هایی همچون EverNote نیز سازگاری داشت. این مجصول از حسگرهایی همچون لمس خازنی، گام شمار، پایش نوری ضربان قلب و حسگر نور و دو میکروفون برخوردار بود. نسل دوم Moto 360 و Moto 360 Sport اخیرا رونمایی شده اند.

LG G watch R

پس از تجربه نه چندان موفق G Watch ال جی در سال 2014 با G Watch R توانایی های خود را در زمینه تولید ساعت های هوشمند به رخ کشید. این محصول اولین مدل ساعت با صفحه نمایش گرد بود که به بازار عرضه شد. نمایشگر آن از نوع OLED با ابعاد 320x320 بوده و پردازنده Snapdragon 400 SoC نیز آن را پشتیبانی می کند. فشارسنج، شتاب سنج، ژیروسکوپ و حسگر پایش ضربان قلب از دیگر قابلیت های این ساعت هوشمند است. اتصال آن به سایر دستگاه ها نیز در درجه اول از طریق Bluetooth LE بوده و سپس پشتیانی Wi-Fi نیز به آن افزوده شد. این دستگاه با سیستم عامل Android Wear کار میکند.

Samsung Gear Series

Gear مجموعه ای از ساعت های هوشمند تولید شده توسط غول فناوری کره جنوبی است که شامل Galaxy Gear، Gear 2، Gear 2 Neo و Gear S می باشد که اولی با اندروید و سه محصول بعد مبتنی بر Tizen بودند. Gear Fit نیز محصول دیگری بود که از RTOS سفارشی استفاده می کرد. سامسونگ ماه گذشته با عرضه The Gear S2 (که تصویر آن در زیر نشان داده شده است) عضو جدیدی به این مجموعه اضافه کرد. این دستگاه که از سیستم عامل Tizen بهره می برد دارای قاب محیطی قابل چرخش است و مدل کلاسیک آن نیز در دسترس علاقمندان می باشد.

LG G Watch Urbane

ساعت Watch Urbane که در ابتدای امسال در MWC رونمایی شد نسخه باشکوه تری از G Watch R است که با ظاهری تمام فلزی و لوکس از Android Wear استفاده می کند. این دستگاه تقریبا تمام ویژگی های مدل قبلی را داراست اما قاب اطراف نمایشگر آن باریک است و بدنه آن نیز از جنس فولاد و با روکش نقره یا طلاست. بندهای های این ساعت نیز چرمی است که ظاهری زیباتر به آن می دهد.

The Apple Watch

ساعت اپل که سپتامبر سال گذشته معرفی شده و ابتدای امسال راهی بازار شد در دو سایز 38 و 42 میلی متری با تفکیک پذیری به ترتیب 272 x 340  و 390 x 312 پیکسلی عرضه شده است. این ساعت همچنین در سه مدل Sport، Standard و Edition پیش روی خریداران قرار دارد. پردازنده مرکزی این دستگاه S1 SoC اپل است و با سیستم عامل WatchOS کار می کند. حافظه رم 512 مگابایتی و فضای ذخیره سازی 8 گیگابایت از دیگر مشخصات سخت افزاری این محصول است. انواع مختلفی از قابلیت های پایش سلامت در این دستگاه تعبیه شده است و اتصال آن به آی فون از طریق بلوتوث و Wi-Fi داخلی است.

The Huawei Watch

ساعت هوشمند هواوی نیز امسال در نمایشگاه MWC به علاقه مندان معرفی شد. این محصول که به Android Wear مجهز است با دستگاه های اندوریدی و همچنین iOS سازگار بوده، از نمایشگر لمسی 1.4 اینچی AMOLED با تفکیک پذیری 400 x 400 بهره می برد و نحوه ارتباط آن از طریق بلوتوث و Wi-Fi می باشد. 512 مگابایت حافظه رم، 4 گیگابایت حافظه داخلی و حسگر 6 محوره حرکت، حسگر پایش ضربان قلب و فشار سنج از قابلیت های دیگر این دستگاه است.