بی اختیاری مدفوع (بی اختیاری روده) و درمان سریع و قطعی آن

[fariba555]

بی اختیاری مدفوع نشانه چیست؟
دریچه خروجی مقعد با عضله ای به نام اسفنکتر مقعدی پوشانده شده است. این عضله در حالت معمول تحت اختیار شخص باز و بسته میشود. کار این عضله کمک به دفع مدفوع است. در صورتی که به هر دلیلی این عضله آسیب ببیند، اختیار کنترل از بین میرود. مهمترین دلایلی که باعث آسیب دیدن این عضله می شوند، عبارتند از :

بی اختیاری مدفوع نشانه چیست؟
آسیب های عصبی
هر عاملی که اعصاب این عضله را تحت تاثیر قرار دهد، می تواند علت این مشکل باشد. بی اختیاری مدفوع در ضایعه نخاعی شایع ترین علت مرتبط با آسیب های عصبی است. بعد از آن عوامل دیگری مثل زایمان طبیعی، وارد کردن فشار به عضله اسفنکتر یا سکته مغزی نیز می توانند عامل این مشکل باشند.

به علاوه بیماریهایی دیابت و بیماری مولتیپل اسکلروزیس نیز می توانند بر روی این اعصاب تأثیر بگذارند و باعث آسیب شوند که منجر به بی اختیاری مدفوع می شود. در ضمن در برخی موارد آلزایمر و زوال عقل نیز می توانند عامل این بیماری باشند.

یبوست
یبوست مزمن می تواند باعث آسیب دیدن عضله شود. در این بیماری مدفوع به سختی و تنها با اعمال فشار از مقعد خارج میشود. بنابراین عضله کشیده شده و آسیب خواهد دید. همچنین یبوست مزمن ممکن است باعث آسیب عصبی و منجر به بی اختیاری مدفوع شود.

اسهال
کنترل اسهال یا مدفوع آبکی می تواند فشار بسیار زیادی را بر عضله وارد کند. تکرار مداوم این شرایط می تواند سلامت عضله را تحت تاثیر قرار دهد و منجر به بی اختیاری مدفوع شود.

بواسیر
بیماری بواسیر یا هموروئید موجب متورم شدن سیاهرگ های مقعدی میشود. تورم این سیاهرگ ها باعث می شود که مقعد شما به طور کامل بسته نشود، بنابراین مقداری مدفوع از مقعد خارج خواهد شد.

از دست دادن رفتن خاصیت کشسانی راست روده
به طور معمول، راست روده خاصیت کشسانی دارد. اما ممکن است در اثر عواملی مثل عمل جراحی، پرتودرمانی یا بیماری التهابی روده این خاصیت خود را از دست بدهد. بنابراین مدفوع از مقعد خارج میشود.

جراحی مقعد
جراحی های انجام شده بر روی مقعد، برای درمان بواسیر می تواند باعث آسیب عضلات و اعصاب شده و منجر به بی اختیاری مدفوع شود.

پرولاپس یا افتادگی روده
پرولاپس روده شامل افتادگی بخشی از رکتوم یا راست روده به داخل مقعد است. در بعضی موارد این حالت می تواند به بی اختیاری بیانجامد.

در بیشتر افراد، بیشتر از یک علت برای این مشکل وجود دارد. بی اختیاری مدفوع در بارداری و در کودکان معمولاً موقتی است و مشکل جدی محسوب نمیشود.

عوارض
عوارض بی اختیاری مدفوع ممکن است شامل موارد زیر باشد:

مشکلات روحی : از دست دادن کنترل عملکردهای بدن می تواند موجب شرمساری، ناامیدی و افسردگی شود. معمولاً افراد مبتلا به بی اختیاری مدفوع سعی میکنند مشکل را پنهان کنند.
سوزش پوست : پوست اطراف مقعد ظریف و حساس است. تماس مکرر با مدفوع می تواند منجر به درد و خارش و یا حتی زخم شود.
پیشگیری
همیشه هم امکان جلوگیری از این وضعیت وجود ندارد. اما با برخی راهکارها می توان احتمال بروز بیماری را کاهش داد.

پیشگیری از یبوست : با انجام راهکارهایی مثل ورزش، افزایش مصرف فیبر و مایعات می توان از یبوست جلوگیری و یا آن را درمان نمود.
درمان سریع اسهال : در صورت ابتلا به اسهال مزمن باید هرچه سریع تر برای درمان اقدام کنید. تا از بروز عوارضی مثل بی اختیاری جلوگیری شود.
فشاری به مقعد وارد نکنید: اعمال فشار به مقعد هنگام دفع میتواند باعث تضعیف عضلات شده و به اعصاب آن ها آسیب وارد کند.
تشخیص
مانومتری مقعد برای تشخیص بی اختیاری مدفوع
در اولین مرحله تشخیص پزشک معاینات جسمی انجام داده و مقعد را مورد بررسی قرار میدهد. ممکن است توسط یک پروب مقعد احتمال آسیب های عصبی را بررسی کند. در مرحله بعد پزشک از آزمایشات زیر برای تشخیص علت این وضعیت استفاده می نماید:

معاینه انگشتی مقعد : پزشک برای ارزیابی قدرت عضلات اسفنکتر و بررسی هرگونه ناهنجاری در ناحیه رکتوم، انگشت چرب شده خود را به داخل روده وارد می کند.
مانومتری مقعد : برای این منظور یک لوله باریک و انعطاف پذیر درون مقعد و روده وارد می شود. یک بالون کوچک در نوک لوله وجود دارد که باد می شود. این آزمایش با هدف اندازه گیری سفتی اسفنکتر مقعد، حساسیت و عملکرد رکتوم انجام میشود.
سونوگرافی مقعد : ابزاری باریک وارد مقعد و روده می شود تا ساختار اسفنکتر شما را ارزیابی کند.
پروکتوگرافی : این آزمایش تصویر برداری ویدیویی با اشعه ایکس انجام میشود و میزان تحمل عضله در حفظ مدفوع را بررسی می کند.
کولونوسکوپی : نوعی آزمایش است که ناحیه رکتوم (راست روده)، روده و مقعد را بررسی می کند. این آزمایش یک لوله انعطاف پذیر است که به داخل روده شما وارد می شود تا کل روده بزرگ را معاینه کند.
درمان
بسته به علت بیماری درمان های مختلفی انجام میشود. برخی از روشهای درمانی به این شرح است:

داروها
اگر اسهال علت این وضعیت باشد، مصرف داروهای ضد اسهال مانند لوپرامید هیدروکلراید، دی فنوکسیلات و سولفات آتروپین (لوموتیل) توصیه میشود. اما در صورتی که یبوست مزمن باعث بی اختیاری شود، مصرف ملین های مانند متیل سلولز (سیتروسل) و پسیلیوم توصیه میشود.

کلینیک عابدیان