بلاک‌چین با طعم ایرانی !!

[hoboot]

سالن همایش‌های برج میلاد میزبان یک جشن بلاک‌چین (BlockChain) بود. کیپ تا کیپ ۲۵۰۰ نفر آدم نشسته و ایستاده‌، مشتاقانه منتظر شنیدن سخنرانی‌های کارشناسان بلاک‌چین ایران بودند. مجری روی صحنه آمد و «کارشناسان بلاک‌چین» را یکی یکی به پشت تریبون فرا خواند.

کاملاً شگفت‌زده

اولین کارشناس تریبون را در دست گرفت. بعد از خوش‌آمدگویی به حضار گفت: «واقعیت این است که بلاک‌چین روی‌ هم رفته چیز خوبی است. بیایید همگی با هم در نهایت خضوع به احترام بلاک‌چین کلاه از سر برداریم.» بعد از اینکه کلاهش را برداشت و تا زانو خم شد، دوباره صاف ایستاد و کلاه را بر روی سرش قرار داد. به نوشته‌هایش نگاه کرد و با کمی وقفه ادامه داد: «می‌گفتم، بلاک‌چین خیلی جالب است. واقعاً همه ما باید مطالعه زیادی بر روی این فناوری نوظهور انجام دهیم. بیش از این وقت شما را نمی‌گیرم و می‌دانم که منتظر دیگر همکاران من هستید. به افتخار خودتان دست بزنید.»

 

به شدت عصبانی

کارشناس بعدی میکروفون را در دست گرفت. او خیلی سریع با عصبانیت شروع به صحبت کرد: «بیت‌کوین با بلاک‌چین فرق می‌کند. بعضی‌ها به اشتباه فکر می‌کنند که این دو یکی هستند و این فکر مطلقاً اشتباه است. به خدا قسم بیت‌کوین و بلاک‌چین کاملاً متفاوت هستند. بلاک‌چین از بیت‌کوین بزرگ‌تر و بیت‌کوین از بلاک‌چین کوچک‌تر است. از این به بعد نبینم کسی این دو را با هم اشتباه بگیرد. هرکسی که از این به بعد بگوید بیت‌کوین و بلاک‌چین یکی هستند، شخصاً او را به مراجع قضایی معرفی خواهم کرد.»

خشم این سخنران باعث سکوت کامل و گردشدن چشم‌های تمام حضار شده بود. او بعد از این جملات، سر خود را خاراند و میکروفون را به سمت جمعیت پرت کرد و از سالن بیرون رفت.

 

قرص و محکم

کارشناس دیگری خیلی مصمم از پله‌ها بالا رفت و در جلوی صحنه ایستاد. شروع به صحبت کرد ولی کسی چیزی نمی‌شنید. به او گفتند که میکروفونش وصل نیست. بعد از گذشت چند دقیقه و با وصل شدن میکروفون، او با صدایی قاطع گفت: «من اسلایدهای خیلی خوبی برای شما آماده کرده بودم و مطمئن هستم اگر اسلایدهای بی‌نظیر من را می‌دیدید، به معنی واقعی کلمه کیف می‌کردید. متأسفانه کامپیوتر این دوستان فرمت اسلایدهای من را نمی‌شناسد و بنده ناگزیرم شفاهی و بدون هیچ تصویری برایتان ارائه می‌دهم.»

این کارشناس کمی این پا آن پا کرد، لب‌هایش را ورچید و بیان کرد: «بلاک‌چین یک تحول عظیم در تمام امور کهکشان راه شیری است. هر کدام از ما این قضیه را درک نکند، از روند این تکنولوژی عقب می‌افتد و نمی‌تواند تا ابد خود را با کشورهای پیشرفته وفق دهد. توصیه من به همه حضار این است که با مطالعه در این حوزه، از ترندهای جهانی عقب نیفتند. برای مطالعه اسلایدهای من به وبسایتم سر بزنید. امشب آنها را در سایت منتشر می‌کنم. مرسی از همه.»  او از تریبون پایین آمد و با تشویق افراد حاضر در سالن، سر جایش نشست.

 

نگران امنیت

نفر بعدی در حالی که ناخن‌هایش را می‌جوید از پله‌های صحنه بالا رفت و پشت تریبون قرار گرفت. خیلی مضطرب گفت: «من که اصلاً نمی‌دانم پلاک‌ چین چیست ولی چیزی که مضطربم کرده، نگرانی بر سر امنیت است. نکند این پلاک ما را تهدید کند؟ اصلاً شوخی نیست. همین چند روز پیش یکی از کشورهای دوست و همسایه تلفنی به من گفت آقا اجازه ندهید پلاک‌های چینی در کشورتان مجوز بگیرند. بیت‌کویین خودش مسئله دارد. ملکه در ایران چه می‌کند؟ شاید جایی می‌خواهند پلاک‌ چینی بر گردن کویین بیندازند، به ما ایرانی‌ها چه؟»

به گفته او، به طور کلی تغییر چیز خوبی نیست و وضع موجود بدون هیچ خطری باید ادامه پیدا کند. در ادامه افزود: «دوستان این همه هزینه و انرژی و علم و دانشی که برای برگزاری چنین همایشی می‌گذارید، اگر در همان تکنولوژی‌های قبلی مصرف می‌شد، به نفع همه ما بود.» حضار برای او دست زدند و نوبت به سخنران بعدی رسید.

 

دغدغه زبان

سخنران بعدی اصرار زیادی به استفاده از عبارت فارسی «زنجیره بلوک» داشت. او این طور توضیح داد: «تا کی می‌‌خواهیم از کلمات انگلیسی استفاده کنیم؟ اولردی (already) نصف کلمات و جمله‌هایی که اکثر شما استفاده می‌کنید، فارسی نیستند. بیایید از این به بعد به جای بلاک‌چین از ترکیب «زنجیره بلوک» استفاده کنیم.»

او انگشت‌هایش را در هم حلقه کرد و گفت: «قبل از اینکه چیزی در ادبیات ما جا بیفتد، می‌توان از نخبگان و متخصصان درخواست کرد تا با یک معادل‌سازی فارسی از وقوع یک فاجعه جلوگیری کرد. به این حرف من گوش کنید پیلیز (please).»

 

تلاش مستمر

آخرین سخنران به روی صحنه آمد. با بغضی در گلو اظهار کرد: «ما در ایران خیلی روی بلاک‌چین کار کردیم. زمان زیادی گذاشتیم و زحمت‌ کم نکشیده‌ایم. از خواب و خوراکمان زدیم تا بلاک‌چین در مملکتمان به جایی برسد. اکنون در جایی ایستاده‌ایم که با افتخار می‌توانیم سینه ستبر کنیم و به خود ببالیم.»

در آخر این سخنران نام عده‌ای از همکارانش را خواند و به خودش و همکارانش لوح‌های تقدیری اهدا کرد. او در نهایت آرزو کرد که بلاک‌چین ایرانی به همین منوال به حرکت خود ادامه دهد.

[نسرین]

واقعا جای تاسف و شرمندگی داره که چنین مسولین بی سوادی داریم که خودشون به کرسی فناوری و تکنولوژی زدن و خودشون رو کارشناس و متخصص این حوزه جا زدن ولی حتی ادای درست کلمات رایج رو بلد نیستن و حتی زحمت ندادن یه مطالعه کوچیک در این زمینه بکنن