فرانچایز چیست؟

[Franchise]

حتما تا به حال نام مک دونالد را شنیده اید، یکی از مهمترین دلایلی که مک دونالد توانست بازار رقابت فست فود را در دست بگیرد، دسترسی مناسب و صحیح به تمام بازارها است و دلیل قابل دسترس بودن بازارها استفاده از مدل کسب و کار یا حق امتیاز می باشد.

با گسترش و توسعه تجارت، ظهور فناوری در عصر جدید در سال های اخیر، شاهد تغییرات گسترده ای در فضای کسب وکار هستیم. به همین جهت کشورها تمامی تلاش خود را برای بهره مندی از آن ها برای داشتن اقتصادی پویا و در عین حال رقابتی به کار می گیرد. از مهمترین جلوه های ظهور نظام مدرن توزیع، ایجاد و توسعه فروشگاه های زنجیره ای در سراسر جهان است. این فروشگاه ها مزایای فراوانی را برای تولیدکنندگان و مصرف کنندگان به همراه دارد.
از جمله این خدمات می توان به پخش کالاهای متنوع، با کیفیت بالا و قیمت پایین و... اشاره کرد. فروشگاه های زنجیره ای به خاطر قدرت بالا در تامین و عرصه کالا، محصولات را با قیمت کمتری نسبت به سایر رقبا در بازار عرضه می کنند و بدین ترتیب بر رفاه مصرف کنندگان می افزاید. رشد و افزایش مشتریان در توسعه و کسب سهم از بازار بیشتر برای آن ها باعث تضاد منافع بین این بخش و بخش سنتی شده است. این تضاد نیز همچون هر تضاد دیگری می تواند سازنده یا مخرب باشد. یکی از روش های مناسب و صحیح برای حل این تضاد و تبدیل آن به فرصت برای رشد و توسعه هر دو طرف، قرارداد فرانچایز یا حق امتیاز است. فرانچایز یا حق امتیاز، قراردادی بین یکی از اعضا و یا مالک برند است و اگر فرد یا شرکتی که می خواهد به آن برند دسترسی پیدا کند، محصولات خود را زیر نظر آن برند به فروش می رساند.

در واقع فرانچایز عبارت اند از توافق و رابطه تعریف شده مدت دار و معین که به موجب آن فرانچایز دهنده حق بهره مندی از امتیاز و برند خود را به فرانچایز گیرنده اعطا و در زمینه سازمان دهی، آموزش، تامین کالا و مواد، بازاریابی و مدیریت به فرانچایز گیرنده کمک می کند و در ازای آن مبلغی از درآمد آن را مطابق دریافت می کند.

[b]مزایای اخذ نمایندگی:[/b]

صنعت کم ریسک و با درآمد تضمین شده
فروش های پرسود و بالا در هر ماه
سیستم فروش و متعدد و مدیریت حرفه ای

[b]فرانچایز کردن کسب و کار به چه صورت است؟[/b]

فرانچایز کردن کسب و کار، یک مسیر مشخص و ثابت برای رشد سریع در کسب و کار است. فرانچایز یکی از پدیده های دنیای معاصر در حوزه کسب و کار و خدمات است.
در این نوع کسب و کار یک شرکت یا برند موفق، در ازای دریافت درصدی از درآمد طبق یک قرارداد مشخص و بلند مدت و حق استفاده از لیسانس، برند و آموزش را به فرانچایز گیرنده می دهد و خدماتی مانند تامین مواد اولیه، بازاریابی و تبلیغات را نیز بر عهده می گیرد.

[b]دلیل استقبال تمامی کسب و کارها از فرانچایز چیست؟[/b]

در واقع فرانچایز استفاده از یک مدل آزمایش شده و موفق برای کاهش ریسک سرمایه گذاری است. از سویی فرانچایز دهنده با ارائه تجربیات ارزشمند خود به فرانچایز گیرنده و از طریق فروش بیشتر فرانچایز گیرنده به درآمد سرشاری می رسد.

امروزه حوزه کسب و کار فرانچایز دیگر به فروشگاه ها زنجیره ای خلاصه نمی شود و موفقیت این الگو موجب شده تا مشاغل دیگری مانند رستوران، فست فود، کافی شاپ و ... نیز می شود.

[b]وقتی از فرانچایز صحبت می کنیم دقیقا منظورمان چیست؟[/b]

به طور کلی فرانچایز یا حق نمایندگی برای کسب و کارهایی مناسب است که شخص دارای یک سرمایه متوسط بوده ولی ایده ی خاصی برای کسب و کار خود ندارند، اما تمایل دارد که سرمایه خود را در یک کسب و کار سرمایه گذاری کنند. در واقع فرانچایز یا حق نمایندگی استفاده از دارایی های فکری شرکت ها و کسب و کارهای معتبر مانند برند، تحت قراردادهای مشخصی و در قبال پرداخت هزینه هایی به عنوان حق استفاده از این دارایی های فکری است. این صنعت در بازار رستوران، فست فود و کافی شاپ پیش از سایر کسب و کارها دیده می شود و در این بین شاخص ترین آن ها در مک دونالد است.

[b]چگونه فرانچایز باعث کاهش ریسک سرمایه گذاری می شود؟[/b]

سرمایه گذاری در بازار عملی پر از ریسک و خطر محسوب می شود. ممکن است شخصی با سرمایه زیاد در بازار سرمایه گذاری کند و در بازاری پر از ریسک دچار ورشکستگی می شود. در این شرایط معمولا جبران سرمایه از دست رفته عملی غیرممکن به نظر می رسد.

فرانچایز یا حق نمایندگی یک برند تجاری موفق و مشهور و یک مدل سرمایه گذاری به حساب می آید. این در حالتی است که برند فرانچایز یا حق نمایندگی دهنده با ارائه یک الگوی آزمایش شده، تجربیات و آزمون و خطاهای خود را در زمینه فروش به رایگان و طبق توافق در اختیار فرانچایز گیرنده قرار می دهد. از سوی دیگر فرانچایز گیرنده هم بدون نگرانی از شکست تجاری و بی نیاز از اموری مانند تبلیغات و بازاریابی با اتکا به تجاربی که بارها آزمون خود را پس داده اند اعتماد کرده و به فعالیت و کار اصلی خود تمرکز می کند.

[b]در طول این مراحل حق امتیاز گیرنده، مجوز دسترسی به مواد زیر را کسب می کند:[/b]

1)تحت برند شرکت حق امتیاز دهنده می تواند اجرا شود.

2)از علائم تجاری شرکت حق امتیاز دهنده می تواند استفاده کند.

3)راهنمای عملیات را دریافت می کند.

4) از جانب حق امتیاز دهنده، حمایت بازاری می شود.

[b]کسب و کار مبتنی بر حق امتیازدهنده چیست؟[/b]

قرارداد حق امتیاز شامل موارد زیر است:

1)حق امتیاز دهنده

2)حق امتیاز گیرنده

1) حق امتیاز دهنده : معمولا مالک برند است. اصولا مالک برند برای گسترش کسب و کارش به دنبال راهکارهای مناسبی است که نیاز به مشارکت و سرمایه گذاری کمتری از جانب خودش داشته باشد.

2) حق امتیاز گیرنده : حق امتیاز گیرنده کسی است که جهت سرمایه گذاری و حق استفاده از نام، علائم تجاری و فروش محصولات یک کسب و کار، آماده است.

معمولا حق امتیاز دهنده و حق امتیاز گیرنده می توانند اشخاص حقیقی و یا غیر حقیقی باشند. یعنی ممکن است یک فرد، یک شرکت و یا یک کارخانه باشد.

[b]چگونه می توان یک کسب و کار مطابق با حق امتیاز راه اندازی کرد؟[/b]

یک کسب و کار مبتنی بر حق امتیاز یا فرانچایز به این صورت است که گیرنده حق امتیاز، حق استفاده از دانش تخصصی کسب و کار دهنده و فروش محصولات یا ارائه خدمات تحت نام امتیاز دهنده را دارد.

حق امتیاز گیرنده برای راه اندازی کسب و کار خود باید طبق قوانین و دستورالعمل های شرکت اصلی و قرارداد حق امتیازعمل نماید. دستورالعمل های خاص آموزشی و عملیاتی توسط حق امتیاز دهنده برای کیفیت، هویت، محصولات، قیمت ها، پیشنهادها و... را رعایت کند.

[b]نقش برند در حق امتیاز:[/b]

اصولا حق امتیاز دهنده، یک برند را می سازد که مشتریان آن را خریداری می نمایند. حق امتیاز گیرنده نیز، مجوز استفاده از همان برند را در یک منطقه خاص و مشخص خریداری کرده و محصولات استاندارد آن برند را به فروش می رساند. در این صورت یک موقعیت برد-برد برای هر دو طرف حق امتیاز دهنده و هم حق امتیاز گیرنده ایجاد می شود. حق امتیاز دهنده این امکان را پیدا می کند که بدون نیاز به مقدار زیادی سرمایه گذاری های مالی و غیر مالی، برندش را توسعه دهد و به منبع درآمدی مناسب دست پیدا کند. در صورتی که حق امتیاز گیرنده نیز، از مزایای موجود برای محصولات آن برند استفاده خواهد کرد. همچنین حق امتیاز گیرنده، از تلاش های بازاریابی حق امتیاز دهنده به عنوان یک برند بازاریابی شده و نه فقط در حد یک مغازه سود می برد.

[b]انواع حق امتیاز:[/b]

[b]1)حق امتیاز توزیع محصول:[/b]

در ابتدا مدل حق امتیاز تحت عنوان مدل حق امتیاز محصول آغاز به کار کرد. بر اساس این مدل، حق توزیع کالا از یک برند خاص به فروشندگان داده می شود. این مدل شبیه مدل تولید کننده، خرده فروش می باشد. با این حال، حق امتیاز گیرنده، نیاز به پرداخت هزینه یا خرید حداقل مقدار محصول را برای به دست آوردن حق فروش کالاهای یک برند خاص دارد. به طور معمول، حق امتیاز گیرنده، تنها محصولات حق امتیاز دهنده را می فروشد. اما برخی از قراردادها وجود دارد که در آن ها می توانند توافق کنند تنها محصولات خاصی از آن برند را که احساس می کنند برای آن ها سود آورتر است، به فروش برسانند.

[b]2)حق امتیاز تولید:[/b]

این مدل از حق امتیاز شامل اعطای حق تولید و فروش به حق امتیاز گیرنده به کمک حق امتیاز دهنده است. با این حال، حق امتیاز شامل اعطای حق تولید و فروش به حق امتیاز گیرنده توسط حق امتیاز دهنده است.

[b]3) حق امتیاز با فرمت کسب و کار :[/b]

این نوع مدل حق امتیاز، یک نسخه تکامل یافته از مدل حق امتیاز توزیع محصول است. در اینجا رابطه بین حق امتیاز گیرنده و حق امتیاز دهنده نسبت به مدل توزیع محصول کامل تر است. نه تنها حق امتیاز گیرنده، محصولات حق امتیاز دهنده را تحت نام و برند او می فروشد، بلکه فرمت و رویه های استاندارد فروش در خرده فروشی ها را نیز باید دنبال نماید.

[b]چرا باید حق امتیاز یا فرانچایز را انتخاب کنیم؟[/b]

به دلیل منافع، خرید حق امتیازو یک سرمایه گذاری ایمن تر نسبت یه شروع یک کسب و کار از صفر است.

[b]وجود بازار و تقاضا:[/b]

یک حق امتیاز دهنده، معمولا پیش از این، زمان و پول زیادی را برای ایجاد بازار و تقاضای مناسب برای محصول خود سرمایه گذاری کرده است و این برند را قبلا در ذهن مشتریان ایجاد کرده است. بنابراین حق امتیاز گیرنده، با خرید مجوز امتیاز برای فروش محصولاتی که در آن منطقه تقاضا دارند، سود می برند. بنابراین به دلیل وجود تقاضا، حق امتیاز گیرنده، می تواند زودتر از زمانی که خودش بخواهد کسب و کاری را از صفر شروع کند و به سوددهی برسد.

[b]تنظیم فرآیند عملیاتی:[/b]

مدل عملیاتی یک برند استاندارد شده است و حق امتیاز گیرنده می بایست به این استاندارهای تعیین شده پایبند باشد. این کار واقعا مانع از ارتکاب اشتباهاتی می شود که در صورت شروع کسب و کار ممکن است مرتکب شود.

[b]ریسک کمتر :[/b]

ریسک شروع یک کسب و کار مبتنی بر حق امتیاز، نسبت به ریسک ناشی از شروع یک کسب و کار از نقطه شروع، بسیار کمتر خواهدد بود. حق امتیاز گیرنده، از میزان سرمایه گذاری مالی مورد نیاز، رقبا، فرصت ها و تهدیدات آگاه است و تنها در صورتی که احساس کند از آن سود خواهد برد، این کسب و کار را آغاز می کند. او می تواند اقدامات احتیاطی بسیاری را قبل از شروع کسب و کار را آغاز می کند. او می تواند اقدامات احتیاطی بسیاری را قبل از شروع کسب و کار در آن منطقه انجام دهد.

[b]چرا حق امتیاز بهترین گذینه برای شرکت ها به منظور گسترش کسب و کار است؟[/b]

شروع و راه اندازی یک شاخه جدید برای توسعه کسب و کار مستلزم زمان و سرمایه گذاری مالی زیادی است. مدل کسب وکار مبتنی بر حق امتیاز، به برند کمک می کند تا بدون این محدودیت ها گسترش یابد. این برند از این راه، هزینه مجوز و هزینه مجوز و هزینه ماهیانه یا فصلی را از حق امتیاز دریافت می کند.

این برند از این راه، هزینه مجوز و هزینه ماهیانه یا فصلی را از حق امتیاز گیرنده دریافت می کند. مدل کسب و کار مبتنی بر حق امتیاز، حتی اجازه می دهد که برند به مکان هایی دسترسی پیدا کند که در غیر این صورت برای آن ها ممکن نیست.

[b]مزایا مدل فرانچایز:[/b]

[b]مزایا برای فرانچایز گیرنده :
[/b]
استفاده از یک برند شناخته شده و عدم نیاز به ساختن یک برند از ابتدا

استفاده از فرآیندهای مدیریتی مشخص و موفق

ریسک شکست کمتر : به علت استفاده از نشان معتبر و حمایت از طرف فرانچایز دهنده، ریسک شکست کمتر است.

حمایت از طرف شرکت فرانچایز دهنده : شما مطمئن هستید که در روزهای سخت از حماست اجرایی و عملیاتی یک نهاد بزرگتر

مزایا برای فرانچایز دهنده :

توسعه کم هزینه : در صورتی که فرانچایز دهنده بخواد خودش به توسعه شعب اقدام کند باید هزینه سرمایه ای زیادی را متحول شود که به راحتی نمی توان این حجم سرمایه را تامین کرد.

دسترسی به پول بیشتر برای تبلیغات : شما از زیرمجموعه های خود مقداری هزینه برای تبلیغات دریافت می کنید و می توانید به راحتی به تبلیغات بپردازید.