۹۶/۸/۹، ۰۸:۲۸ عصر
حمایت از تولید داخل در طول سالهای گذشته، نهتنها پای قاچاق را به بازار کشور باز کرد، بلکه قیمت گوشی چند برابر بالا رفت و این در حالی بود که حتی یک خط تولید در کشور راهاندازی نشد و هر چه بود، دستاورد بیکیفیت چشم بادامیهایی بود که از آن سوی مرزها محصولات درجه چندمشان را راهی بازار کشورمان میکردند.
احتمالا مسئولان، بلایی را که حمایت از تولید داخل در یک دههی گذشته بر سر بازار موبایل کشور آورد، فراموش کردهاند که دوباره درصدد برآمدهاند تجربهای شکستخورده را تکرار کنند.
حالا وزیر جوان ارتباطات از بدو ورود به وزارتخانه، شعار تولید داخل را سر داده و ظاهرا کلنگ راهاندازی خط تولید جدیدی زده شده که البته به حمایت همان برندهای بهظاهر داخلی قدیمی است و قصد دارند سالی ۵۰۰ هزار دستگاه موبایل به بازار کشور عرضه کنند.
این تصمیمات در حالی گرفته میشود که بازار موبایل کشور هماکنون در قرق برندهای بزرگی مثل اپل، سامسونگ، سونی و هواوی است و حتی قشرهای کمدرآمد از همین برندها استفاده میکنند و تقریبا نیاز بازار داخل تأمین میشود.
از همه اینها که بگذریم، تصمیم به تولید داخل شاید باز هم داستانی تکراری است و همان مونتاژ محصولات بیکیفیت چینی خواهد بود که این بار هم احتمالا نتیجهای غیر از افزایش تعرفه واردات نداشته باشد و دستاوردش، افزایش قیمت گوشیهای خارجی است و از آنجا که اجرای طرح رجیستری گوشیهای موبایل در دستور کار قرار گرفته، گویی مسئولان درصدد برآمدهاند با افزایش قیمت گوشی مردم را مجبور به استفاده از تولید بهظاهر داخلی کنند.
این در حالی است که فناوری ساخت گوشی موبایل حتی در برخی از کشورهای بسیار توسعهیافته مانند آلمان وجود ندارد و حتی محصولات کشور بسیار پیشرفتهای مانند ژاپن نیز توان رقابت با بزرگان بازار ندارند.
شاید بهتر باشد در آینده اگر قرار است از تولید داخل حمایت شود، ابتدا کنترل شود که در داخل توان تولید چند درصد از قطعات محصول مورد نظر وجود دارد؟ ما در کشور توان تولید تراشهی چندصد نانومتری نداریم؛ چه برسد به تولید تراشهی ۱۰ یا ۱۴ نانومتری که امسال در پردازندههای موبایل به کار گرفته شدند. همچنین لازم است بستر کیفیتسنجی و تعیین استانداردهای تولید محصول نیز راهاندازی شود تا شرکتها اگر قرار است محصولی تولید کنند، آن محصول از حداقلهای کیفی برخوردار باشد.
با این تفاسیر خیلی دور از انتظار نیست که طی چند روز آینده باز هم افزایش قیمت گوشی، عدهای را یکشبه ثروتمند کند و درنهایت این مردم هستند که محکوم به تحمل جزای تصمیمات یکشبهی مسئولان میشوند. حالا فرض را بر این میگیریم که پیشبینیهای نگارنده اشتباه است، لذا صبر میکنیم تا ببینیم نتیجه چه خواهد شد.
احتمالا مسئولان، بلایی را که حمایت از تولید داخل در یک دههی گذشته بر سر بازار موبایل کشور آورد، فراموش کردهاند که دوباره درصدد برآمدهاند تجربهای شکستخورده را تکرار کنند.
حالا وزیر جوان ارتباطات از بدو ورود به وزارتخانه، شعار تولید داخل را سر داده و ظاهرا کلنگ راهاندازی خط تولید جدیدی زده شده که البته به حمایت همان برندهای بهظاهر داخلی قدیمی است و قصد دارند سالی ۵۰۰ هزار دستگاه موبایل به بازار کشور عرضه کنند.
این تصمیمات در حالی گرفته میشود که بازار موبایل کشور هماکنون در قرق برندهای بزرگی مثل اپل، سامسونگ، سونی و هواوی است و حتی قشرهای کمدرآمد از همین برندها استفاده میکنند و تقریبا نیاز بازار داخل تأمین میشود.
از همه اینها که بگذریم، تصمیم به تولید داخل شاید باز هم داستانی تکراری است و همان مونتاژ محصولات بیکیفیت چینی خواهد بود که این بار هم احتمالا نتیجهای غیر از افزایش تعرفه واردات نداشته باشد و دستاوردش، افزایش قیمت گوشیهای خارجی است و از آنجا که اجرای طرح رجیستری گوشیهای موبایل در دستور کار قرار گرفته، گویی مسئولان درصدد برآمدهاند با افزایش قیمت گوشی مردم را مجبور به استفاده از تولید بهظاهر داخلی کنند.
این در حالی است که فناوری ساخت گوشی موبایل حتی در برخی از کشورهای بسیار توسعهیافته مانند آلمان وجود ندارد و حتی محصولات کشور بسیار پیشرفتهای مانند ژاپن نیز توان رقابت با بزرگان بازار ندارند.
شاید بهتر باشد در آینده اگر قرار است از تولید داخل حمایت شود، ابتدا کنترل شود که در داخل توان تولید چند درصد از قطعات محصول مورد نظر وجود دارد؟ ما در کشور توان تولید تراشهی چندصد نانومتری نداریم؛ چه برسد به تولید تراشهی ۱۰ یا ۱۴ نانومتری که امسال در پردازندههای موبایل به کار گرفته شدند. همچنین لازم است بستر کیفیتسنجی و تعیین استانداردهای تولید محصول نیز راهاندازی شود تا شرکتها اگر قرار است محصولی تولید کنند، آن محصول از حداقلهای کیفی برخوردار باشد.
با این تفاسیر خیلی دور از انتظار نیست که طی چند روز آینده باز هم افزایش قیمت گوشی، عدهای را یکشبه ثروتمند کند و درنهایت این مردم هستند که محکوم به تحمل جزای تصمیمات یکشبهی مسئولان میشوند. حالا فرض را بر این میگیریم که پیشبینیهای نگارنده اشتباه است، لذا صبر میکنیم تا ببینیم نتیجه چه خواهد شد.