دیروز مدیرعامل توییتر آقای Jack Dorsey در تصویری که توییت کرد نوشته بود:

ما زمان زیادی را به بررسی اینکه افراد در توییتر به چه‌کاری مشغول هستند گذراندیم و متوجه شدیم که افراد از متن، اسکرین‌شات می‌گیرند و آن را توییت می‌کنند. اگر به‌جای تصویر متن، می‌توانستند خود متن را توییت کنند چه اتفاقی می‌افتاد؟ متن را می‌توان جست‌وجو کرد یا به عنوان محبوب‌ترین بحث‌ها نشان داد.

این توییت لزوماً به معنی تأیید موضوعاتی که پیش‌تر ذکر شد نیست، اما بااینکه بتوان با کلیک بر توییت‌ها آن‌ها را با محتوای کامل مشاهده کرد، همخوانی دارد.

در اینجا کلید اصلی، جنبه طراحی است. در گذشته بزرگ‌تر کردن توییت‌ها با اضافه کردن محتوای بیشتر یا عکس‌های بزرگ‌تر موجب کم شدن مشارکت کاربران شده است. منطقی است
که اگر دیدن هر توییت زمان بیشتری صرف کند یا فضای بیشتری را در صفحه شما اشغال کند، تعداد کمتری از آن‌ها را ببینید یا با آن‌ها تعامل داشته باشید. به‌این‌ترتیب توییتر سعی دارد بدون تغییر روشی که کاربران در حال حاضر تایم‌لاین خود را می‌بینند، محتوای بیشتری را هم اضافه کند.

تعیین اینکه با عوض کردن محدودیت کاراکتر، توییتر هم تغییر می‌کند یا خیر کار دشواری است. Jack Dorsey مدیرعامل توییتر مدتی است که برای رشد تعداد کاربران تلاش می‌کند و برای عملی شدن آن، شرکت آپدیت‌هایی را هم بر محصول خود اعمال کرده (مثل خلاصه اتفاقات که در توییتر در بخش Moments قرار گرفته است). به نظر می‌رسد هیچ‌کدام از این کارها مؤثر واقع نشده‌اند و شاید قرار دادن فضای بیشتر در اختیار کاربران برای به اشتراک گذاشتن افکارشان، راه مناسبی برای رسیدن به مقصود نباشد.

بااین‌وجود، هنوز هم آپدیت مهمی است چراکه توییتر در آن حاضر به تغییر یکی از ثابت‌ترین ویژگی‌های محصول خود شده. از زمانی که توییتر شکل گرفت، محدودیت ۱۴۰ کاراکتری را هم با خود داشت. این محدودیت شخصیت توییتر را نشان می‌دهد. افزایش این محدودیت نشانگر این مطلب است که توییتر و Jack Dorsey برای جذب کاربران جدید حاضر به ایجاد تغییرات جدی و مهم هستند. توییتر حتی بر ایده تغییر شیوه نمایش توییت‌ها که به ترتیب زمان انتشارشان بود (اولین توییت در پایین‌ترین جایگاه قرار می‌گیرد)، کار می‌کند. این هم یکی از ویژگی‌های اصلی توییتر است.