نقل قول: اکثر افراد، کپی نمودن حاصل کار دیگران یا کمک گرفتن از ایده های دیگران را سرقت ادبی، پلاجیاریزم (معادل انگلیسی) و یا انتحال (معادل عربی) می دانند. اما امکان دارد اصطلاحاتی مثل “کپی کردن” و “برگرفتن” که به نوعی به کلاهبرداری در زمینه تحقیق و نگارش اشاره دارند، به وضوح بیانگر امر نباشد و از طرفی پیامد های نامطلوبی نیز داشته باشد.


دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

تعارف سرقت ادبی
برحسب توضیحات داده شده در منابع مختلف، سرقت اثرات دیگران (Plagiarize) را از چند لحاظ می ‌توان تعریف نمود:
سرقت علمی یا زیر و رو نمودن (اندیشه ها یا بیانات شخصی دیگر) به اسم شخصی دیگر (جز ذی حق اصلی)
بهره جویی از (محصولات و نتایج کار دیگران) بدون پرداخت دستمزد
اقدام به دستبرد علمیسرقت علمی
پخش و یا نشان دادن یک ایده با اسم ایده نو یا اصلی که در حقیقت از اندیشه و ارمان شخص دیگری برآمده است.
درمجموع سرقت یا دزدی ادبی، دزدی ایده دیگران، دزدی لغات و محتوا ربایی امری نادرست، غیر اخلاقی و جعلی می باشد. این عمل دربردارنده ی دستبرد به نتایج تلاش دیگران و نیز شایعه ها و کذب های بیان شده ی پس از آن است.





اما آیا واقعا گفته ها و ایده ها را می توان سرقت کرد؟
طبق مقرارت ایالات متحده، جواب مثبت است. اصطلاح “ایده های اولیه” حکم یک ملک ذهنی را دارند و به واسطه قوانین حقوق چاپ و نشر(رونوشت) مثل اختراعات ریشه دار از آنها مراقبت می شود. کم و بیش کلیه سخنان و اصطلاحات تا وقتی که آن ها به گونه ای بایگانی شده باشند (مثل یک سند یا یک فایل رایانه ای) زیرنظر قوانین چاپ و نشر محافظت می شوند. اما هرمدل استفاده از طرح بایگانی شده یا نشده که خلق کننده اولیه آن شما نباشید، سرقت ادبی است. معنای استفاده صرفا به کپی‌برداری مستقیم خلاصه نمی شود، بلکه ترجمه، تغییر دادن، تفسیر و … را شامل می شود.