هر کشفی به سهم خود هیجان‌انگیز است اما کشف یک عضو جدید بدن می‌تواند افق‌های جدیدی در دنیای پزشکی نشان دهد.

آیا تا به حال نام اینترستیشیوم (Interstitium) را شنیده‌اید؟
اگر پاسخ شما منفی است کاملا حق دارید. دانشمندان هم تا همین اواخر این نام را نشنیده بودند. اینترستیشیوم جدیدترین عضو بدن شما است. بر اساس نتایج یک مطالعه که به‌تازگی منتشر شده است، دانشمندان برای نخستین بار موفق به شناسایی این عضو شدند. زیرا فناوری امروز امکان مشاهده‌ی بافت‌های زنده را در مقیاس میکروسکوپی فراهم کرده است.


دانشمندان مدت‌ها پیش اعتقاد داشتند که بافت‌های پیوندی اطراف اندام‌های ما به‌صورت لایه‌های ضخیم و فشرده هستند. البته درک آن ها ناشی از مشاهده‌هایی بود که در محیط آزمایشگاه و خارج از بدن انسان داشتند. در حالی که یک بررسی اندوسکوپی معمولی (اسکن دستگاه گوارش) از طریق یک میکرودوربین، از کشف عضو غیر منتظره‌ای خبر داد.

نیل دیز، پاتولوژیست و نویسنده‌ی این مطالعه می‌گوید: هنگام مشاهده‌ی بخش داخلی بدن فرد زنده، با فضای مملو از سیالی مواجه شدیم که توسط اتصالات کلاژنی ضخیم مشبک محافظت شده بود. این فضای شبکه‌ای در سر تا سر بدن حضور داشت و مانند یک ضربه‌گیر در برابر شوک‌های خارجی از بدن محافظت می‌کرد.
تنها آسیب کوچکی به بافت این فضا، به سیال داخل آن اجازه می‌دهد تا تخلیه شده و به دنبال آن اتصالات کلاژنی محافظ همانند پله‌های یک ساختمان شروع به فروریختن می‌کنند.پژوهشگران با استفاده از میکروسکوپ توانستند ترک‌های ریزی را روی این بافت مشاهده کنند؛ اما آن‌ها فکر می‌کردند که این ترک‌ها ناشی از کشیدگی سخت باشند؛ در حالی که دیز گفت: این ترک‌ها در اثر شرایط به وجود نیامده بودند. بلکه بقایای فضاهای فروپاشیده بودند. آن‌ها همیشه وجود داشتند؛ اما فقط تا زمانی که بافت زنده را بررسی می‌کردیم، قابل مشاهده بودند.

با این حال، اینترستیشیوم تنها یک فضای بین سلولی نیست. دیز و همکارانش فکر می‌کنند که این عضو به‌علت خواص و ساختار منحصربه‌فرد خود می‌تواند به‌عنوان یک عضو جدید معرفی شود. درک بهتر عملکرد بدن هیچ‌گاه موضوع کم‌ارزشی نبوده است. در این میان دانشمندان گمان می‌کنند که این خواص مفید می‌تواند به ضرر ما هم تمام شود و به سلول‌های سرطانی اجازه‌ی انتشار در تمام بدن را بدهد. تیم دیز به این نتیجه رسید در بیمارانی که سرطان‌های بدخیم دارند، سلول‌ها می‌توانند بافت‌هایی را که از آن‌ها نشئت گرفته‌اند ترک کرده و به‌تدریج سیستم لنفاوی بدن را آلوده کنند.
وقتی سلول‌ها وارد این فضا می‌شوند، شبیه این است که روی یک سرسره‌ی آبی قرار گرفته باشند. این فرضیه فرصت جدیدی در خصوص شناخت مکانیزم انتشار تومور در اختیار ما قرار می‌دهد.

با کمک تجزیه‌وتحلیل‌های بعدی درخصوص حرکت سیال داخل اینترستیشیوم، دانشمندان امیدوار هستند تا بیماری سرطان را زودتر از زمان فعلی تشخیص دهند.