اگر از کاربران قدیمی سیستم عامل ویندوز باشید، احتمالا با سرویس پک‌ آشنایی کامل خواهید داشت. اما آنچه مشخص شده، مایکروسافت دیگر از سرویس پک‌ها استفاده نمی‌کند و در آپدیت آبان ماه ویندوز 10 نیز به جای سرویس پک از ساختار یا Build استفاده شد. از قرار معلوم، به روز رسانی های بزرگ دیگر نیز در آینده، ساختار (build) نام خواهند داشت. با ما همراه باشید تا بیشتر در مورد سرویس پک و ساختار بدانید.

مایکروسافت در واقع سال‌ها پیش دیگر از سرویس پک استفاده نکرد. آخرین سرویس پک برای نسخه‌ی مصرف کنندگان ویندوز 7 به نام سرویس پک 1 در سال 2011 عرضه شد. ویندوز 8 دیگر سرویس پک دریافت ننمود و به روز رسانی بزرگ به نام ویندوز 8.1 عرضه گشت. در ویندوز 10 اما ماجرا کمی فرق دارد. کمپانی در آپدیت بزرگ دیگر به جای نام سرویس پک از نام ساختار استفاده کرده. اما سوال اینجاست که آیا تفاوتی میان ساختار و سرویس پک وجود دارد یا فقط تغییر نام است؟ ابتدا در مورد نحوه‌ی عمل‌کرد سرویس پک‌ها صحبت خواهیم نمود و بعد این سوال را پاسخ خواهیم داد.

سرویس پک‌ها چطور کار می‌کنند؟
در گذشته، سرویس پک‌ها در اصل پچ‌های بزرگی برای ویندوز بودند که تغییرات زیادی را اعمال می‌کردند. به طور معمول یک سرویس پک از طریق سیستم ویندوز آپدیت، دانلود می‌شد و یا کاربر می‌توانست آن‌ها را جداگانه دانلود و نصب نماید.

یک سرویس پک در اصل دو نقش بزرگ داشت. در درجه‌ی اول سرویس پک باندل یا مجموعه ای بود از تمام آپدیت‌های امنیتی که قبلا منتشر شده بودند، پس با نصب سرویس پک، سیستم شما از آخرین پچ‌های امنیتی که عرضه شده بودند، بهره می‌برد و این یعنی کافی بود تا به جای دانلود تمامی پچ‌های امنیتی که عرضه شده اند، فقط سرویس پک را دانلود و نصب کنید. در درجه‌ی دوم، قابلیت‌های جدیدی نیز در سرویس پک‌ها نهفته بود؛ برای مثال با نصب سرویس پک 2 ویندوز XP قابلیتی به نام “Security Center” به ویندوز اضافه می‌گشت.

کمپانی مایکروسافت به صورت منظمی برای سیستم عامل‌های خود سرویس پک عرضه می‌نمود تا ایرادات سیستم عامل برطرف گشته و از نظر امنیتی تکامل یابند. 3 سرویس پک برای ویندوز XP عرضه شد، 2 عدد برای ویندوز ویستا، 1 عدد هم برای ویندوز 7. اما خبری از سرویس پک برای ویندوز 8 نبود و عرضه‌ی سرویس پک دیگر متوقف شد.

پس از برداشته شدن سرویس پک چه شد؟

مانند گذشته، ویندوز آپدیت همچنان فعال بوده و به روز رسانی‌های منتشر شده را به صورت خودکار دریافت و نصب می‌نماید. پچ‌های امنیتی به صورت کوچک شده در کنار آپدیت‌های مختلف قرار دارند و از طریق ویندوز آپدیت، سیستم عامل نه تنها قابلیت‌های جدید دریافت می‌کند، ایراداتی که دارد برطرف می‌گردد، قابلیت سازگاری با بعضی سخت افزارها یا نرم افزارها را به دست می‌آورد، پچ‌های امنیتی را نیز دریافت می‌نماید. البته شما می‌‌توانید از کنترل پنل خود به آپدیت‌های نصب شده نظاره کنید.

آنچه بر سر سرویس پک آمد، این بود که آپدیت‌ها به صورت روزانه گشت و به قدری دانلود آپدیت‌ها ساده و آسان گردید که دیگر نیازی به سرویس پک نبود. اما با عرضه‌ی ویندوز 10 و نیاز به انتشار یک آپدیت بزرگ برای رفع بعضی مشکلات و اضافه نمودن امکانات جدید، به جای سرویس پک از نام ساختار استفاده شد، ولی تفاوت فقط به تغییر نام نیست.

ساختارها مانند یک نسخه‌ی جدیدی از ویندوز می‌باشند.

درست خواندید. در حقیقت ساختار تغییرات زیادی را اعمال می‌نماید، به قدری که مانند یک نسخه‌ی جدید از ویندوز است. برای مقایسه‌ی قبل و بعد عرضه‌ی آپدیت بزرگ ویندوز 10، کافیست که به تفاوت‌های ویندوز 8 با 8.1 نگاهی بیاندازید. مایکروسافت در حقیقت به جای تغییر نام ویندوز از 10 به 10.1، از نام ساختار استفاده نموده و عرضه‌ی سرویس پک‌ها در گذشته، باعث شده تا ساختار با سرویس پک مقایسه شود. در نتیجه باید بگویم که ساختار در اصل چیزی فراتر از سرویس پک است.

نحوه‌ی نصب ساختار به این حالت است که پس از عرضه‌ی ساختار، سیستم عامل آن را دانلود نموده و بعد از تکمیل دانلود، ویندوز ریبوت گشته و مراحل آپگرید آغاز می‌گردد. به جای اینکه به شما مانند گذشته گفته شود که از کدام سرویس پک استفاده می‌نمایید، اعدادی نمایان خواهند شد که بیانگر شماره‌ی ساختار نصب شده می‌باشند. پس در آینده با انتشار ساختارهای جدید، کافیست که شماره‌ی ساختار ویندوز خود را مشاهده نمایید تا بدانید از کدام یک استفاده می‌نمایید. همچنین یک مزیت دیگر ساختار، کمک به بقای بیشتر ویندوز 10 می‌باشد. یعنی شما به جای مشاهده‌ی ویندوز 11، ساختارهای جدیدی را مشاهده خواهید نمود که هر باره سیستم عامل شما را متحول و کارآمدتر می‌سازند.

برای مطلع شدن از شماره‌ی ساختار نصب شده، کافی است که کلید ویندوز را فشرده و در منوی استارت کلمه‌ی “winver” را تایپ و کلید اینتر را فشار دهید. شماره‌ی ساختار ویندوز 10 در ابتدا 10240 بود که با عرضه‌ی آپدیت بزرگ آبان ماه به شماره‌ی 10586 تغییر یافته است. Version 1511 که در شکل زیر مشاهده خواهید نمود نیز، به معنی عرضه شده در یازدهیم ماه سال 2015 میلادی می‌باشد.


شما نمی‌توانید مانند گذشته به کنترل پنل رفته و ساختار را مانند سرویس پک‌ها از سیستم عامل خود حذف کنید. در عوض، می‌توانید بعد از آپگرید سیستم عامل خود، به آدزس زیر رفته:

Settings > Update & security > Recovery screen

سپس سیستم عامل را به حالتی که قبل از نصب ساختار جدید داشت، بازگردانید. البته به خاطر داشته باشید که تنها 30 روز برای انجام این کار فرصت دارید و پس از این مدت، سیستم عامل فایل‌های قدیمی را حذف خواهد نمود و شما نمی‌توانید دیگر دانگرید کنید.

این دقیقا همان روشی است که برای حذف ویندوز 10 و بازگشت به ویندوز 7 یا 8.1 می‌توانید انجام دهید. برای مشاهده‌ی فایل‌ها کافیست که به قسمت Disk Cleanup بروید. مشاهده خواهید نمود که گزینه ای به نام “Previous Windows installation(s)” وجود دارد. این فایل‌هایی که مشاهده می‌نمایید، به شما اجازه‌ی دانگرید می‌دهند و پس از 30 روز به طور کامل از سیستم عامل حذف خواهند گشت.

در حال حاضر مایکروسافت فایل دانلودی ارایه نداده تا ساختار را در چند کامپیوتر نصب نمایید و برای اینکار باید هر کدام از سیستم عامل‌ها جداگانه فایل‌ها را دانلود کرده و نصب کنند. خوشبختانه در ساختار جدید تمام قابلیت‌ها و به روز رسانی‌های عرضه شده قرار دارد و نیازی به دانلود جداگانه‌ی آن‌ها نیست. در حال حاضر تنها یک ساختار عرضه شده، اما احتمال عرضه‌ی ساختارهای جدید در آینده زیاد است. البته مایکروسافت می‌خواهد سیستم آپدیت را نیز دگرگون کرده و کاری کند که سیستم عامل از هر لحاظ به روز باشد.