۹۸/۱۰/۲۶، ۱۲:۵۸ عصر
تقریبا ۱۰ تا ۲۰ درصد افراد داغدیده، واکنش‌های شدید و بی وقفه‌ای نسبت به از دست دادن تجربه می‌کنند که منجر به اختلال سوگ پیچیده می‌شود و ممکن است نیاز به درمان دارویی و روان درمانی داشته باشند. اغلب در سابقه‌ی افراد مبتلا به اختلال سوگ، افسردگی و اضطراب بالینی، وابستگی عاطفی به فرد از دست رفته و اعتیاد به الکل و مواد مخدر مشاهده می‌شود.
در طول ماه‌های اول پس از فقدان، علائم و نشانه‌های اندوه طبیعی و درست مانند علائم اختلال سوگ هستند، اما در طول زمان تداوم پیدا می‌کنند و بدتر می‌شوند. اختلال سوگ پیچیده، حالت سوگواری مزمن و بلند مدت است. نشانه‌های آن عبارتند از:
غم از دست دادن
تمرکز شدید بر فقدان و یادگار‌های فرد از دست رفته
اشتیاق و رنچ شدید نسبت به فرد از دست رفته
مشکلات در پذیرش مرگ فرد
انزوا یا بی حسی
احساس تمایل یا شیفتگی نسبت به غم
عدم توانایی در لذت بردن از زندگی
افسردگی یا ناراحتی عمیق
روبرویی با مشکلات در زندگی روزمره
دور شدن از فعالیت‌های اجتماعی
احساس پوچی، بی معنایی و بی هدفی
کج خلقی یا زودرنجی
عدم اعتماد به دیگران
در طول ماه‌های اول پس از فقدان، علائم و نشانه‌های اندوه طبیعی و درست مانند علائم اختلال سوگ هستند، اما در طول زمان تداوم پیدا می‌کنند و بدتر می‌شوند. اختلال سوگ پیچیده، حالت سوگواری مزمن و بلند مدت است. نشانه‌های آن عبارتند از:
غم از دست دادن
تمرکز شدید بر فقدان و یادگار‌های فرد از دست رفته
اشتیاق و رنچ شدید نسبت به فرد از دست رفته
مشکلات در پذیرش مرگ فرد
انزوا یا بی حسی
احساس تمایل یا شیفتگی نسبت به غم
عدم توانایی در لذت بردن از زندگی
افسردگی یا ناراحتی عمیق
روبرویی با مشکلات در زندگی روزمره
دور شدن از فعالیت‌های اجتماعی
احساس پوچی، بی معنایی و بی هدفی
کج خلقی یا زودرنجی
عدم اعتماد به دیگران