۹۸/۱۰/۲۵، ۱۱:۱۷ صبح
در اواخر دههٔ ۱۹۸۰ در ناحیهٔ توشیمای توکیو، مادری پنج کودک کم‌سن‌وسالش را به حال خودشان رها کرد و رفت. این داستان واقعی در دوران خود توجه افراد زیادی را به خود جلب کرد. یکی از این افراد، هیروکازو کورِئیدا، کارگردان ژاپنی بود که تصمیم گرفت در اثر ماندگارش، «هیچ‌کس نمی‌داند» به روایت این داستان بپردازد. این پنج کودک سن‌شان بین ۵ تا ۱۲ سال بود و نباید از خانه بیرون می‌رفتند. مبادا کسی آن‌ها را ببیند و از اوضاع‌شان مطلع شود. به همین خاطر یاد گرفتند که برای ادامهٔ زندگی، فقط به یکدیگر اتکا کنند. داستان فوق‌العاده متأثرکنندهٔ «هیچ‌کس نمی‌داند» در کنار شیوهٔ روایی زیبا، از جمله علل موفقیت فیلم و قرار گرفتن نام آن در لیست بهترین فیلم های ژاپنی هستند.