۹۵/۱۱/۲۹، ۱۰:۱۵ عصر
احتمالا با جستجو در سایت‌های فروشگاهی به خصوص سایت‌های پوشاک خارجی با کلمه‌ی «outlet» برخورد داشته‌اید و این سوال برایتان پیش آمده باشد که این لغت چه مفهومی دارد؟
outlet را در ساده‌ترین حالت لغوی می‌توان به معنای «حراجی» تلقی کرد. دو نوع از این فروشگاه‌ها وجود دارد، اوت‌لت استور (outlet store) و فکتوری استور (factory store).
تفاوت این دو در این است که فکتوری استورها تنها یک برند خاص را به فروش می‌رسانند. این نوع فروشگاه‌ها اغلب در کنار کارخانه‌ها قرار دارند و توسط صاحبان همان برند هم اداره می‌شوند. اما در اوت‌لت استورها می‌توان برندهای متنوعی را پیدا کرد.
یک فروشگاه حراجی یا حراجی کارخانه‌ای در واقع فروشگاهی آنلاین است که تولیدات کارخانه را به صورت مستقیم به عموم عرضه می‌کند. این نوع فروشگاه‌ها در حالت سنتی به کارخانه‌ها یا انبارها متصل بودند و گاهی اوقات به مشتریان این اجازه را می‌دادند که خط تولیدشان را تماشا کنند.
در کاربری مدرن و امروزی «اوت‌لت استورها» فروشگاه‌های برند-تولیدکننده‌ای مانند شرکت زنجیره‌ای تولیدکننده‌ی لباس و کیف و کفش «گپ» یا «بون ورف» هستند که اجناس یک برند خاص را به فروش می‌رسانند. اختراع این نوع فروشگاه‌ها را به «هارولد آلفوند»، بنیانگذار کمپانی کفش «دکستر» نسبت می‌دهند.
وجود اوت‌لت استورها امروزه بخشی جدایی‌ناپذیر از اقتصاد را تشکیل می‌دهد و به طور کلی به یک فرهنگ تبدیل شده است.
اوت‌لت استورها اولین بار در شرق ایالات متحده در دهه‌ی ۳۰ ظهور کردند. این فروشگاه‌ها شروع به عرضه‌ی کالاهای آسیب دیده یا مازاد با قیمت پایین به کارکنان خود کردند. بعد از مدتی، این کار در میان افرادی غیر از کارکنان هم گسترش یافت.
در سال ۱۹۳۶، اندسون-لیتل (برند مردانه پوشاک)، فروشگاهی مستقل از کارخانه‌های خود تاسیس کرد. تا دهه‌ی هفتاد میلادی، هدف اولیه‌ی اوت‌لت استورها به فروش رساندن کالاهای مازاد و آسیب‌دیده‌ی کارخانه‌ها بود.
در سال ۱۹۷۴ میلادی، شرکت پوشاک آمریکایی «وی‌اف کورپوریشین» اولین اوت‌لت استور چندمنظوره را در ریدینگ پنسیلوانیا افتتاح کرد. از دهه‌ی ۸۰ تا ۹۰ میلادی، مراکز اوت‌لت یا حراجی، رشدی قدرتمند را تجربه کردند.
در سال ۲۰۰۳ میلادی این مراکز در ۲۶۰ فروشگاه خود در ایالات متحده ۱۵ میلیارد دلار درآمد کسب کردند. همچنین تعداد این فروشگاه که در سال ۱۹۸۸ حدود ۲۷۶ عدد بود، تا سال ۲۰۱۳ به ۴۷۲ فروشگاه افزایش یافت. این فروشگاه‌ها تنها به خاک آمریکا اختصاص ندارند و برندهای مشهوری را می‌توان در قاره‌ی اروپا هم پیدا کرد. پای این فروشگاه‌ها حتی به ژاپن هم باز شده است.
چرا باید این نوع فروشگاه‌ها وجود داشته باشند؟
پاسخ برای اغلب خریداران واضح است. در اوت‌لت استورها می‌توانید کالاهای دست دوم یا تخفیف خورده را خریداری کنید. مزیت اوت‌لت استورها در این است که می‌توان اغلب، مجموعه‌هایی از برندهای مختلف را که در حال حاضر کمی قدیمی شده‌اند و به اصطلاح مد روز محسوب نمی‌شوند، با قیمت‌هایی وسوسه‌انگیز و استثنایی خریداری کرد.
به طور مثال برند گپ در ماه ژانویه جدیدترین محصولات و پوشاک خود را معرفی می‌کند، همین موضوع سبب می‌شود تا این برند مشهور محصولات چند ماه قبل را که خریدار کمتری دارند و در انبارهایشان ذخیره شده است، با قیمتی بسیار مناسب به مشتریان علاقه‌مند عرضه کند.
از آنجایی که نگهداری این اجناس در انبارها برای شرکت سازنده هزینه‌ی بیشتری در بر دارد، ترجیح می‌دهند با قیمتی کمتر خود را از شر هزینه‌های انبارداری خلاص کنند. اگرچه اغلب این اجناس مدت‌ها در انبار مانده‌اند و ترند روز محسوب نمی‌شوند، اما برخی از شرکت‌ها به صورت جداگانه، چندخط تولیدی را مختص این فروشگاه‌ها در نظر گرفته‌اند و اجناسی نسبتا با کیفیت را با قیمتی ارزان عرضه می‌کنند.
چرا تولیدکنندگان اقدام به فروش اجناسشان در فروشگاه‌های معمول نمی‌کنند؟ چرا باید هزینه‌ای جدا را تقبل کنند و اوت‌لت استورها را اداره کنند؟
شاید بتوان پاسخ این سوال‌ها را در رفتار مصرف‌کنندگان و تنوع بالای اجناس جستجو کرد. مسلم است تا زمانی که مصرف‌کننده به چنین خریدهایی اشتیاق نشان دهد، تولیدکننده هم نقش خود را به خوبی ایفا خواهد کرد.
از طرف دیگر تنوع موجود در این فروشگاه‌ها مثال زدنی است. شاید دلیل دیگر را بتوان در علاقه‌مندی برخی اشخاص به خریدهای ارزان‌تر در نظر گرفت. برای کسانی که چندان اهمیتی به مد روز و ترند بودن نمی‌دهند یا خیلی از نظر مالی تامین نیستند، این نوع خرید می‌تواند بسیار مقرون به صرفه و اقتصادی باشد، چرا که هم اجناس کیفیت نسبتا بالایی دارند و هم تخفیف‌های بسیار خوبی خورده‌اند.
متاسفانه تاکنون این نوع فروشگاه‌ها در کشور ایران دیده نشده است، با این وجود برخی افراد با خرید اجناس از این فروشگاه‌ها و وارد کردن آن‌ها به کشور و فروختن آن‌ها به عنوان ترند روز با قیمتی بسیار بالاتر، از ناآگاهی مشتری سو استفاده می‌کنند و سودهای کلانی را به جیب می‌زند. بهتر است با افتتاح و گسترش فروشگاه‌هایی مشابه اوت‌لت استورها دست دلالان از بازار پوشاک کشورهایی که فاقد این نوع از فروشگاه هستند، کوتاه شود.
تفاوت این دو در این است که فکتوری استورها تنها یک برند خاص را به فروش می‌رسانند. این نوع فروشگاه‌ها اغلب در کنار کارخانه‌ها قرار دارند و توسط صاحبان همان برند هم اداره می‌شوند. اما در اوت‌لت استورها می‌توان برندهای متنوعی را پیدا کرد.
یک فروشگاه حراجی یا حراجی کارخانه‌ای در واقع فروشگاهی آنلاین است که تولیدات کارخانه را به صورت مستقیم به عموم عرضه می‌کند. این نوع فروشگاه‌ها در حالت سنتی به کارخانه‌ها یا انبارها متصل بودند و گاهی اوقات به مشتریان این اجازه را می‌دادند که خط تولیدشان را تماشا کنند.
در کاربری مدرن و امروزی «اوت‌لت استورها» فروشگاه‌های برند-تولیدکننده‌ای مانند شرکت زنجیره‌ای تولیدکننده‌ی لباس و کیف و کفش «گپ» یا «بون ورف» هستند که اجناس یک برند خاص را به فروش می‌رسانند. اختراع این نوع فروشگاه‌ها را به «هارولد آلفوند»، بنیانگذار کمپانی کفش «دکستر» نسبت می‌دهند.
وجود اوت‌لت استورها امروزه بخشی جدایی‌ناپذیر از اقتصاد را تشکیل می‌دهد و به طور کلی به یک فرهنگ تبدیل شده است.
اوت‌لت استورها اولین بار در شرق ایالات متحده در دهه‌ی ۳۰ ظهور کردند. این فروشگاه‌ها شروع به عرضه‌ی کالاهای آسیب دیده یا مازاد با قیمت پایین به کارکنان خود کردند. بعد از مدتی، این کار در میان افرادی غیر از کارکنان هم گسترش یافت.
در سال ۱۹۳۶، اندسون-لیتل (برند مردانه پوشاک)، فروشگاهی مستقل از کارخانه‌های خود تاسیس کرد. تا دهه‌ی هفتاد میلادی، هدف اولیه‌ی اوت‌لت استورها به فروش رساندن کالاهای مازاد و آسیب‌دیده‌ی کارخانه‌ها بود.
در سال ۱۹۷۴ میلادی، شرکت پوشاک آمریکایی «وی‌اف کورپوریشین» اولین اوت‌لت استور چندمنظوره را در ریدینگ پنسیلوانیا افتتاح کرد. از دهه‌ی ۸۰ تا ۹۰ میلادی، مراکز اوت‌لت یا حراجی، رشدی قدرتمند را تجربه کردند.
در سال ۲۰۰۳ میلادی این مراکز در ۲۶۰ فروشگاه خود در ایالات متحده ۱۵ میلیارد دلار درآمد کسب کردند. همچنین تعداد این فروشگاه که در سال ۱۹۸۸ حدود ۲۷۶ عدد بود، تا سال ۲۰۱۳ به ۴۷۲ فروشگاه افزایش یافت. این فروشگاه‌ها تنها به خاک آمریکا اختصاص ندارند و برندهای مشهوری را می‌توان در قاره‌ی اروپا هم پیدا کرد. پای این فروشگاه‌ها حتی به ژاپن هم باز شده است.
چرا باید این نوع فروشگاه‌ها وجود داشته باشند؟
پاسخ برای اغلب خریداران واضح است. در اوت‌لت استورها می‌توانید کالاهای دست دوم یا تخفیف خورده را خریداری کنید. مزیت اوت‌لت استورها در این است که می‌توان اغلب، مجموعه‌هایی از برندهای مختلف را که در حال حاضر کمی قدیمی شده‌اند و به اصطلاح مد روز محسوب نمی‌شوند، با قیمت‌هایی وسوسه‌انگیز و استثنایی خریداری کرد.
به طور مثال برند گپ در ماه ژانویه جدیدترین محصولات و پوشاک خود را معرفی می‌کند، همین موضوع سبب می‌شود تا این برند مشهور محصولات چند ماه قبل را که خریدار کمتری دارند و در انبارهایشان ذخیره شده است، با قیمتی بسیار مناسب به مشتریان علاقه‌مند عرضه کند.
از آنجایی که نگهداری این اجناس در انبارها برای شرکت سازنده هزینه‌ی بیشتری در بر دارد، ترجیح می‌دهند با قیمتی کمتر خود را از شر هزینه‌های انبارداری خلاص کنند. اگرچه اغلب این اجناس مدت‌ها در انبار مانده‌اند و ترند روز محسوب نمی‌شوند، اما برخی از شرکت‌ها به صورت جداگانه، چندخط تولیدی را مختص این فروشگاه‌ها در نظر گرفته‌اند و اجناسی نسبتا با کیفیت را با قیمتی ارزان عرضه می‌کنند.
چرا تولیدکنندگان اقدام به فروش اجناسشان در فروشگاه‌های معمول نمی‌کنند؟ چرا باید هزینه‌ای جدا را تقبل کنند و اوت‌لت استورها را اداره کنند؟
شاید بتوان پاسخ این سوال‌ها را در رفتار مصرف‌کنندگان و تنوع بالای اجناس جستجو کرد. مسلم است تا زمانی که مصرف‌کننده به چنین خریدهایی اشتیاق نشان دهد، تولیدکننده هم نقش خود را به خوبی ایفا خواهد کرد.
از طرف دیگر تنوع موجود در این فروشگاه‌ها مثال زدنی است. شاید دلیل دیگر را بتوان در علاقه‌مندی برخی اشخاص به خریدهای ارزان‌تر در نظر گرفت. برای کسانی که چندان اهمیتی به مد روز و ترند بودن نمی‌دهند یا خیلی از نظر مالی تامین نیستند، این نوع خرید می‌تواند بسیار مقرون به صرفه و اقتصادی باشد، چرا که هم اجناس کیفیت نسبتا بالایی دارند و هم تخفیف‌های بسیار خوبی خورده‌اند.
متاسفانه تاکنون این نوع فروشگاه‌ها در کشور ایران دیده نشده است، با این وجود برخی افراد با خرید اجناس از این فروشگاه‌ها و وارد کردن آن‌ها به کشور و فروختن آن‌ها به عنوان ترند روز با قیمتی بسیار بالاتر، از ناآگاهی مشتری سو استفاده می‌کنند و سودهای کلانی را به جیب می‌زند. بهتر است با افتتاح و گسترش فروشگاه‌هایی مشابه اوت‌لت استورها دست دلالان از بازار پوشاک کشورهایی که فاقد این نوع از فروشگاه هستند، کوتاه شود.