تنفر جابز از کارمند مایکروسافت دلیل اصلی تولید اولین آیفون اپل

[نگار]

ممکن است تصور کنید ایده تولید محصولات انقلابی نظیر آیفون شرکت اپل، برپایه دیدگاه‌های منحصر به فرد یا درک بالای سازنده ی آن شکل گرفته باشد. در این صورت بد نیست بدانید حداقل در خصوص iPhone، گوشی هوشمند شرکت اپل، عامل دیگری به شکل گیری ایده توسعه چنین محصولی دامن زده است.
 
بنا به گفته Scott Forstall، از نفرات حاضر در تیم تولید اولین آیفون شرکت اپل، حس رقابتی که استیوجابز در برابر مایکروسافت داشته و البته تنفر او از یکی از کارکنان این غول دنیای نرم‌افزار، او را مصمم کرد تا آیفون را به مرحله تولید برساند. فورستال در رویدادی که در موزه تاریخ کامپیوتر و به مناسبت دهمین سال تولید آیفون برگزار شده بود در این خصوص می‌گوید:

استیو از این شخص خاص که در مایکروسافت مشغول به کار بود نفرت عجیبی داشت.

البته برخلاف تصور بسیاری از افراد، انگشت نشانه جابز به سمت بیل گیتس، موسس شرکت مایکروسافت نبوده است. این کارمند مایکروسافت که البته نامی از او به میان آورده نشده، همسر دوست Laurene Powell Jobs (همسر استیو جابز) بوده است.

فورستال در خصوص حس نفرت جابز از این کارمند مایکروسافت می‌گوید:

هرگاه جابز تعاملات اجتماعی با این شخص داشت، آشفته می‌شد و احساس ناخوشایندی پیدا می‌کرد.

نقطه اوج مراودات اجتماعی این دو زمانی اتفاق افتاد که کارمند مایکروسافت به جابز اعلام کرد این غول دنیای تکنولوژی، مشکلات حوزه کامپیوتر را با ابداع محصول جدید خود یعنی تبلت پی‌سی مرتفع کرده است. مشابه با تبلت‌هایی که پس از این به بازار عرضه شدند، Tablet PC های تولیدی مایکروسافت از نسخه خاصی از سیستم‌عامل ویندوز بهره‌مند شده، به مراتب کوچک‌تر و سبک‌تر از کامپیوترهای لپ‌تاپی بودند و از صفحه‌نمایش لمسی بهره می‌بردند.

با وجود این، نکته‌ای که از نظر استیو جابز آزاردهنده به‌نظر می‌رسید و باعث شده بود مدیرعامل اپل نسبت به این اظهارنظر کارمند مایکروسافت موضع سختی بگیرد آن بود که تبلت پی‌سی‌های مایکروسافت تنها با استفاده از قلم‌های دیجیتالی قابل استفاده بودند.

این تعامل بین جابز و کارمند مایکروسافت، در یک آخر هفته اتفاق افتاد. اینجا بود که جابز مجموعه‌ای از نطق‌های آتشین را برای کارکنان خود سر داد. در ادامه نیز جابز رسماً تمرکز اپل را روی توسعه محصولی مجهز به صفحه‌نمایش لمسی اعلام کرد. محصولی که قرار بود استفاده از انگشتان را جایگزین به‌کارگیری قلم کند و در پایان، برتری اپل را به مایکروسافت به اثبات برساند.
به گفته فورستال، جابز معتقد بود ایده استفاده از قلم دیجیتالی، ایده احمقانه‌ای است. موسس اپل معتقد بود کاربران خیلی سریع این قلم‌ها را گم می‌کنند. او معتقد بود خدا به ما ۱۰ قلم دیجیتالی (اشاره به انگشتان دست) عطا کرده تا از گزینه‌های اینچنینی بی‌نیاز شویم.
در مرحله اول، تمرکز اپل روی توسعه یک تبلت لمسی بود و به این منظور فورستال هم سرپرستی تیم مهندسی نرم‌افزار را در این پروژه عهده‌دار شد.
پروژه توسعه این تبلت ادامه یافت و تیم محققان اپل، نسخه اولیه این محصول را در قالب تجهیز به صفحه‌نمایش مالتی تاچ آماده بهره‌برداری کرد اما در ادامه، یک قرار در کافی شاپ باعث شد تمرکز اپل از تولید تبلت، به سمت توسعه یک گوشی هوشمند لمسی معطوف شود.

فورستال در خصوص قرار خود با استیوجابز در سال ۲۰۰۴ در یک کافی شاپ اینچنین می‌گوید:

جابز به این نکته توجه کرد که اکثر افراد حاضر در کافی شاپ از گوشی‌های همراه استفاده می‌کنند اما تقریباً هیچ یک از آن‌ها از قابلیت‌های این دستگاه‌ها راضی نبودند. برای استیو جابز این یک فرصت مناسب بود.

جابز از فورستال سوال کرد که آیا امکان ادغام پروژه مالتی تاچ در صفحه‌نمایشی در ابعاد یک گوشی همراه وجود دارد یا نه؟!
اینجا بود که پروژه Purple که بعدها در آيفون اپل ادغام شد به مرحله بهره‌برداری رسید. این پروژه به‌طور ویژه روی کاهش اندازه محصول تولیدی در مقایسه با آنچه در ابتدا شاهد بودیم متمرکز شد. فورستال معتقد است با به سرانجام رسیدن این پروژه، تقریباً همه به درست بودن برآورد جابز در خصوص مفید فایده بودن تولید دستگاه هوشمندی در ابعاد کوچک‌تر ایمان آوردند.
نکته قابل توجه اینکه در ادامه، تبلت پی‌سی‌های مایکروسافت هیچ‌گاه نتوانستند به موفقیت چشمگیری دست پیدا کنند. در ادامه، اپل در سال ۲۰۱۰ میلادی با رونمایی از آیپد، بازار گسترده‌ای را هم برای فروش تبلت‌های هوشمند ایجاد کرد.

البته با گذشت زمان، شرایط تغییر کرده و در حال حاضر مایکروسافت سری سرفیس دستگاه‌های هوشمند خود را به بازار عرضه کرده که با تمرکز ویژه روی استفاده از قلم‌های دیجیتالی برای وارد کردن داده‌ها به مرحله تولید رسیده‌‌اند. اپل هم تبلت آیپد پروی خود را به همراه قلم دیجیتالی جدیدی به نام Apple Pencil تولید کرده است.

[saman]

چه جالب! پس اینطوری بود
مرسی